Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Αθώους» έκρινε το Πειθαρχικό της ΕΛ.ΑΣ. τους κατηγορούμενους αστυνομικούς για το φόνο του Ζακ

Αθώ­ους έκρι­νε το Πει­θαρ­χι­κό Συμ­βού­λιο της Ελλη­νι­κής Αστυ­νο­μί­ας τους αστυ­νο­μι­κούς, που μαζί με τους δύο κατα­στη­μα­τάρ­χες βρέ­θη­καν στο εδώ­λιο για το φονι­κό λιν­τσά­ρι­σμα του Ζακ Κωστό­που­λου, πριν τέσ­σε­ρα χρό­νια στον πεζό­δρο­μο της οδού Γλάδ­στω­νος και δεν τους επέ­βα­λε καμία ποι­νή. Παρά τα βίντεο, που δεί­χνουν υλι­κό που δεί­χνει τους κατη­γο­ρού­με­νους να χτυ­πούν το αιμό­φυρ­το και ακι­νη­το­ποι­η­μέ­νο στο έδα­φος θύμα.

Μάλι­στα, ανα­φέ­ρει πως η από­φα­ση απο­τε­λεί δικαί­ω­ση των «συνα­δέλ­φων και των οικο­γε­νειών τους που επί μακρό χρο­νι­κό διά­στη­μα δια­χει­ρί­στη­καν υπο­μο­νε­τι­κά κάθε ταλαι­πω­ρία, αλλά και σε κάποιες περι­πτώ­σεις βίω­σαν ακό­μη και τον δημό­σιο δια­συρ­μό, απο­τε­λεί δικαί­ω­ση για την κοι­νω­νία που στη­ρί­ζει την Ελλη­νι­κή Αστυ­νο­μία αλλά και το Σωμα­τείο μας, που δια­χρο­νι­κά στέ­κε­ται στο πλευ­ρό όλων των συνα­δέλ­φων που τιμούν την στο­λή τους και το Σώμα, απο­τε­λεί όμως και δικαί­ω­ση μιας γυναί­κας δικη­γό­ρου, της κυρί­ας Βαρε­λά, που πίστε­ψε και πάλε­ψε πραγ­μα­τι­κά για την αθω­ό­τη­τά τους».

Άλλω­στε, όπως σημειώ­νε­ται στη σχε­τι­κή ανα­κοί­νω­ση, το Σωμα­τείο Ειδι­κών Φρου­ρών Ελλη­νι­κής Αστυ­νο­μί­ας Αττι­κής από την πρώ­τη στιγ­μή πίστευε στην αθω­ό­τη­τά τους και γι’ αυτό ανέ­λα­βε την οικο­νο­μι­κή τους στήριξη.

Θυμί­ζου­με ότι τον περα­σμέ­νο Μάιο το Μικτό Ορκω­τό Δικα­στή­ριο της Αθή­νας είχε απαλ­λά­ξει τους κατη­γο­ρού­με­νους από κάθε αδί­κη­μα σχε­τι­κά με την εμπλο­κή τους στο θάνα­το του ακτι­βι­στή, συντασ­σό­με­νο με την εισαγ­γε­λι­κή πρόταση.

Τον περα­σμέ­νο Αύγου­στο, τη μέρα γενε­θλί­ων του Ζακ, η μητέ­ρα του Ελέ­νη Κωστο­πού­λου έγρα­φε για το θάνα­τό του το εξής: «Πέθα­νε χτυ­πη­μέ­νος και κακο­ποι­η­μέ­νος από άτο­μα με ρατσι­στι­κές και φασι­στι­κές αντι­λή­ψεις, που δεν μετά­νιω­σαν ποτέ για ό,τι έκα­ναν, που ζουν ελεύ­θε­ροι ή απλά περιο­ρι­σμέ­νοι στο σπί­τι τους ή που κρί­θη­καν αθώ­οι από τη Δικαιο­σύ­νη».

Αλή­θειες και ψέμα­τα για το λιμό στην Ουκρα­νία, Νίκος Μόττας

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο