Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων για καθαρίστρια: Η αναντιστοιχία αδικήματος και ποινής στην προκειμένη περίπτωση είναι προφανής

Την ανά­γκη «εκλο­γί­κευ­σης των δρα­κό­ντειων ποι­νών που προ­βλέ­πει ο ν. 1608/50 και ορθό­τε­ρης διά­κρι­σης των αδι­κη­μά­των» επι­ση­μαί­νει η Ένω­ση Δικα­στών και Εισαγ­γε­λέ­ων, σε ανα­κοί­νω­σή της με αφορ­μή τον σάλο που έχιε προ­κλη­θεί από την ποι­νή 10ετούς κάθειρ­ξης που επι­βλή­θη­κε στην 53χρονη καθα­ρί­στρια από το Βόλο που πλα­στο­γρά­φη­σε το απο­λυ­τή­ριο δημο­τι­κού και κατα­δι­κά­στη­κε σύμ­φω­να με τις δια­τά­ξεις του νόμου για τους κατα­χρα­στές του Δημοσίου.

«Η χρή­ση ενός νόμου που ψηφί­στη­κε σε εντε­λώς δια­φο­ρε­τι­κές ιστο­ρι­κές συν­θή­κες ως εργα­λείο αντι­με­τώ­πι­σης σύγ­χρο­νων ζητη­μά­των οδη­γεί σε αμφι­λε­γό­με­να απο­τε­λέ­σμα­τα. Η ανα­ντι­στοι­χία αδι­κή­μα­τος και ποι­νής στην προ­κει­μέ­νη περί­πτω­ση είναι προ­φα­νής» ανα­φέ­ρουν δικα­στές και εισαγ­γε­λείς που τονί­ζουν ωστό­σο ότι «εκδί­δουν πάντα τις απο­φά­σεις τους μέσα στα πλαί­σια της νομιμότητας».

Ολό­κλη­ρη η ανακοίνωση:

«Στη δημό­σια συζή­τη­ση που άνοι­ξε με αφορ­μή την ποι­νι­κή κατα­δί­κη εργα­ζό­με­νης στην καθα­ριό­τη­τα από Εφε­τείο Κακουρ­γη­μά­των, σημειώ­νου­με αρχι­κά την εκπε­φρα­σμέ­νη θέση μας περί ανά­γκης εκλο­γί­κευ­σης των δρα­κό­ντειων ποι­νών που προ­βλέ­πει ο ν. 1608/50 και ορθό­τε­ρης διά­κρι­σης των αδικημάτων.

Η χρή­ση ενός νόμου που ψηφί­στη­κε σε εντε­λώς δια­φο­ρε­τι­κές ιστο­ρι­κές συν­θή­κες ως εργα­λείο αντι­με­τώ­πι­σης σύγ­χρο­νων ζητη­μά­των οδη­γεί σε αμφι­λε­γό­με­να απο­τε­λέ­σμα­τα. Η ανα­ντι­στοι­χία αδι­κή­μα­τος και ποι­νής στην προ­κει­μέ­νη περί­πτω­ση είναι προ­φα­νής. Η σύγ­χυ­ση που δημιουρ­γεί­ται από δύο δια­φο­ρε­τι­κές τάσεις που δια­μορ­φώ­θη­καν στην νομο­λο­γία και οδη­γούν σε δια­φο­ρε­τι­κή ποι­νι­κή αντι­με­τώ­πι­ση όμοιων περι­πτώ­σε­ων μπο­ρεί να αρθεί είτε με νομο­θε­τι­κή παρέμ­βα­ση είτε με λύση του νομι­κού ζητή­μα­τος από στα­θε­ρή νομο­λο­γία του Αρεί­ου Πάγου.

Οι κατη­γο­ρί­ες περί αναλ­γη­σί­ας δικα­στι­κών λει­τουρ­γών που εξέ­δω­σαν τη συγκε­κρι­μέ­νη ή άλλες όμοιες απο­φά­σεις είναι του­λά­χι­στον άδι­κες και συγκα­λύ­πτουν την πραγ­μα­τι­κή αιτία του προ­βλή­μα­τος. Οι δικα­στι­κοί και εισαγ­γε­λι­κοί λει­τουρ­γοί εκδί­δουν πάντα τις απο­φά­σεις τους μέσα στα πλαί­σια της νομιμότητας»

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο