Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Πως η ανάγκη γίνεται Ιστορία…»: Χιλιάδες κόσμου στην συναυλία του ΚΚΕ για τον Δημήτρη Μητροπάνο (VIDEO)

Μια λαο­θά­λασ­σα γέμι­σε το γήπε­δο του Πανιω­νί­ου στη Νέα Σμύρ­νη σε μια πραγ­μα­τι­κά μαγι­κή βρα­διά, γεμά­τη με τα τρα­γού­δια του μεγά­λου, μονα­δι­κού κι αξέ­χα­στου Δημή­τρη Μητρο­πά­νου, στη μεγά­λη συναυ­λία που διορ­γά­νω­σαν το ΚΚΕ και η οικο­γέ­νειά του.

Στη μεγά­λη συναυ­λία παρα­βρέ­θη­κε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, ο οποί­ος δήλω­σε: «Με αυτή τη συναυ­λία σήμε­ρα τιμά­με τον Δημή­τρη Μητρο­πά­νο, μια μεγά­λη λαϊ­κή αυθε­ντι­κή φωνή, που μας συντρό­φευ­σε, μας συντρο­φεύ­ει και θα συνε­χί­σει να μας συντρο­φεύ­ει στις αγω­νί­ες, στις χαρές και στις λύπες, στα γλέ­ντια, αλλά και στον καθη­με­ρι­νό αγώ­να με το ΚΚΕ για να επι­κρα­τή­σει το δίκιο του μόχθου του λαού μας, του λαού της βιοπάλης». 

Ο κόσμος άρχι­σε να συρ­ρέ­ει από νωρίς και να παίρ­νει τη θέση του στο γήπε­δο και τις κερ­κί­δες, ενώ πριν ακό­μα αρχί­σει η συναυ­λία, μια από τις θύρες έκλει­σε καθώς οι κερ­κί­δες στις οποί­ες οδη­γού­σε είχαν ήδη γεμί­σει κι ο κόσμος συνέ­χι­σε να έρχε­ται. Ηταν μια πραγ­μα­τι­κά μεγά­λη, μια μαγι­κή βρα­διά, μια από αυτές τις συναυ­λί­ες που συζη­τιού­νται για χρό­νια μετά, που θα λέμε στα αγέν­νη­τα παι­διά μετά από χρό­νια «ήμουν κι εγώ εκεί»…!

Ηταν εκεί εκεί­νοι που μεγά­λω­σαν με τα τρα­γού­δια που ερμή­νευ­σε ο Δημή­τρης Μητρο­πά­νος, άλλοι που είχαν τη χαρά να τον απο­λαμ­βά­νουν για χρό­νια στις μονα­δι­κές του ερμη­νεί­ες στη σκη­νή. Ενα μαγι­κό συνα­πά­ντη­μα γενε­ών με συγκολ­λη­τι­κή ουσία την αγά­πη για τον μονα­δι­κό ερμη­νευ­τή Δημή­τρη Μητρο­πά­νο, έναν από τους πιο αγα­πη­μέ­νους τρα­γου­δι­στές… Αγα­πη­μέ­νος, για­τί ήταν αυθε­ντι­κά λαϊ­κός, γέν­νη­μα θρέμ­μα αυτού του λαού, των καη­μών, των πόθων και των αγώ­νων του… Γεμά­το το γήπε­δο απ’ άκρη σ’ άκρη, στις καρέ­κλες, στην κερ­κί­δα, στα χορ­τά­ρια… Τρα­γου­δούν, θυμού­νται, νιώ­θουν, δια­σκε­δά­ζουν… ξενυ­χτούν με το ζεϊ­μπέ­κι­κο του αρχαγ­γέ­λου… κι όποιος θέλει να ξεδι­ψά­σει το… κέφι του, προ­μη­θεύ­ε­ται ένα ποτό… και συνε­χί­ζει… για­τί κάτι ή πολ­λά ή όλα από τα τρα­γού­δια που έχει σφρα­γί­σει ο Δημή­τρης Μητρο­πά­νος του μιλά, τον αγγί­ζει, τον συνε­παίρ­νει… για μια αγά­πη, για έναν καη­μό, για μια πίκρα, για μια φτώ­χεια, για ένα ξερι­ζω­μό ή για τα όνει­ρα που δε βγαί­νου­νε σε πλει­στη­ρια­σμό, για­τί «δεν παί­χτη­κε η παρ­τί­δα μας ακόμα»…

Το άνοιγ­μα της μεγά­λης συναυ­λί­ας — αφιέ­ρω­μα στον Δημή­τρη Μητρο­πά­νο έκα­νε ο Νίκος Σοφια­νός, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Με ένα βίντεο με την εμβλη­μα­τι­κή ερμη­νεία του Δημή­τρη Μητρο­πά­νου στο «Ακου» του Τ. Μου­σα­φί­ρη άρχι­σε η συναυ­λία για τον αξέ­χα­στο ερμη­νευ­τή. Οι μου­σι­κοί, η δική του ορχή­στρα πήρε τη θέση της στη σκη­νή και ο Ιερο­κλής Μιχαη­λί­δης καλω­σό­ρι­σε τον κόσμο σε αυτό το μου­σι­κό οδοι­πο­ρι­κό αγά­πης και μνή­μης, όπως είπε. Στο φόντο της μελω­δί­ας του τρα­γου­διού «Καλο­καί­ρια και χει­μώ­νες», υπεν­θύ­μι­σε ότι έχουν περά­σει δέκα καλο­καί­ρια και άλλοι τόσοι χει­μώ­νες που ο Δημή­τρης Μητρο­πά­νος δεν είναι κοντά μας, ωστό­σο συνε­χί­ζει να μας συντρο­φεύ­ει καθη­με­ρι­νά. Το ίδιο υπο­γράμ­μι­σε ο Οδυσ­σέ­ας Ιωάν­νου, ο στι­χουρ­γός που ο στί­χος του έδω­σε και τον τίτλο αυτής της συναυ­λί­ας «στης ψυχής το παρα­κά­τω», που έδω­σε συγ­χα­ρη­τή­ρια σε αυτούς που σκέ­φτη­καν αυτή τη μαγι­κή βρα­διά και ξεχώ­ρι­σε την παρου­σία στη συναυ­λία πάρα πολ­λών μικρών παι­διών, που θα ακού­σουν σήμε­ρα για πρώ­τη φορά στη ζωή τους τρα­γού­δια του Δημή­τρη Μητρο­πά­νου που θα τους συντρο­φεύ­ουν σε όλη τους τη ζωή.

Ο Ιερο­κλής Μιχαη­λί­δης παρου­σί­α­σε τους ερμη­νευ­τές που μας συντρό­φευ­σαν σε αυτή τη βρα­διά καλώ­ντας τους ουσια­στι­κά στη σκη­νή για να ερμη­νεύ­σουν όλοι μαζί ένα ποτ που­ρί από τρα­γού­δια του εξαί­ρε­του δίσκου «Αγιος Φεβρουάριος».

Τη σκυ­τά­λη πήρε μετά πρώ­τος ο Κώστας Τρια­ντα­φυλ­λί­δης τρα­γου­δώ­ντας «Είσαι ωραία σαν αμαρ­τία» και «Στης ψυχής το παρα­κά­τω», ενώ ακο­λού­θη­σε ο Παντε­λής Θαλασ­σι­νός με τρα­γού­δια του Χατζη­νά­σιου, του Ζαμπέ­τα, του Κατσα­ρού, ξεση­κώ­νο­ντας μετά τον κόσμο με το «Σ’ αγα­πώ σαν αμαρτία».

Ο Λάκης Παπα­δό­που­λος έκα­νε με τον Γιώρ­γο Σαμπά­νη ντου­έ­το το αγα­πη­μέ­νο τρα­γού­δι «Για να σ’ εκδι­κη­θώ» κι ακο­λού­θη­σε ντου­έ­το του με τον Μίλ­το Πασχα­λί­δη, ο οποί­ος παρέ­μει­να μετά στη σκη­νή για να μας θυμί­σει μεγά­λες επι­τυ­χί­ες του Δημή­τρη Μητρο­πά­νου, όπως ο «Τυμ­βω­ρύ­χος», οι δικές του «Πεθα­μέ­νες καλη­σπέ­ρες», που το «Κιφ» του Τόκα και του Αλκαί­ου που το αφιέ­ρω­σε…, ο «Ερω­τας Αρχάγ­γε­λος» του Λεο­ντή και του Λέν­τζου που το αφιέ­ρω­σε στη Βένια, την Ανα­στα­σία και τη Μυρ­σί­νη Μητρο­πά­νου κ.ά.

Με τους μου­σι­κούς να ερμη­νεύ­ουν όλοι μαζί τη “Ρόζα”, χιλιά­δες χεί­λη να τρα­γου­δούν πως “η ανά­γκη γίνε­ται ιστο­ρία” και τον κόσμο να χορεύ­ει μπρο­στά από την εξέ­δρα, αλλά και με τη “Θεσ­σα­λο­νί­κη” ολο­κλη­ρώ­θη­κε η συναυλία.

902.gr

Μεγά­λη συναυ­λία – αφιέ­ρω­μα στον Δημή­τρη Μητρο­πά­νο – Βίντεο για την κοι­νή πορεία του μεγά­λου λαϊ­κού καλ­λι­τέ­χνη με το ΚΚΕ

Μεγά­λη συναυ­λία – αφιέ­ρω­μα στον Δημή­τρη Μητρο­πά­νο | Δ. Κου­τσού­μπας: Θα μας συντρο­φεύ­ει στις χαρές, στις λύπες και στον καθη­με­ρι­νό αγώ­να με το ΚΚΕ

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο