Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αηδία και οργή! Απόπειρα «ξεπλύματος» της δικτατορίας από τον χουντικό πρώην δήμαρχο Ζωγράφου Γ. Καζάκο

«Αηδία και οργή προ­κα­λεί η χυδαία προ­σπά­θεια του πρώ­ην Δημάρ­χου Ζωγρά­φου, Γιάν­νη Καζά­κου, του διο­ρι­σμέ­νου δήμαρ­χου επί Χού­ντας, που βρή­κε ”βήμα” με συνέ­ντευ­ξή του στην τοπι­κή εφη­με­ρί­δα ”Επι­κοι­νω­νία”, να ξεπλύ­νει τη στυ­γνή δικτα­το­ρία των συνταγ­μα­ταρ­χών 1967–1974», σημειώ­νουν οι Κομ­μα­τι­κές Οργα­νώ­σεις των Ανα­το­λι­κών Συνοι­κιών της ΚΟΑ του ΚΚΕ. 

«Δεν είδε και δεν άκου­σε τίπο­τα!;», ανα­φέ­ρουν και προσθέτουν:

«Ο πρώ­ην Δήμαρ­χος κάνει απέλ­πι­δα προ­σπά­θεια να μας πεί­σει με τις ”ανα­μνή­σεις” του ότι η Χού­ντα ήταν μια… τίμια παρέα με χαμο­γε­λα­στούς και ευγε­νι­κούς υπουρ­γούς, που έφτια­χναν πλα­τεί­ες και παι­δι­κές χαρές.

Κάνει οτι δεν είδε και δεν άκου­σε τίπο­τα για τα μεγά­λα συμ­φέ­ρο­ντα που έκλε­βαν για ένα κομ­μά­τι ψωμί την περιου­σία του λαού και λυσ­σο­μα­νού­σαν στη δημό­σια περιου­σία. Δεν έφτα­σαν μέχρι τα επι­λε­κτι­κά αυτά­κια του οι χιλιά­δες των συλ­λή­ψε­ων, οι κραυ­γές από τους βασα­νι­σμούς, τις φυλα­κί­σεις, τις εξορίες.

Δεν αντι­λή­φθη­κε ότι την ώρα που έπαιρ­νε το χρί­σμα, δήμαρ­χοι αγω­νι­στές, κομ­μου­νι­στές όπως ο Π. Μακρής, ο Κ. Σάκ­κος κ.α. παύ­ο­νταν, διώ­κο­νταν και στέλ­νο­νταν στα ξερονήσια.

Επα­να­λαμ­βά­νει, μάλι­στα, τις γνω­στές του βρω­μιές ότι δεν υπήρ­ξαν δολο­φο­νί­ες σε βάρος του λαού στη Μακρό­νη­σο, τη Γυά­ρο, τον Άι Στρά­τη, τα μπου­ντρού­μια της ΕΑΤ ΕΣΑ, τον Ωρω­πό, το Πολυτεχνείο.

Δεν θα μπού­με στον πει­ρα­σμό να του απα­ντή­σου­με απα­ριθ­μώ­ντας τα έργα και τις ημέ­ρες της δικτα­το­ρί­ας, ποιος και για­τί τη στή­ρι­ξε, τη σχέ­ση της με τις μεθό­δους, τα πρό­σω­πα και τα ιδε­ο­λο­γι­κά δόγ­μα­τα της μετα­πο­λε­μι­κής περιό­δου, πως φτά­σα­με στην τρα­γω­δία της Κύπρου, αρνού­με­νοι για μια ακό­μα φορά να κάνου­με τον Γιάν­νη Καζά­κο και τους συν αυτώ, έστω και στο ελά­χι­στο, συνο­μι­λη­τή μας σε έναν δημό­σιο διά­λο­γο. Ήταν μέρος της Χού­ντας και όσων υπέ­φε­ρε ο λαός μας και τους αξί­ζει η χλεύη.

Να πλη­ρο­φο­ρή­σου­με, όμως, την «πρό­θυ­μη» τοπι­κή εφη­με­ρί­δα και τον δημο­σιο­γρά­φο της, που δέχτη­καν να προ­βάλ­λουν τις ανεκ­δι­ή­γη­τες  προ­σβο­λές του ότι η ιστο­ρία είναι γραμ­μέ­νη με το αίμα χιλιά­δων αγω­νι­στών και δεν σβή­νει. Η αλή­θεια δεν μπαί­νει σε διατίμηση!

Απευ­θυ­νό­μα­στε στον λαό και τη νεο­λαία και τους καλού­με να αναρωτηθούν:

- Για­τί ο «χρή­σι­μος» και «παντός και­ρού» Δήμαρ­χος επι­λέ­γει να εμφα­νι­στεί τώρα με δισέ­λι­δη κατα­χώ­ρη­ση; Τι και ποιους εξυπηρετεί;

- Για την ευκο­λία με την οποία στη­ρί­χθη­κε ο Γιάν­νης Καζά­κος είτε ως διο­ρι­σμέ­νος δήμαρ­χος το ’71, είτε ως ”δημο­κρά­της” δήμαρ­χος μετά την μετα­πο­λί­τευ­ση, από τα ίδια πάντα οικο­νο­μι­κά συμ­φέ­ρο­ντα χωρίς να διστά­ζουν να αξιο­ποι­ή­σουν την μορ­φή της ανοι­κτής δικτα­το­ρί­ας, κάποιες φορές και με το ίδιο πολι­τι­κό προσωπικό».

Οι Κομ­μα­τι­κές Οργα­νώ­σεις των Ανα­το­λι­κών Συνοι­κιών του ΚΚΕ καλούν κάθε εργα­ζό­με­νο, αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νο, κάθε γυναί­κα, κάθε μαχό­με­νο εκπαι­δευ­τι­κό και καλ­λι­τέ­χνη, κάθε νέο άνθρω­πο που τσα­κί­ζε­ται από την ανά­πτυ­ξή τους, που δε βολεύ­ε­ται εντός των τει­χών «να στεί­λει πίσω στον από­πα­το της ιστο­ρί­ας τον πρώ­ην Δήμαρ­χο και τους συν αυτώ, να καταγ­γεί­λει ατο­μι­κά και συλ­λο­γι­κά την παρα­χά­ρα­ξη της Ιστο­ρί­ας, όπου κι αν την συνα­ντά, χωρίς να υπο­τι­μά το δηλη­τή­ριο που μπο­ρεί να σπεί­ρει στην ενό­τη­τα του λαού μας».

Απευ­θύ­νουν κάλε­σμα στα λαϊ­κά στρώ­μα­τα «να βάλουν προ­με­τω­πί­δα τις δικές τους ανά­γκες και να συμπο­ρευ­τούν με τους κομ­μου­νι­στές που ποτέ δε λύγι­σαν στα ξερο­νή­σια και τις φυλα­κές, δεν απεί­χαν ούτε μέρα από τις μάχες του λαού για τα δικαιώ­μα­τά του, δεν τα δίπλω­σαν στα δύσκο­λα, δεν ζήτη­σαν από το λαό να κάτσει ήσυ­χα περι­μέ­νο­ντας σωτήρες.

Το ΚΚΕ ανα­λαμ­βά­νει τη μεγά­λη ευθύ­νη να ενώ­σει τις λαϊ­κές και νεα­νι­κές διεκ­δι­κή­σεις κάτω από το σύν­θη­μα ”Μόνο ο λαός μπο­ρεί να σώσει τον λαό, στον δρό­μο της ανα­τρο­πής”, για να γίνει αφέ­ντης του πλού­του που παρά­γει, να ζήσει σύμ­φω­να με τις σύγ­χρο­νες δυνα­τό­τη­τες της επο­χής. Υπάρ­χει ”καλό” σενά­ριο για τον λαό και γρά­φε­ται με ΚΚΕ δυνατό!».

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο