Πώς κλέβει τη λαϊκή περιουσία ο νέος πτωχευτικός κώδικας

Το νέο αντι­λαϊ­κό έκτρω­μα (πτω­χευ­τι­κό κώδι­κα) καθιε­ρώ­νε­ται για πρώ­τη φορά η πτώ­χευ­ση φυσι­κού προ­σώ­που, δηλα­δή ενός μισθω­τού, αγρό­τη, ελεύ­θε­ρου επαγ­γελ­μα­τία, όταν δεν πλη­ρώ­νει το 40% των ληξι­πρό­θε­σμων οφει­λών για έξι μήνες και η συνο­λι­κή του οφει­λή ξεπερ­νά τα 30.000 ευρώ. Ο πτω­χευ­τι­κός κώδι­κας αφο­ρά το σύνο­λο του ιδιω­τι­κού χρέ­ους των λαϊ­κών στρω­μά­των. Και προς τις τρά­πε­ζες και προς την εφο­ρία και προς τα ασφα­λι­στι­κά ταμεία.

Ο νέος πτωχευτικός κώδικας εν συντομία προβλέπει τα εξής:

1. Με την πτώ­χευ­ση, το σύνο­λο της περιου­σί­ας του, δηλα­δή οι κόποι μιας ζωής, η πρώ­τη κατοι­κία, το σπί­τι που στε­γά­ζει την οικο­γέ­νεια, τα παι­διά του, αλλά και όποιο άλλο τυχόν εισό­δη­μα έχει μετά την πτώ­χευ­ση, δηλα­δή ο μισθός και η σύντα­ξή του για τρία χρό­νια, θα περ­νά­ει στα χέρια των λεγό­με­νων “πιστω­τών”, στις τρά­πε­ζες, στα αρπα­κτι­κά funds, στον φοροει­σπρα­κτι­κό μηχα­νι­σμό, για την απο­πλη­ρω­μή των χρε­ών του.

Ο ίδιος και η οικο­γέ­νειά του θα “ζουν” με τις λεγό­με­νες “εύλο­γες δαπά­νες δια­βί­ω­σης”. Πρα­κτι­κά αυτό σημαί­νει ότι κάποιος για τρία χρό­νια θα δου­λεύ­ει για την τρά­πε­ζα, κρα­τώ­ντας για τον εαυ­τό του, μόνο ένα ισχνό ποσό δια­βί­ω­σης και η τρά­πε­ζα θα εισπράτ­τει αυτό­μα­τα όλο τον υπό­λοι­πο μισθό του. 

Μάλι­στα, ο πτω­χευ­μέ­νος απει­λεί­ται ακό­μα και με ποι­νή φυλά­κι­σης, όταν επι­δί­δε­ται σε “ριψο­κίν­δυ­νες συμπε­ρι­φο­ρές”, όπως θα το εννο­ούν βέβαια οι τρα­πε­ζι­κοί όμι­λοι και το κρά­τος σας.

2. Καταρ­γεί­ται κάθε προ­στα­σία της κύριας κατοι­κί­ας. Η κυβέρ­νη­ση επι­χει­ρεί χωρίς ντρο­πή να βαφτί­σει «προ­στα­σία των ευά­λω­των οφει­λε­τών» το γεγο­νός ότι αφού πρώ­τα θα μετα­βι­βά­ζουν την κυριό­τη­τα του σπι­τιού τους σε ιδιω­τι­κό φορέα που θα δημιουρ­γη­θεί για το σκο­πό αυτό, στη συνέ­χεια — υπό όρους πάντα και αφού «ξετι­νά­ζο­ντας» όλα τα στοι­χεία τους απο­δει­χτεί ότι ξύνουν τον πάτο της φτώ­χειας — θα δίνε­ται η δυνα­τό­τη­τα στα λαϊ­κά στρώ­μα­τα να γίνουν… νοι­κά­ρη­δες στα σπί­τια τους.

Κι αυτό με τη μόνι­μη απει­λή έξω­σης από τις τρά­πε­ζες, αφού σε περί­πτω­ση που δεν κατα­βάλ­λει έγκαι­ρα 3 στη σει­ρά μηνιαία μισθώ­μα­τα, η τρά­πε­ζα θα έχει το ελεύ­θε­ρο να καταγ­γεί­λει τη σύμ­βαση και βέβαια να προ­χω­ρή­σει άμε­σα σε πλειστηριασμό.

Μετά τα 12 χρό­νια, τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα θα μπο­ρούν να …ξανα­πλη­ρώ­σουν για να αγο­ρά­σουν το σπί­τι τους, ενώ χαρα­κτη­ρι­στι­κό είναι πως ό,τι έχει δώσει ο πτω­χευ­μέ­νος αυτά τα 12 χρό­νια, αλλά και όσα είχε κατα­φέ­ρει να απο­πλη­ρώ­σει πριν την πτώ­χευ­σή του, δεν θα συνυ­πο­λο­γί­ζο­νται σε περί­πτω­ση αγο­ράς. Και φυσι­κά αν δεν φανεί «φερέγ­γυος» τα χάνει όλα.

Αν κάποια στιγ­μή, στη διάρ­κεια των δώδε­κα χρό­νων κάποιος απο­κτή­σει την οικο­νο­μι­κή δυνα­τό­τη­τα και θέλει να αγο­ρά­σει το σπί­τι τότε, θα πρέ­πει να πλη­ρώ­σει και τα ενα­πο­μεί­να­ντα μισθώματα!!!

Ως «καρό­το» αλλά και ως μέσο ώστε να δια­σφα­λί­ζε­ται η απο­πλη­ρω­μή, επί της ουσί­ας δηλα­δή ως άλλη μια έμμε­ση «δια­σφά­λι­ση» για τις τρά­πε­ζες, για ένα μόνο τμή­μα των οφει­λε­τών προ­βλέ­πε­ται και μια μικρή κρα­τι­κή επι­δό­τη­ση, για διά­στη­μα μέχρι 5 ετών και εφό­σον αντα­πο­κρί­νε­ται στις υπο­χρε­ώ­σεις απο­πλη­ρω­μών του δανεί­ου, αλλά και στα εισο­δη­μα­τι­κά και περιου­σια­κά κρι­τή­ρια, που πρέ­πει να εκπλη­ρώ­νο­νται σωρευ­τι­κά, στα οποία προ­στέ­θη­κε και αυτό της «σημα­ντι­κής μεί­ω­σης των οικο­γε­νεια­κών εισο­δη­μά­των το τελευ­ταίο εξά­μη­νο», πετώ­ντας δηλα­δή ακό­μη περισ­σό­τε­ρους εκτός.

3. Απλο­ποιεί­ται και επι­τα­χύ­νε­ται η δια­δι­κα­σία της πτώ­χευ­σης, μέσα από ηλε­κτρο­νι­κές πλατ­φόρ­μες, ασφυ­κτι­κές προ­θε­σμί­ες, ελά­χι­στη εμπλο­κή δικα­στών κ.λπ. Παράλ­λη­λα, ενι­σχύ­ε­ται ο ρόλος των πιστω­τών, οι οποί­οι μπο­ρούν ουσια­στι­κά να επι­λέ­γουν τον σύν­δι­κο της πτώ­χευ­σης (δια­χει­ρι­στής της όλης δια­δι­κα­σί­ας). Σα να λέμε, ο ληστής επι­λέ­γει το δικα­στή που θα τον δικάσει.

4. Ανα­μορ­φώ­νε­ται ο θεσμός των δια­χει­ρι­στών αφε­ρεγ­γυό­τη­τας, που διο­ρί­ζο­νται ως σύν­δι­κοι της πτώ­χευ­σης. Η σχε­τι­κή άδεια μπο­ρεί πλέ­ον να δίνε­ται και σε εται­ρεί­ες. Δηλα­δή, ανα­βαθ­μί­ζε­ται ο ρόλος των γνω­στών δικη­γο­ρι­κών και εισπρα­κτι­κών εται­ρειών, με τις απα­ρά­δε­κτες πρα­κτι­κές σε βάρος των δανειο­λη­πτών και τις συν­θή­κες γαλέ­ρας για τους εργα­ζό­με­νους σε αυτές.

5. Εισά­γε­ται ηλε­κτρο­νι­κός μηχα­νι­σμός έγκαι­ρης προει­δο­ποί­η­σης και κατη­γο­ριο­ποί­η­σης των οφει­λε­τών. Ταυ­τό­χρο­να, δημιουρ­γού­νται κέντρα εξυ­πη­ρέ­τη­σης οφει­λε­τών, για την παρο­χή νομι­κής ενη­μέ­ρω­σης και συμ­βου­λών. Λες και το πρό­βλη­μα των κατα­χρε­ω­μέ­νων νοι­κο­κυ­ριών είναι η έλλει­ψη ενημέρωσης!

6. Δια­μορ­φώ­νε­ται σύστη­μα εξω­δι­κα­στι­κού μηχα­νι­σμού ρύθ­μι­σης, μέσα από ειδι­κή ηλε­κτρο­νι­κή πλατ­φόρ­μα, με υπο­λο­γι­στι­κά εργα­λεία που θα σχε­δια­στούν από τις τρά­πε­ζες. Απαι­τεί­ται η συγκέ­ντρω­ση πλή­θους δικαιο­λο­γη­τι­κών και φυσι­κά η άρση κάθε απορ­ρή­του. Η δια­πραγ­μά­τευ­ση δεν οδη­γεί υπο­χρε­ω­τι­κά σε συμ­φω­νία, δηλα­δή δια­μορ­φώ­νε­ται το έδα­φος για ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρους εκβια­σμούς και τρο­μο­κρα­τία από τις τρά­πε­ζες μπρο­στά στον κίν­δυ­νο της πτώχευσης.

7. Θεσπί­ζε­ται το λεγό­με­νο τεκ­μή­ριο παύ­σης πλη­ρω­μών, δηλα­δή όσοι δεν πλη­ρώ­νουν το 40% των συνο­λι­κών ληξι­πρό­θε­σμων οφει­λών τους, για 6 μήνες, για οφει­λές άνω των 30.000 ευρώ, οδη­γού­νται σε πτώ­χευ­ση. Το ποσο­στό αυτό είναι 60% για τους πιο φτω­χούς οφειλέτες.

8. Εισά­γο­νται ειδι­κές προ­βλέ­ψεις για τους πιο φτω­χούς οφει­λέ­τες, με δια­δι­κα­σία που είναι ταχύ­τε­ρη και υλο­ποιεί­ται μέσα από ορι­σμέ­νη ηλε­κτρο­νι­κή πλατ­φόρ­μα, χωρίς καταρ­χάς τη συμ­με­το­χή του δικα­στη­ρί­ου (εκτός εάν υπάρ­ξουν αντιρρήσεις).

9. Προ­βλέ­πε­ται ότι ο νέος Φορέ­ας Από­κτη­σης και Επα­να­μί­σθω­σης θα δημιουρ­γη­θεί μέσα από δημό­σιο δια­γω­νι­σμό, στον οποίο θα συμ­με­τέ­χουν ιδιώ­τες, δηλα­δή προ­φα­νώς οι ίδιες οι τρά­πε­ζες και άλλοι επεν­δυ­τές. Ο νέος φορέ­ας θα συγκε­ντρώ­σει την ιδιο­κτη­σία πολ­λών ακι­νή­των, δηλα­δή το πολυ­πό­θη­το φιλέ­το για του­ρι­στι­κές επεν­δύ­σεις, ανα­πλά­σεις πόλε­ων και μεγά­λους περιπάτους.

Ο πτω­χευ­τι­κός κώδι­κας θα επι­κρέ­μα­ται πάνω από τα κεφά­λια όλων μας υπο­κα­θι­στώ­ντας κάθε δικα­στή­ριο. Σε κάθε περί­πτω­ση που θα βρε­θεί κάποιος σε κατά­στα­ση αδυ­να­μί­ας πλη­ρω­μής (ανερ­γεία, ασθέ­νεια κλπ.) ι τρά­πε­ζες του τα παίρ­νουν όλα!!! Και βέβαια γι’ αυτό εθύ­νη έχουν τόσο η ΝΔ όσο και ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ προ­σχε­δί­α­σε το έγκλη­μα σε βάρος της λαϊ­κής περιου­σί­ας και η ΝΔ το ολο­κλη­ρώ­νει με τον πτω­χευ­τι­κό κώδικα.