Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ακολούθησε… το χρήμα

Με λιγό­τε­ρα από 5.000 τεστ ανά 1 εκατ. κατοί­κους για τον κορο­νο­ϊό, η Ελλά­δα κατα­τάσ­σε­ται 49η ανά­με­σα σε 86 χώρες για τις οποί­ες υπάρ­χουν δια­θέ­σι­μα στοι­χεία, παρά τις συστά­σεις των ειδι­κών και τα αιτή­μα­τα των υγειο­νο­μι­κών, των εργα­ζο­μέ­νων και των σωμα­τεί­ων σε κλά­δους που συνε­χί­ζουν να δου­λεύ­ουν. Στη χώρα μας, επί­σης, το δημό­σιο σύστη­μα Υγεί­ας δεν δοκι­μά­στη­κε όπως σε άλλες, όχι επει­δή βρί­σκε­ται σε καλύ­τε­ρη κατά­στα­ση, αλλά επει­δή ο λαός ακο­λού­θη­σε τις οδη­γί­ες των επι­στη­μό­νων για αυτο­πε­ριο­ρι­σμό, που κι αυτές δόθη­καν με κρι­τή­ριο την άθλια κατά­στα­ση και τις μεγά­λες ελλεί­ψεις στα νοσο­κο­μεία, εξαι­τί­ας της δια­χρο­νι­κής αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής στον τομέα της Υγεί­ας. Αλλω­στε, η γενι­κευ­μέ­νη ανα­σφά­λεια εξαι­τί­ας της άρνη­σης του κρά­τους να ανα­λά­βει τις ευθύ­νες του για την προ­στα­σία της υγεί­ας, ακό­μα και της ζωής του λαού, ήταν από μόνη της ένας ισχυ­ρός λόγος για να περιο­ρί­σει ο κόσμος τις μετα­κι­νή­σεις και την έκθε­ση στον κίν­δυ­νο του κορονοϊού.

Ολα αυτά όμως έχουν μικρή αξία για την κυβέρ­νη­ση, που επι­ζη­τεί το χει­ρο­κρό­τη­μα για τη δια­χεί­ρι­ση της παν­δη­μί­ας και ποντά­ρει στην «καλή φήμη που απέ­κτη­σε η χώρα μας», όπως έλε­γε τις προ­άλ­λες ο υπουρ­γός Ανά­πτυ­ξης Α. Γεωρ­γιά­δης, ώστε «να μπο­ρέ­σου­με να προ­σελ­κύ­σου­με ευκο­λό­τε­ρα τους λιγό­τε­ρους του­ρί­στες που συνο­λι­κά θα υπάρ­χουν». Και δεν αρκεί­ται μόνο στα ευχο­λό­για, αλλά σχε­διά­ζει και ένα «όσο γίνε­ται μεγα­λύ­τε­ρο σοκ ρευ­στό­τη­τας», με ειδι­κό πακέ­το για τον του­ρι­σμό και τις μεγά­λες επι­χει­ρή­σεις το οποίο ήδη «τρέ­χει». «Ακο­λού­θη­σε το χρή­μα», λέει ο κανό­νας όταν ανα­ζη­τείς τον ένο­χο ενός εγκλή­μα­τος. Στην προ­κει­μέ­νη περί­πτω­ση, για όσα έζη­σε και συνε­χί­ζει να ζει ο λαός σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας και με τη νέα καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση προ των πυλών, ο κανό­νας ισχύ­ει στο ακέραιο.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο