Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Προσχήματα-Προφάσεις-Αποφάσεις (Κι όπου προφτάσεις)

Γρά­φει ο Βασί­λης Λιό­γκα­ρης //

Ευλο­γη­μέ­νο ας είναι το όνο­μα του!

Ευλο­γη­μέ­νος ο ιός που γέμι­σε αντι­λαϊ­κά εφό­δια και διά­φο­ρες ψευτοδικαιολογίες!

Η παν­δη­μία πρό­σχη­μα για όλα, πάτη­μα και εκμε­τάλ­λευ­ση. Τρο­μο­κρα­τία, Αστυ­νο­μο­κρα­τία, κατα­πί­ε­ση, βία και κατα­στο­λή και γενι­κά όλους τους αντι­λαϊ­κούς νόμους που ψήφι­σαν στα μουλωχτά.

Ύφος, κοστού­μια, γρα­βά­τες, περιο­δεί­ες και μου­τσού­νες! Προ­πα­γάν­δα και όλα τα ΜΜΕ με το μέρος τους. Πρέ­πει δηλα­δή να δια­βά­ζει κανείς τον Ριζο­σπά­στη για να κατα­λά­βει τι γίνε­ται γύρω του και τι συμ­βαί­νει; Ο κόσμος, ιδί­ως οι λαϊ­κές τάξεις δεν είναι κου­τοί. Έχει αντι­λη­φθεί τον χυδαίο και άθλιο τρό­πο που χρησιμοποιούν.

Προ­σχή­μα­τα-Προ­φά­σεις-Απο­φά­σεις-Προ­βλή­μα­τα!

Δεν γου­στά­ρα­νε την πορεία του Πολυ­τε­χνεί­ου. Γνω­στοί οι λόγοι, φταί­ει ο κορο­νο­ϊ­ός, φταί­ει η πανδημία.

Άσχε­το αν οι αστυ­νο­μι­κοί, μια μάζα από μπου­λού­κια, βαριά οπλι­σμέ­νοι είναι ο ένας πλάι στον άλλο. Ενώ οι άλλοι, ο λαός, σωστά οργα­νω­μέ­νος με εντο­λή της δημό­σιας αρχής δια­τη­ρού­σαν τις απο­στά­σεις και έλεγ­χαν όλη την πορεία.

Ανοί­γεις την τηλε­ό­ρα­ση και τα χάνεις. Τρε­λαί­νε­σαι! Μπου­λού­κια η αστυ­νο­μία με τα κρά­νη, τις ασπί­δες και τα γκλο­πς στα χέρια. Βία και κατα­στο­λή στον εχθρό λαό.

Έλεγ­χοι, παρά έλεγ­χοι, επί­δει­ξη ύφους και αυταρ­χι­σμού και τα πρό­στι­μα να πέφτου­νε βροχή.

Δεν γου­στά­ρου­νε την κατά­θε­ση στε­φα­νιών και λου­λου­διών στο σημείο που εκτε­λέ­στη­κε ο νεα­ρός Γρη­γο­ρό­που­λος! Γιου­ρού­σια οι αστυ­νο­μι­κοί κατέ­κλι­σαν τον τόπο. Μάλι­στα, είχαν το θρά­σος και την αγέ­νεια να μαδή­σουν μία ανθο­δέ­σμη, πετώ­ντας την πάνω σε έναν τοίχο.

Άλλο παρά­δειγ­μα και πολ­λά άλλα τέτοια!

Ένας απλός άνερ­γος άνθρω­πος, είχε λίγο χρό­νο στην διά­θε­ση του, πήγε στο νοσο­κο­μείο στη Νίκαια και έδω­σε αίμα. Στο γυρι­σμό για το σπί­τι του, μέσα στο τρό­λεϊ, κάνει έλεγ­χο η αστυ­νο­μία με ύφος τριά­ντα καρ­δι­να­λί­ων. «και άσκο­πες μετα­κι­νή­σει ο κύριος» του γρά­φου­νε ένα κου­στου­μά­κι των 300. Ε, να μάθει τι θα πει κρά­τος, τι θα πει νόμος….

Πλημ­μύ­ρι­σε από γιου­ρού­σια η αστυ­νο­μία στα Εξάρ­χεια, στην εμπο­ρι­κή σχο­λή, την πανε­πι­στη­μιού­πο­λη και όποιον πάρει ο χάρος!

Ευλο­γη­μέ­νος ας  είναι ο ιός, ευλο­γη­μέ­νη ας είναι η παν­δη­μία, πανά­κια για όποια γίνε­ται βρω­μιά και χυδαιότητα.

Σχό­λα­σαν οι εργα­ζό­με­νοι από τις δου­λεί­ες τους στον Ασπρόπυργο.

Εϊ… πού πάτε και αλη­τεύ­ε­τε; Γρα­φτούς και αυτούς ένα κου­στου­μά­κι των 300. Υπάρ­χουν πολ­λά τέτοια παρα­δείγ­μα­τα. Τέτοιες άθλιες συμπε­ρι­φο­ρές. Προ­σχή­μα­τα, προ­φά­σεις και απο­φά­σεις τάχα μου για την υγεία του λαού.

Ευλο­γη­μέ­νος ας είναι ο ιός, ευλο­γη­μέ­νη ας είναι η πανδημία!!!

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο