Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Άσφαιρα με πρόσχημα «πράσινη» ανάπτυξη και κλιματική αλλαγή

Αυτές τις μέρες και πάλι στο προ­σκή­νιο από μπα­ράζ των αστι­κών ΜΜΕ (και ΜΚΔ) το «φαι­νό­με­νο» Greta Thunberg (Γκρέ­τα Τιντίν Ελε­ο­νό­ρα Έρν­μαν Τούν­μπεργκ), με τις γνω­στές πλέ­ον κορώ­νες «Παί­ζε­τε θέα­τρο»!, «παί­ζε­τε με την πολι­τι­κή, παί­ζε­τε με τα λόγια, παί­ζε­τε με το μέλ­λον μας»!
Απαγ­γέλ­λο­ντας μάλι­στα και κατη­γο­ρη­τή­ριο αρχής γενο­μέ­νης, την 1η Ιου­λί­ου στη Βιέν­νη, «στους ηγέ­τες των πλου­σιό­τε­ρων χωρών του κόσμου», αρκε­τοί από τους οποί­ους βρί­σκο­νταν μάλι­στα σε από­στα­ση λίγων μέτρων από αυτήν, δεν αφή­νει –λένε τα δημο­σιεύ­μα­τα «κανέ­να περι­θώ­ριο για αυτα­πά­τες»…Le discours de GRETA THUNBERG à lAssemblée nationale française

(…)
Αυτοί που κυβερ­νά­νε τον κόσμο δεν είχαν ποτέ και ούτε πρό­κει­ται να έχουν την παρα­μι­κρή διά­θε­ση να αντι­με­τω­πί­σουν την κλι­μα­τι­κή κατα­στρο­φή σαν μια κατα­κλυ­σμι­κή κρί­ση που απει­λεί, όσο καμιά άλλη στο παρελ­θόν, την ίδια την ανθρω­πό­τη­τα και τον πλα­νή­τη μας!
Όμως, όπως πάντα, η Γκρέ­τα δεν περιο­ρί­ζε­ται να καυ­τη­ριά­σει τον κυνι­σμό και την υπο­κρι­σία αυτών που μας κυβερ­νούν. Πάει πιο μακριά, χτυ­πά­ει το πρό­βλη­μα στη ρίζα του όταν καταγ­γέλ­λει ότι το μόνο που τους ενδια­φέ­ρει είναι να εκμε­ταλ­λευ­τούν κι αυτήν ακό­μα την καλ­πά­ζου­σα κλι­μα­τι­κή αλλα­γή «για να κερ­δί­σουν ψήφους, δημο­σιό­τη­τα, πόντους στα χρη­μα­τι­στή­ρια ή την επό­με­νη καλο­πλη­ρω­μέ­νη θέση σε κάποια εται­ρεία ή σε ένα λόμπι συμφερόντων».
Όπως πάντα, έτσι λοι­πόν και τώρα, η Γκρέ­τα δεν μάση­σε τα λόγια της. Όμως, τονί­ζο­ντας αυτή τη φορά ότι «σας βαρε­θή­κα­με» και κυρί­ως, ότι «το σόου τελεί­ω­σε» (sic!!), η Γκρέ­τα μας, καλεί τον καθέ­να προ­σω­πι­κά «να εμπι­στευό­μα­στε πια τιποτ’ άλλο από εμάς τους ίδιους», δηλα­δή να πάρου­με τις τύχες στα χέρια μας
(πως;)
Ραντε­βού λοι­πόν τον προ­σε­χή Οκτώ­βρη στους δρό­μους και στις πλα­τεί­ες όλου του κόσμου για την παγκό­σμια κινη­το­ποί­η­ση ενά­ντια στην κλι­μα­τι­κή αλλα­γή, που θα πρέ­πει να γίνει όλο και πιο μαζι­κή, όλο και πιο ριζο­σπα­στι­κή. Εξάλ­λου, αν όχι τώρα, πότε;

UN Climate Change Conference COP23 - coal-fired power plantsΤο Show δεν τελείωσε!

Σχε­τι­κά με την κλι­μα­τι­κή αλλα­γή και την ‑υπο­τι­θέ­με­νη «πρά­σι­νη» ανά­πτυ­ξη συντο­νι­σμέ­να πάνε να ρίξουν στά­χτη στα μάτια μας, “μαϊ­ντα­νοί «προ­στα­σί­ας» του περι­βάλ­λο­ντος” «πρά­σι­νοι» επι­χει­ρη­μα­τί­ες, MKO (Μη–Κυβερνητική-Οργάνωση) προ­ε­ξε­χού­σης της Γκρίν­πις – Greenpeace, το «βασι­λι­κής» κατα­γω­γής WWF ο «πρά­σι­νος» Γκορ­μπα­τσόφ (τελευ­ταία εν είδει φαντά­σμα­τος) , μη Κυβερ­νη­τι­κές που τα παίρ­νουν κανο­νι­κά από τη CIA, το απε­μπλου­τι­σμέ­νο ουρά­νιο που κάνει καλό στην υγεία! (και στην τσέ­πη…) –μετα­ξύ αυτών το «φαι­νό­με­νο» ενός χαρι­σμα­τι­κού κορι­τσιού της Thunberg, που «από το που­θε­νά ξεκί­νη­σε τη δρά­ση της (λένε…) τον Αύγου­στο του 2018, όταν «επί­μο­να» (στα 15 της χρό­νια!!) «δια­μαρ­τυ­ρό­ταν για το κλί­μα (;;) έξω από το σου­η­δι­κό κοι­νο­βού­λιο στη Στοκ­χόλ­μη» και «προ­σέλ­κυ­σε το ενδια­φέ­ρον των μέσων ενη­μέ­ρω­σης» και χει­ρα­γω­γεί­ται κανο­νι­κά μέχρι σήμε­ρα από σπόν­σο­ρες και media.
Λέγο­ντας μισές αλή­θειες, μέσα από επι­κοι­νω­νια­κά πυρο­τε­χνή­μα­τα –που προ­φα­νώς βγά­ζουν στον αέρα ειδι­κά επι­τε­λεία της λεγό­με­νης κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης, όπως πχ το (από 2‑Ιούλη) αύριο συμπλη­ρώ­νο­νται 150 βδο­μά­δες από τότε που αρχί­σα­με τις σχο­λι­κές απερ­γί­ες για το κλί­μα, υπο­στη­ρί­ζο­ντας πως «όλο αυτό το διά­στη­μα, όλο και περισ­σό­τε­ροι άνθρω­ποι έχουν αφυ­πνι­στεί για την κλι­μα­τι­κή και οικο­λο­γι­κή κρί­ση, ασκώ­ντας περισ­σό­τε­ρη πίε­ση στους ανθρώ­πους της εξου­σί­ας»… τελι­κά, η δημό­σια πίε­ση ήταν πολύ μεγά­λη, (κλπ. κλπ)

🆘 Ο κίν­δυ­νος από αυτές –τις φαι­νο­με­νι­κά αθώ­ες πρα­κτι­κές, έχει να κάνει με αρκε­τούς παρά­γο­ντες με κυριό­τε­ρο τη χρή­ση μια αρι­στε­ρί­ζου­σας γλώσ­σας –απο­δε­κτής από ευρεία στρώ­μα­τα και ειδι­κά νεο­λαία με χαμη­λό ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κό επίπεδο.
Στο παρα­πά­νω ‑όπου μιλά­νε για 150 βδο­μά­δες –δλδ ~3 χρό­νια σχο­λι­κές απερ­γί­ες για το κλί­μα! σε παγκό­σμιο επί­πε­δο, στην Ελλά­δα προ­βάλ­λε­ται και προ­συ­πο­γρά­φε­ται από το «ελλη­νι­κό δίκτυο φίλοι της φύσης| naturefriends greece», ανα­φέ­ρε­ται (εγκα­λώ­ντας τους «παγκό­σμιους ηγέτες»:

  • Υπο­κρί­νε­στε ότι ανα­λαμ­βά­νε­τε ευθύ­νες. Ότι ενερ­γεί­τε ως σωτή­ρες καθώς προ­σπα­θή­σα­τε να μας πεί­σε­τε ότι παίρ­νε­τε την κατά­στα­ση στα χέρια σας, ενώ η από­στα­ση ανά­με­σα στα λόγια και τα έργα γίνε­ται ολο­έ­να και πιο μεγά­λη. Και, καθώς, κατα­φέρ­νε­τε και σχε­δόν την γλιτώνετε.
  • Αλλά, ας είμα­στε ξεκά­θα­ροι – Αυτό που κάνε­τε δεν έχει σχέ­ση με δρά­ση κατά της κλι­μα­τι­κής αλλα­γής ή με δρά­ση απέ­να­ντι σε μία επεί­γου­σα κατά­στα­ση. Ποτέ δεν ήταν. Πρό­κει­ται για επι­κοι­νω­νια­κή τακτι­κή που είναι μεταμ­φιε­σμέ­νη σε πολιτική.
  • Υπο­κρί­νε­στε ότι νοιά­ζε­στε για την φύση και τη βιο­ποι­κι­λό­τη­τα, ενώ ο κόσμος χάνει ένα δάσος μεγέ­θους ποδο­σφαι­ρι­κού γηπέ­δου, κάθε δευτερόλεπτο.
  • Αν απέ­δει­ξε κάτι η παν­δη­μία είναι ότι το κλί­μα και τα οικο­λο­γι­κά θέμα­τα δεν αντι­με­τω­πί­στη­καν ποτέ ως επεί­γου­σες καταστάσεις.
  • Η κλι­μα­τι­κή κρί­ση αντι­με­τω­πί­ζε­ται σήμε­ρα – στην καλύ­τε­ρη περί­πτω­ση – μόνον ως επι­χει­ρη­μα­τι­κή ευκαι­ρία για τη δημιουρ­γία πρά­σι­νων θέσε­ων απα­σχό­λη­σης, πρά­σι­νων επι­χει­ρή­σε­ων και τεχνολογιών.
  • Καθώς η παν­δη­μία προ­χω­ρού­σε δεν είπα­τε «αυτή θα ωφε­λή­σει τη βιο­μη­χα­νία κατα­σκευ­ής μασκών» ή «αυτή θα δημιουρ­γή­σει νέες θέσεις εργα­σί­ας στα νοσο­κο­μεία και στο σύστη­μα υγείας».

Πηγαί­νο­ντας στο «δια ταύ­τα», ακού­γο­νται διά­φο­ρα από αντι­φα­τι­κά, ως δευ­τε­ρεύ­ο­ντα και ασή­μα­ντα του είδους «προ­σποιεί­στε ότι αλλά­ζε­τε και ότι ακού­τε τους νέους ανθρώ­πους, ενώ συνε­χί­ζε­τε σχε­δόν όπως και πριν» (σσ. λες και το θέμα είναι η ηλι­κία όσων βρί­σκο­νται στα κέντα απο­φά­σε­ων) εγκλω­βί­ζε­στε σε μία μελ­λο­ντι­κή, κοι­νή αγρο­τι­κή πολι­τι­κή που θα κάνει αδύ­να­τη την επί­τευ­ξη των στό­χων της συμ­φω­νί­ας του Παρι­σιού, (σσ. Πεδίο νέας κερ­δο­φο­ρί­ας για τα μονο­πώ­λια) …καλω­σο­ρί­ζου­με κάθε προ­σπά­θεια που δια­σφα­λί­ζει το μέλ­λον και τις παρού­σες συν­θή­κες δια­βί­ω­σης (;;), υπο­κρί­νε­στε ότι αντι­με­τω­πί­ζε­τε σοβα­ρά την επι­στή­μη λέγο­ντας «η επι­στή­μη επι­στρέ­φει», ενώ διορ­γα­νώ­νε­τε συνα­ντή­σεις κορυ­φής για το κλί­μα, δίχως να καλεί­τε να μιλή­σει ούτε έναν επι­στή­μο­να κλι­μα­το­λό­γο (σσ. σαν οι «κλι­μα­το­λό­γοι» να είναι ουδέ­τε­ροι πολι­τι­κά ή στην υπη­ρε­σία της λαϊ­κής οικο­γέ­νειας)… μπο­ρεί­τε και θα συνε­χί­σε­τε να υπο­κρί­νε­στε. Αλλά, τόσο η φύση όσο και η φυσι­κή δεν θα ξεγε­λα­στούν. Η φύση και η φυσι­κή δεν δια­σκε­δά­ζουν, ούτε παρα­σύ­ρο­νται!
Φυσι­κά οι όροι ιμπε­ρια­λι­σμός-καπι­τα­λι­σμός, μέσα παρα­γω­γής και ιδιο­κτη­σία τους «κλει­διά οικο­νο­μί­ας» κλπ. απο­τε­λούν ξένη (και απο­διο­πο­μπαία) γλώσσα.

Greta Thunberg MalizaΗ Greta Thunberg, στο ιστιο­φό­ρο του πρί­γκη­πα του Μονακό
με σπόν­σο­ρα την BMW καλεί στον αγώ­να για την κλι­μα­τι­κή αλλαγή

Ο πραγματικός χαρακτήρας του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου «Πράσινου New Deal»

Για να μην πάμε μακριά: στις 17 Μάη έγι­νε συζή­τη­ση στην ελλη­νι­κή βου­λή για τη δια­μόρ­φω­ση Ελλη­νι­κού Κλι­μα­τι­κού Νόμου (ενσω­μά­τω­ση στην ελλη­νι­κή νομο­θε­σία του αντί­στοι­χου ευρω­παϊ­κού, που συνι­στά το νομι­κό πλαί­σιο για την εφαρ­μο­γή των στό­χων της Ευρω­παϊ­κής Πρά­σι­νης Συμ­φω­νί­ας), με τη δια­μόρ­φω­ση όρων ικα­νο­ποι­η­τι­κής κερ­δο­φο­ρί­ας των μεγά­λων ομί­λων για νέες επεν­δύ­σεις στον τομέα της «πρά­σι­νης ενέρ­γειας» και άλλους κλά­δους της οικο­νο­μί­ας (όπου σημειω­τέ­ον θα κατευ­θυν­θούν και οι πόροι του –από την τσέ­πη των λαών, Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης της ΕΕ .

Προ­βάλ­λο­ντας πως διέ­ξο­δος στην κοι­νω­νι­κή αδι­κία και τα σημε­ρι­νά αδιέ­ξο­δα είναι ο «πρά­σι­νος» καπι­τα­λι­σμός, ο οποί­ος είναι τάχα κοι­νω­νι­κά δίκαιος και φιλι­κός στο περι­βάλ­λον μπο­ρεί να προ­σφέ­ρει μια καλύ­τε­ρη ζωή.
Σε ένα σύστη­μα που τα πάντα καθο­ρί­ζο­νται με βάση το κέρ­δος των λίγων, που οι κοι­νω­νι­κές ανά­γκες μπαί­νουν στο περι­θώ­ριο ή κατα­πα­τού­νται, το περι­βάλ­λον παντού και πάντα, θα απο­τε­λεί ένα ακό­μα πεδίο κερ­δο­φο­ρί­ας για το κεφά­λαιο (όπως είπε ο ΓΓ του ΚΚΕ Δημή­τρης Κου­τσού­μπας «σε λίγο θα βάλε­τε ανε­μο­γεν­νή­τριες και στην Ακρό­πο­λη, αφού εκεί στο βρά­χο της Ακρό­πο­λης έχει δυνα­τούς αέρη­δες… ελπί­ζω βέβαια, να μη σας δίνου­με ιδέες …)

Η ΕΕ και όλος ο καπι­τα­λι­στι­κός κόσμος, εφεύ­ρε το λεγό­με­νο «χρη­μα­τι­στή­ριο εκπο­μπών ρύπων», το «εμπό­ριο ρύπων» και τη λογι­κή «ο ρυπαί­νων πλη­ρώ­νει», δηλα­δή τη δυνα­τό­τη­τα των μονο­πω­λί­ων να προ­χω­ρούν σε ληστρι­κή εκμε­τάλ­λευ­ση των φυσι­κών πόρων και του περι­βάλ­λο­ντος… αρκεί να «πλη­ρώ­νουν»!
Παράλ­λη­λα απο­θε­ώ­νουν τη λογι­κή του κόστους – οφέ­λους και τους πετσο­κομ­μέ­νους κρα­τι­κούς προ­ϋ­πο­λο­γι­σμούς σε βάρος των λαϊ­κών ανα­γκών, αφού θεω­ρούν «μη επι­λέ­ξι­μα» τα αντι­πλημ­μυ­ρι­κά, αντι­σει­σμι­κά, αντι­πυ­ρι­κά έργα στη δασο­πυ­ρό­σβε­ση και τη δασο­προ­στα­σία, την προ­στα­σία των υδά­τι­νων πόρων, αντι­με­τω­πί­ζει ως εμπό­ρευ­μα το νερό.

Η λύση βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη, κατεύθυνση, στον συλλογικό, οργανωμένο αγώνα, με κατεύθυνση τον πραγματικό αντίπαλο, το μεγάλο κεφάλαιο και το σύστημά του, με στρατηγικές και πρακτική δράση σε μια νέα συνολικά κοινωνική οργάνωση, η οποία έχει διδαχθεί από το παρελθόν και τα λάθη της, το σοσιαλισμό, με τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της κοινωνικοποιημένης παραγωγής και υπηρεσιών, με τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια αυτών που παράγουν τον πλούτο

Πηγή — Περισσότερα

ανθίζει στο λιγότερο αναμενόμενο σημείο... ένα κομμάτι ξεραμένης γης AP

Λου­λού­δι ανθί­ζει στο λιγό­τε­ρο ανα­με­νό­με­νο σημείο… ένα κομ­μά­τι ξερα­μέ­νης γης (φωτο AP)

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο