Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ένας χρόνος χωρίς τον Ντιέγκο: Η Αργεντινή δεν ξέχασε το «χρυσό αγόρι» του ποδοσφαίρου

Aπό το πρώ­το λεπτό της 25ης Νοεμ­βρί­ου 2021, μόλις ξεκί­νη­σε η μέρα του πρώ­του έτους χωρίς τον Μαρα­ντό­να στη Γη, η Αργεντινή…έσκυψε πάνω από τον Ντιέ­γκο με από­λυ­τη τρυ­φε­ρό­τη­τα. Με τερά­στια αγά­πη, απέραντη.

Η ποδο­σφαι­ρι­κή λίγκα της Αργε­ντι­νής, παί­κτες και διά­φο­ρες ομά­δες όπου άφη­σε το μονα­δι­κό του στίγ­μα έδει­ξαν από­λυ­τη αγά­πη για τον Ντιέ­γκο. Για να μην υπάρ­χουν αμφι­βο­λί­ες ότι τον αγα­πούν με την καρ­διά τους.

Ο Μαρα­ντό­να πέθα­νε μόλις πριν από ένα χρό­νο, αλλά είναι…ζωντανός.

Τα πρώ­τα μηνύ­μα­τα άρχι­σαν να…εκτοξεύονται από τις 00.01 της Πέμ­πτης της Αργε­ντι­νής.  «Θα μας λεί­πεις σε όλη μας τη ζωή. Θα ζεις για πάντα σε κάθε ποδο­σφαι­ρι­στή. Είσαι αιώ­νιος», έγρα­ψε η λίγκα της Αργε­ντι­νής, ανε­βά­ζο­ντας ένα βίντεο με αυτή την αξέ­χα­στη εικό­να του Μαρα­ντό­να να παί­ζει με μια υδρό­γειο στο San Paolo της Νάπολη.

Μηνύ­μα­τα και από τους παίκτες:

«Ντί­ε­γκο, πάντα θα μας λεί­πεις», του λέει ο Γκα­μπριέλ Φλο­ρε­ντίν από την Αρχε­ντί­νος Τζού­νιορς. «Ντιέ­γκο, δεν πρό­κει­ται να σε ξεχά­σου­με ποτέ», δια­βε­βαί­ω­σε ο Αγκου­στίν Αλμέ­ντρα από την Μπό­κα Τζού­νιορς. «Ντιέ­γκο, το ποδό­σφαι­ρό σου είναι παρόν», ολο­κλή­ρω­σε ο Μαξι­μι­λιά­νο Ροντρί­γες από τη Νιούελς.

Σει­ρά των συλ­λό­γων: «Πέρα­σε στην αιω­νιό­τη­τα. Ντιέ­γκο Αρμά­ντο Μαρα­ντό­να 10. Αιώ­νιος Ντιέ­γκο», έγρα­ψε η Αρχε­ντί­νος Τζού­νιορς, ενώ η Μπό­κα ανέ­φε­ρε: «Δεν έφυ­γες ποτέ. Είστε στην καρ­διά κάθε φιλά­θλου. Αιώ­νιος Ντιέγκο».

Η Νιού­ελς Ολντ Μπόις ολο­κλή­ρω­σε: «Πάντα μας λεί­πεις. Αιώ­νιος Ντιέ­γκο». Τον θυμή­θη­κε επί­σης και η Χιμνά­σια Λα Πλά­τα: «Μας λεί­πεις πολύ, Ντιέγκο».

Ένα χρό­νο μετά τον θάνα­τό του από καρ­δια­κό επει­σό­διο, νικη­μέ­νος από υπερ­βο­λές και εθι­σμούς, το είδω­λο της Αργε­ντι­νής δεν έπα­ψε ποτέ να λαμ­βά­νει τιμές.

Στην Αργε­ντι­νή, αγάλ­μα­τα, μνη­μεία, δεκά­δες τοι­χο­γρα­φί­ες, παρου­σιά­ζο­νται εδώ και ένα χρό­νο σε αρκε­τές πόλεις της χώρας και εργα­τι­κές γει­το­νιές του Μπου­έ­νος Άιρες. Τα αφιε­ρώ­μα­τα κορυ­φώ­θη­καν στις 30 Οκτω­βρί­ου, 61 χρό­νια από τη γέν­νη­σή του.

Η Ντάλ­μα, η δεύ­τε­ρη κόρη (34 ετών) του Μαρα­ντό­να, είπε ότι ήταν ευγνώ­μων για αυτά τα αφιε­ρώ­μα­τα, αλλά δεν ήθε­λε να συμ­με­τά­σχει επει­δή αυτή η 25η Νοεμ­βρί­ου σημα­το­δο­τεί «τη χει­ρό­τε­ρη μέρα της ζωής της», μια ημέ­ρα «δεν πρέ­πει να μνη­μο­νεύ­ε­ται ούτε να γιορτάζεται.»

Ετσι ίσως όχι άδι­κα η La Nacion έγρα­ψε : «Ένα χρό­νο μετά το θάνα­τό του, ο Ντιέ­γκο, ο δημιουρ­γός της ευτυ­χί­ας, συνε­χί­ζει επί­σης να προ­κα­λεί πόνο».

Μνημείο του Μαραντόνα στο Μπουένος Άϊρες

«Σήμε­ρα, μια από τις τελευ­ταί­ες επι­θυ­μί­ες σου αρχί­ζει να πραγματοποιείται… ».

Ακρι­βώς ένα χρό­νο μετά τον θάνα­το του Μαρα­ντό­να, ο λογα­ρια­σμός Instagram του διά­ση­μου Αργε­ντι­νού (τον οποίο δια­χει­ρί­ζο­νται τα παι­διά του) δημο­σί­ευ­σε ένα μήνυ­μα με ένα ειδι­κό αίτη­μα: τη δημιουρ­γία ενός μνη­μεί­ου στην πόλη του Μπου­έ­νος Άιρες, ώστε οι θαυ­μα­στές να έχουν χώρο να πάνε να εκφρά­σουν την αγά­πη τους για τον Ντιέγκο.

Από τις 25 Νοεμ­βρί­ου του περα­σμέ­νου έτους, οι… θαυ­μα­στές του Μαρα­ντό­να, δεν έχουν ένα μέρος να πάνε για να θυμη­θούν το είδω­λό τους, ένα μέρος για να αφή­σουν κάτι να τον ευχα­ρι­στή­σουν για όσα έκα­νε. Τα λεί­ψα­νά του είναι θαμ­μέ­να σε ένα ιδιω­τι­κό νεκρο­τα­φείο Μπέ­λα Βίστα, που δεν είναι προ­σβά­σι­μο σε άλλα άτο­μα εκτός από την οικο­γέ­νειά του ή τους φίλους του.

Γι’ αυτό τα παι­διά του Ντιέ­γκο υπέ­βα­λαν αυτό το αίτη­μα ενώ­πιον του Νομο­θε­τι­κού Σώμα­τος της πόλης του Μπου­έ­νος Άιρες.

Το δημο­σιευ­μέ­νο κεί­με­νο, το οποίο υπο­γρά­φει ο Σεμπά­στιαν Μπα­λιέ­το (δια­χει­ρι­στής της κλη­ρο­νο­μιάς του παγκό­σμιου πρω­τα­θλη­τή στο Μεξι­κό 1986) κάνει λόγο «για τα απα­ραί­τη­τα μέσα για να κατα­στεί δυνα­τή η προ­βο­λή και η θέση του Μνη­μεί­ου του Μαραντόνα».

«Ένας τόπος αιώ­νιας ανά­παυ­σης όπου μπο­ρεί κανείς να τον επι­σκε­φτεί και να λάβει την ανα­γνώ­ρι­ση και την αγά­πη των εκα­τομ­μυ­ρί­ων ανθρώ­πων που την εκφρά­ζουν καθη­με­ρι­νά μέσω των δια­φό­ρων μέσων ενη­μέ­ρω­σης», προ­στί­θε­ται στην ανακοίνωση.

«Θα είναι χώρος ελεύ­θε­ρης πρό­σβα­σης, προ­σκυ­νή­μα­τος και συνά­ντη­σης με τη φύση στις όχθες του ποτα­μού. Ένα χρό­νο μετά τον θάνα­τό του και από τη βαθιά οδύ­νη που προ­κα­λεί η απώ­λειά του, οι κλη­ρο­νό­μοι του επι­θυ­μούν να τον τιμή­σουν», κατα­λή­γει το κεί­με­νο που δημο­σιεύ­τη­κε σήμερα.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

che guevara 008

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο