Έξω οι Αμερικανονατοικοί φονιάδες από το Λιτόχωρο!

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Ο δολο­φό­νος, λένε, επι­στρέ­φει πάντα στον τόπο του εγκλή­μα­τος. Ήταν Μάρ­της του 1999 όταν, με τις ευλο­γί­ες της τότε κυβέρ­νη­σης του ΠΑΣΟΚ, Αμε­ρι­κα­νο­να­τοι­κά στρα­τεύ­μα­τα απο­βι­βά­ζο­νταν στην περιο­χή της Γρί­τσας, κοντά στο Λιτό­χω­ρο, προ­κει­μέ­νου να μετα­βούν στο σφα­γείο της Γιου­γκο­σλα­βί­ας. Με ευθύ­νη της ελλη­νι­κής κυβέρ­νη­σης που είχε ανα­λά­βει δεσμεύ­σεις απέ­να­ντι στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, η Πιε­ρία, η Θεσ­σα­λο­νί­κη, ευρύ­τε­ρα η βόρεια Ελλά­δα, είχαν μετα­τρα­πεί σε ορμη­τή­ριο πολέ­μου για χάρη των ιμπε­ρια­λι­στών δολοφόνων.

Το αμε­ρι­κα­νο­να­τοι­κό έγκλη­μα ενά­ντια στον λαό της Γιου­γκο­σλα­βί­ας ήταν η τελευ­ταία μεγά­λη σφα­γή του 20ου αιώ­να. Ο απο­λο­γι­σμός τρα­γι­κός: Περισ­σό­τε­ροι από 2.500 νεκροί άμα­χοι, πάνω απο 12.500 τραυ­μα­τί­ες, χιλιά­δες αγνο­ού­με­νοι, ανυ­πο­λό­γι­στες κατα­στρο­φές σε υπο­δο­μές, νοσο­κο­μεία, σχο­λεία, δημό­σιες υπη­ρε­σί­ες και μπό­λι­κο απε­μπλου­τι­σμέ­νο ουρά­νιο ως «ενθύ­μιο» της Νατοι­κής βαρβαρότητας.

Εκεί­νες τις μέρες, απέ­να­ντι στην επαί­σχυ­ντη στά­ση της κυβέρ­νη­σης, αλλά και των αστι­κών κομ­μά­των (που όταν δεν στή­ρι­ζαν ανοι­χτά τον πόλε­μο παρί­στα­ναν τους «Πόντιους Πιλά­τους» όπως ο Συνα­σπι­σμός), στά­θη­κε το ΚΚΕ, το αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό-φιλει­ρη­νι­κό κίνη­μα, οι εργα­ζό­με­νοι, οι φοι­τη­τές, οι αγρό­τες, οι συντα­ξιού­χοι, άνθρω­ποι κάθε ηλι­κί­ας. Ο λαός του Λιτο­χώ­ρου, της Πιε­ρί­ας, της Θεσ­σα­λο­νί­κης, μαζί με χιλιά­δες φίλους της ειρή­νης απ’ όλη την Ελλά­δα όρθω­σαν το ανά­στη­μα τους ενά­ντια στα σχέ­δια των Αμε­ρι­κα­νο­να­τοι­κών ιμπε­ρια­λι­στών, δια­τρα­νώ­νο­ντας την αλλη­λεγ­γύη τους με τον δοκι­μα­ζό­με­νο λαό της Γιου­γκο­σλα­βί­ας και των Βαλκανίων.

Σήμε­ρα, είκο­σι και πλέ­ον χρό­νια από εκεί­να τα γεγο­νό­τα, οι μακε­λά­ρη­δες του λαού της Γιου­γκο­σλα­βί­ας επέ­στρε­ψαν και πάλι στους πρό­πο­δες του Ολύ­μπου. Τον Φλε­βά­ρη του 2020, οι Ελλη­νι­κές ένο­πλες δυνά­μεις συμ­με­τεί­χαν σε κοι­νή άσκη­ση με δυνά­μεις των ΗΠΑ στην περιο­χή του Λιτο­χώ­ρου, υπό την παρου­σία μάλι­στα του αμε­ρι­κα­νού πρέ­σβη Τζ. Πάιατ. Με τη νέα, άκρως επι­κίν­δυ­νη «αμυ­ντι­κή συμ­φω­νία» Ελλά­δας-ΗΠΑ για τις βάσεις που υπο­γρά­φτη­κε τον περα­σμέ­νο Οκτώ­βρη, το Λιτό­χω­ρο μετα­τρέ­πε­ται σε «πεδίο βολής φθη­νό» για την εξά­σκη­ση αμε­ρι­κα­νών φαντά­ρων, ενώ επι­χει­ρεί­ται η αξιο­ποί­η­ση της περιο­χής ως ορμη­τή­ριο πολέ­μου ενταγ­μέ­νο στους Αμε­ρι­κα­νο­να­τοι­κούς σχεδιασμούς.

Τόσο η σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, όσο και η προη­γού­με­νη του ΣΥΡΙΖΑ, φέρουν τερά­στιες ευθύ­νες για την μετα­τρο­πή της χώρας μας σε μια απέ­ρα­ντη Αμε­ρι­κα­νο­να­τοι­κή βάση. Ιδιαί­τε­ρα σε ότι αφο­ρά το Λιτό­χω­ρο, η παρου­σία του αμε­ρι­κα­νι­κού στρα­τού όχι μόνο απο­τε­λεί πρό­κλη­ση για τα φιλει­ρη­νι­κά αισθή­μα­τα του λαού της περιο­χής αλλά, ταυ­τό­χρο­να, καθι­στά την Πιε­ρία στό­χο στρα­τιω­τι­κής επί­θε­σης σε περί­πτω­ση γενι­κευ­μέ­νης πολε­μι­κής εμπλοκής.

Το ίδιο ισχύ­ει και για άλλες περιο­χές της χώρας στις οποί­ες, σύμ­φω­να με το τρο­πο­ποι­η­τι­κό πρω­τό­κολ­λο της ελλη­νο­α­με­ρι­κα­νι­κής συμ­φω­νί­ας για τις βάσεις, προ­βλέ­πε­ται περαι­τέ­ρω ανά­πτυ­ξη στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων των ΗΠΑ: Αλε­ξαν­δρού­πο­λη, Νέα Ιωνία Βόλου, Σού­δα, κλπ.

Πέρα­σαν δύο δεκα­ε­τί­ες από το μακε­λειό των 78 ημε­ρών στην Γιου­γκο­σλα­βία. Τα αστι­κά επι­τε­λεία δεν στα­μά­τη­σαν ούτε στιγ­μή τις προ­σπά­θειες «ξεπλύ­μα­τος» των ιμπε­ρια­λι­στών φονιά­δων, επι­χει­ρώ­ντας να παρου­σιά­σουν ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ ως παρά­γο­ντες «στα­θε­ρό­τη­τας» και «ειρή­νης» στην περιο­χή. Οι ελλη­νι­κές κυβερ­νή­σεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ) φρό­ντι­σαν να «ανα­βαθ­μί­σουν» τον ρόλο της χώρας ως προ­κε­χω­ρη­μέ­νο στρα­τιω­τι­κό φυλά­κιο του ΝΑΤΟ και «γεω­πο­λι­τι­κού μεντε­σέ» για την υλο­ποί­η­ση των επι­κίν­δυ­νων ευρω­α­τλα­ντι­κών σχε­δί­ων στα Βαλ­κά­νια και την ανα­το­λι­κή Μεσόγειο.

Ο λαός όμως έχει μνή­μη και συνεί­δη­ση. Με μπρο­στά­ρη­δες τους κομ­μου­νι­στές, το αντι­πο­λε­μι­κό-αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κό κίνη­μα άφη­σε ανε­ξί­τη­λη την σφρα­γί­δα του το 1999, με τις μαζι­κές κινη­το­ποι­ή­σεις του ενά­ντια στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή εισβο­λή στη Γιου­γκο­σλα­βία. Αξιο­ποιώ­ντας εκεί­νη την πεί­ρα, οι εργα­ζό­με­νοι, η νεο­λαία, ο λαός της Πιε­ρί­ας και της Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας ευρύ­τε­ρα μπο­ρεί και πρέ­πει να σηκώ­σει και σήμε­ρα το ανά­στη­μα του απέ­να­ντι στα νέα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια και την εμπλο­κή της Ελλά­δας σε αυτά.

Το σύν­θη­μα «USA-NATO KILLERS GO HOME» του 1999 όχι μόνο δεν «ξέβα­ψε» αλλά παρα­μέ­νει τρα­γι­κά επί­και­ρο. Οι Αμε­ρι­κα­νο­να­τοι­κοί φονιά­δες, αυτοί που «τη γη ξανα­μοι­ρά­ζουν και με των λαών το αίμα τα σύνο­ρα χαρά­ζουν», δεν είχαν, δεν έχουν, ούτε θα έχουν ποτέ θέση στο Λιτό­χω­ρο και σε καμιά γωνιά της Ελλάδας.