Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Έκθεση ΔΣΕ — Επιμορφωτικό Κέντρο Χαρίλαος Φλωράκης (ΒΙΝΤΕΟ)

Το φωτο­γρα­φι­κό αρχείο του κινη­μα­το­γρα­φι­κού συνερ­γεί­ου του ΔΣΕ παρου­σιά­στη­κε στην εκδή­λω­ση της ΚΕ του ΚΚΕ που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στο Επι­μορ­φω­τι­κό Κέντρο «Χαρί­λα­ος Φλωράκης».
Ψηφιο­ποι­ή­θη­κε από πρω­τό­τυ­πα κινη­μα­το­γρα­φι­κά καρέ των 35 χιλιο­στών και φωτο­γρα­φι­κά φιλμ μεσαί­ου και μεγά­λου φορ­μάτ και εντά­χθη­κε στις συλ­λο­γές του ΕΚΧΦ ώστε να είναι πλή­ρως προ­σβά­σι­μο στους μελε­τη­τές, στους ιστο­ρι­κούς και στον καθέ­να που ενδιαφέρεται.

Το αρχείο έχει τη δική του συμ­βο­λή στην ιστο­ρι­κή γνώ­ση για τον τιτά­νιο αυτό αγώ­να στον οποίο πήραν μέρος χιλιά­δες λαού. Μέρος αυτού του αρχεί­ου έχει δημο­σιευ­τεί στην έκδο­ση-λεύ­κω­μα της «Σύγ­χρο­νης Επο­χής», «Από­στο­λος Μου­σού­ρης — Φωτο­γρα­φί­ζο­ντας τον Δημο­κρα­τι­κό Στρα­τό Ελλάδας».

Το φωτο­γρα­φι­κό υλι­κό προ­έρ­χε­ται από δωρε­ές των οικο­γε­νειών των μαχη­τών του ΔΣΕ και μελών του κινη­μα­το­γρα­φι­κού συνερ­γεί­ου, Από­στο­λου Μου­σού­ρη και Φώτη Ματσάκα.

Η συλ­λο­γή αυτή περιέ­χει έναν προς έναν χιλιά­δες μαχη­τές και μαχή­τριες, εμφα­νί­ζει τον τρό­πο που έζη­σαν και πολέ­μη­σαν, τον χώρο που κινή­θη­καν, τον τόπο που λευ­τέ­ρω­σαν. Για πολ­λούς μπο­ρεί να μη γνω­ρί­ζου­με το όνο­μά τους, χάρη στο υλι­κό αυτό όμως έχου­με απο­τυ­πω­μέ­νη ανε­ξί­τη­λα τη μορ­φή και το έργο τους.

Το 1948 ιδρύ­θη­κε το φωτο­γρα­φι­κό – κινη­μα­το­γρα­φι­κό συνερ­γείο, που υπα­γό­ταν στο Τμή­μα Δια­φώ­τι­σης του Αρχη­γεί­ου του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελλά­δας. Στη φρο­ντί­δα του ήταν η κατα­γρα­φή της δρώ­σας Ιστο­ρί­ας, η απο­τύ­πω­ση – φωτο­γρα­φι­κή και κινη­μα­το­γρα­φι­κή – των δρα­στη­ριο­τή­των του, πρα­κτι­κή την οποία είχαν ακο­λου­θή­σει και το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ την περί­ο­δο της Αντίστασης.

Το συνερ­γείο συγκρο­τή­θη­κε από τους Γιώρ­γο Σεβα­στί­κο­γλου, Μάνο Ζαχα­ρία και Από­στο­λο Μου­σού­ρη. Μετέ­πει­τα έρχο­νται στο κινη­μα­το­γρα­φι­κό συνερ­γείο οι Φώτης Ματσά­κας, Βλα­δί­μη­ρος Παλαι­στής, Φαέ­θων και Γιάν­νης. Η ομά­δα αυτή είχε χρε­ω­θεί την κινη­μα­το­γρά­φη­ση επί­και­ρων και φωτο­γρα­φιών από τη ζωή και τη δρά­ση του ΔΣΕ, τα οποία μετα­φέ­ρο­νταν στο εξω­τε­ρι­κό για τεχνι­κή επε­ξερ­γα­σία με σκο­πό τη δια­νο­μή τους.

Το κινη­μα­το­γρα­φι­κό συνερ­γείο του ΔΣΕ δημιούρ­γη­σε έργο μονα­δι­κό, καθώς απο­τύ­πω­σε σημα­ντι­κά γεγο­νό­τα και στοι­χεία από την εξέ­λι­ξη της ένο­πλης ταξι­κής σύγκρου­σης σε Γράμ­μο και Βίτσι, τη ζωή του ΔΣΕ, την οργά­νω­ση της κοι­νω­νι­κής ζωής σε αυτές τις περιο­χές, καθώς και το πέρα­σμα των μαχη­τών και μαχη­τριών στην πολι­τι­κή προσφυγιά.

Στο πλού­σιο αυτό αρχείο περι­λαμ­βά­νο­νται φωτο­γρα­φί­ες που απει­κο­νί­ζουν την καθη­με­ρι­νό­τη­τα ενός λαϊ­κού στρα­τού που ξέρει να χτί­ζει τη νέα ζωή με το όπλο στο χέρι. Τα φωτο­γρα­φι­κά στιγ­μιό­τυ­πα δεν ωραιο­ποιούν, δεν κρύ­βουν τις συν­θή­κες, δεν κρύ­βουν τον θάνα­το. Ένα προς ένα τα πρό­σω­πα των μαχη­τών και μαχητριών

Πρό­κει­ται για πολύ­τι­μο υλι­κό καθώς μας επι­τρέ­πει να έχου­με μπρο­στά μας ένα προς ένα τα πρό­σω­πα απλών μαχη­τών και μαχητριών.

Παράλ­λη­λα, στο αρχείο περι­λαμ­βά­νο­νται και μια σει­ρά φωτο­γρα­φί­ες στε­λε­χών του ΚΚΕ που βρί­σκο­νταν στην πρώ­τη γραμ­μή, με ορι­σμέ­νες από αυτές να είναι μοναδικές.

Ο Νίκος Ζαχα­ριά­δης, ο Πέτρος Κόκ­κα­λης, ο Λεω­νί­δας Στρί­γκος, ο Μιλ­τιά­δης Πορ­φυ­ρο­γέ­νης, ο Πανα­γιώ­της Μαυρομάτης…

Ορι­σμέ­νες φωτο­γρα­φί­ες είναι μονα­δι­κές. Όπως αυτή του Νίκου Μπε­λο­γιάν­νη που τον έχου­με συν­δέ­σει με την Πελο­πόν­νη­σο (στη φωτό κάτω στον Γράμμο).

Ο Κώστας Καρα­γιώρ­γης, διευ­θυ­ντής του «Ριζο­σπά­στη» και διοι­κη­τής του Κλι­μα­κί­ου του Γενι­κού Αρχη­γεί­ου στη Νότια Ελλά­δα (ΚΓΑΝΕ) (στη φωτό κάτω την περί­ο­δο που πλέ­ον έχει απο­σπα­στεί στον Γράμμο).

Ο Γιώ­της (Χαρί­λα­ος Φλω­ρά­κης), διοι­κη­τής της 1ης Μεραρ­χί­ας του ΔΣΕ στη Θεσ­σα­λία (στη φωτό κάτω σε μια ανά­παυ­λα στον Γράμ­μο, όπου έφτα­σε αρχές Ιού­νη του 1949 μετά τον ελιγ­μό στην Ανα­το­λι­κή Θεσ­σα­λία στη διάρ­κεια της επι­χεί­ρη­σης «Πύραυ­λος» του αστι­κού στρα­τού και λίγο πριν γυρί­σει με τον Μπε­λο­γιάν­νη στη Θεσσαλία).

Στη μάχη και στην ανά­παυ­λα και κατα­σκευή των οχυ­ρω­μα­τι­κών, όπου κατα­γρά­φο­νται καρέ καρέ όλες οι εργα­σί­ες, από το κόψι­μο των ξύλων, το σκά­ψι­μο της πέτρας, την κατα­σκευή της μπού­κας του πολυ­βο­λεί­ου, το στρώ­σι­μο των κορ­μών έως την τελι­κή μορ­φή των οχυ­ρών-κάστρων. Στο ένα χέρι το όπλο και στο άλλο τα εργαλεία

Οι μαχη­τές έσκα­βαν τις απο­θή­κες ή τους χώρους των νοσο­κο­μεί­ων… έγρα­φαν στη γρα­φο­μη­χα­νή… μορ­φώ­νο­νταν… μόρ­φω­ναν με τον τηλε­βόα τους φαντά­ρους απέ­να­ντι… έπαι­ζαν θέα­τρο… κρα­τού­σαν τα τηλε­φω­νεία και τα συνερ­γεία τους… και βεβαί­ως πάντα χορεύ­ου­νε… και πολε­μά­νε. Γυναί­κα και νεο­λαία στην πρώ­τη γραμμή

Σ’ αυτόν τον πόλε­μο η γυναί­κα είχε ξέχω­ρο ρόλο ως μαχή­τρια με τ’ όπλο στον ώμο.

Στην πρώ­τη γραμ­μή και τα πολι­τι­κά στελέχη

Στο βου­νό, στον Πυξό, έγι­νε η Συν­διά­σκε­ψη της Πανελ­λή­νιας Δημο­κρα­τι­κής Ένω­σης Γυναι­κών (ΠΔΕΓ) στο ενδιά­με­σο μαχών.

Σ’ αυτόν τον πόλε­μο οι νεο­λαί­οι ήταν στην πρώ­τη γραμ­μή (μία από τις εκα­το­ντά­δες φωτο­γρα­φί­ες με πρό­σω­πα νεο­λαί­ων μαχητών.

Οι φωτο­γρα­φί­ες του κινη­μα­το­γρα­φι­κού συνερ­γεί­ου πιστο­ποιούν ότι ο ΔΣΕ ήταν ένας οργα­νω­μέ­νος λαϊ­κός στρα­τός. Οι μαχη­τές του ΔΣΕ εκπαι­δεύ­ο­νταν από το ντου­φέ­κι ως το οπλο­πο­λυ­βό­λο, τα μεγά­λα κανό­νια, τα αντια­ε­ρο­πο­ρι­κά, τα ορει­βα­τι­κά κανό­νια, ενώ ο ΔΣΕ είχε δική του Σχο­λή Πυρο­βο­λι­κού. Μια μεγά­λη ενό­τη­τα των φωτο­γρα­φι­κών ντο­κου­μέ­ντων είναι εκεί­νες που αφο­ρούν το Υγειο­νο­μι­κό του ΔΣΕ. Φωτο­γρα­φί­ες από νοσο­κο­μεία, από το εσω­τε­ρι­κό χει­ρουρ­γεί­ου στο βου­νό, από νοσο­κό­μες, από μετα­φο­ρά τραυ­μα­τία… Η ύπαρ­ξη του ΔΣΕ ήταν άμε­σα συνυ­φα­σμέ­νη με τη ζωή των κατοί­κων στις ελεύ­θε­ρες περιο­χές, έτσι υπάρ­χουν φωτο­γρα­φί­ες που απει­κο­νί­ζουν εργα­σί­ες στα χωριά που γίνο­νταν από τους μαχη­τές και τους κατοί­κους, λαϊ­κές συνε­λεύ­σεις κ.ά. Μονα­δι­κή ιστο­ρι­κή αξία

Ένα ιδιαί­τε­ρο πακέ­το φωτο­γρα­φιών προ­σφέ­ρει πολύ­τι­μη βοή­θεια σε όσους θέλουν να προσ­διο­ρί­σουν με ακρί­βεια τον χώρο όπου συνέ­βη­σαν όλα αυτά, δηλα­δή φωτο­γρα­φί­ες στις οποί­ες εμφα­νί­ζε­ται ευρύ­τε­ρα το τοπίο και μας επι­τρέ­πει να τοπο­θε­τή­σου­με ακρι­βώς στον χώρο την κάθε δρά­ση. Μονα­δι­κή αξία έχουν ορι­σμέ­νες φωτο­γρα­φί­ες που απο­τυ­πώ­νουν χωριά που σήμε­ρα δεν υπάρ­χουν πια.

Ένα ακό­μα γεγο­νός που καλύ­πτε­ται από το συνερ­γείο είναι η διά­σω­ση των παι­διών στις περιο­χές που βομ­βάρ­δι­ζε ο αστι­κός στρα­τός. Γι’ αυτήν την ιστο­ρία, μάλι­στα, δημιουρ­γή­θη­κε και ξεχω­ρι­στό φιλμ, «Η αλή­θεια για τα παι­διά της Ελλά­δας». Η πολι­τι­κή προσφυγιά

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο