Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Το ΚΚΕ για την παγκόσμια μέρα ψυχικής υγείας: Καλεί το λαό σε συμπόρευση και αγώνα για αποκλειστικά δημόσιες δομές με δωρεάν υπηρεσίες

Σε ανα­κοί­νω­σή του το Τμή­μα Υγεί­ας — Πρό­νοιας της ΚΕ του ΚΚΕ με αφορ­μή τη σημε­ρι­νή Παγκό­σμια Ημέ­ρα Ψυχι­κής Υγεί­ας, ανα­φέ­ρει:

«Το ΚΚΕ με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας, καλεί το λαό σε συμπόρευση και αγώνα για αποκλειστικά δημόσιες δομές ψυχικής υγείας, πλήρως στελεχωμένες, με μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, με υπηρεσίες δωρεάν και με κύριο προσανατολισμό την πρόληψη, σύμφωνα με τις σύγχρονες επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες.

Ειδι­κό­τε­ρα:

Η πάλη αυτή συν­δυά­ζε­ται με το στό­χο να καταρ­γη­θούν όλοι οι οικο­νο­μι­κοί και κοι­νω­νι­κοί όροι που καθο­ρί­ζουν την ανά­πτυ­ξη αυτού του εκμε­ταλ­λευ­τι­κού και απάν­θρω­που συστή­μα­τος, του καπι­τα­λι­σμού και που επι­δρούν και επι­δει­νώ­νουν σε μαζι­κή έκτα­ση τη ψυχι­κή υγεία, ιδιαί­τε­ρα των λαϊ­κών στρωμάτων.

Το σύστη­μα αυτό, που θρέ­φε­ται από την εκμε­τάλ­λευ­ση του λαού, που παρά­γω­γά του είναι ο πόλε­μος, η φτώ­χεια, η ανα­σφά­λεια, η απο­ξέ­νω­ση, τα αδιέ­ξο­δα, η απο­θέ­ω­ση τουατο­μι­σμού”, απο­τε­λεί κυριο­λε­κτι­κά ένα “θερ­μο­κή­πιοεπι­δεί­νω­σης της ψυχι­κής υγεί­ας. Τα εκτε­τα­μέ­να προ­βλή­μα­τα που κατα­γρά­φο­νται στον πλη­θυ­σμό και η ανη­συ­χη­τι­κή τους έκφρα­ση στις νεό­τε­ρες ηλι­κί­ες πρέ­πει να σημά­νουν συναγερμό.

Ενδει­κτι­κά, κατά την περί­ο­δο 2020–2021, εν μέσω παν­δη­μί­ας, τα προ­βλή­μα­τα ψυχι­κής υγεί­ας μετα­ξύ νέων ηλι­κί­ας 15–24 ετών έχουν του­λά­χι­στον διπλα­σια­στεί, ενώ η αυτο­κτο­νία είναι η δεύ­τε­ρη κύρια αιτία θανά­του μετα­ξύ των νέων στην Ευρώ­πη.

Στη χώρα μας οι περισ­σό­τε­ροι νομοί δε δια­θέ­τουν δημό­σιες ψυχια­τρι­κές κλί­νες. Τα ψυχια­τρι­κά νοσο­κο­μεία όσο και οι ψυχια­τρι­κές κλι­νι­κές των γενι­κών νοσο­κο­μεί­ων λει­τουρ­γούν “στο κόκ­κι­νο” κι έχουν μετα­τρα­πεί σε απο­θή­κες ψυχών, με τους ασθε­νείς να στοι­βά­ζο­νται σε ράν­τζα, νοση­λευό­με­νοι σε χώρους που προ­σβάλ­λουν την ανθρώ­πι­νη αξιο­πρέ­πεια, σε συν­θή­κες επι­σφα­λείς λόγω των απαρ­χαιω­μέ­νων υπο­δο­μών και του ελά­χι­στου προ­σω­πι­κού. Η πίε­ση για ταχεία δια­κί­νη­ση των περι­στα­τι­κών και μεί­ω­σης του χρό­νου νοση­λεί­ας των ασθε­νών, σε συν­δυα­σμό με την ανυ­παρ­ξία πρα­κτι­κά κρα­τι­κών κοι­νο­τι­κών δομών ψυχι­κής υγεί­ας και δομών ψυχο­κοι­νω­νι­κής απο­κα­τά­στα­σης, έχουν σαν απο­τέ­λε­σμα την ολο­έ­να και μεγα­λύ­τε­ρη αύξη­ση των επα­νει­σα­γω­γών, το γνω­στό φαι­νό­με­νο της “περι­στρε­φό­με­νης πόρ­τας”, την επι­δεί­νω­ση της υγεί­ας των ασθε­νών. Χιλιά­δες λαϊ­κές οικο­γέ­νειες απο­κλεί­ο­νται από τις λιγο­στές δημό­σιες υπη­ρε­σί­ες ψυχι­κής υγεί­ας, ενώ το τοπίο σε ότι αφο­ρά τις υπη­ρε­σί­ες ψυχι­κής υγεί­ας για παι­διά και εφή­βους είναι ακό­μα πιο ζοφερό.

Απευ­θυ­νό­μα­στε ιδιαί­τε­ρα στους υγειο­νο­μι­κούς, που δια­θέ­τουν την επι­στη­μο­νι­κή γνώ­ση και συμ­βάλ­λουν για την πρό­λη­ψη, τη θερα­πεία και την απο­κα­τά­στα­ση της ψυχι­κής υγεί­ας, να προ­βλη­μα­τι­στούν: Πόσο δια­φο­ρε­τι­κή θα ήταν η απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα του “όπλου”, που δια­θέ­τουν, στο πλαί­σιο μας κοι­νω­νί­ας και οικο­νο­μί­ας που κρι­τή­ριο της ανά­πτυ­ξής της θα είναι ο άνθρω­πος και οι ανά­γκες του, χωρίς τα κρι­τή­ρια του αντα­γω­νι­σμού και της κερ­δο­φο­ρί­ας; Σε μια τέτοια κοι­νω­νία οι επι­στή­μο­νες της ψυχι­κής υγεί­ας θα μπο­ρού­σαν πραγ­μα­τι­κά να συμ­βά­λουν κυρί­ως για τη στή­ρι­ξη και διεύ­ρυν­ση της ευτυ­χί­ας του λαού, ενώ σήμε­ρα κυρί­ως καλού­νται να δια­χει­ρι­στούν τη δυστυ­χία του.

Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι σε αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα με τα απάνθρωπα στοιχεία που το χαρακτηρίζουν, αφενός η ψυχική υγεία του λαού υπονομεύεται και επιδεινώνεται και αφετέρου η αντιμετώπισή της θεωρείται “κόστος” για το αστικό κράτος, τους επιχειρηματικούς ομίλους και τις αστικές κυβερνήσεις.

Το φετι­νό μήνυ­μα του Παγκό­σμιου Οργα­νι­σμού Υγεί­ας (Π.Ο.Υ.) για την Παγκό­σμια Ημέ­ρα Ψυχι­κής Υγεί­ας 2022 δίνε­ται μέσα από τη φρά­ση “Ας κάνου­με την ψυχι­κή υγεία και την ευη­με­ρία παγκό­σμια προ­τε­ραιό­τη­τα”. Για­τί όμως τόση πρε­μού­ρα για την ψυχι­κή υγεία των λαών;

Η απά­ντη­ση δίνε­ται από την ίδια την Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση, που επι­ση­μαί­νει ότι το συνο­λι­κό κόστος της κακής Ψυχι­κής Υγεί­ας υπερ­βαί­νει το 4% του ΑΕΠ (πάνω από 600 δισ. ευρώ) στις 28 χώρες της ΕΕ. Με άλλα λόγια, προ­κει­μέ­νου το ζύγι κόστους- οφέ­λους να συνε­χί­σει να γέρ­νει προς το μέρος των αφε­ντι­κών, τα αστι­κά κρά­τη χρειά­ζε­ται να πάρουν μέτρα ώστε η εργα­τι­κή τάξη να παρα­μεί­νει λει­τουρ­γι­κή και…ικανή να ξεζου­μί­ζε­ται, μετα­τρέ­πο­ντας και αυτή την απει­λή σεευκαι­ρία!

Ταυ­τό­χρο­να ο Π.Ο.Υ. ανα­φέ­ρει ότι οι εξει­δι­κευ­μέ­νες υπη­ρε­σί­ες ψυχι­κής υγεί­ας καλής ποιό­τη­τας είναιδαπα­νη­ρές” λόγω των μεγά­λων επεν­δύ­σε­ων που απαι­τού­νται καθώς και του “υψη­λού κόστους για τις δαπά­νες μισθο­δο­σί­ας…” και ως εκ τού­του “…οι περισ­σό­τε­ρες πρέ­πει να είναι άτυ­πες κοι­νο­τι­κές υπη­ρε­σί­ες υγεί­ας”. Έτσι προ­ω­θεί­ται στα­θε­ρά σε ένα τόσο ευαί­σθη­το τομέα η επο­νο­μα­ζό­με­νη «άτυ­πη μέρι­μνα»: μέλη οικο­γε­νειών, εθε­λο­ντές, άνερ­γοι που εκπαι­δεύ­ο­νται ταχύρ­ρυθ­μα και εργά­ζο­νται με ελα­στι­κές μορ­φές απα­σχό­λη­σης για να παρέ­χουν φτη­νές, υπο­βαθ­μι­σμέ­νες υπη­ρε­σί­ες ψυχι­κής υγείας.

Στα νέα σχέ­δια της αντι­λαϊ­κής τους πολι­τι­κής συμπε­ρι­λαμ­βά­νε­ται και η «ατο­μι­κή ευθύ­νη» στον τομέα της ψυχι­κής υγεί­ας. Ισχυ­ρί­ζο­νται ότι “…η αυτο­φρο­ντί­δα πρέ­πει να απο­τε­λεί τη βάση της πυρα­μί­δας οργά­νω­σης των υπη­ρε­σιών ψυχι­κής υγεί­ας” και μετα­κυ­λί­ουν την ευθύ­νη στον ασθε­νή και την οικο­γέ­νεια του- νέα δηλα­δή οικο­νο­μι­κή και ψυχο­λο­γι­κή επι­βά­ρυν­ση. Σε αυτό το έδα­φος γιγα­ντώ­νε­ται ο ιδιω­τι­κός επι­χει­ρη­μα­τι­κός τομέ­ας στο χώρο της ψυχι­κής υγείας.

Είναι ενδει­κτι­κό ότι στη χώρα μας η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ προ­χω­ρά σε οικο­νο­μι­κή ενί­σχυ­ση του δικτύ­ου ψυχι­κής υγεί­ας πανελ­λα­δι­κά με 69 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανά­καμ­ψης, προ­κρί­νο­ντας την εκτέ­λε­ση εισαγ­γε­λι­κών παραγ­γε­λιών για ψυχια­τρι­κή εξέ­τα­ση και από ιδιω­τι­κές κλι­νι­κές, τις ΣΔΙΤ στα Κέντρα Ψυχι­κής Υγεί­ας, τις απευ­θεί­ας ανα­θέ­σεις μιας σει­ράς υπη­ρε­σιών σε εργο­λά­βους και ΜΚΟ.

Θια­σώ­της στο ίδιο έργο και ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού με νόμο που ψήφι­σε ως κυβέρ­νη­ση και ενερ­γο­ποί­η­σε η ΝΔ, καταρ­γή­θη­καν πανελ­λα­δι­κά δεκά­δες κλί­νες από δομές ψυχο­κο­κοι­νω­νι­κής επανένταξης.

Άλλω­στε στη χώρα μας όλες οι κυβερ­νή­σεις με αλλε­πάλ­λη­λες ψυχια­τρι­κές μεταρ­ρυθ­μί­σεις με τον φερε­τζέ της “απο­α­συ­λο­ποί­η­σης”, της “κατα­πο­λέ­μη­σης του στίγ­μα­τος” και του “κοι­νω­νι­κού απο­κλει­σμού” οδή­γη­σαν στη συρ­ρί­κνω­ση των δημό­σιων δομών, την όξυν­ση των ελλεί­ψε­ων και της υπο­βάθ­μι­σης στην παρο­χή υπη­ρε­σιών ψυχι­κής υγεί­ας, τη μεγα­λύ­τε­ρη εμπλο­κή των κάθε λογής ιδιω­τι­κών επι­χει­ρή­σε­ων, συνε­ται­ρι­σμών, ΜΚΟ, “πρω­το­βου­λιών” και άλλων “φιλάν­θρω­πων” και εν τέλει στην αύξη­ση των ατό­μων με ψυχι­κές διαταραχές.

Τα μάτια μας είναι ορθά­νοι­χτα στα τερά­στια προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζει ο λαός στο σύνο­λο της ζωής του και που ευθύ­νο­νται καί­ρια για την διο­γκού­με­νη αύξη­ση των ψυχι­κών δια­τα­ρα­χών. Για το λόγο αυτό, ουσια­στι­κή πρό­λη­ψη της ψυχι­κής νόσου και πραγ­μα­τι­κή προ­τε­ραιό­τη­τα ‑και όχι ημί­με­τρο εξ ανά­γκης- θα απο­τε­λεί η ψυχι­κή υγεία και ισορ­ρο­πία του πλη­θυ­σμού σε μία κοι­νω­νία που στο επί­κε­ντρο θα μπαί­νει η ικα­νο­ποί­η­ση των διευ­ρυ­νό­με­νων λαϊ­κών ανα­γκών και που η υγεία του εργα­ζό­με­νου ανθρώ­που θα είναι το ύψι­στο κοι­νω­νι­κό αγα­θό και όχι εμπό­ρευ­μα.

Σ’ αυτό το πλαί­σιο, της σοσια­λι­στι­κής οργά­νω­σης της κοι­νω­νί­ας, μπο­ρεί να ικα­νο­ποι­η­θεί αυτό που είναι σύγ­χρο­νο και ανα­γκαίο σήμε­ρα: Να υπάρ­ξει δηλα­δή, με απο­κλει­στι­κή ευθύ­νη του κρά­τους και απαλ­λαγ­μέ­νη από κάθε είδους επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα, κεντρι­κά σχε­δια­σμέ­νη (με βάση τις ανά­γκες του πλη­θυ­σμού ανά περιο­χή, λαμ­βά­νο­ντας υπό­ψη ιδιαί­τε­ρα επι­δη­μιο­λο­γι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά) ανά­πτυ­ξη και στε­λέ­χω­ση ενός ολο­κλη­ρω­μέ­νου ενιαί­ου δικτύ­ου δομών ψυχι­κής υγεί­ας σε όλα τα επί­πε­δα ‑πρω­το­βάθ­μιο, δευ­τε­ρο­βάθ­μιο, τρι­το­βάθ­μιο- με άμε­ση δια­σύν­δε­ση και συντο­νι­σμό του παρε­χό­με­νου έργου.

Βασι­κή προ­τε­ραιό­τη­τα είναι η πρό­λη­ψη σε όλα τα επί­πε­δα (πρω­το­γε­νές, δευ­τε­ρο­γε­νές, τρι­το­γε­νές), σε όλους τους πυρή­νες της κοι­νω­νι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας (εκπαι­δευ­τή­ριο, στρα­τός, εργα­σια­κός χώρος, οικογένεια).

Αυτό είναι σήμε­ρα ανα­γκαίο όσο ποτέ».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο