Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ένα χρόνο από τη φονική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική

Στις 23 Ιου­λί­ου 2018 ξέσπα­σαν στην Αττι­κή δύο «δια­χει­ρί­σι­μες» μεγά­λες πυρ­κα­γιές, στην Κινέτ­τα και κοντά στο Ντα­ού Πεντέ­λης. H δεύ­τε­ρη έμε­λε να είναι η τρα­γι­κό­τε­ρη στην ιστο­ρία του σύγ­χρο­νου ελλη­νι­κού κρά­τους: ο κρα­τι­κός μηχα­νι­σμός απο­δεί­χτη­κε -σε ένα έγκλη­μα διαρ­κεί­ας, από ανα­πο­τε­λε­σμα­τι­κός ως ανύ­παρ­κτος και η πυρ­κα­γιά επε­κτά­θη­κε και πέρα­σε μέσα από τους οικι­σμούς Νέος Βου­τζάς και Μάτι με απο­τέ­λε­σμα να χάσουν τη ζωή τους 102 άνθρω­ποι να τραυ­μα­τι­στούν δεκά­δες άλλοι, ενώ κατα­στρά­φη­καν ολο­σχε­ρώς ή έπα­θαν ζημιές χιλιά­δες σπί­τια και κάη­καν ‑για πολ­λο­στή φορά και δεκά­δες χιλιά­δες στρέμ­μα­τα δάσους.

Στο μετα­ξύ η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ με επι­κοι­νω­νια­κά παι­χνί­δια (βοη­θού­ντων και TV-ΜΜΕ σε δια­τε­ταγ­μέ­νη υπη­ρε­σία) προ­σπα­θεί να πεί­σει το λαό πως τα πάντα είναι υπό έλεγ­χο για­τί δήθεν είναι ζήτη­μα δια­χεί­ρι­σης και καθό­λου πολι­τι­κών: βλ. «κινη­τι­κό­τη­τα» αρμό­διων στη φονι­κή καται­γί­δα Χαλ­κι­δι­κής, στο σει­σμό Μαγού­λας κλπ. με το Νίκο Χαρ­δα­λιά ανα­πλη­ρω­τή Γραμ­μα­τέα  ΠΕ και γραμ­μα­τέα Τοπι­κής (αυτο)διοίκησης της ΝΔ, να «επι­θε­ω­ρεί» και να «συμπα­ρί­στα­ται» στο έργο της πυρο­προ­στα­σί­ας ‑μέσω μηνυ­μά­των VHF/UHF…

Τον περα­σμέ­νο  Φλε­βά­ρη είδε τω φως της δημο­σιό­τη­τας το «πόρι­σμα για την πυρ­κα­γιά στο Μάτι», που ‑αν και δε στά­θη­κε στο πολι­τι­κό σκέ­λος ανέ­δει­ξε σε μεγά­λο βαθ­μό τις προ­φα­νείς δια­χρο­νι­κές ευθύ­νες (της κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ όπως και των προηγούμενων)

  • Παντε­λής έλλει­ψη ενιαί­ου σχε­δια­σμού για την πρό­λη­ψη των πυρ­κα­γιών και μεγά­λα κενά στη λει­τουρ­γία των φορέ­ων που σχε­τί­ζο­νται με την πυρο­προ­στα­σία, δια­πί­στω­σε η επι­τρο­πή υπό τον καθη­γη­τή Γιό­χαν Γκολ­ντά­μερ, που συστά­θη­κε με εντο­λή Τσί­πρα, μετά την τρα­γω­δία με τους 100 νεκρούς στο Μάτι.
  • Στην έκθε­ση των 150 σελί­δων ανα­φέ­ρε­ται ότι στην πρό­λη­ψη δασι­κών πυρ­κα­γιών συμ­με­τέ­χουν 45 συναρ­μό­διοι φορείς, χωρίς όμως να μπο­ρούν να συνεν­νοη­θούν μετα­ξύ τους. Σημα­ντι­κό είναι επί­σης το γεγο­νός ότι η Δασι­κή Υπη­ρε­σία, που είναι τυπι­κά επι­φορ­τι­σμέ­νη με τον συντο­νι­στι­κό ρόλο στον τομέα της πρό­λη­ψης, αδυ­να­τεί να εκτε­λέ­σει πλή­ρως τα καθή­κο­ντά της λόγω νομι­κού κενού. Η έκθε­ση ανα­φέ­ρει ότι τα κενά στον τομέα της αντι­με­τώ­πι­σης των πυρ­κα­γιών υπερ­βαί­νουν το σχε­δια­σμό και τη χρη­μα­το­δό­τη­ση και επε­κτεί­νο­νται στα μέτω­πα της εκπαί­δευ­σης και της επι­χει­ρη­σια­κής δρά­σης. Τονί­ζει ακό­μα ότι η Πυρο­σβε­στι­κή εφαρ­μό­ζει σε δασι­κές πυρ­κα­γιές πρα­κτι­κές που κανο­νι­κά είναι χρή­σι­μες σε αστι­κές φωτιές.
  • Ακό­μα, προ­τεί­νει την αντι­με­τώ­πι­ση των πυρ­κα­γιών από την πολι­τεία «ενιαία, μέσα από ένα ολο­κλη­ρω­μέ­νο και συνε­κτι­κό πλαί­σιο δια­χεί­ρι­σης των πυρ­κα­γιών δασών και υπαί­θρου, και όχι με μεμο­νω­μέ­νες και ασύν­δε­τες υπη­ρε­σί­ες και δρά­σεις πρό­λη­ψης ή κατα­στο­λής. Ο συνο­λι­κός και ενιαί­ος σχε­δια­σμός θα πρέ­πει να αφο­ρά την πρό­λη­ψη και κατα­στο­λή των πυρ­κα­γιών, καθώς και την απο­κα­τά­στα­ση των καμέ­νων εκτά­σε­ων σε μία λυσι­τε­λή δια­δι­κα­σία με σκο­πό την ενί­σχυ­ση της ανθε­κτι­κό­τη­τας όλων των παρα­γό­ντων που πρέ­πει να προ­στα­τευ­τούν (κοι­νω­νία, οικο­νο­μία, περι­βάλ­λον)».
  • Στο «δια ταύ­τα» του πολυ­σέ­λι­δου πορί­σμα­τος ‑βάσει του οποί­ου ασκή­θη­καν ποι­νι­κές διώ­ξεις κατά 20 προ­σώ­πων, μετα­ξύ των οποί­ων η περι­φε­ρειάρ­χης Ρένα Δού­ρου, ο δήμαρ­χος Μαρα­θώ­να Ηλί­ας Ψινά­κης, ο δήμαρ­χος Ραφή­νας Ευάγ­γε­λος Μπουρ­νούς, ο πρώ­ην γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας Πολι­τι­κής Προ­στα­σί­ας Ιωάν­νης Καπά­κης, στε­λέ­χη της Πολι­τι­κής Προ­στα­σί­ας και της ΕΛ.ΑΣ., καθώς και ο 65χρονος που ευθύ­νε­ται για την έναρ­ξη της φωτιάς στο Ντα­ού Πεντέ­λης- ανα­φέ­ρε­ται χαρακτηριστικά:
    «Προ­έ­κυ­ψε ότι ο μηχα­νι­σμός πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας απο­δεί­χθη­κε τελι­κά και του εκ του απο­τε­λέ­σμα­τος από το χρο­νι­κό διά­στη­μα που μεσο­λά­βη­σε από την λήξη της προη­γού­με­νης αντι­πυ­ρι­κής περιό­δου και μέχρι την έναρ­ξη της επό­με­νης, δεν κατόρ­θω­σε όπως επι­βαλ­λό­ταν εκ του νόμου και της απο­στο­λής του αλλά και των σχε­τι­κών εγκυ­κλί­ων της ΓΓΠΠ, να είναι στην πρά­ξη και όχι επί χάρ­του κατάλ­λη­λα και έγκαι­ρα προ­ε­τοι­μα­σμέ­νος και επαρ­κώς επι­χει­ρη­σια­κά οργα­νω­μέ­νος και να βρί­σκε­ται σε κατά­στα­ση αυξη­μέ­νης ετοι­μό­τη­τας, όταν οι συν­θή­κες το απαί­τη­σαν όπως στην προ­κει­μέ­νη περί­πτω­ση που ο δεί­κτης πυρ­κα­γιάς είναι υψη­λός κατη­γο­ρία 4, προ­κει­μέ­νου να αντι­με­τω­πί­σει και γενι­κά να δια­χει­ρι­στεί ταυ­τό­χρο­να και μάλι­στα στην ίδια ή έστω σε άλλη περι­φέ­ρεια δύο μεγά­λες κατα­στρο­φές λόγω δασι­κών πυρ­κα­γιών και με την έκτα­ση και την έντα­ση σαν αυτές που εκδη­λώ­θη­καν, στην Κινέτ­τα και το Ντα­ού Πεντέλης.
    Επί­σης προ­έ­κυ­ψε ότι από ενέρ­γειες, παρα­λεί­ψεις ολι­γω­ρί­ες, πλημ­μέ­λειες, αρρυθ­μί­ες και δυσλει­τουρ­γί­ες των αρμο­δί­ων θεσμι­κά και νομι­κά οργά­νων και υπη­ρε­σιών και φορέ­ων του ισχύ­ο­ντος μηχα­νι­σμού Πολι­τι­κής Προ­στα­σί­ας της χώρας, αιτια­κά προ­κλή­θη­κε ο θάνα­τος του­λά­χι­στον 100 ανθρώ­πων και 31 τραυματισμών»
  • Ειδι­κό­τε­ρα, τα ως άνω σοβα­ρά λάθη, ενέρ­γειες αρρυθ­μί­ες και δυσλει­τουρ­γί­ες, εντο­πί­ζο­νται κυρίως :
    Στη Γενι­κή Γραμ­μα­τεία Πολι­τι­κής Προστασίας
    • Στο Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα
    • Την ΕΛΑΣ
    • Την Περι­φέ­ρεια και τους Δήμους
    Αξί­ζει να σημειω­θεί ότι το πόρι­σμα εστιά­ζει, μετα­ξύ άλλων, στην «έλλει­ψη σχε­δί­ου διά­σω­σης ανθρώ­πων», …
    Κατά το πόρι­σμα προ­έ­κυ­ψε, ότι «το Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα λαμ­βά­νο­ντας κλή­σεις στο 199 – ΣΕΚΥΠΣ από πολί­τες, οι οποί­οι ανέ­φε­ραν σοβα­ρά και κρί­σι­μα περι­στα­τι­κά σχε­τι­κά με ανθρώ­πους, που κιν­δύ­νευαν για τη ζωή τους από την εξε­λισ­σό­με­νη πυρ­κα­γιά, στις περισ­σό­τε­ρες περι­πτώ­σεις αντί να προ­ω­θη­θούν πυρο­σβε­στι­κές δυνά­μεις στις συγκε­κρι­μέ­νες διευ­θύν­σεις των κιν­δυ­νευό­ντων ατό­μων για τη διά­σω­ση τους, δεν προ­έ­βη στην προ­σπά­θεια διά­σω­σης ατό­μων από πυρ­κα­γιά, αλλά δια­βί­βα­σε τα περι­στα­τι­κά αυτά στις αναρ­μό­διες αστυ­νο­μι­κές δυνά­μεις, οι οποί­ες αφε­νός δεν είχαν σχε­τι­κή αρμο­διό­τη­τα αφε­τέ­ρου δε διέ­θε­ταν γνώ­σεις και μέσα να προ­βούν σε διά­σω­ση ατό­μων από πυρκαγιά».

Σε «ανύ­πο­πτο» χρό­νο (Μάιος 2018), αλλά όπως πάντα «προ­φη­τι­κά» το ΚΚΕ οργά­νω­σε επι­στη­μο­νι­κή ημε­ρί­δα (βλ.ΚΕ ΚΚΕ εκδή­λω­ση με θέμα: «Πυρα­σφά­λεια και δασο­προ­στα­σία») που πήραν μέρος και παρε­νέ­βη­σαν θεμα­τι­κά οι

  • Μιχά­λης Μιχα­ήλ, από­στρα­τος ανθυ­πο­πυ­ρα­γός του Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος και μέλος της Επι­τρο­πής του ΚΚΕ για τις Ενο­πλες Δυνά­μεις και τα Σώμα­τα Ασφαλείας
  • Διο­νύ­σιος Π. Βορί­σης, Αντι­στρά­τη­γος Π.Σ. ε.α., Δασο­λό­γος, Διδά­κτωρ του Τμή­μα­τος Χημι­κών Μηχα­νι­κών του Ε.Μ.Π., τ. Πρό­ε­δρος της Πανελ­λή­νιας Ένω­σης Απο­στρά­των Πυρο­σβε­στι­κού Σώματος
  • Αχιλ­λέ­ας Αρκα­λά­κης επι­πυ­ρα­γός μηχα­νο­λό­γος – μηχα­νι­κός αερο­ναυ­πη­γός, υπο­διοι­κη­τής του 1ου Πυρο­σβε­στι­κού Σταθ­μού Θεσσαλονίκης
  • Δημή­τρης Βλά­χος, αρχι­πυ­ρο­σβέ­στης και μέλος της Πανελ­λή­νιας Ομο­σπ. Ενώ­σε­ων Υπαλ­λή­λων Πυρο­σβε­στι­κού Σώματος
  • Ηλί­ας Στα­μέ­λος, Δήμαρ­χος Καισαριανής
  • Κώστας Μπέ­σης, πρό­ε­δρος ΓΣ ΑΔΕΔΥ
  • Κώστας Γιαν­νά­κος, πρό­ε­δρος της Πανελ­λή­νιας Ένω­σης Απο­στρά­των Πυρο­σβε­στι­κού Σώματος
  • Εύη Γεωρ­γιά­δου, Δρ. Χημι­κός Μηχα­νι­κός, Μέλος της Αντι­προ­σω­πεί­ας του ΤΕΕ
  • Ακης Δου­λό­που­λος, εργα­ζό­με­νος στα Ναυ­πη­γεία Ελευ­σί­νας με ειδι­κό­τη­τα πυρασφάλεια
  • Γιώρ­γος Μελιό­που­λος, πυρο­σβέ­στης, στέ­λε­χος της Ενω­τι­κής Αγω­νι­στι­κής Κίνη­σης Πυρο­σβε­στών και δημο­τι­κός σύμ­βου­λος Βέροιας με την «Λαϊ­κή Συσπείρωση»
  • Μιχά­λης Σκαρ­βέ­λης, Δρ. Δασο­λό­γος – Τεχνο­λό­γος Ξύλου, Καθη­γη­τής ΤΕΙ Θεσσαλίας

.png

ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕΓια τη συμπλή­ρω­ση ενός χρό­νου από τη φονι­κή πυρ­κα­γιά στην Ανα­το­λι­κή Αττι­κή: σε ανα­κοί­νω­σή της η ΚΟ Αττι­κής του ΚΚΕ αναφέρει:

«Ένας χρό­νος συμπλη­ρώ­νε­ται από τη φονι­κή πυρ­κα­γιά που έπλη­ξε την Ανα­το­λι­κή Αττι­κή και παρά τις υπο­σχέ­σεις της κυβέρ­νη­σης, τις μεγά­λες κου­βέ­ντες της περι­φε­ρεια­κής αρχής, τη δήθεν “φιλευ­σπλα­χνία” των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, τα αίτια των κατα­στρο­φών από τη μεγά­λη φωτιά παραμένουν.

Τα προ­βλή­μα­τα, το κατε­στραμ­μέ­νο περι­βάλ­λον, οι ανοι­χτές πλη­γές στη ζωή των κατοί­κων της Ανα­το­λι­κής Αττι­κής, τα αιτή­μα­τα για απο­ζη­μιώ­σεις, είναι εδώ. Ένα χρό­νο μετά και τίπο­τα δεν είναι καλύ­τε­ρο για τους πυρό­πλη­κτους, για όλη την περιο­χή. Ακό­μα υπάρ­χουν διά­σπαρ­τα καμέ­να απο­μει­νά­ρια, διά­σπαρ­τα επι­κίν­δυ­να απο­τε­φρω­μέ­να υπολείμματα.

Αν δεν παρ­θούν έστω και τώρα μέτρα, είναι θέμα χρό­νου να έρθει η επό­με­νη κατα­στρο­φή και τότε πάλι θα μας λένε ότι ευθύ­νο­νται τα ακραία φυσι­κά φαι­νό­με­να και ο “κακός μας ο και­ρός”. Οι υπο­δο­μές παρα­μέ­νουν ανύ­παρ­κτες, οι υπη­ρε­σί­ες υπο­στε­λε­χω­μέ­νες, η χρη­μα­το­δό­τη­ση στο ναδίρ. Η πολι­τι­κή που εφάρ­μο­σε πιστά η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ και θεω­ρεί την προ­στα­σία της ζωής, κόστος, θα συνε­χι­στεί και από τη νέα κυβέρ­νη­ση της ΝΔ για­τί απο­τε­λεί επί­ση­μη πολι­τι­κή της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης, την οποία συν­δια­μορ­φώ­νουν και υπηρετούν.

Η επι­δί­ω­ξη της προη­γού­με­νης και τωρι­νής κυβέρ­νη­σης να εξα­σφα­λί­ζε­ται με κάθε θυσία, ζεστό χρή­μα στους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους για να θωρα­κί­σουν την ανά­καμ­ψη των κερ­δών τους, είναι η αιτία για τα δικά μας βάσα­να. Είναι η αιτία που δεν κατα­σκευά­ζο­νται αντι­πυ­ρι­κά και αντι­πλημ­μυ­ρι­κά έργα, δεν δίνο­νται απο­ζη­μιώ­σεις, δεν υπάρ­χει ολο­κλη­ρω­μέ­νο σχέ­διο πρό­λη­ψης και πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας, που παρα­δί­δο­νται οι ζωές μας στο έλε­ος φυσι­κών κι άλλων φαινομένων.

Το αστι­κό κρά­τος είναι απο­φα­σι­στι­κό και απο­τε­λε­σμα­τι­κό όταν πρό­κει­ται να υπε­ρα­σπί­σει τα συμ­φέ­ρο­ντα των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Είναι ταχύ­τα­το για τις φορο­α­παλ­λα­γές τους, την ψήφι­ση και προ­ώ­θη­ση ανα­πτυ­ξια­κών νόμων, το ξεκο­κά­λι­σμα ευρω­παϊ­κών προ­γραμ­μά­των και προ­γραμ­μά­των δημό­σιων επεν­δύ­σε­ων, για την προ­ώ­θη­ση των σχε­δια­σμών των ιμπε­ρια­λι­στι­κών οργανισμών.

Είναι απο­φα­σι­στι­κό όταν πρό­κει­ται να αφαι­μά­ξει το πενι­χρό εισό­δη­μα των εργα­ζο­μέ­νων και του λαού με φόρους δυσβά­στα­χτους, να προ­χω­ρή­σει σε πλει­στη­ρια­σμούς και κατα­σχέ­σεις των κατοι­κιών των λαϊ­κών οικο­γε­νειών, να βγά­λει στο σφυ­ρί τη δημό­σια περιου­σία για να τη δώσει σε ιδιώ­τες, να ψηφί­ζει δέκα — δέκα τους αντι­λαϊ­κούς νόμους, να ανοί­γει κεφά­λια αγω­νι­στών, να κατα­δι­κά­ζει απερ­γί­ες, να βγά­ζει παρά­νο­μους αγώ­νες, να φτιά­χνει χωμα­τε­ρές παρά την αντί­δρα­ση των κατοίκων.

Στον αντί­πο­δα όμως, όταν πρέ­πει να προ­σλά­βει προ­σω­πι­κό για τα Δασαρ­χεία, για την Πυρο­σβε­στι­κή, την Πολι­τι­κή Προ­στα­σία, τους δήμους, όταν είναι ανά­γκη να στη­ρί­ξει τους πυρο­πα­θείς και πλημ­μυ­ρο­πα­θείς, όταν είναι να καθα­ρι­στεί το τοξι­κό χώμα για να ανα­σά­νουν όσοι κατα­στρά­φη­καν, να έρθει το ρεύ­μα και το νερό στις πλη­γεί­σες περιο­χές, να δοθεί άμε­ση απο­ζη­μί­ω­ση σε όσους έχουν πλη­γεί, όταν είναι να ικα­νο­ποι­η­θούν λαϊ­κές ανά­γκες τότε ανα­δει­κνύ­ε­ται η “γύμνια” του. Όταν για παρά­δειγ­μα ένα χρό­νο μετά, το πολυ­πό­θη­το Δημό­σιο Νοσο­κο­μείο στην περιο­χή παρα­μέ­νει ευχή παρά τις δια­μαρ­τυ­ρί­ες και τις διεκ­δι­κή­σεις των μαζι­κών φορέ­ων της περιο­χής, παρά την ίδια την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα που το καθι­στά αναγκαίο.

Την ίδια στιγ­μή ιδιαί­τε­ρα ελπι­δο­φό­ρο είναι το γεγο­νός ότι μετά τις κατα­στρο­φές υπήρ­ξε άμε­σα τερά­στια προ­σφο­ρά αλλη­λεγ­γύ­ης από εργα­τι­κά σωμα­τεία, μαζι­κούς φορείς και απλό λαϊ­κό κόσμο. Χρειά­ζε­ται να συνε­χι­στεί και να δυνα­μώ­σει ακό­μη περισ­σό­τε­ρο η οργά­νω­ση των κατοί­κων και των επαγ­γελ­μα­τιών της περιο­χής, χρειά­ζε­ται η αλλη­λεγ­γύη να συν­δυα­στεί με την αγω­νι­στι­κή διεκ­δί­κη­ση όλων αυτών που τους ανή­κουν και τους τα στε­ρούν οι κυρί­αρ­χες πολιτικές.

Μόνο έτσι η αλλη­λεγ­γύη θα “πιά­νει τόπο”, μόνο έτσι θα μένει ζωντα­νή η προ­ο­πτι­κή να κλεί­σουν οι πλη­γές, οι κάτοι­κοι να ξανα­στα­θούν στα πόδια τους και να αντι­με­τω­πι­στούν πάνω απ’ όλα οι πραγ­μα­τι­κές αιτί­ες της καταστροφής.

Το ΚΚΕ από την πρώ­τη ώρα της φωτιάς ήταν στην πρώ­τη γραμ­μή να συν­δρά­μει με κάθε τρό­πο. Αλλά και μέσω των εκλεγ­μέ­νων του στους Δήμους της περιο­χής, στο Περι­φε­ρεια­κό Συμ­βού­λιο, στη Βου­λή και την Ευρω­βου­λή, που μέσα από παρεμ­βά­σεις, τοπο­θε­τή­σεις, επε­ρω­τή­σεις ανέ­δει­ξε την αναγκαιότητα:

  • Άμε­σης απο­ζη­μί­ω­σης κατοί­κων και επαγ­γελ­μα­τιών της περιο­χής στο 100% της συνο­λι­κής ζημιάς.
  • Λήψης μέτρων ασφα­λούς στέ­γα­σης, καθα­ριό­τη­τας και υγιει­νής για όσους δεν μπο­ρούν να μεί­νουν στην οικία τους, για επι­δό­τη­ση ενοι­κί­ου σε όσους το χρειάζονται.
  • Άμε­σης απο­κα­τά­στα­σης των υπο­δο­μών, χωρίς επι­βά­ρυν­ση των κατοί­κων, για απορ­ρύ­παν­ση της περιοχής.
  • Επί­σπευ­σης των απα­ραί­τη­των μελε­τών — μετρή­σε­ων προ­κει­μέ­νου να υλο­ποι­η­θούν τώρα έργα που σχε­τί­ζο­νται με την αντι­με­τώ­πι­ση πλημ­μυ­ρών και πιθα­νής μόλυν­σης του εδά­φους, της ατμό­σφαι­ρας και του υδρο­φό­ρου ορί­ζο­ντα στις πυρό­πλη­κτες περιοχές.
  • Εξα­σφά­λι­σης δωρε­άν ιατρο­φαρ­μα­κευ­τι­κής περί­θαλ­ψης για όλους, με ευθύ­νη του κρά­τους. Να υπάρ­ξουν άμε­σα μέτρα στή­ρι­ξης των Κέντρων Υγεί­ας Ραφή­νας και Νέας Μάκρης, με μόνι­μο προ­σω­πι­κό και σύγ­χρο­να μέσα. Να κατα­σκευα­στεί και να λει­τουρ­γή­σει άμε­σα γενι­κό δημό­σιο νοσο­κο­μείο στην Ανα­το­λι­κή Αττι­κή, με απο­κλει­στι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση από τον κρα­τι­κό προϋπολογισμό.
  • Άμε­σης λήψης ειδι­κών μέτρων για τα σχο­λεία της περιο­χής, με στή­ρι­ξη παι­διών, γονιών, εκπαιδευτικών.
  • Δημιουρ­γί­ας σύγ­χρο­νου οικι­σμού με ευθύ­νη και χρη­μα­το­δό­τη­ση του κρά­τους και χωρο­τα­ξι­κό σχε­δια­σμό που να υπη­ρε­τεί τις λαϊ­κές ανάγκες.
  • Απαλ­λα­γής από τα δημο­τι­κά τέλη όλων των πληγέντων.
  • Λήψης μέτρων ουσια­στι­κής στή­ρι­ξης εργα­ζο­μέ­νων και επαγ­γελ­μα­τιών που έχουν χάσει τη δου­λειά τους.
  • Να παγώ­σουν όλα τα χρέη σε εφο­ρία, ΕΦΚΑ, τρά­πε­ζες, ΟΤΑ, χωρίς τόκους και προσαυξήσεις.
  • Καθα­ρι­σμού και προ­στα­σί­ας του πευ­κο­δά­σους του Σχοι­νιά με ευθύ­νη του κρά­τους και άμε­ση αντι­με­τώ­πι­ση των τρα­γι­κών ελλεί­ψε­ων στους τομείς της Δασο­προ­στα­σί­ας και Πυρό­σβε­σης και εκπό­νη­ση σχε­δί­ου αντι­με­τώ­πι­σης παρό­μοιων φαινομένων.
  • Να μπει τέρ­μα σε κάθε σχε­δια­σμό δημιουρ­γί­ας ΧΥΤΑ στο Γραμ­μα­τι­κό, που θα βάλει ταφό­πλα­κα στην περιο­χή και να απο­δο­θεί ο χώρος αυτός στους κατοί­κους για τις ανά­γκες πολι­τι­σμού και άθλησης.

Αυτά τα αιτή­μα­τα πρέ­πει να βρε­θούν στο επί­κε­ντρο ενός κινή­μα­τος διεκ­δί­κη­σης, για έργα και υπο­δο­μές που θα υπη­ρε­τούν τις λαϊ­κές ανάγκες.

Η συνά­ντη­ση αυτού του κινή­μα­τος με τον αγώ­να για όλα τα μεγά­λα προ­βλή­μα­τα που ταλαι­πω­ρούν το λαό, μπο­ρεί να είναι το έδα­φος για τη συγκρό­τη­ση μιας μεγά­λης κοι­νω­νι­κής συμ­μα­χί­ας που θα βάζει στο στό­χα­στρό της, το σάπιο αστι­κό κρά­τος, το σημε­ρι­νό βάρ­βα­ρο δρό­μο ανά­πτυ­ξης και τα κόμ­μα­τα που τον υπη­ρε­τούν. Μιας συμ­μα­χί­ας που θα ανοί­ξει το δρό­μο για μια κοι­νω­νία απαλ­λαγ­μέ­νη από την εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο, στην οποία θα κάνουν κου­μά­ντο αυτοί που παρά­γουν τον πλού­το και στο επί­κε­ντρο θα θέσουν τις δικές τους ανά­γκες. Τη Σοσια­λι­στι­κή κοινωνία».

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο