Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ακόμη και τα σουηδικά δάση κάποια στιγμή τελειώνουν

Γρά­φει ο Πάνος Αλε­πλιώ­της //

”Σε 25 χρό­νια οι τούρ­νες (είδος σαρ­κο­φά­γου ψαριού του γλυ­κού νερού και στις Ελλη­νι­κές λίμνες) θάχουν φάει τα περισ­σό­τε­ρα είδη πέστρο­φας και σολω­μού ανε­βαί­νο­ντας όλο πιο βόρεια βρί­σκο­ντας όλο και πιο ζεστό και θολό νερό. Η δεύ­τε­ρη μεγα­λύ­τε­ρη λίμνη της Σου­η­διας, που εκβάλ­λει στον κόλ­πο της Στοκ­χόλ­μης, θα γίνει αλμυ­ρή λιμνο­θά­λασ­σα όσο ανε­βαί­νει η στάθ­μη της θάλασ­σας. Το πόσι­μο νερό θα λιγο­στεύ­σει και τα είδη του γλυ­κού νερού θα εξα­φα­νι­στούν. 3000 νησιά στο αρχι­πέ­λα­γος της Στοκ­χόλ­μης θα σκε­πα­στούν με νερό. Το νησί Έλαντ στην Βαλ­τι­κή θα εχει θερ­μο­κρα­σία Μεσο­γεί­ου. Τα που­λιά θα μετα­να­στεύ­ουν ακό­μη πιο βόρεια για να βρούν τρο­φή για­τί θα μετα­κι­νεί­ται και η τρο­φή τους που είναι οι πετα­λού­δες. Το ζωο­πλανγ­κτόν, η κατε­ξο­χήν τρο­φή του νεο­γνού μπα­κα­λιά­ρου και άλλων ειδών θα μειω­θεί οσο ανε­βαί­νει η θερ­μο­κρα­σία και της θάλασ­σας. Η ορει­νή κου­κου­βά­για και η πέρ­δι­κα θα εξα­φα­νι­στούν και θα αντι­κα­τα­στα­θούν από είδη των θερ­μών κλι­μά­των. Όλα τα ορο­πέ­δια που σήμε­ρα δεν έχουν βλά­στη­ση θα γίνουν δάση. Η θερ­μο­κρα­σία ανε­βαί­νει στην Σου­η­δία και στον πολι­κο κύκλο κατά 4 βαθ­μούς, πολύ ταχύ­τε­ρα από τον υπό­λοι­πο κόσμο που ανε­βαί­νει κατά 2 βαθ­μούς. Όλα αυτά θα δια­τα­ρά­ξουν την βιοϊ­σορ­ρο­πία. Η καλ­λιερ­γη­τι­κή περί­ο­δος θα μεγα­λώ­σει αλλά παραλ­λη­λα και οι ανε­ξέ­λεγ­κτες καταστροφές.

Ήδη όμως έχει δια­τα­ρα­χθεί η ισορ­ρο­πία των δια­φό­ρων ειδών ιδιαί­τε­ρα τα τελευ­ταία 20 χρό­νια. Οι μηλιές, αλλά και οι ανε­μώ­νες και άλλα αγριο­λού­λου­δα ανθί­ζουν νωρί­τε­ρα πριν ανα­πτυ­χθούν οι μέλισ­σες και τα άλλα ζου­ζού­νια και άρα δεν γίνε­ται ταχεία διά­δο­ση των ειδών. Ήδη και τώρα τα που­λιά που μετα­να­στεύ­ουν δεν βρί­σκουν πετα­λού­δες για­τί ήδη έχουν ανα­πτυ­χθεί νωρί­τε­ρα λόγω του θερ­μό­τε­ρου κλί­μα­τος. Η εντα­τι­κή εκμε­τάλ­λευ­ση των δασών αν συνε­χι­στεί στον ίδιο ρυθ­μό θα φέρει ακραία και­ρι­κά φαι­νό­με­να όπως πλημ­μύ­ρες, θύελ­λες και πυρ­κα­γιές, κατα­κρυ­μνή­σεις, κατο­λι­σθή­σεις, ποτα­μούς λάσπης.. το κλί­μα θα γίνε­ται αλλού πιο υγρό, αλλού πιο ξηρό και ζεστό στην ίδια χώρα. Οι συχνό­τε­ρες βρο­χο­πτώ­σεις συντε­λούν στο να παρα­σύ­ρουν μεγα­λύ­τε­ρη μάζα οργα­νι­κού υλι­κού και φυτο­φαρ­μά­κων στις λίμνες και στην θάλασ­σα και ευνο­ούν την ανά­πτυ­ξη στα­θε­ρής βλά­στη­σης φυκών και άλλων υδρό­βιων φυτών. Νεα έντο­μα, μύκη­τες και άγνω­στα είδη εμφα­νί­ζο­νται οπως ο μύκη­τας Diplodia που κατα­στρέ­φει τα μπου­μπού­κια των δέν­δρων της Σου­η­δι­κής ξυλεί­ας. Δεν θα μπο­ρεί να υπάρ­ξει στο μέλ­λον πρό­βλε­ψή της κατα­στρο­φής όπως για παρά­δειγ­μα το 2011 στην Κοπεγ­χά­γη που έβρε­ξε μέσα σε δυο ώρες όσο συνή­θως βρέ­χει σε τρείς μήνες. 7 δις κορό­νες, 700 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ κόστι­σε η νερο­πο­ντή. Εκα­τομ­μύ­ρια θα δια­τί­θε­νται ακό­μη και σε μια πλού­σια χώρα σαν την Σου­η­δία για να απο­κα­τα­στα­θούν οι απρό­βλε­πτες ζημιές.”

Αυτά λέει η Λένα Τράν­βικ του Σου­η­δι­κού Παρα­τη­ρη­τη­ρί­ου Ειδών φυτι­κού και ζωι­κού περιβάλλοντος.

Πολ­λά από αυτά ίσως πια να μην είναι ανα­στρέ­ψι­μα ότι και συμ­βι­βα­σμοί να γίνο­νται στις διε­θνείς συμ­φω­νί­ες που σπά­νια τηρού­νται. Η παρα­βί­α­ση των φυσι­κών νόμων πχ με την αλό­γι­στη εκμε­τάλ­λευ­ση των δασών , η εντα­τι­κή υλο­τό­μι­ση χωρίς την αντί­στοι­χη δεντρο­φύ­τευ­ση, φέρ­νει τις απρό­βλε­πτες φυσι­κές κατα­στρο­φές ακό­μη και σε χώρες με καλή υπο­δο­μή. Η μετα­τρο­πή μιας Σκαν­δι­να­βι­κής χώρας σε Μεσο­γεια­κή δεί­χνει ταυ­τό­χρο­να και την ενό­τη­τα και την πάλη των αντι­θέ­σε­ων, όταν η συσ­σώ­ρευ­ση ποσο­τι­κών στοι­χεί­ων μετα­τρέ­πε­ται σε νέα ποιό­τη­τα που μπο­ρεί ταυ­τό­χρο­να να είναι και η κατα­στρο­φή ενός οικο­συ­στή­μα­τος και η ανά­πτυ­ξη ενός άλλου. Ο κοι­νω­νι­κο­οι­κο­νο­μι­κός παρά­γο­ντας έχει τον κυρί­αρ­χο ρόλο σ’αυ­τές τις αλλα­γές. Ολα τα παρα­πά­νω είναι απο­τέ­λε­σμα της κατα­στρο­φι­κής μανί­ας του καπι­τα­λι­στι­κού κέρ­δους. Από την στιγ­μή που θα πάψει το κυνή­γι του ιδιω­τι­κού κέρ­δους τόσο θα περιο­ρί­ζε­ται μεχρι να εξα­λεί­ψει και η κατα­στρο­φή του περιβάλλοντος.

________________________________________________________________________________________________

Πάνος Αλεπλιώτης Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000. Δούλεψα σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης. Από το 2011 μένω στην Σουηδία στην πόλη Σβεγκ και δουλεύω στον δήμο της Χεργιεντάλεν σαν διευθυντής τεχνικών και κοινωνικής υποδομής.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο