Έτσι τσάκισε η Κούβα τον ρατσισμό στην Αφρική 30 χρόνια πριν

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

Cuito Cuanavale: Μια πόλη της νότιας Αγκό­λας που συνο­ρεύ­ει με την σημε­ρι­νή Ναμί­μπια, τότε Νοτιο­δυ­τι­κή Αφρι­κή, αποι­κία της Ν. Αφρι­κής. Το Στά­λι­γκραντ της Αφρι­κής συνη­θί­ζουν να το λένε. Η πολιορ­κία του άρχι­σε τον Νοέμ­βρη του 1987 από τις επί­λε­κτες δυνά­μεις της Ν. Αφρι­κής αλλά και τους προ­στα­τευό­με­νους τους, αντι­πά­λους της επα­να­στα­τι­κής κυβέρ­νη­σης της Αγκό­λα UNITA. Η Αγκό­λα ζήτη­σε την στρα­τιω­τι­κή βοή­θεια της Κού­βας που από το 1975 είχε στρα­τιω­τι­κούς συμ­βού­λους, αλλά και για­τρούς και επι­στή­μο­νες εκεί.

1.500 μαχη­τές Κου­βα­νοί έφτα­σαν τις επό­με­νες μέρες και ενί­σχυ­σαν την άμυ­να της πόλης. Το επό­με­νο διά­στη­μα τμη­μα­τι­κά η Κού­βα έστει­λε περί­που 30.000 επί­λε­κτες δυνά­μεις, άρμα­τα και αερο­πλά­να. “Απο­δυ­να­μώ­σα­με την αμυ­νά μας και ρισκά­ρα­με την Επα­νά­στα­ση” είπε ο Φιντέλ σε δημό­σια ομιλία.

“Όμως εμείς δεν δίνου­με από το περίσ­σευ­μα αλλά μοι­ρα­ζό­μα­στε το λίγο που έχουμε”.

Ενι­σχύ­θη­κε η άμυ­να της Cuito Cuanavale και οι μάχες ήταν σφο­δρές και φονι­κές. Στις 23 Μαρ­τί­ου του 1988 έγι­νε η τελευ­ταία επί­θε­ση ενα­ντί­ον της πόλης. “Αντι­με­τω­πί­στη­κε ακα­ριαία και με απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα” από τους Κου­βα­νούς έλε­γε αργό­τε­ρα ο τοπο­τη­ρη­τής της ΣΙΑ στο μέτωπο.

Έρι­ξαν και δυνά­μεις του Ζαίρ στην μάχη οι Νοτιο­α­φρι­κά­νοι που μέχρι τότε απο­κα­λού­σαν τον  στρα­τό τους  ανί­κη­το. Μέχρι που η στρα­τιω­τι­κή ευφυία των Κου­βα­νών τους ανά­γκα­σε να λύσουν την πολιορ­κία και άρον άρον να επι­στρέ­ψουν στην Ν. Αφρι­κή παρα­δε­χό­με­νοι την συντρι­πτι­κή ήττα τους.

Κου­βα­νοί μαχη­τές γιορ­τά­ζουν την νίκη

Οι Κου­βα­νοί πέρα­σαν στην πλά­τη της άμυ­νας και χτύ­πη­σαν με αερο­πο­ρι­κές και χερ­σαί­ες επι­χει­ρή­σεις στα σύνο­ρα της Ναμί­μπια απο­κό­πτο­ντας τις δυνά­μεις της Ν. Αφρι­κής και των συμ­μά­χων τους. Οι μάχες και η πολιορ­κία στα­μά­τη­σε όταν οι ρατσιστές δια­πι­στώ­νουν πως την ίδια ώρα οι κου­βα­νε­ζι­κες δυνά­μεις είχαν φτά­σει 60χιλ μέσα στο έδα­φος της Ναμί­μπια περ­νώ­ντας πίσω απο τις γραμ­μες τους. Κου­βα­νέ­ζι­κα αερο­πλά­να Μινγκ πετού­σαν ταυ­τό­χρο­να στον ουρα­νό της Ναμί­μπια προ­κα­λώ­ντας τον τρό­μο τους . Τον Μάιο της ίδιας χρο­νιάς, 30 χρό­νια πριν, παρα­δέ­χτη­καν οι Νοτιο­α­φρι­κά­νοι την ήττα τους.

Οι δια­πραγ­μα­τεύ­σεις που επα­κο­λού­θη­σαν κατέ­λη­ξαν στην πλή­ρη απε­λευ­θέ­ρω­ση της Ναμί­μπια και την από­συρ­ση όλων των στρα­τευ­μά­των της UNITA από την Αγκό­λα παρό­λα τα εκα­τομ­μύ­ρια δολά­ρια βοή­θεια που είχε πάρει από τον Ρίγκαν. Ο Μαντέ­λα ευχα­ρί­στη­σε την Κού­βα λέγο­ντας αργό­τε­ρα ότι χωρίς την βοή­θεια της και χωρίς την αντί­στα­ση στο Cuito Cuanavale δεν θα μπο­ρού­σε να ηττη­θεί το απαρτχάιντ.

Νέλ­σον Μαντέ­λα : “Η Κού­βα δύο πράγ­μα­τα πήρε από την Αφρι­κή πίσω στην Κού­βα, τους νεκρούς της και τον σεβα­σμό μας για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της Αφρι­κής από το απαρτ­χάιντ. Τίπο­τε άλλο” 

” Όπως ένας καλός πυγ­μά­χος, απα­σχο­λή­σα­με τον αντί­πα­λο με το αρι­στε­ρό και του κατα­φέ­ρα­με ένα απερ­κάτ με το δεξί”  είπε ο Κάστρο στην τελε­τή υπο­δο­χής των μαχη­τών που επέ­στρε­φαν στην Κού­βα μετά την νίκη.

________________________________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης.