Έκθεση και εκδήλωση για τα 77χρόνια της νίκης των λαών κατά του Φασισμού

 Έκθεση και εκδήλωση για τα 77χρόνια της νίκης των λαών κατά του Φασισμού στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης Ηλιούπολης

Με αφορ­μή τα 77 χρό­νια από την νίκη των λαών κατά του Φασι­σμού παρου­σιά­ζε­ται η νέα έκθε­ση με έργα κατα­ξιω­μέ­νων σύγ­χρο­νων εικα­στι­κών δημιουρ­γών, στον πολυ­χώ­ρο του Μου­σεί­ου Εθνι­κής Αντί­στα­σης της Ηλιού­πο­λης που βρί­σκε­ται στην συμ­βο­λή των οδών Σοφο­κλή Βενι­ζέ­λου και Μαρί­νου Αντύ­πα, πλη­σί­ον της πλα­τεί­ας Εθνι­κής Αντί­στα­σης στην Ηλιού­πο­λη. Η διάρ­κεια της εκτεί­νε­ται από τις 3 ως τις 12 Μαϊ­ου 2022. Με θέμα και τίτλο ‘’ Ο Αντι­φα­σι­στι­κός Αγώ­νας των Λαών 1940–1945 τιμά­τε σήμε­ρα η συμπλή­ρω­ση των 77 αυτών χρό­νων από την άνευ όρων συν­θη­κο­λό­γη­ση της ναζι­στι­κής Γερμανίας.

Τα εγκαί­νια της θα πραγ­μα­το­ποι­η­θούν την Τετάρ­τη 4 Μαϊ­ου 2022 στις 7.30 μ.μ και την έκθε­ση θα προ­λο­γί­σουν ο ιστο­ρι­κός τέχνης Λεό­ντιος Πετμε­ζάς και ο δημο­σιο­γρά­φος-ιστο­ρι­κός και υπεύ­θυ­νος του Μου­σεί­ου Εθνι­κής Αντί­στα­σης Ηλιού­πο­λης Περι­κλής Καπετανόπουλος.

Ο Λεό­ντιος Πετμε­ζάς έχει επι­ση­μά­νει για την έκθε­ση : ”Στις συν­θέ­σεις που έχουν αναρ­τη­θεί παρα­τη­ρού­με άνε­τα πως η προ­σω­πι­κή διά­στα­ση της τεχνι­κής θεώ­ρη­σης τρο­πο­ποιεί­τε και γίνε­ται ελεύ­θε­ρος δημό­σιος στο­χα­σμός . Οι δια­κε­κρι­μέ­νοι καλ­λι­τέ­χνες προ­σι­διά­ζουν με ανα­γνω­στι­κή πρό­σλη­ψη ιστο­ρι­κές καθο­δη­γή­σεις. Αιτιο­λο­γούν με τον επι­κεί­με­νο αυτο­μα­τι­σμό της σκό­πι­μης πορεί­ας τους τα σαφή εμπει­ρι­κά σχε­δια­γράμ­μα­τα της ιδιά­ζου­σας πλη­θω­ρι­κό­τη­τας. Οι συλ­λή­ψεις τους απη­χούν σε επι­κυ­ρώ­σεις με γενι­κευ­μέ­να πλαί­σια και σε στοι­χεία της αψε­γά­δια­στης κινη­τι­κό­τη­τας .Στην τεχνι­κή τους δια­κρί­νου­με με εκτε­νή τρό­πο συμπλεύ­σεις και ορια­κές αναι­ρέ­σεις με πρό­ση­μο και ορό­ση­μο. Επι­χει­ρού­νται ανα­λύ­σεις με γήι­νο ορθο­λο­γι­στι­κό πνεύ­μα περι­πτω­σια­κής σχε­δί­α­σης και με όρους λεπτο­μέ­ρειας που απει­κο­νί­ζουν μια ενι­σχυ­μέ­νη θεα­τρι­κό­τη­τα και δρα­μα­τι­κό­τη­τα . Η από­λυ­τη δια­κο­σμη­τι­κή αντί­λη­ψη ανα­πτύσ­σει μια δια­λε­κτι­κή σχέ­ση με την δια­χρο­νι­κό­τη­τα των εναλ­λα­γών μιας συσκε­ό­με­νης και ατέρ­μο­νης δια­στο­λής .Ο πυρή­νας των εμπνεύ­σε­ων δια­βαί­νει όλα τα ερε­θί­σμα­τα των κατα­σκευα­στι­κών προ­δια­γρα­φών μιας μελέ­της που κωδι­κο­ποιεί τις ταυ­τί­σεις της ζωο­γό­νη­σης .Η ομορ­φιά των χρω­μά­των που χρη­σι­μο­ποιού­νται ανα­τάσ­σει αισθα­ντι­κά συναι­σθή­μα­τα από μια ανα­γνω­ρί­σι­μη συγκο­μι­δή της εικα­στι­κής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας . Με θρη­σκευ­τι­κή ευλά­βεια προ­βάλ­λο­νται εμπει­ρί­ες και με προ­σή­νεια ανοί­γο­νται δια­γώ­νιοι σεβα­σμού απέ­να­ντι στον ισχυ­ρό δυνα­μι­σμό του υλι­κού . Στα­χυο­λο­γού­νται ευφρό­συ­νες δια­θέ­σεις με σύμ­βα­ση ισορ­ρο­πί­ας , με ιρι­δι­σμούς πηγαί­ας καθα­ρό­τη­τας και με εντρύ­φη­ση στα άδυ­τα της ύψω­σης . Η προ­ση­λω­μέ­νη αφο­σί­ω­ση στο συγκε­κρι­μέ­νο ιδα­νι­κό αντι­κεί­με­νο επί­κει­ται εμβλη­μα­τι­κά σε συνειρ­μούς και καθαρ­μούς λύτρω­σης και μέθε­ξης με παρά­θε­ση της ευαι­σθη­σί­ας , των χρω­μα­τι­σμών και των σχε­δια­σμών, στοι­χειών που απορ­ρέ­ουν εύλη­πτα και ευπρόσ­δε­κτα από την τόνω­ση της ψυχο­λο­γι­κής έντα­ξης και της ανα­ζη­τού­με­νης ευει­δούς έκφρα­σης . Η συγκυ­ρία τους στο­χεύ­ει στην προ­ώ­θη­ση μιας ανα­γκαιό­τη­τας που συνά­δει επι­τα­κτι­κά στην πνευ­μα­τι­κή αέναη στά­ση των παρεμ­βά­σε­ων και των αινιγ­μα­τι­κών στα­θε­ρών και ξεκά­θα­ρων ανα­φο­ρών . Στα χαρα­κτη­ρι­στι­κά έργα τονί­ζε­ται απε­ρί­σπα­στα η αύρα, η υφή ‚η χροιά και η γοη­τεία αφε­νός της φυσιο­κρα­τι­κής παντο­δυ­να­μί­ας και αφε­τέ­ρου του διά­πλα­του ορί­ζο­ντα της ιστορικότητας .

Με βαθύ υπο­λο­γι­σμό και συλ­λο­γι­σμό διύ­λι­σης επε­ξερ­γά­ζο­νται λήψεις με δυνα­μι­κή προς τις πυκνώ­σεις που ανα­δύ­ο­νται από τις συμ­βά­σεις και τις ηθο­γρα­φι­κές ενδυ­να­μώ­σεις της συν­δυα­στι­κής ευμέ­νειας. Η ψυχο­γρα­φι­κή πλη­θω­ρι­κό­τη­τα των εικό­νων και της φόρ­μας που οπτι­κά αντι­κρύ­ζου­με ως θεα­τές ξεπερ­νά κάθε ρεα­λι­στι­κό πρό­τυ­πο και παρα­θέ­τει κατευ­θύν­σεις που εμπλου­τί­ζουν τις συγκρο­τη­μέ­νες εκφρά­σεις ενός λυρι­κού συντο­νι­σμού .Μετου­σιώ­νει και τεκ­μη­ριώ­νει αρμο­νι­κά τις ενερ­γο­ποι­η­μέ­νες έννοιες τόσο της κινη­τι­κό­τη­τας όσο και των διευ­κρι­νι­σμέ­νων ανα­συν­θέ­σε­ων της ευρη­μα­τι­κής φαντα­σί­ας και της πλη­ρό­τη­τας του επα­γω­γι­κού υπο­συ­νεί­δη­του . Οι έντε­χνες κατα­σκευα­στι­κές εκφάν­σεις αναμ­φι­σβή­τη­τα απα­θα­να­τί­ζουν εύλη­πτες φάσεις ζωντά­νιας και ζωντα­νής φύσης, ένα οδοι­πο­ρι­κό ταξί­δι στο ένδο­ξο παρελ­θόν που βασί­ζε­ται σε συν­δυα­σμούς εκτό­νω­σης και με μια άλλη εξή­γη­ση και προ­ο­πτι­κή σε έναν ενδια­φέ­ρο­ντα περί­πα­το σε οξυ­μέ­νες παρα­τη­ρή­σεις και χαρ­το­γρα­φή­σεις των δομι­κών πρα­κτι­κών. Η δια­δι­κα­σία των ρυθ­μών και των αλλα­γών που ακο­λου­θεί­τε εκθέ­τει καί­ριες επι­λο­γές που επι­φυ­λάσ­σουν θαρ­ρα­λέ­ες εκπλή­ξεις στον τομέα της δια­δρο­μής των δομών και των δομή­σε­ων προς το μεταίχ­μιο της υπό­στα­σης και το ανα­με­νό­με­νο των καλύ­ψε­ων του ορια­κού βάρους και του ουσια­στι­κού όγκου .Η συγκυ­ρία των αυθε­ντι­κών, εξοι­κειω­μέ­νων και δια­φο­ρο­ποι­η­μέ­νων στά­σε­ων, των προ­κλή­σε­ων και των αμφί­δρο­μων απο­κλί­σε­ων μέσα από ποι­κί­λες φάσεις άσκη­σης παρα­θέ­τει περά­σμα­τα σε γρα­φι­κές επε­ξερ­γα­σί­ες που κυριαρ­χούν σε κατάλ­λη­λα αισθη­τι­κά σημειω­μα­τά­ρια .Αξιο­ποιεί με οξυ­δέρ­κεια τεχνι­κές μετα­μόρ­φω­σης από ένα μηχα­νο­ποι­η­μέ­νο μακρό­κο­σμο ‚μακριά από την επι­φα­νεια­κή εικο­νο­γρα­φία στην οποία αντι­πα­ρα­θέ­τει μια εμπνευ­σμέ­νη ελκυ­στι­κή θεμα­το­γρα­φία που προ­κα­λεί το διάλογο.Για το φιλό­τε­χνο κοι­νό οι συγκε­κρι­μέ­νες εικό­νες της παρα­στα­τι­κής ζωγρα­φι­κής απο­τε­λούν προ­ε­κτά­σεις από σύγ­χρο­νες τάσεις της διευ­θέ­τη­σης. Η τέχνη ανα­δει­κνύ­ε­ται σε αισθη­τι­κή πρό­τα­ση με προ­κλή­σεις που έχουν συνά­μα προ­φη­τι­κό, ανα­φο­ρι­κό, δια­νοη­τι­κό, κοι­νω­νιο­λο­γι­κό και θεω­ρη­τι­κό υπό­βα­θρο και επι­δρά εντού­τοις με την εμφά­νι­ση της στην επο­χή ενώ συμπί­πτει με θεα­μα­τι­κές επι­λο­γές. Παράλ­λη­λα με την από­δο­ση η αλλη­λου­χία οδη­γεί σε ένα χυμώ­δη θεμα­τι­κό περι­βάλ­λον στο οποίο η διεκ­πε­ραί­ω­ση καθο­ρί­ζει την μηχα­νο­ποί­η­ση της παρα­γω­γής, την άμβλυν­ση της άρνη­σης και την ανα­θε­ώ­ρη­ση των κατα­στά­σε­ων. Επί της ουσί­ας οι καλ­λι­τέ­χνες ορμώ­με­νοι από τον μετα­σχη­μα­τι­σμό της συγ­χορ­δί­ας εστιά­ζουν σε μια εικο­νο­γρα­φία κρι­τι­κής του συγ­χρο­νι­σμού και υπο­στη­ρί­ζουν ανά­λο­γα ένα ανοι­χτό σύστη­μα στο οποίο η εμπει­ρία είναι ελα­στι­κή και διαρ­κώς ανανεωμένη.