Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ή χρυσαυγίτης ή άνθρωπος: Πέντε χρόνια απ’ τη δολοφονία Φύσσα

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Πέντε χρό­νια συμπλη­ρώ­νο­νται αύριο από τη δολο­φο­νία του Παύ­λου Φύσ­σα από τον χρυ­σαυ­γί­τη μαχαι­ρο­βγάλ­τη Ρου­πα­κιά. Λίγες μέρες πριν το στυ­γε­ρό φονι­κό στο Κερα­τσί­νι, η ναζι­στι­κή συμ­μο­ρία είχε στή­σει καρ­τέ­ρι θανά­του σε μέλη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ στο Πέρα­μα ενώ, έξι περί­που μήνες πριν, το Γενά­ρη του 2013 φασι­στοει­δή είχαν δολο­φο­νή­σει εν ψυχρώ στα Πετρά­λω­να τον 27 χρο­νο εργά­τη από το Πακι­στάν Σαχ­ζάτ Λουκμάν.

Πέρα­σαν πέντε χρό­νια από τότε. Κατά τη διάρ­κεια της δίκης της ναζι­στι­κής οργά­νω­σης είδαν το φως της δημο­σιό­τη­τας μια σει­ρά αδιά­ψευ­στα στοι­χεία που πιστο­ποιούν κατη­γο­ρη­μα­τι­κά τον εγκλη­μα­τι­κό χαρα­κτή­ρα της Χρυ­σής Αυγής. Απο­δεί­χθη­κε πέρα για πέρα ότι πρό­κει­ται για συμ­μο­ρία που- με το μαν­δύα του πολι­τι­κού κόμ­μα­τος- δρα οργα­νω­μέ­να, με όρους μαφί­ας, ως μαντρό­σκυ­λο του κεφα­λαί­ου και της μεγαλοεργοδοσίας.

Σήμε­ρα, πέντε χρό­νια μετά το φονι­κό στο Κερα­τσί­νι, κανέ­νας δε δικαιού­ται να ισχυ­ρι­στεί ότι δε γνω­ρί­ζει τι είναι η Χρυ­σή Αυγή. Καμία απο­λύ­τως δικαιο­λο­γία δεν υπάρ­χει για «παρα­συρ­μέ­νους ψηφο­φό­ρους» που, πάνω στην αγα­νά­κτη­ση τους για το πολι­τι­κό σύστη­μα, στή­ρι­ξαν τους εγκλη­μα­τί­ες ναζί. Όσοι, με τον ένα ή με τον άλλο τρό­πο, στη­ρί­ζουν το ναζι­στι­κό αυτό έκτρω­μα, είναι συνέ­νο­χοι στα εγκλή­μα­τα του χρυ­σαυ­γί­τι­κου εσμού των νοσταλ­γών του Χίτλερ. 

Κανέ­νας εργα­ζό­με­νος, κανέ­νας λαϊ­κός άνθρω­πος δεν πρέ­πει να ξεγε­λα­στεί από τις ψευ­το­πα­τριω­τι­κές κορώ­νες της Χρυ­σής Αυγής. Οι Ναζί που παρι­στά­νουν τους «πατριώ­τες» και τους «αντι­συ­στη­μι­κούς» είναι τα ίδια απε­χθή φασι­στό­μου­τρα που, μέσα κι’ έξω από τη Βου­λή, διεκ­δι­κούν περισ­σό­τε­ρα προ­νό­μια και φορο­α­παλ­λα­γές για μεγα­λο­βιο­μη­χά­νους και εφο­πλι­στές, που ζητούν αύξη­ση των πολε­μι­κών δαπα­νών για το ΝΑΤΟ, που λει­τουρ­γούν ως δου­λέ­μπο­ροι στην υπη­ρε­σία της μεγα­λο­ερ­γο­δο­σί­ας.

Η Χρυ­σή Αυγή, όπως άλλω­στε και οι διά­φο­ρες «σοβα­ρό­τε­ρες» ακρο­δε­ξιές παραλ­λα­γές της (βλ. κόμ­μα­τα Φαή­λου, Μπαλ­τά­κου-Καμ­μέ­νου, Καρα­τζα­φέ­ρη κλπ.), απο­τε­λούν χρή­σι­μο εργα­λείο-δεκα­νί­κι για την ανα­μόρ­φω­ση του αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος. Είναι πολι­τι­κά ανα­χώ­μα­τα ενά­ντια στην ταξι­κή ριζο­σπα­στι­κο­ποί­η­ση εργα­τι­κών-λαϊ­κών μαζών. Προ­σπα­θούν, μέσω της προ­ώ­θη­σης του εθνι­κι­σμού, του ρατσι­σμού, της μισαλ­λο­δο­ξί­ας, να «βγά­λουν λάδι», να αθω­ώ­σουν το βασι­κό αίτιο των δει­νών του λαού, το σάπιο καπι­τα­λι­στι­κό σύστημα. 

Σήμε­ρα, κανέ­νας δε δικαιού­ται να παρι­στά­νει τον ανή­ξε­ρο. Κανέ­νας δεν είναι άμοι­ρος ευθυ­νών. Η, οποιασ­δή­πο­τε μορ­φής, στή­ρι­ξη σε Ναζί και φασί­στες, σε υπό­δι­κους μαχαι­ρο­βγάλ­τες, είναι καρα­μπι­νά­τη συνε­νο­χή και συναί­νε­ση στα εγκλή­μα­τα τους. Η στοι­χειώ­δης ύπαρ­ξη ανθρω­πιάς δεν συμ­βι­βά­ζε­ται, με κανέ­να τρό­πο, με το ναζι­σμό, το φασι­σμό, τον χρυ­σαυ­γι­τι­σμό. Ή χρυ­σαυ­γί­της ή άνθρωπος. 

Μόνο το οργα­νω­μέ­νο εργα­τι­κό-λαϊ­κό κίνη­μα έχει τη δύνα­μη να ξεμπρο­στιά­σει τα χρυ­σαυ­γί­τι­κα μαντρό­σκυ­λα του κεφα­λαί­ου, να απο­κα­λύ­ψει το ναζι­στι­κό, εγκλη­μα­τι­κό τους χαρα­κτή­ρα, να τα απο­μο­νώ­σει και να τα στεί­λει, μια και καλή, εκεί που ανή­κουν. Στη χωμα­τε­ρή της ιστορίας.

____________________________________________________________________________

Νίκος Μόττας Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.

ΠΑΜΕ: Ολοι στην κινη­το­ποί­η­ση την Τρί­τη 18 Σεπτέμ­βρη για τα πέντε χρό­νια από τη δολο­φο­νία του Παύ­λου Φύσσα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο