Ένωση Κομμουνιστών Ουκρανίας: Διαχωρίζει την θέση της από το ΚΕΚΡ στο ζήτημα του ιμπεριαλιστικού πολέμου

Σε ανοι­χτή επι­στο­λή που απευ­θύ­νε­ται «στους συντρό­φους του Κομ­μου­νι­στι­κού Εργα­τι­κού Κόμ­μα­τος Ρωσί­ας» (ΚΕΚΡ), η Ένω­ση Κομ­μου­νι­στών Ουκρα­νί­ας δια­χω­ρί­ζει πλή­ρως την θέση της από αυτήν του ΚΕΚΡ ανα­φο­ρι­κά με τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρανία.

Στο ξεκί­νη­μα της επι­στο­λής, η Ένω­ση Κομ­μου­νι­στών ανα­φέ­ρε­ται στους ιστο­ρι­κούς συντρο­φι­κούς δεσμούς των δύο κομ­μά­των, καθώς και στην πάγια στά­ση της Ένω­σης ενά­ντια στον «πολι­τι­κό κον­φορ­μι­σμό και τον ιδε­ο­λο­γι­κό ρεβι­ζιο­νι­σμό» του ΚΚ της Ρωσι­κής Ομο­σπον­δί­ας (ΚΚΡΟ) και του ΚΚ Ουκρα­νί­ας. Στην συνέ­χεια, γίνε­ται λόγος για αλλα­γή της στά­σης της ηγε­σί­ας του ΚΕΚΡ σε μια σει­ρά ζητή­μα­τα, συμπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου του ζητή­μα­τος του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου και της ρωσι­κής εισβολής.

«Τι πάει λάθος με την ηγε­σία του Εργα­τι­κού Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Ρωσί­ας σήμε­ρα; Που έχουν πάει η επα­να­στα­τι­κή ακε­ραιό­τη­τα, ο διε­θνι­σμός και η ειλι­κρί­νια; Που πήγε η κομ­μου­νι­στι­κή τιμή; Με ντρο­πή παρα­κο­λου­θού­με τις πολι­τι­κές της ενέρ­γειες: Τη σύνα­ψη συμ­μα­χιών με αμφι­λε­γό­με­νες και ανοι­χτά αντι­δρα­στι­κές πολι­τι­κές δυνά­μεις, ασυ­νε­πείς, μη-κομ­μου­νι­στι­κές ενέρ­γειες που οδη­γούν το κόμ­μα στο να απω­λέ­σει την εικό­να του ως προ­λε­τα­ρια­κού κόμ­μα­τος. Σας γρά­φου­με ενό­ψει της επι­κεί­με­νης απει­λής πλή­ρους πολι­τι­κού εκφυ­λι­σμού του ΚΕΚΡ, την ορι­στι­κή απο­μά­κρυν­σή του από τις ταξι­κές του θέσεις και, επο­μέ­νως, την άμε­ση απει­λή πλή­ρους ιδε­ο­λο­γι­κής υπο­βάθ­μι­σης και ανα­πό­φευ­κτης διά­λυ­σης του κόμματος».

Η Ένω­ση Κομ­μου­νι­στών Ουκρα­νί­ας κάνει επί­σης λόγο για «αισχρή εκμε­τάλ­λευ­ση» εκ μέρους της ηγε­σί­ας του ΚΕΚΡ του ονό­μα­τος της Ταμί­λα Για­μπρό­βα – της επί χρό­νια πρό­ε­δρου της «Ένω­σης» και αρχι­συ­ντά­κτρια του ρωσό­φω­νου θεω­ρη­τι­κού περιο­δι­κού «Μαρ­ξι­σμός και Σύγ­χρο­νη Επο­χή» — η οποία έφυ­γε απ’ τη ζωή το 2021.

Στην συνέ­χεια, μετα­ξύ άλλων, η επι­στο­λή αναφέρει:

«Οι θέσεις του ΚΕΚΡ σχε­τι­κά με «απο­λύ­τως κακού και όχι τόσο κακού ιμπε­ρια­λι­σμού» απο­τε­λουν πλή­ρη δια­στρέ­βλω­ση του λενι­νι­στι­κού δόγ­μα­τος για τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο και τη θέση των κομ­μά­των σε αυτόν. Η ηγε­σία του ΚΕΚΡ απο­δέ­χθη­κε με ακλό­νη­τη ξερο­κε­φα­λιά το σύν­θη­μα της «απο­να­ζι­στι­κο­ποί­η­σης», το επι­δέ­ξια χει­ρα­γω­γη­μέ­νο από τις ρωσι­κές αστι­κές δυνά­μεις οι οποί­ες δια­τη­ρούν ανοι­χτά σχέ­σεις με φασί­στες φιλο­σό­φους, πολι­τι­κούς και εγκλη­μα­τί­ες πολέ­μου. Γίνο­νται όλα αυτά για χάρη της επαί­σχυ­ντης προ­ε­κλο­γι­κής συμ­μα­χί­ας με τα οπορ­του­νι­στι­κά ΚΚΡΟ και ΚΚ Ουκρα­νί­ας, ή και επι­πλέ­ον με τους «Λιμο­νο­βί­τες» (Εθνι­κο­μπολ­σε­βί­κοι) και άλλα, αντι­δρα­στι­κά και φιλο­φα­σι­στι­κά «πατριω­τι­κά» σκουπίδια;

Σύντρο­φοι! Υπο­στη­ρί­ζο­ντας μια τέτοια ψευ­δο-απο­να­ζι­στι­κο­ποί­η­ση, στη­ρί­ζε­τε την κατα­στρο­φή των ουκρα­νι­κών πόλε­ων και μη στρα­τιω­τι­κών υπο­δο­μών, καθώς και το θάνα­το αμά­ζων. Ήταν αυτή η στρα­τιω­τι­κή τακτι­κή του Σοβιε­τι­κού Κόκ­κι­νου Στρα­τού κατά την απε­λευ­θέ­ρω­ση της Γερ­μα­νί­ας το 1945; Όχι, ήταν δια­με­τρι­κά αντί­θε­τοι στις πρά­ξεις του αντι­χι­τλε­ρι­κού συνα­σπι­σμού των συμ­μά­χων που βομ­βάρ­δι­σαν δεκά­δες γερ­μα­νι­κές πόλεις – Δρέσ­δη, Αμβούρ­γο, Μαγδεμ­βούρ­γο, Βόν­νη, Ντόρ­τμουντ, Μισμπουρκ, Νυρεμ­βέρ­γη, κλπ. Σήμε­ρα στην Ουκρα­νία, δεκά­δες πόλεις έχουν κατα­στρα­φεί ή μισο­κα­τα­στρα­φεί ως απο­τέ­λε­σμα της εισβο­λής: Χάρ­κο­βο, Μαριούπολη,Ίρπεν, Βολ­νό­βακ­χα, Ιζί­ουμ, Ποπάσ­να, Ρου­μπίζ­νιε, Σεβε­ρο­ντο­νε­τσκ, Αρτεμιβσκ…

Τι άλλο υπο­στη­ρί­ζουν οι πατριώ­τες «αντιφασίστες»-υπέρμαχοι του πολέ­μου; Μήπως υπο­στη­ρί­ζουν την άρνη­ση του δικαιώ­μα­τος του ουκρα­νι­κού λαού σε εθνι­κή ταυ­τό­τη­τα; Ακρι­βώς όπως συνέ­βαι­νε – όχι στην Σοβιε­τι­κή Ένω­ση αλλά — στην τσα­ρι­κή Ρωσία. Το ΚΕΚΡ δεν έχει επι­σή­μως σχο­λιά­σει αυτές τις απο­κρου­στι­κές θέσεις του Ρώσου προέδρου».

Τέλος, στην επι­στο­λή της, η Ένω­ση Κομ­μου­νι­στών Ουκρα­νί­ας σημειώ­νει ότι έχουν εξα­ντλη­θεί όλες οι δυνα­τό­τη­τες δια­λό­γου με την ηγε­σία του ΚΕΚΡ. Η τελευ­ταία, άλλω­στε, έχει οικειο­ποι­η­θεί την παλιά ιστο­σε­λί­δα της Ένω­σης και όλο το υλι­κό που είχε αναρ­τη­θεί σε αυτήν. Ως εκ τού­του, ενη­με­ρώ­νει για τη δημιουρ­γία νέας ιστο­σε­λί­δας του κόμ­μα­τος στην ηλε­κτρο­νι­κή διεύ­θυν­ση https://rosengartenjournal.com.

Υπεν­θυ­μί­ζε­ται ότι το ΚΕΚΡ, όπως και το σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κό Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα της Ρωσι­κής Ομο­σπον­δί­ας (ΚΚΡΟ), έχει διο­λι­σθή­σει σε θέσεις ανοι­χτής στή­ρι­ξης του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου στην Ουκρα­νία, δικαιο­λο­γώ­ντας επί της ουσί­ας τις επι­διώ­ξεις της ρωσι­κής αστι­κής τάξης στην αντι­πα­ρά­θε­σή της με τους ευρω­α­τλα­ντι­κούς ιμπε­ρια­λι­στές (ΗΠΑ,ΝΑΤΟ, ΕΕ), πίσω από το πρό­σχη­μα τον «αντι­φα­σι­στι­κό πόλε­μο» και την «απο­να­ζι­στι­κο­ποί­η­ση» στο Ντονμπάς.

Ολόκληρη την επιστολή της Ένωσης Κομμουνιστών Ουκρανίας μπορείτε να τη διαβάσετε στα αγγλικά και τα ρώσικα εδώ: http://www.idcommunism.com/2022/12/union-of-communists-of-ukraine-letter-to-the-russian-communist-workers-party.html

Ο πόλε­μος στην Ουκρα­νία και η πάλη ενά­ντια στον οπορ­του­νι­σμό στο διε­θνές κομ­μου­νι­στι­κό κίνημα

Για την ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κή δια­πά­λη στην 22η Διε­θνή Συνά­ντη­ση των ΚΚ και το «κόλ­πο» περί «αντι­ρω­σι­σμού» και «φιλο­ρω­σι­σμού»

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα