Γράφει ο Νίκος Μόττας //
Αστυνομικά οχήματα που ορμάνε κατά διαδηλωτών στο κέντρο της πόλης. Διμοιρίες των ΜΑΤ που διαλύουν ειρηνικές συγκεντρώσεις με χημικά και γκλοπ. Μπουλούκια κουκουλοφόρων να χαριεντίζονται με ΜΑΤατζήδες λίγο πριν αρχίσουν οι οδομαχίες και τα «επεισόδια». Φασιστοειδή με στολή να παριστάνουν τους νταήδες σε γυναίκες, ηλικιωμένους και παιδιά. Δυνάμεις καταστολής παντού: Από τα πανεπιστήμια, στα οποία έχουν στρατοπαιδεύσει, μέχρι τις γειτονιές όπου λαμβάνουν χώρα εξώσεις λαϊκών οικογενειών.
Οι κυβερνήσεις φεύγουνε, μα η αστυνομική βία και καταστολή μένει. Την βλέπουμε, την έχουμε ζήσει, σε όλες της τις αποχρώσεις: Μπλε της ΝΔ, πράσινο του ΠΑΣΟΚ, πολύχρωμο του ΣΥΡΙΖΑ.
Το πρόβλημα με την Ελληνική Αστυνομία δεν ήταν, ούτε είναι, ζήτημα εκπαίδευσης η «εκδημοκρατισμού» της. Είναι ζήτημα βαθιά συστημικό.
Σχετίζεται με το ποια πολιτική και ποια ταξικά συμφέροντα καλείται να υπηρετήσει η Αστυνομία. Και εδώ δεν χωράει καμία παρερμηνεία: Η αστυνομία είναι ο κατασταλτατικός μηχανισμός του κράτους. Του αστικού κράτους. Του κράτους που από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα γίνεται διαρκώς ολοένα και πιο αντιδραστικό, πιο εχθρικό, πιο εγκληματικό απέναντι στον «εχθρό λαό».
«Δεν υπάρχει κανένα κράτος, έστω και το πιο δημοκρατικό, που να μην έχει στο σύνταγμά του παραθυράκια και επιφυλάξεις, που εξασφαλίζουν στην αστική τάξη τη δυνατότητα να κινητοποιεί στρατεύματα ενάντια στους εργάτες, να κηρύσσει το στρατιωτικό νόμο κτλ. “σε περίπτωση διατάραξης της τάξης” — Στην πραγματικότητα, σε περίπτωση που η εκμεταλλευόμενη τάξη “παραβιάζει” το καθεστώς της σκλαβιάς της και κάνει προσπάθειες να φέρεται όχι δουλικά».
-Β.Ι. Λένιν, «Η προλεταριακή επανάσταση και ο αποστάτης Κάουτσκι», «Απαντα», εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», τ. 37
Δεν είναι, επομένως, ούτε η «κακιά η ώρα», ούτε τα όπλα «που εκπυρσοκροτούν», ούτε οι «ανεκπαίδευτοι αστυνομικοί». Σε κάθε έκφανση της αστυνομικής βαρβαρότητας, κτηνωδίας και καταστολής αντικατοπτρίζεται η περιβόητη φράση που είχε εκστομίσει πριν τριάντα χρόνια ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού, απευθυνόμενος στα Σώματα Ασφαλείας: «Το κράτος είστε εσείς».
Αυτό το «κράτος τους», που διαχρονικά ζέχνει σαπίλα απ’ όλους τους πόρους του, η πάλη του λαού, των εργαζόμενων, της νεολαίας, οφείλει να το τσακίσει.
