Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ένα ποίημα για τα χθεσινά γεγονότα

Ένα ποί­η­μα για τα χθε­σι­νά γεγο­νό­τα, που σχε­τί­ζο­νται με την πορεία προς την Αμε­ρι­κά­νι­κη πρε­σβεία για την 47η επέ­τειο της εξέ­γερ­σης του Πολυ­τε­χνεί­ου, την απα­γό­ρευ­σή της και τη συμπε­ρι­φο­ρά της κυβέρ­νη­σης και των αστυ­νο­μι­κών δυνάμεων.

Απαγορεύεται…

Απα­γο­ρεύ­ε­ται
κάθε συγκέ­ντρω­ση, κάθε ομιλία.
Αναγορεύεται
Μία κυβέρ­νη­ση, μόνη εξουσία

Απο­φα­σί­ζου­με
μέτρα, δια­τάγ­μα­τα και καταστάσεις.
Και δεν χαρίζουμε
κάστα­να, έλε­ος κι άλλες προφάσεις

Είμα­στε άρχοντες
Αφέ­ντες, δέσπο­τες και ηγεμόνες.
Και προεξάρχοντες
πάνω από Κύκλω­πες και Λαιστρυγόνες

Δε μας τη βγαίνουνε
ανάρ­χες, πρό­ε­δροι και συνδικάτα.
Κι αν δε μαθαίνουνε
ζάφτι τους κάνου­με με ΜΑΤ στη στράτα

Στη ΓΑΔΑ φέρνουμε
κάθε ανά­γω­γο που αντιστέκεται.
Και μέτρα παίρνουμε
Για όποιον στα πόδια μας σήμε­ρα μπλέκεται

Μπρο­στά στων φίλων μας
τη μεγα­λό­πρε­πη, ωραία πρεσβεία
δεν επιτρέπουμε
ούτε συγκέ­ντρω­ση, ούτε πορεία

Μόνο που σήμερα
Κάποιοι ανυ­πό­τα­χτοι, κόκ­κι­νοι τύποι
πάλι περάσανε
μπρο­στά στα μάτια μας. Μεγά­λη η λύπη!

Πανα­γιώ­της Μελάς

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο