Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Έφυγε από τη ζωή ο τελευταίος αντάρτης των Αγράφων, Τάκης Ψημμένος

Έφυ­γε από τη Ζωή ο αγω­νι­στής της Αντί­στα­σης και μαχη­τής του ΔΣΕ Τάκης Ψημ­μέ­νος, ο οποί­ες είχε σημα­ντι­κή προ­σφο­ρά στην προ­σπά­θεια να γίνουν γνω­στοί οι αγώ­νες του λαού και οι αγω­νι­στές που «Έπε­σαν για τη ζωή»

Η ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ

Η ΚΕ του ΚΚΕ απο­χαι­ρε­τά τον σύντρο­φο Τάκη (Δημή­τρη) Ψημ­μέ­νο, που έφυ­γε σήμε­ρα από τη ζωή σε ηλι­κία 91 ετών, ο οποί­ος υπη­ρέ­τη­σε τους σκο­πούς και τα ιδα­νι­κά του ΚΚΕ για 75 χρόνια.

Ο σύντρο­φος Τάκης Ψημ­μέ­νος γεν­νή­θη­κε το 1929 στην Καρ­δί­τσα. Ήταν το μεγα­λύ­τε­ρο παι­δί μιας οικο­γέ­νειας αγω­νι­στών, μελών του ΚΚΕ που δόθη­κε ολο­κλη­ρω­τι­κά στον αγώνα.

Εντά­χτη­κε στο ΚΚΕ το Γενά­ρη του 1945. Την Πρω­το­μα­γιά του 1943 οργα­νώ­θη­κε στην ΕΠΟΝ, όπου πήρε μέρος σε διά­φο­ρες δύσκο­λες απο­στο­λές, όταν η πόλη της Καρ­δί­τσας κατα­κτή­θη­κε από τους Γερ­μα­νούς. Το Σεπτέμ­βρη του 1944 κατα­τά­χτη­κε στον εφε­δρι­κό ΕΛΑΣ Καρ­δί­τσας και τον ίδιο μήνα του 1946 στο Δημο­κρα­τι­κό Στρα­τό Ελλά­δας. Πήρε μέρος και τραυ­μα­τί­στη­κε στη μάχη της Καρ­δί­τσας. Σύν­δε­σμος, αρχι­κά, στο Αρχη­γείο Αγρά­φων, τηλε­γρα­φη­τής στη συνέ­χεια, στην 1η Μεραρ­χία του ΔΣΕ, «όργω­σε» κυριο­λε­κτι­κά απ’ άκρη σ’ άκρη ολό­κλη­ρη εκεί­νη την περιο­χή που ανα­το­λι­κά ορί­ζε­ται απ’ το Σμό­κο­βο και δυτι­κά κατα­λή­γει στους Απεράντιους.

Με την υπο­χώ­ρη­ση του ΔΣΕ το ’49 παρα­μέ­νει στην ομά­δα που είχε βασι­κή απο­στο­λή να κρα­τή­σει τη φυσιο­γνω­μία του αντάρ­τι­κου στο χώρο των Αγρά­φων, με σκο­πό τη συγκέ­ντρω­ση των ξεκομ­μέ­νων ανταρ­τών. Η ομά­δα εκπλή­ρω­σε στο ακέ­ραιο την απο­στο­λή της και την άνοι­ξη του ’50, τελευ­ταί­οι των τελευ­ταί­ων, μετά από μία επι­κή πορεία από τα Άγρα­φα ως τα σύνο­ρα με την Αλβα­νία, πέρα­σε στις λαϊ­κές δημο­κρα­τί­ες. Ακο­λού­θη­σε ο δρό­μος της πολι­τι­κής προ­σφυ­γιάς και ο σ. Τάκης εγκα­τα­στά­θη­κε στη Βου­δα­πέ­στη της Ουγ­γα­ρί­ας. Εκεί παντρεύ­τη­κε τη σ. Ευγε­νία Παπα­γε­ωρ­γί­ου, αντάρ­τισ­σα επί­σης του ΔΣΕ και απέ­κτη­σε δύο παιδιά.

Το 1953 πήρε το πτυ­χίο του δασκά­λου και φοί­τη­σε στο ελλη­νι­κό τμή­μα της Φιλο­σο­φι­κής Σχο­λής του Πανε­πι­στη­μί­ου της Βου­δα­πέ­στης, όπου και πήρε το πτυ­χίο του ως καθη­γη­τής της ελλη­νι­κής γλώσ­σας και λογο­τε­χνί­ας για τις μέσες σχο­λές. Εργά­στη­κε ως ανει­δί­κευ­τος εργά­της στο χωριό «Νίκος Μπε­λο­γιάν­νης» και αργό­τε­ρα ως δάσκα­λος στα ελλη­νό­που­λα. Τα τελευ­ταία χρό­νια και μέχρι τη συντα­ξιο­δό­τη­σή του το 1982, εργά­στη­κε στο μηχα­νι­σμό της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του ΚΚΕ στη Βουδαπέστη.

Ο σ. Τάκης υπε­ρα­σπί­στη­κε τη σοσια­λι­στι­κή οικο­δό­μη­ση στην Ουγ­γα­ρία, παλεύ­ο­ντας ένο­πλα στο πλευ­ρό της σοσια­λι­στι­κής εξου­σί­ας ενά­ντια στην αντε­πα­νά­στα­ση που εκδη­λώ­θη­κε το 1956.

Επα­να­πα­τρί­στη­κε το 1986, εργά­στη­κε για ένα διά­στη­μα στο Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ και μετά ως μέλος του Ιστο­ρι­κού Τμή­μα­τος της ΚΕ του ΚΚΕ ασχο­λή­θη­κε με το «Μαρ­τυ­ρο­λό­γιο» — «Έπε­σαν για τη ζωή», την έκδο­ση της ΚΕ του ΚΚΕ. Έχει αφή­σει, επί­σης, σημα­ντι­κό ντο­κου­μέ­ντο το βιβλίο «Αντάρ­τες στ’ Άγρα­φα» (έκδο­ση «Σύγ­χρο­νη Επο­χή»), ένα μονα­δι­κό κεί­με­νο για την δρά­ση του ΔΣΕ στα Άγραφα.

Η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή εκφρά­ζει τα πιο θερ­μά της συλ­λυ­πη­τή­ρια στην οικο­γέ­νειά του, στα δύο παι­διά του Βασί­λη και Μαρί­να, στα εγγό­νια του.

Η κηδεία του θα γίνει αύριο Πέμ­πτη 13 Αυγού­στου, στις 3.00 μ.μ., στο χωριό Μεσε­νι­κό­λα Καρ­δί­τσας και θα είναι πολιτική.

ΕΠ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ: Αποχαιρετά τον σ. Τάκη Ψημμένο

Η Επι­τρο­πή Περιο­χής Θεσ­σα­λί­ας του ΚΚΕ με μεγά­λη θλί­ψη απο­χαι­ρε­τά τον σύντρο­φο Τάκη Ψημ­μέ­νο, έναν άξιο αγω­νι­στή για τα ιδα­νι­κά του ΚΚΕ και του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος, πρω­το­πό­ρο και ατα­λά­ντευ­το μαχη­τή της ταξι­κής πάλης, που στά­θη­κε όρθιος σ’ όλη τη διάρ­κεια της πολύ­χρο­νης κομ­μα­τι­κής ζωής του.

Ο σύντρο­φος Τάκης Ψημ­μέ­νος γεν­νή­θη­κε το 1929 στην Καρ­δί­τσα. Τα πρώ­τα χρό­νια της στρά­τευ­σης στην ΕΠΟΝ Καρ­δί­τσας, η έντα­ξή του στον ΕΛΑΣ, την οργά­νω­σή του στο ΚΚΕ, η δρά­ση ως μαχη­τής του ΔΣΕ, αλλά και αργό­τε­ρα στην πολι­τι­κή προ­σφυ­γιά στην Ουγ­γα­ρία, συνο­λι­κά η σημα­ντι­κή συνει­σφο­ρά του στο να γίνουν γνω­στοί οι αγώ­νες του λαού μας μέσα και από τη συγ­γρα­φι­κή του δρα­στη­ριό­τη­τα, όπως το βιβλίο «Αντάρ­τες στ’ Άγρα­φα» (έκδο­ση «Σύγ­χρο­νη Επο­χή»), είναι κάποια βασι­κά στοι­χεία που γεμί­ζουν το πλού­σιο και αγω­νι­στι­κό βιο­γρα­φι­κό του. Ανά­με­σα στην μεγά­λη συνει­σφο­ρά του, ξεχω­ρί­ζει το γεγο­νός ότι ήταν ο υπεύ­θυ­νος της πολύ­το­μης έκδο­σης της ΚΕ του ΚΚΕ «Επε­σαν για τη Ζωή», στην οποία περι­λαμ­βά­νο­νται σύντο­μα βιο­γρα­φι­κά στοι­χεία δεκά­δων χιλιά­δων αγω­νι­στών, που εμπνεύ­στη­καν από τα ιδα­νι­κά του αγώ­να που πρω­το­στά­τη­σε και καθο­δή­γη­σε το ΚΚΕ και «έπε­σαν» στον αγώ­να για μια καλύ­τε­ρη ζωή στο σήμε­ρα και το αύριο. Το παρά­δειγ­μά του, η πολύ­χρο­νη και πολυ­κύ­μα­ντη αγω­νι­στι­κή ζωή του, το έργο του μένουν ως μια μεγά­λη παρα­κα­τα­θή­κη για άντλη­ση πεί­ρας, γνώ­σης, δύνα­μης και αισιοδοξία.

Η ΕΠ της ΚΟ Θεσ­σα­λί­ας εκφρά­ζει τα συλ­λυ­πη­τή­ριά της στα παι­διά και την οικο­γέ­νειά του.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο