Αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της Ελλάδας

Του Γιώρ­γου Μαρίνου //

Ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος στην Ουκρα­νία, μετά την απα­ρά­δε­κτη εισβο­λή της Ρωσί­ας, συνε­χί­ζε­ται. Η σύγκρου­ση των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ με την καπι­τα­λι­στι­κή Ρωσία εγκυ­μο­νεί κιν­δύ­νους γενί­κευ­σης και η Ελλά­δα είναι χωμέ­νη “μέχρι το λαι­μό” στο πλευ­ρό του ευρω­α­τλα­ντι­σμού. Η κυβέρ­νη­ση, με τη στή­ρι­ξη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ, έχει μετα­τρέ­ψει τη χώρα σε πολε­μι­κό ορμη­τή­ριο. Χρη­σι­μο­ποιού­νται οι αμε­ρι­κά­νι­κες βάσεις, για τις οποί­ες ευθύ­νο­νται όλες οι κυβερ­νή­σεις. Ελλη­νι­κά στρα­τιω­τι­κά τμή­μα­τα και οπλι­σμός στέλ­νο­νται στο “ανα­το­λι­κό μέτω­πο”. Αυτή η πολι­τι­κή ανα­βαθ­μί­ζει μεν το ρόλο του ελλη­νι­κού κεφα­λαί­ου (οι εφο­πλι­στές θα θησαυ­ρί­σουν απ’ την μετα­φο­ρά του αμε­ρι­κα­νι­κού LNG), όμως στρέ­φε­ται κατά άλλων λαών και μετα­τρέ­πει τη χώρα σε στό­χο αντι­ποί­νων, βάζο­ντας τον ίδιο τον ελλη­νι­κό λαό σε μεγά­λους κινδύνους.

Στις συν­θή­κες αυτές έχουν μεγά­λη σημα­σία οι πρω­το­βου­λί­ες του ΚΚΕ και ο αγώ­νας κατά του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου και της εμπλο­κής της χώρας σ’ αυτόν. Η πάλη ενά­ντια σε κάθε ομά­δα ιμπε­ρια­λι­στών που ληστεύ­ουν τους λαούς, είναι η “σωστή πλευ­ρά της Ιστο­ρί­ας”. Η ντρο­πή των αστι­κών κομ­μά­των, που χει­ρο­κρό­τη­σαν στη βου­λή τον Ζελένκ­σι και τους φασί­στες του Αζόφ, δεν ξεπλέ­νε­ται, ενώ η απή­χη­ση της περή­φα­νης στά­σης του ΚΚΕ είναι μεγάλη.

Τα προ­σχή­μα­τα που χρη­σι­μο­ποιού­νται για τη δικαιο­λό­γη­ση της εμπλο­κής στον πόλε­μο είναι διά­τρη­τα και τα ερω­τή­μα­τα αμεί­λι­κτα: Τι σχέ­ση έχει με την εδα­φι­κή ακε­ραιό­τη­τα της χώρας η απο­στο­λή ελλη­νι­κών στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων στο μέτω­πο της Ουκρα­νί­ας, στον Περ­σι­κό Κόλ­πο ή το Σαχέλ; Ο ισχυ­ρι­σμός ότι με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, η χώρα μπο­ρεί να αντι­με­τω­πί­σει την τουρ­κι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα δεν έχει κόκ­κο αλήθειας.

Τα γεγο­νό­τα αδιαμφισβήτητα:

Η Ελλά­δα και η Τουρ­κία είναι μέλη του ΝΑΤΟ, αλλά οι ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις δεν “πρό­κο­ψαν”.

Ο λαός πλη­ρώ­νει δεκά­δες δισε­κα­τομ­μύ­ρια για τους ΝΑΤΟϊ­κούς εξοπλισμούς.

Η Τουρ­κία αμφι­σβη­τεί κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα, ενώ αυξά­νο­νται οι υπερπτήσεις.

Με την παρέμ­βα­ση των ΗΠΑ και ΕΕ έχει στη­θεί “παζά­ρι” για τη συνεκ­με­τάλ­λευ­ση πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κών πηγών στο Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο.

Το ΝΑΤΟ δεν απο­δέ­χε­ται εθνι­κά σύνο­ρα και μιλά­ει για “ΝΑΤΟϊ­κό έδα­φος”, ενώ έχει ως προ­τε­ραιό­τη­τα τον αντα­γω­νι­σμό με Ρωσία και Κίνα και θα κάνει τα πάντα για να τρα­βή­ξει την Τουρ­κία στο “δυτι­κό στρα­τό­πε­δο”, να ενι­σχυ­θεί η Νοτιο­α­να­το­λι­κή πτέ­ρυ­γα της “συμ­μα­χί­ας”.

Μόλις προ­χθές ο υπουρ­γός Εθνι­κής Άμυ­νας δήλω­σε στη Βου­λή ότι “δεν είναι η καλύ­τε­ρη επο­χή να μιλάς ενα­ντί­ον της Τουρ­κί­ας στο ΝΑΤΟ”.

Η Κύπρος, μέλος της ΕΕ, με βρε­τα­νι­κές βάσεις, υπο­φέ­ρει για 48 χρό­νια από την τουρ­κι­κή κατο­χή και το νησί διχο­το­μεί­ται. Όσοι “έπε­σαν απ’ τα σύν­νε­φα” με την απου­σία κάθε ανα­φο­ράς στο Κυπρια­κό, στις ομι­λί­ες Ζελέν­σκι σε Ελλά­δα και Κύπρο, παρα­βλέ­πουν ότι η ίδια η ΕΕ χαρα­κτη­ρί­ζει την τουρ­κι­κή εισβο­λή και κατο­χή “ανε­πί­λυ­τη σύγκρουση”!!!

Οι αστι­κές κυβερ­νή­σεις και τα κόμ­μα­τα, που μιλούν για την γεω­πο­λι­τι­κή ή ενερ­γεια­κή ανα­βάθ­μι­ση της χώρας, δια­φη­μί­ζουν τις σχέ­σεις με το Ισρα­ήλ, την Αίγυ­πτο, τα Η.Α. Εμι­ρά­τα, τη Σαου­δι­κή Αρα­βία, κάθε είδους αντι­δρα­στι­κά καθε­στώ­τα, κρύ­βο­ντας ότι ανε­βαί­νει επί­πε­δο η συμ­με­το­χή της χώρας σεε­πι­κίν­δυ­νους σχε­δια­σμούς. Επι­πλέ­ον, η τουρ­κι­κή ηγε­σία, που ανα­βαθ­μί­ζει την παρου­σία της στην περιο­χή, παρεμ­βαί­νει και προ­κα­λεί ρήγ­μα­τα σ’ αυτές τις συμ­μα­χί­ες. Οι απο­λο­γη­τές της ευρω­α­τλα­ντι­κής πολι­τι­κής έχουν εκτεθεί.

Σε πλή­ρη αντι­στοι­χία με τα λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα βρί­σκε­ται η κοι­νή δήλω­ση του ΚΚΕ και του ΚΚ Τουρ­κί­ας, η οποία μετα­ξύ των άλλων ανα­φέ­ρει: “Τα δύο κόμ­μα­τα, “κάτω από την κοι­νή σημαία μας, τον Προ­λε­τα­ρια­κό Διε­θνι­σμό, τη φιλία και την αλλη­λεγ­γύη των λαών μας, καλού­με την εργα­τι­κή τάξη και τα άλλα λαϊ­κά στρώ­μα­τα να δυνα­μώ­σουν την πάλη τους ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία με την επέμ­βα­ση της καπι­τα­λι­στι­κής Ρωσί­ας, ενά­ντια στο ΝΑΤΟ και γενι­κό­τε­ρα στους σχε­δια­σμούς των αστι­κών τάξε­ων και των ιμπε­ρια­λι­στι­κών ενώ­σε­ων που σέρ­νουν τους λαούς στο σφα­γείο του πολέ­μου με τη εμπλο­κή των χωρών μας”.

Αυτός είναι ο ανα­γκαί­ος δρό­μος για όλους τους λαούς.

* μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βου­λευ­τή του ΚΚΕ.

Το άρθρο ανα­δη­μο­σιεύ­ε­ται από την εφη­με­ρί­δα «Το Βήμα της Κυριακής».

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα