Έργα του Μίκη Θεοδωράκη στο Μέγαρο

Τέσ­σε­ρις ανα­γνω­ρι­σμέ­νοι Έλλη­νες καλ­λι­τέ­χνες με διε­θνή πορεία, ο ηθο­ποιός Νίκος Καρα­θά­νος, ο τρα­γου­δι­στής Βασί­λης Παπα­κων­στα­ντί­νου, ο βαρύ­το­νος Δημή­τρης Πλα­τα­νιάς και ο μαέ­στρος Γιώρ­γος Πέτρου, δημιούρ­γη­σαν μία κορυ­φαία dream team, που θα ανα­με­τρη­θεί την Παρα­σκευή 12 Οκτω­βρί­ου, στις 20:30, στο Μέγα­ρο Μου­σι­κής Αθη­νών, με ένα από τα έργα-ορό­ση­μα της μετα­πο­λε­μι­κής ιστο­ρί­ας μας, «Το Άξιον εστί» (1964) του Μίκη Θεο­δω­ρά­κη σε ποί­η­ση Οδυσ­σέα Ελύτη.

Σε αυτήν τη συναυ­λία συμ­με­τέ­χουν, ακό­μη, οι πολυ­βρα­βευ­μέ­νοι Μου­σι­κοί της Καμε­ρά­τας-Ορχή­στρας των Φίλων της Μου­σι­κής και η κατα­ξιω­μέ­νη Χορω­δία των Μου­σι­κών Συνό­λων του Δήμου Αθη­ναί­ων υπό τον Σταύ­ρο Μπερή.

Επί­σης, το ίδιο βρά­δυ θα ακου­στεί σε μία ιστο­ρι­κή πρώ­τη παγκό­σμια εκτέ­λε­ση το μονα­δι­κό έργο του μεγά­λου συν­θέ­τη που δεν έχει παρου­σια­στεί ποτέ: Το μνη­μειώ­δες συμ­φω­νι­κό ορα­τό­ριο «Απο­κά­λυ­ψη-Ωδή στον Μπε­τό­βεν» για ορχή­στρα εγχόρ­δων, αφη­γη­τή και χορωδία.

Άρρη­κτα συν­δε­δε­μέ­νο με τις σημα­ντι­κό­τε­ρες στιγ­μές της μετα­πο­λε­μι­κής Ελλά­δας, το λαϊ­κό ορα­τό­ριο «Άξιον εστί» του Μίκη Θεο­δω­ρά­κη σε ποί­η­ση Οδυσ­σέα Ελύ­τη, που γρά­φτη­κε την περί­ο­δο 1960–1963, απο­τε­λεί έργο-σταθ­μό για την ελλη­νι­κή μουσική.

«“Το Άξιον εστί” του Ελύ­τη απο­τε­λεί ένα μνη­μείο της σύγ­χρο­νης ελλη­νι­κής τέχνης. Το έργο δια­τρέ­χει ολό­κλη­ρη την ιστο­ρι­κή περί­ο­δο του ελλη­νι­κού έθνους. Από την γένε­ση “αυτού του κόσμου του μικρού, του μέγα” έως την προ­φη­τι­κή ενό­ρα­ση των δει­νών που επι­σώ­ρευ­σε επά­νω μας η δικτα­το­ρία. Τρία είναι τα βασι­κά του μέρη: Η Γένε­σις, Τα Πάθη και το Δοξα­στι­κόν (Άξιον εστί). Ως προς την εσω­τε­ρι­κή του διάρ­θρω­ση υπάρ­χουν επί­σης τρία δια­φο­ρε­τι­κά στοι­χεία: Η Αφή­γη­ση, ο “Ύμνος” και το Χορι­κό. Για το πρώ­το ο ποι­η­τής χρη­σι­μο­ποιεί τον πεζό λόγο. Για το δεύ­τε­ρο τον ελεύ­θε­ρο και για το τρί­το τον μετρι­κό στί­χο. Έτσι στη δική μου δου­λειά χρη­σι­μο­ποί­η­σα αντί­στοι­χα: τον Ανα­γνώ­στη, που δια­βά­ζει το κεί­με­νο, τον Ψάλ­τη για τους “Ύμνους” και τον Λαϊ­κό Τρα­γου­δι­στή για τα Χορι­κά. Αλλά τρία επί­σης βασι­κά στοι­χεία ολο­κλη­ρώ­νουν τη μου­σι­κή δομή του έργου: Η μικτή χορω­δία, η ορχή­στρα και τα λαϊ­κά όργα­να… Με “Το Άξιον εστί” προ­σπά­θη­σα να διευ­ρύ­νω τους ορί­ζο­ντες της έντε­χνης λαϊ­κής μου­σι­κής» επι­ση­μαί­νει ο Μίκης Θεο­δω­ρά­κη σε κεί­με­νό του που συνο­δεύ­ει την έκδο­ση του «Άξιον εστί» σε παρτιτούρα.

Στο πρώ­το μέρος της συναυ­λί­ας θα παρου­σια­στεί το μονα­δι­κό έργο τού μεγά­λου συν­θέ­τη («Απο­κά­λυ­ψη-Ωδή στον Μπε­τό­βεν») που ο ίδιος δεν έχει ακού­σει να ερμη­νεύ­ε­ται ποτέ. Πρό­κει­ται για μία σημα­ντι­κή πρώ­τη παγκό­σμια εκτέ­λε­ση από τους Μου­σι­κούς της Καμε­ρά­τας-Ορχή­στρας των Φίλων της Μου­σι­κής και τον Γιώρ­γο Πέτρου.

Η Συμ­φω­νία αρ. 1 γρά­φτη­κε το 1945 για ορχή­στρα εγχόρ­δων, μικτή χορω­δία και αφη­γη­τή. Είναι ένα δρα­μα­το­ποι­η­μέ­νο συμ­φω­νι­κό έργο που εστιά­ζει στην ανα­ζή­τη­ση του θεί­ου. Έχει τη μορ­φή θρη­σκευ­τι­κού δρά­μα­τος, ακρι­βώς όπως «Το Άξιον εστί» πολ­λά χρό­νια αργό­τε­ρα. Οι στί­χοι είναι του συν­θέ­τη με μία μικρή προ­σθή­κη στί­χων του Διο­νυ­σί­ου Σολω­μού. Όπως απο­κα­λύ­πτει η επε­ξή­γη­ση στον τίτλο του έργου, ο Μίκης Θεο­δω­ρά­κης, βαθιά επη­ρε­α­σμέ­νος από το μεγα­λείο της μου­σι­κής του Μπε­τό­βεν, χρη­σι­μο­ποιεί στοι­χεία-ανα­φο­ρές στον Τιτά­να της μουσικής.

Οι τιμές των εισι­τη­ρί­ων κυμαί­νο­νται από 9 έως 35 ευρώ.