Έναρξη του ένοπλου αγώνα της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ). Η ΕΟΚΑ, που στόχο είχε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, είχε έντονο αντικομμουνιστικό και εθνικιστικό χαρακτήρα και ελεγχόμενη από τους Αγγλους.
Τα σχέδια ίδρυσης της οργάνωσης εξυφαίνονταν ήδη από το 1950 με την ενεργή στήριξη μερίδας της ελληνικής αστικής τάξης. Επικεφαλής της υπήρξε ο Γ. Γρίβας (που στην κατοχή είχε δράση ως αρχηγός της αντικομμουνιστικής οργάνωσης Χ, με τους γνωστούς στον ελληνικό λαό «Χίτες»), ενώ τη συγκατάθεσή του είχε δώσει και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος.
Στα πρότυπα της “Χ”, με στελέχη της “Χ” και με οπλισμό της “Χ”, η ΕΟΚΑ είχε δημιουργηθεί, αρχικά με την ονομασία ΕΜΑΚ. Την ομάδα αποτελούσαν άνθρωποι που είχαν επαφές με τις μυστικές υπηρεσίες των Αγγλων
Η πάλη της ΕΟΚΑ δεν στηριζόταν στο μαζικό ένοπλο αγώνα. Η δύναμή της, παρά τα αντιθέτως διαδιδόμενα, ποτέ δεν ξεπέρασε τα 300 άτομα, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν μαθητές γυμνασίου. Και βέβαια ήταν δεδομένος ο βαθύς αντικομμουνισμός της, ενώ δεν είχε την παραμικρή πρόθεση για παλλαϊκό ξεσηκωμό κατά των Αγγλων. Οι κομμουνιστές και οι Τουρκοκύπριοι, που αποτελούσαν πάνω από το 50% του κυπριακού λαού, θεωρήθηκαν εξαρχής εχθροί της ΕΟΚΑ .“Η ιδεολογία που εκπροσωπούσε ο Γρίβας θεωρούσε τους κομμουνιστές, κατά πρώτο λόγο, και τους Τούρκους, κατά δεύτερο, μεγαλύτερους εχθρούς από τους Αγγλους. Γι’ αυτό στο στόχαστρό της βρέθηκαν τουρκοκύπριοι, αλλά και συνδικαλιστές, μέλη και στελέχη του ΑΚΕΛ.
Τη νύχτα της 31ης Μάρτη με 1η Απρίλη του 1955, στη Λευκωσία, στη Λάρνακα και μερικές άλλες πόλεις της Κύπρου γίνονται τα πρώτα σαμποτάζ. Αμέσως με ανακοίνωσή του το ΑΚΕΛ κάνει λόγο για προβοκάτσια που “κρύβεται κάτω από το μανδύα της “εθνικής δράσης””, και τόνισε ότι “αυτού του είδους η δραστηριότητα μονάχα ζημιά μπορεί να προκαλέσει στον κυπριακό αγώνα”, την ίδια άποψη εκφράζει και το ΚΚΕ διά του Ν. Ζαχαριάδη.
Η δράση της ΕΟΚΑ και της ΒΟΛΚΑΝ (τουρκοκυπριακή εθνικιστική οργάνωση) συντέλεσε στην έξαψη του εθνικιστικού μίσους, το οποίο ο βρετανικός ιμπεριαλισμός αξιοποίησε στο έπακρο στα πλαίσια της προώθησης της δικής του πολιτικής υπαγόρευσης λύσεων κατά τα στρατηγικά του συμφέροντα.
***
Ο Γεώργιος Γρίβας («Διγενής»), Κύπριος στην καταγωγή, μεγάλωσε και σταδιοδρόμησε στην Ελλάδα υπηρετώντας στον ελληνικό στρατό από τη θέση του μόνιμου αξιωματικού. Τυφλός αντικομμουνιστής, στην Κατοχή διετέλεσε επικεφαλής της αντικομμουνιστικής γερμανόφιλης οργάνωσης «Χ». Αυτή την περίοδο δρα συνωμοτικά για λογαριασμό των κατοχικών αρχών ενάντια στο ΕΑΜ — ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ, αλλά ταυτόχρονα δούλευε και για λογαριασμό των Αγγλων κάνοντας την ίδια αντιΕΑΜική — αντικομμουνιστική δουλειά. Μετά την απελευθέρωση, η “Χ” βρέθηκε έτοιμη να αναλάβει ακόμη πιο μαζική αντικομμουνιστική — αντιΕΑΜική δράση. Στα Τάγματα Εθνοφυλακής, που ίδρυσαν οι Εγγλέζοι, η “Χ” προσέφερε εκατοντάδες εθνοφύλακες, ενώ διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στη “λευκή τρομοκρατία” που ακολούθησε τη Συμφωνία της Βάρκιζας.
Ας δούμε όμως αναλυτικά τι αναφέρουν οι ιστορικές πηγές για το Γρίβα πριν το 1955.
Ο Άντρος Παυλίδης στο βιβλίο του «Μακάριος ο Γ΄» αναφέρει «Ο ρόλος της οργάνωσης των και του ίδιου του Γρίβα ήταν ύποπτος γι΄ αυτό οι μεγάλες αντιστασιακές οργανώσεις με πρώτο τον «ΕΛΑΣ» αρνήθηκαν να έρθουν σε επαφή με οποιοδήποτε τρόπο με το Γρίβα και την οργάνωση του».
Ο Σπύρος Μυλωνάς στο βιβλίο του «Εθνική Κρίση» αναφέρει «Το παρελθόν του στην Ελλάδα δεν ήταν καθαρό. Στρατοκράτης, αντιδημοκράτης, παθιασμένος αντικομμουνιστής ίδρυσε την περιβόητη τρομοκρατική οργάνωση «Χ» που κτυπούσε το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα υπηρετώντας αντικειμενικά τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής»
Ο Dominigue Eudew στο βιβλίο του «Οι καπετάνιοι» αναφέρει «Διακόσια μέτρα από την Ακρόπολη στη συνοικία της παλιάς αγοράς του Θησείου σταθμεύουν οι κομάντος της φιλοναζιστικής εθνικής οργάνωσης «Χ» που διευθύνει ο Γρίβας. Η «Χ» κάνει τη προπαγάνδα της χρησιμοποιώντας τα αυτοκίνητα της αστυνομίας, και κάθε βράδυ ξαμολάει τα λαγωνικά της κατά των κόκκινων.
Ο Γιάννης Δημητριάδης στο βιβλίο του «Η Σοβιετική Διείσδυση στην Ελλάδα» αναφέρει «Μέσα στη παραζάλη αυτή δύσκολα μπορεί κανείς να διακρίνει ποιοι εργάστηκαν, για λογαριασμό των Γερμανών εκτός από κάποιες κοινά αποδεκτές οργανώσεις όπως οι «Χίτες».
Ο Γιάννης Κατρης στο βιβλίο του «1960-.…. η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα» γράφει «Ο Γρίβας προερχόταν και ανήκε όχι στη δεξιά αλλά στην ακραία υπερσυντηρητική πτέρυγα της. Επιπλέον η πολιτική ιστορία του Γρίβα ήταν συνδεδεμένη με την κατοχική οργάνωση «Χίτες», σκανδαλωδώς ευνοούμενη από τον κατακτητή για λογαριασμό του οποίου είχε συμβάλει στην εξόντωση πολλών πατριωτών και εθνικής αντιστάσεως.…»
Ο Γιώργος Μιχαήλ «Εθνική Αντίσταση» γράφει «Η «Χ» συνεργαζόταν όχι μόνο με τις κατοχικές κυβερνήσεις και τα περιβόητα τάγματα ασφαλείας αλλά και με γερμανικές υπηρεσίες.
Εξ΄ άλλου ο ίδιος ο Γρίβας δηλώνει ότι έφτιαξε την «Χ» όχι για να κτυπήσει τους Γερμανούς κατακτητές αλλά για να κτυπήσει τον «ΕΛΑΣ».
Αυτό όμως το παραδέχτηκε και ο υπαρχηγός της «Χ» ο οποίος δήλωσε στη δίκη των δολοφόνων της «Ειδικής» τα εξής «Ποτέ οι Γερμανοί δεν ενόχλησαν μέλη της οργάνωσης μας, εκτός 10 που έπιασαν μια φορά γιατί τους πήραν για κομμουνιστές και τους παράδωσαν στην «Ειδική». Απολύθηκαν όλοι. Εμάς τους εθνικόφρονες δεν μας πείραξαν οι Γερμανοί. Οι Γερμανοί έβαζαν τις εθνικιστικές οργανώσεις να πολεμούν τους κομμουνιστές για να ΄χουν αυτοί ήσυχο το κεφάλι τους».
Ο ίδιος ο Γρίβας στα απομνημονεύματα του αναφέρεται σε ζημιές που προκάλεσε στους κομμουνιστές ενώ δεν λέει λέξη για ζημιές που προκάλεσε στους Γερμανούς.
Πηγές: Ριζοσπάστης / ΕΔΟΝ