Αλέιδα Γκεβάρα: Για ποια δημοκρατία μιλούν στην Ευρώπη;

Επι­μέ­λεια — Μετά­φρα­ση: Bαγ­γέ­λης Γονα­τάς //

“Για ποιά δημο­κρα­τία μιλούν οι ευρω­παί­οι; Πότε είδα­τε, π.χ, να εκλέ­γε­ται δημο­κρα­τι­κά ένας βασι­λιάς; Που είναι η γηραιά Ευρώ­πη, που το μόνο που κάνει είναι να συν­θη­κο­λο­γεί διαρ­κώς και να γονα­τί­ζει μπρο­στά στις Ηνω­μέ­νες Πολιτείες;

Με τον ενθου­σια­σμό και την συγκρό­τη­ση που τη δια­κρί­νει, η Αλέι­δα Γκε­βά­ρα (κόρη του κομα­ντά­ντε Ερνέ­στο Τσε Γκε­βά­ρα) υπε­ρα­σπί­στη­κε με πει­στι­κό τρό­πο  την αξιο­πρέ­πεια του Κου­βα­νι­κού λαού, που αντι­στέ­κε­ται για πάνω από μισό αιώ­να στον εγκλη­μα­τι­κό απο­κλει­σμό της Βορειο­α­με­ρι­κά­νι­κης αυτο­κρα­το­ρί­ας (και των Ευρω­παί­ων συμ­μά­χων της).

Σε μιά από τις δια­λέ­ξεις που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν στα πλαί­σια της 7ης Ηπει­ρω­τι­κής Συνά­ντη­σης Αλλη­λεγ­γύ­ης στην Κού­βα, στο  Καρά­κας της Βενε­ζου­έ­λας το Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο 1–2 Αυγού­στου, η Γκε­βά­ρα υπο­στή­ρι­ξε ότι “δεν μας ενδια­φέ­ρει αν οι ΗΠΑ δεν θέλουν να εμπο­ρευ­τούν μαζί μας, αλλά μας κάνει πολύ κακό, αν δεν μπο­ρού­με να εμπο­ρευ­τού­με με άλλες χώρες”.  Στη συνέ­χεια, ανέ­φε­ρε παρα­δείγ­μα­τα της  κου­βα­νι­κής καθη­με­ρι­νό­τη­τας, που ο σαδι­σμός των ηγε­τών της Ουά­σιγ­κτον  κατά τις τελευ­ταί­ες πέντε δεκα­ε­τί­ες, έχει μετα­τρέ­ψει σε έναν επώ­δυ­νο παραλογισμό.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κά ανέ­φε­ρε ότι “δεν μπο­ρού­με να αγο­ρά­σου­με γάλα σε σκό­νη από την Ευρώ­πη επει­δή η αυτο­κρα­το­ρία πιέ­ζει τις τοπι­κές επι­χει­ρή­σεις και πρέ­πει να ανα­ζη­τή­σου­με αυτό το σημα­ντι­κό προιόν για τη δια­τρο­φή των παι­διών μας στη Νέα Ζηλαν­δία, δηλα­δή στην άλλη άκρη του κόσμου”. Στο ίδιο πνεύ­μα, η κόρη του Γκε­βά­ρα ανέ­φε­ρε ότι “κάθε πλοίο που πιά­νει λιμά­νι στη Κού­βα, δεν μπο­ρεί να πιά­σει λιμά­νι στις ΗΠΑ και στους συμ­μά­χους τους τους επό­με­νους έξι μήνες”.

Υπεν­θύ­μι­σε επί­σης, ότι ανα­γκά­ζο­νται να κινή­σουν γη και ουρα­νό για να βρούν φάρ­μα­κα που σώζουν ζωές  και να αντι­με­τω­πί­σουν τέτοιου είδους  δυσκο­λί­ες. “Αν για να σώσου­με τη ζωή ενός κου­βα­νού ή μιάς κου­βα­νής που είναι άρρω­στοι έπρε­πε να χτη­πή­σου­με την πόρ­τα του Λευ­κού Οίκου θα το κάνα­με, ξέρου­με όμως ότι δεν θα κου­νή­σουν ούτε το μικρό τους δακτυ­λά­κι για να μας βοη­θή­σουν, θα κάνουν μάλι­στα  ακρι­βώς το αντί­θε­το”, σημεί­ω­σε.

Στη συνέ­χεια η Αλέι­δα επι­τέ­θη­κε στις ευρω­παι­κές κυβερ­νή­σεις: “Για ποιά δημο­κρα­τία μιλούν οι ευρω­παί­οι; Πότε είδα­τε, π.χ, να εκλέ­γε­ται δημο­κρα­τι­κά ένας βασι­λιάς; Που είναι η γηραιά Ευρώ­πη, που το μόνο που κάνει είναι να συν­θη­κο­λο­γεί διαρ­κώς και να γονα­τί­ζει μπρο­στά στις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες; αναρωτήθηκε.

Τέλος, προσ­διό­ρι­σε κάποια στοι­χεία για την ανα­γκαία αλλη­λεγ­γύη που πρέ­πει να ισχύ­ουν για όλους τους λαούς που αγω­νί­ζο­νται ενά­ντια στην αυτο­κρα­το­ρία και για την απε­λευ­θέ­ρω­ση. Υπεν­θύ­μι­σε τις μέρες που ο Τσε καλού­σε επί­μο­να να μην αφή­σου­με μόνο το Βιετ­νάμ, το ίδιο πρέ­πει να κάνου­με τώρα με το Ιράκ, το Αφγα­νι­στάν και την Παλαι­στί­νη, κατα­λή­γο­ντας: “Δεν υπάρ­χει απο­κλει­σμός που μπο­ρεί να μας νική­σει. Η Αλλη­λεγ­γύη είναι η τρυ­φε­ρό­τη­τα των λαών. Ας την κάνου­με πραγματικότητα”.

Δια­τη­ρού­με τη σοσια­λι­στι­κή οικονομία

Μια άλλη εξαι­ρε­τι­κή παρέμ­βα­ση στη συνά­ντη­ση, ήταν του κου­βα­νού οικο­νο­μο­λό­γου Χοσέ Άνχελ Πέρες, προ­έ­δρου του  Κέντρου Ερευ­νών για την Παγκό­σμια Οικο­νο­μία  (CIEM), ο οποί­ος ανα­φέρ­θη­κε στις νέες αλλα­γές που συντε­λού­νται στην Κού­βα. Ο Πέρες επε­σή­μα­νε ότι το σημε­ρι­νό οικο­νο­μι­κό μοντέ­λο της Κού­βας σημαί­νει “να στα­θε­ρο­ποι­ή­σου­με την σοσια­λι­στι­κή οικο­νο­μία” σχο­λιά­ζο­ντας: “Να μην κάνει κανείς το λάθος: Δεν υπάρ­χει οικο­νο­μία της αγο­ράς, ούτε μικτή οικο­νο­μία, αλλά σοσια­λι­στι­κή οικονομία”.

Στη συνέ­χεια ανα­ρω­τή­θη­κε, για­τί  επρε­πε να επι­και­ρο­ποι­η­θεί το οικο­νο­μι­κό μοντέ­λο: “Για­τί  είχα­με ορι­σμέ­νες ανι­σορ­ρο­πί­ες και δυσλει­τουρ­γί­ες  στη λει­τουρ­γία των νόμων, και όλο αυτό στα πλαί­σια της παγκό­σμιας οικο­νο­μι­κής κρί­σης που υπάρ­χει σήμε­ρα”.  Δεν δίστα­σε να καθο­ρί­σει σαν πρώ­τη αιτία τον βορειο­α­με­ρι­κά­νι­κο απο­κλει­σμό, ο οποί­ος “είχε προ­κα­λέ­σει μέχρι τα τέλη του 2012, 1 τρις δολά­ρια  ζημιά στην Κούβα”.

Έπρε­πε κατά συνέ­πεια να επι­και­ρο­ποι­η­θεί το οικο­νο­μι­κό μοντέ­λο, και αυτό δεν είναι για να γυρί­σου­με στον καπι­τα­λι­σμό, όπως λένε οι εχθροί μας. “Το κάνου­με για να εξα­σφα­λί­σου­με τη συνέ­χεια του οικο­νο­μι­κού μας μοντέ­λου” επε­σή­μα­νε ο Πέρες.

Πηγή (στα ισπα­νι­κά): librered.net