Σουηδική Σοσιαλδημοκρατία: «Εξοντώστε τους, δεν χωράει συναισθηματισμός, οι κομμουνιστές δεν είναι άνθρωποι»

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Σουηδική Σοσιαλδημοκρατία: «Εξοντώστε τους, δεν χωράει συναισθηματισμός, οι κομμουνιστές δεν είναι άνθρωποι με την συνηθισμένη έννοια»

Η κατα­στο­λή ενα­ντί­ον των κομ­μου­νι­στών εντά­θη­κε όσο ποτέ τα χρό­νια πριν και κατά την διάρ­κεια του Β ΠΠ.  Οι Σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες και τα αστι­κά κόμ­μα­τα εξα­πέ­λυ­σαν λυσ­σα­σμέ­νες επι­θέ­σεις ενα­ντί­ον τους. Τρο­μο­κρα­τι­κές επι­θέ­σεις, στρα­τό­πε­δα συγκέ­ντρω­σης και επα­νει­λημ­μέ­νες προ­σπά­θειες απο­σιώ­πη­σης του κομ­μου­νι­στι­κού Τύπου χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­καν. Ιδιαί­τε­ρα την περί­ο­δο του Φιν­λαν­δι­κού Χει­με­ρι­νού πολέ­μου με την Σ.Ένωση, φθι­νό­πω­ρο 1939, άνοι­ξη 1940.

Επίθεση και απαγορεύσεις  στον κομμουνιστικό Τύπο 

Άρχι­σαν με την επί­θε­ση στην εφη­με­ρί­δα Ny dag. Απαί­τη­σαν την πλη­ρω­μή όλων των δανεί­ων της, κατό­πιν ανά­γκα­σαν τα περί­πτε­ρα να μην την πωλούν, απο­μά­κρυ­ναν με απει­λές τους δια­φη­μι­ζό­με­νους και προ­σπά­θη­σαν να επι­τε­θούν στην εφημερίδα. 

Χάρις στην κινη­το­ποί­η­ση των μελών και φίλων σώθη­κε η οικο­νο­μία της εφημερίδας.

Ψήφι­σαν νέους νόμους και ενερ­γο­ποί­η­σαν τα δικα­στή­ρια. Ήταν παρά­νο­μο να ” δια­τα­ρα­χθούν οι σχέ­σεις με ξένη δύνα­μη” εννο­ώ­ντας την Φιν­λαν­δία  και αυτό χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε πολ­λές φορές για να κατη­γο­ρη­θεί ο κομ­μου­νι­στι­κός Τύπος για “εγκλη­μα­τι­κό­τη­τα” όταν έγρα­φε υπέρ της Σ.Ένωσης και ενα­ντί­ον της Ναζι­στι­κής Γερ­μα­νί­ας και βασι­κά ενα­ντί­ον των φασι­στών της Φινλανδίας. 

Οι περισ­σό­τε­ροι δημο­σιο­γρά­φοι και εκδό­τες κατέ­λη­γαν στην φυλακή.

Έμπαιναν φυλακή για να βρουν τροφή και στέγη 

Την ίδια επο­χή οι Σου­η­δοί εθε­λο­ντές που επέ­στρε­ψαν από τον εμφύ­λιο στην Ισπα­νία ήταν σε μαύ­ρη λίστα και δεν έβρι­σκαν δου­λειά.  Υπέ­γρα­φαν άρθρα της εφη­με­ρί­δας και τοπο­θε­τού­νταν σαν προ­σω­ρι­νοί εκδό­τες για να τιμω­ρη­θούν και να μπουν στην φυλα­κή για να εξα­σφα­λί­σουν έτσι του­λά­χι­στον στέ­γη και το καθη­με­ρι­νό φαγη­τό τους.

Η μεγα­λύ­τε­ρη ποι­νή ήταν 5 μήνες σε εθε­λο­ντή αγω­νι­στή του Ισπα­νι­κού εμφυ­λί­ου για άρθρο του που έκα­νε κρι­τι­κή στην στή­ρι­ξη της κυβέρ­νη­σης στις αντι­δρα­στι­κές δυνά­μεις της Φινλανδίας. 

Νόμος για την απαγόρευση του ΚΚ Σουηδίας 

Ομό­φω­να από αστούς  και Σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες εκτός από τον μονα­δι­κό κομ­μου­νι­στή βου­λευ­τή και ένα Φιλε­λεύ­θε­ρο ψηφί­στη­κε νόμος που έδι­νε την δυνα­τό­τη­τα απα­γό­ρευ­σης του ΚΚ. 

Ο Νόμος δεν ενερ­γο­ποι­ή­θη­κε ποτέ, όμως λει­τούρ­γη­σε εκφο­βι­στι­κά για την δρά­ση του κόμματος. 

Κάτω από αυτή την απει­λή πολ­λές φορές ο πρό­ε­δρος του κόμ­μα­τος Sven Linderot δεν συμ­με­τεί­χε σε συγκε­ντρώ­σεις του κόμ­μα­τος για να μην συλληφθεί. 

Στα περισ­σό­τε­ρα γρα­φεία του κόμ­μα­τος γινό­ταν έρευ­νες από την Αστυ­νο­μία, αλλά και σε σπί­τια μελών καθώς και σε αίθου­σες συν­δι­κά­των που οι κομ­μου­νι­στές είχαν την πλειοψηφία. 

Σε πολ­λά σωμα­τεία όπου υπήρ­χε πλειο­ψη­φία των Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τών δια­γρά­φο­νταν οι κομ­μου­νι­στές από μέλη ή πιε­ζό­ταν να παραι­τη­θούν όταν ήταν εκλεγμένοι. 

Οι κομμουνιστές δεν είναι άνθρωποι..

 Στις Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κές εφη­με­ρί­δες υπήρ­χε η προ­τρο­πή για “εξό­ντω­ση” των κομ­μου­νι­στών συμπλη­ρώ­νο­ντας πως ” δεν χωρά­ει συναι­σθη­μα­τι­σμός οι κομ­μου­νι­στές δεν είναι άνθρω­ποι με την συνη­θι­σμέ­νη έννοια ”

Η κυβέρ­νη­ση εθνι­κής ενό­τη­τας με τους Σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες στην σύν­θε­ση της απα­γό­ρευ­σε την μετα­φο­ρά των κομ­μου­νι­στών εφη­με­ρί­δων από τον σιδη­ρό­δρο­μο και τα λιμά­νια. Τα μέλη του κόμ­μα­τος οργά­νω­σαν την δια­κί­νη­ση ταξι­δεύ­ο­ντας σε ολό­κλη­ρη την χώρα για να τις μεταφέρουν.

Ο αντικομμουνισμός προκαλεί τις δολοφονικές επιθέσεις 

Η ατμό­σφαι­ρα ήταν γεμά­τη αντι­κομ­μου­νι­στι­κό κλί­μα που προ­ε­τοί­μα­σε το έδα­φος για επι­θέ­σεις.  Στα γρα­φεία της Ny Dag επι­τέ­θη­καν οπλι­σμέ­νοι ακρο­δε­ξιοί. Ευτυ­χώς κατά την επί­θε­ση βρι­σκό­ταν στα γρα­φεία βετε­ρά­νοι του Ισπα­νι­κού εμφυ­λί­ου που εύκο­λα τους αφό­πλι­σαν. Από τότε με βάρ­διες φυλα­γό­ταν μέρα νύχτα τα γρα­φεία της εφημερίδας 

 Δυστυ­χώς στην Β. Σου­η­δία δεν  είχαν την ίδια τύχη οι κομ­μου­νι­στές. Στις 3 Μαρ­τί­ου 1940 η τοπι­κή Αστυ­νο­μία, μια ομά­δα Φιλε­λευ­θέ­ρων από την Στοκ­χόλ­μη  και ντό­πιοι αντι­δρα­στι­κοί διορ­γά­νω­σαν επί­θε­ση στην άλλη μεγά­λη κομ­μου­νι­στι­κή εφη­με­ρί­δα του Βορ­ρά Norsensflamman, στην πόλη Luleå. Προ­κλή­θη­κε μεγά­λη πυρ­κα­γιά με απο­τέ­λε­σμα 5 νεκρούς εκ των οποί­ων 2 παιδιά. 

Ένα από τα θύμα­τα ήταν ο Arthur Hellberg, διευ­θυ­ντής της εφη­με­ρί­δας και μέλος της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του ΚΚ Σου­η­δί­ας. Στους δρά­στες επι­βλή­θη­καν συμ­βο­λι­κές ποι­νές και αφέ­θη­καν ελεύ­θε­ροι μετά από λίγο καιρό. 

Στρατόπεδα συγκέντρωσης των κομμουνιστών 

Την ίδια επο­χή έγι­νε επι­στρά­τευ­ση λόγω κιν­δύ­νου επι­κεί­με­νου  πολέ­μου μετα την νίκη της Σ.Ένωσης επι της Φιν­λαν­δί­ας. Τους χιλιά­δες κομ­μου­νι­στές που επι­στρα­τεύ­τη­καν τους συγκέ­ντρω­σαν σε στρα­τό­πε­δα κυρί­ως  στην Β.Σουηδία, απο­κλει­σμέ­νους από τον υπό­λοι­πο κόσμο, δεν ήξε­ραν αν εκτε­λε­στούν ή όχι.

Ένας από τους επι­στρα­τευ­μέ­νους κομ­μου­νι­στές έχα­σε την γυναί­κα του και το παι­δί του στον εμπρη­σμό της εφη­με­ρί­δας Norsensflamman αλλά δεν του έδω­σαν άδεια να πάει στην ταφή τους.

 Τα πρώ­τα στρα­τό­πε­δα για τους κομ­μου­νι­στές άρχι­σαν να χτί­ζο­νται από το 1939 όταν οι Ναζί προέλαυναν. 

Μόλις αρχί­ζει να αλλά­ζει η τρο­πή του πολέ­μου άρχι­σαν να εγκα­τα­λεί­πουν τα στρα­τό­πε­δα. Εκτός από την συγκέ­ντρω­ση των Σου­η­δών κομ­μου­νι­στών συγκέ­ντρω­σαν και ξένους κομ­μου­νι­στές που είχαν έρθει στην Σου­η­δία για να ξεφύ­γουν από τους Ναζί. 

Μετά τον πόλεμο επίθεση στο εργατικό κίνημα 

Οι μορ­φές κατα­στο­λής πήραν άλλη μορ­φή. Το γόη­τρο της νίκης της Σ.Ένωσης και η αύξη­ση της δύνα­μης των κομ­μου­νι­στών ( πήραν 10% στις εκλο­γές του 44), δεν επι­τρέ­πουν τις ίδιες μεθόδους. 

 Αντί για αυτό εντά­θη­καν οι επι­θέ­σεις στο εργα­τι­κό κίνη­μα.  Ο Σοσιαλ­δη­μο­κρά­της πρω­θυ­πουρ­γός Tage Erlander δήλω­σε το 1948 πως “οι χώροι δου­λειάς είναι μέτω­πο  πολε­μι­κής μάχης ενά­ντια στους κομμουνιστές”.

Από το 1941 είχε συγκε­ντρω­θεί η εργα­τι­κή συν­δι­κα­λι­στι­κή εξου­σία στα χέρια της ηγε­σί­ας   της ΓΣΕΣ. Μόνο με την έγκρι­ση της ηγε­σί­ας της μπο­ρού­σε να γίνει απεργία. 

-Οι Σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες συγκέ­ντρω­σαν όλη την εξου­σία στον συν­δι­κα­λι­σμό και έχτι­σαν μια πανί­σχυ­ρη οργά­νω­ση με δεκά­δες χιλιά­δες εκλεγ­μέ­νους έμμι­σθους συν­δι­κα­λι­στι­κούς αντι­προ­σώ­πους που έρι­ξαν όλες τους τις δυνά­μεις ενα­ντί­ον των κομμουνιστών. 

Φακέλωμα 

Το 1945 πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε μια μεγά­λη έρευ­να ‚στην ουσία φακέ­λω­μα των κομ­μου­νι­στών, από την ηγε­σία των Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τών στα Συν­δι­κά­τα για να κατα­γρά­ψει τον συσχε­τι­σμό δυνά­με­ων. Η κατα­γρα­φή έδει­ξε πώς μία στις 10 μεγα­λύ­τε­ρες συν­δι­κα­λι­στι­κές ενώ­σεις ήταν στα χέρια των κομ­μου­νι­στών. Αυτή η δύνα­μη ήταν καθο­ρι­στι­κή στην  απερ­γία των εργα­τών Μετάλ­λου το 1945.

Το φακέ­λω­μα των κομ­μου­νι­στών έγι­νε σε Συνερ­γα­σία με την κρα­τι­κή υπη­ρε­σία πλη­ρο­φο­ριών SÄPO και κρά­τη­σε του­λά­χι­στον μέχρι την δεκα­ε­τία του 70 με διά­φο­ρες παραλλαγές. 

Συνο­λι­κά φακε­λώ­θη­καν εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες κομ­μου­νι­στές, ειρη­νι­στές, συν­δι­κα­λι­στές και άλλοι από την SÄPO και τους Σοσιαλδημοκράτες. 

Έχο­ντας τα στοι­χεία στα χέρια τους οι Σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες μπό­ρε­σαν να εντεί­νουν την επί­θε­ση τους ενα­ντί­ον των κομμουνιστών.

-Οι εκλεγ­μέ­νοι Σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες συν­δι­κα­λι­στές επι­μορ­φώ­θη­καν στην αντι­με­τώ­πι­ση και τον περιο­ρι­σμό των κομμουνιστών. 

-Έμμι­σθοι εκπαι­δευ­τές επι­στρα­τεύ­τη­καν και στάλ­θη­καν στις περιο­χές που οι κομ­μου­νι­στές είχαν μεγά­λη δύναμη. 

Με αυτούς τους τρό­πους σιγά αλλά στα­θε­ρά κατά­φε­ραν οι Σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες να υπο­σκά­ψουν την στή­ρι­ξη των κομ­μου­νι­στών στο εργα­τι­κό κίνημα. 

Τα συγκλο­νι­στι­κά αυτά  στοι­χεία μοι­ρά­στη­καν στην Οργα­νω­τι­κή Συν­διά­σκε­ψη του ΚΚ Σου­η­δί­ας στην Στοκ­χόλ­μη 31/8 και 1/09.

Ο σχο­λια­σμός περισ­σεύ­ει. Η αστι­κή τάξη της Σου­η­δί­ας με όχη­μα την Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία κατο­χύ­ρω­σε τα συμ­φέ­ρο­ντά της και περιό­ρι­σε τον ρόλο των κομμουνιστών.

 Ο αγώ­νας των κομ­μου­νι­στών ξεκι­νά­ει από την αρχή σε νέες συν­θή­κες αλλά με καθα­ρό προσανατολισμό. 

Η αντί­θε­ση της επο­χής μας είναι η αντί­θε­ση  μετα­ξύ κεφα­λαί­ου και εργα­σί­ας και η λύση είναι ο Σοσιαλισμός. 

Πάνος Αλεπλιώτης

Εργά­στη­κε σαν γεω­λό­γος, περι­βαλ­λο­ντο­λό­γος και χωρο­τά­κτης στην Ελλά­δα και στην Σου­η­δία. Δημο­τι­κός σύμ­βου­λος Πυλαί­ας Θεσ­σα­λο­νί­κης 87/90 και 99/2002. Αντι­δή­μαρ­χος Πυλαί­ας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000.