Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Έφυγε από τη ζωή ο αγωνιστής Μίμης Δαρειώτης

Την τελευ­ταία του πνοή, σε ηλι­κία 79 ετών, άφη­σε ο Δημή­τρης (Μίμης)  Δαρειώτης.

Γεν­νη­μέ­νος το 1943, μεγά­λω­σε στο Χαρα­κο­πιό Μεσ­ση­νί­ας και στη συνέ­χεια στο Χολαρ­γό, όπου δρα­στη­ριο­ποι­ή­θη­κε στην ΕΔΑ και στις γραμ­μές της Δημο­κρα­τι­κής Νεο­λαί­ας Λαμπρά­κη. Ο πατέ­ρας του Ανα­στά­σιος ήταν αγρό­της και μέλος του ΕΑΜ.

Ο Μίμης πέρα­σε στο Φυσι­κο­μα­θη­μα­τι­κό Αθή­νας το 1962 ‑όπου τον βρή­κε η φασι­στι­κή δικτα­το­ρία, έτσι πέρα­σε στην παρα­νο­μία επικηρυγμένος.

Συνε­λή­φθη τον Απρί­λη του 1968 ως μέλος του «Ρήγα Φεραί­ου», βασα­νί­στη­κε άγρια και κατά τη δίκη του ‑μήνες αργό­τε­ρα (δικά­στη­κε το Γενά­ρη του 1969), κατα­δι­κά­στη­κε ως “τρο­μο­κρά­της” σε 15χρονη φυλά­κι­ση. Ο εισαγ­γε­λέ­ας είχε προ­τεί­νει “εις θάνατον”!

Ανα­φέ­ρει ο ίδιος:

«Συλ­λαμ­βά­νο­μαι στις 16–4‑68. Οδη­γού­μαι στη Γενι­κή Ασφά­λεια (Μπου­μπου­λί­νας) όπου και παρα­μέ­νω εν απο­μο­νώ­σει ως τις 21–8‑68. Σ’ αυτό το διά­στη­μα βασα­νί­στη­κα επα­νει­λημ­μέ­να με φάλαγ­γα (χτυ­πή­μα­τα επί ώρες με σιδη­ρο­σω­λή­να και χοντρά ξύλα στα γυμνά πέλ­μα­τα ή φορώ­ντας παπού­τσια). Υπάρ­χουν ακό­μα οι ουλές και τα σπα­σμέ­να δάχτυ­λα. Με έσερ­ναν στο πάτω­μα από τα μαλ­λιά. Μου ξερί­ζω­ναν τα μαλ­λιά, χτυ­πή­μα­τα με γκλό­πς. Γρο­θιές και κλο­τσιές από ομά­δα 7–8. Μου χτυ­πού­σαν το κεφά­λι στον τοί­χο και στην γωνία μιας μεταλ­λι­κής ντου­λά­πας. Μου εξάρ­θρω­ναν τα χέρια, μου έδε­ναν με χει­ρο­πέ­δες τα χέρια πίσω και με άφη­ναν στο κελί για ημέ­ρες. Με απει­λού­σαν με πιστόλια».

Απο­φυ­λα­κί­στη­κε τον Αύγου­στο του 1973. Συνε­λή­φθη εκ νέου, την ημέ­ρα της εξέ­γερ­σης του Πολυ­τε­χνεί­ου μετα­φέρ­θη­κε σε στρα­τό­πε­δο (Μπο­γιά­τι). Επί οκτώ ημέ­ρες του έκα­ναν εικο­νι­κές εκτε­λέ­σεις. Όταν τον άφη­σαν ξανα­πέ­ρα­σε στην παρα­νο­μία για τρεις μήνες. Τον Φεβρουά­ριο του 1974 συνε­λή­φθη εκ νέου και στη συνέ­χεια αφέ­θη­κε ελεύθερος.

Πολι­τι­κά κινή­θη­κε στο χώρο της ΕΑΡ και στη συνέ­χεια του Συριζα.

Αν δεν αλλά­ξει κάτι η κηδεία του θα είναι πολι­τι­κή και θα γίνει την Κυρια­κή στις 12 το μεση­μέ­ρι στο Πάρ­κο Ελευ­θε­ρί­ας ΕΑΤ-ΕΣΑ.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο