Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε από τον ιδρυτή και επικεφαλής του κολαστηρίου «Κιβωτός του Κόσμου»

Κου­βέ­ντα δεν είπε, επί της ουσί­ας των καταγ­γε­λιών ο πατέ­ρας Αντώ­νιος, επι­κε­φα­λής της οργά­νω­σης «Κιβω­τός του Κόσμου» μιλώ­ντας σε τηλε­ο­πτι­κή εκπο­μπή του Alpha Δήλω­σε «θλιμ­μέ­νος», «στε­να­χω­ρη­μέ­νος» και «σε έκπλη­ξη» σχε­τι­κά με τις καταγ­γε­λί­ες που έχουν δημο­σιο­ποι­η­θεί από εχθές, προ­σθέ­το­ντας, ανα­φε­ρό­με­νος στην οργά­νω­ση, ότι «έχου­με αφιε­ρώ­σει τη ζωή μας, εικο­σι­πέ­ντε ολό­κλη­ρα χρό­νια, στο παι­δί που είναι σε ανά­γκη και σε κίνδυνο».

Στην παρα­τή­ρη­ση, δε, των δημο­σιο­γρά­φων ότι θα τον περί­με­ναν πιο δυνα­μι­κό και κατη­γο­ρη­μα­τι­κό ότι θα απο­μα­κρυν­θούν όσοι έχουν κάνει όσα καταγ­γέ­λο­νται, τότε ήταν που ο πατήρ Αντώ­νιος είπε ότι «εννο­εί­ται, καλά δεν το συζη­τά­με, από χθες την κάνου­με την κου­βέ­ντα αυτή.

Μάλι­στα επέ­με­νε πολύ στις απα­ντή­σεις του στο ποια παι­διά φιλο­ξε­νεί η δομή (παι­διά από παρα­βα­τι­κές οικο­γέ­νειες, παι­διά που θέλουν να παρα­βα­τούν κλπ)!!! τη στιγ­μή που οι καταγ­γε­λί­ες των παι­διών περι­γρά­φουν μία κόλα­ση και προ­σω­πι­κό όπως και περι­βάλ­λον ακα­τάλ­λη­λο για τη φρο­ντί­δα και προ­στα­σία αυτών των παιδιών

Μετα­ξύ άλλων, ο πάτερ Αντώ­νιος σημεί­ω­σε ότι «όσον αφο­ρά τη συγκε­κρι­μέ­νη υπό­θε­ση, εμείς το μάθα­με από ένα δημο­σί­ευ­μα. Τίπο­τε περαι­τέ­ρω δεν γνω­ρί­ζω. Αυτό όμως που μπο­ρώ να σας πω είναι το εξής ‑και μάλι­στα σε πολ­λές συνε­ντεύ­ξεις μας το έχω ανα­φέ­ρει-: εμείς φιλο­ξε­νού­με παι­διά τα οποία δεν είναι τα συνη­θι­σμέ­να παι­διά, αλλά από παρα­βα­τι­κές οικο­γέ­νειες, μεγά­λα σε ηλι­κία που έχουν δια­μορ­φώ­σει το χαρα­κτή­ρα τους, παι­διά τα οποία δεν ήξε­ραν από όρια, παι­διά τα οποία θέλουν να παρα­βα­τούν, και η Κιβω­τός του Κόσμου με όλο το επι­στη­μο­νι­κό της προ­σω­πι­κό, το εξει­δι­κευ­μέ­νο, τους κοι­νω­νι­κούς λει­τουρ­γούς, τους ειδι­κούς παι­δα­γω­γούς, τους ψυχο­λό­γους, τους ψυχιά­τρους, πρω­τί­στως, το πρώ­το πράγ­μα που κάνου­με είναι να θερα­πεύ­σου­με το τραύ­μα. Και ποιο είναι αυτό το τραύ­μα; Το τραύ­μα της ψυχής αυτών των παι­διών δεν είναι άλλο από την απώ­λεια του φυσι­κού τους γονιού και αυτό είναι που πολ­λές φορές, θα έλε­γα, δεν μπο­ρούν να συγ­χω­ρέ­σουν σε εμάς που ασχο­λού­μα­στε, ότι πήρα­με τη θέση αυτή».

Ερω­τώ­με­νος ξανά εάν η οργά­νω­ση έχει εντο­πί­σει για ποιο παι­δί πρό­κει­ται, σχε­τι­κά με την αρχι­κή καταγ­γε­λία, ο πατέ­ρας Αντώ­νιος επα­νέ­λα­βε ότι δεν γνω­ρί­ζουν τα στοι­χεία του, ούτε κάλε­σε κάποιος από την υπο­διεύ­θυν­ση ανη­λί­κων την οργά­νω­ση, αλλά και ούτε έχουν λάβει απά­ντη­ση στο αίτη­μά τους να λάβουν στοιχεία.

Ανά­με­σα σε άλλες απα­ντή­σεις στους δημο­σιο­γρά­φους, ο επι­κε­φα­λής της οργά­νω­σης «Κιβω­τός του Κόσμου» υπο­γράμ­μι­σε ότι «και εγώ πέφτω από τα σύν­νε­φα. Θεω­ρώ ότι όλα αυτά είναι πολύ βαριά πράγ­μα­τα. Δε μπο­ρεί εμείς που μένου­με μέσα, εγώ με την οικο­γέ­νεια μου, και τη σύζυ­γό μου, βρί­σκο­μαι σε πλή­ρη επα­γρύ­πνη­ση. Είναι η ζωή μου η κιβω­τός», συμπλη­ρώ­νο­ντας ότι προ­κει­μέ­νου να έχει εικό­να για την κατά­στα­ση σε όλες τις δομές, ταξι­δεύ­ει «παντού και ακρι­βώς γι αυτό τον λόγο, να έχω τη δική μου άπο­ψη, τη δική μου γνώ­μη, να μπο­ρώ να ελέγ­ξω δια­φο­ρε­τι­κά, όπως δεν μπο­ρεί κάποιος άλλος»

«Με τους ψυχο­λό­γους και τους κοι­νω­νι­κούς λει­τουρ­γούς που έχου­με κάνου­με πολύ μεγά­λη εκπαί­δευ­ση» στους εθε­λο­ντές «για να μπο­ρούν σωστά να υπη­ρε­τή­σουν το παι­δί για­τί εμείς έχου­με βαριά τραυ­μα­τι­σμέ­να παι­διά» ανέ­φε­ρε ο πατέ­ρας Αντώ­νιος, ενώ τόνι­σε ότι ζητούν από όλους όσοι έρχο­νται σε επα­φή με τα παι­διά το ποι­νι­κό τους μητρώο.

Ερω­τώ­με­νος σχε­τι­κά με το αν γνω­ρί­ζει ποια είναι τα παι­διά που καταγ­γέλ­λουν είπε: «Πάει το μυα­λό μου σε κάποια από τα παι­διά που ενη­λι­κιώ­θη­καν και έφυ­γαν. Βάσει των στοιχείων».

 

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο