Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αλέκα Παπαρήγα: «Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης με τον ΕΛΑΣ νικητή αποδεικνύει το μεγαλείο του ΚΚΕ και του λαού»

Με ιδιαί­τε­ρη επι­τυ­χία πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε το πρωί της Κυρια­κής η εκδή­λω­ση της ΚΟ Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας του ΚΚΕ για τα 75 χρό­νια από την απε­λευ­θέ­ρω­ση της Θεσ­σα­λο­νί­κης από τα στρα­τεύ­μα­τα του ΕΛΑΣ.

Στην κατά­με­στη Αίθου­σα Τελε­τών του ΑΠΘ, ο λαός και ιδιαί­τε­ρα η νεο­λαία της Θεσ­σα­λο­νί­κης, αντα­πο­κρί­θη­καν στο κάλε­σμα των οργα­νώ­σε­ων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, με αφορ­μή την μεγά­λη επέ­τειο, για να μάθουν την ιστο­ρι­κή αλή­θεια για την πάλη του ΕΛΑΣ για την απε­λευ­θέ­ρω­ση της πόλης από τα γερ­μα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα κατο­χής και τους ντό­πιους συνερ­γά­τες τους.

Κεντρι­κή ομι­λή­τρια της εκδή­λω­σης ήταν η Αλέ­κα Παπα­ρή­γα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βου­λευ­τής του Κόμ­μα­τος. Εκεί παρευ­ρέ­θη­καν επί­σης οι βου­λευ­τές Α’ και Β’ Θεσ­σα­λο­νί­κης του ΚΚΕ, Γιάν­νης Δελής και Λεω­νί­δας Στολ­τί­δης, ο Καθη­γη­τής Σύγ­χρο­νης Ιστο­ρί­ας του ΑΠΘ, Γιώρ­γος Μαρ­γα­ρί­της, ο περι­φε­ρεια­κός σύμ­βου­λος της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης» Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας, Σωτή­ρης Αβρα­μό­που­λος, καθώς και δημο­τι­κοί σύμ­βου­λοι της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης» σε δήμους της πόλης.

Η εκδή­λω­ση άνοι­ξε με την προ­βο­λή του χρο­νι­κού των γεγο­νό­των της απε­λευ­θέ­ρω­σης, εμπλου­τι­σμέ­νο με ιστο­ρι­κά ντο­κου­μέ­ντα, από τις πρώ­τες ημέ­ρες της κατο­χής, την ίδρυ­ση της πρώ­της αντι­στα­σια­κής οργά­νω­σης της Ευρώ­πης από το Μακε­δο­νι­κό Γρα­φείο του ΚΚΕ, την «Ελευ­θε­ρία» έως και τις τελι­κές μάχες που έδω­σε ο ΕΛΑΣ στην πόλη.

Στη συνέ­χεια ακο­λού­θη­σε η κεντρι­κή ομι­λία, και τέλος, η εκδή­λω­ση ολο­κλη­ρώ­θη­κε με συναυ­λία από το συγκρό­τη­μα της ΚΝΕ, με συντο­νι­στή τον Κων­στα­ντί­νο Γκού­βα και τη συμ­με­το­χή του Νίκου Ταλέα και της Ανθής Τατσιού­λη. Με το τέλος της εκδή­λω­σης, το πλή­θος που παρευ­ρέ­θη­κε έδει­ξε μεγά­λο ενδια­φέ­ρον για την έκθε­ση φωτο­γρα­φι­κού υλι­κού της περιό­δου που λει­τουρ­γού­σε στο φουα­γιέ του κτιρίου.

thessaloniki ekdilosi

Η Αλέ­κα Παπα­ρή­γα ξεκί­νη­σε την ομι­λία της (δια­βά­στε την παρα­κά­τω ολό­κλη­ρη), ενώ στο χώρο αντη­χού­σε το σύν­θη­μα που φώνα­ζαν τα μέλη της ΚΝΕ: «Μάθε την αλή­θεια, το χώμα που πατάς λευ­τέ­ρω­σαν μ’ αγώ­να ΕΑΜ ΕΠΟΝ ΕΛΑΣ», τονί­ζο­ντας πως η συγκε­κρι­μέ­νη εκδή­λω­ση, όπως και οι υπό­λοι­πες εκδη­λώ­σεις του Κόμ­μα­τος ανα­φο­ρι­κά με σημα­ντι­κές επε­τεί­ους της ελλη­νι­κής ιστο­ρί­ας, του εργα­τι­κού λαϊ­κού κινή­μα­τος, δεν έχει τίπο­τε το κοι­νό με τις συνή­θεις αντί­στοι­χες κρα­τι­κές επί­ση­μες εκδη­λώ­σεις, καθώς, όπως είπε, «οι επί­ση­μες πλα­σά­ρουν τον μύθο της ανύ­παρ­κτης εθνι­κής ενό­τη­τας και ομο­ψυ­χί­ας, επι­με­λη­μέ­να κρύ­βουν τον αντι­λαϊ­κό ρόλο που έπαι­ξαν οι αστοί ηγέ­τες, τα κόμ­μα­τά τους και ο θρό­νος, οι σύμ­μα­χοι τους ιμπεριαλιστές.

(…) Κου­βέ­ντα δεν γίνε­ται, όταν ανα­φέ­ρο­νται την περί­ο­δο της κατο­χής για τις εξί­σου σημα­ντι­κές ηρω­ι­κές απερ­γί­ες και οικο­νο­μι­κές διεκ­δι­κή­σεις στις πόλεις απέ­να­ντι στην ξενι­κή κατο­χή. Σκε­φτεί­τε τι μας περι­μέ­νει με την ευκαι­ρία της συμπλή­ρω­σης των 200 χρό­νων από το ξέσπα­σμα της αστι­κής εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κής επα­νά­στα­σης του 1821, μιας επα­νά­στα­σης ακό­μα πιο βαθιά ντυ­μέ­νης με το ψέμα, τη δια­στρέ­βλω­ση, τους μύθους».

«Στον επί­ση­μο κρα­τι­κό εορ­τα­σμό της Θεσ­σα­λο­νί­κης», συνέ­χι­σε, «μνη­μο­νεύ­ε­ται κυρί­ως αν όχι και απο­κλει­στι­κά από τους περισ­σό­τε­ρους πολι­τι­κούς παρά­γο­ντες, μόνο η 28η Οκτω­βρί­ου του 1912, όταν η πόλη παρα­δό­θη­κε από τους Οθω­μα­νούς στρα­τιω­τι­κούς επι­τε­λείς στους Έλληνες (…).

Το 1912, που σωστά γίνε­ται μνεία κάθε 28 Οκτώ­βρη, είναι πιο εύκο­λο για τους αστούς τιμη­τές, αφού θα μιλή­σουν για τον διά­δο­χο Κων­στα­ντί­νο ή τον Ελευ­θέ­ριο Βενι­ζέ­λο, χωρίς βεβαί­ως να ανα­φέ­ρο­νται στους δια­φο­ρε­τι­κούς προ­σα­να­το­λι­σμούς και αντι­θέ­σεις τους, (…) που στη συνέ­χεια οδή­γη­σαν στην τρα­γι­κή μικρα­σια­τι­κή εκστρα­τεία με την καθο­δή­γη­ση της Αγγλί­ας και των ιδιαί­τε­ρων συμ­φε­ρό­ντων της».

Μετα­ξύ άλλων, η Α. Παπα­ρή­γα στην ομι­λία της, ανα­φέρ­θη­κε στην πρό­σφα­τη, ανι­στό­ρη­τη τοπο­θέ­τη­ση του βου­λευ­τή της ΝΔ Στρ. Σιμό­που­λου, πως η Θεσ­σα­λο­νί­κη απε­λευ­θε­ρώ­θη­κε όταν οι Γερ­μα­νοί ναζί την εγκα­τέ­λει­ψαν με τη θέλη­ση τους, χωρίς να χρεια­στεί να δοθεί μάχη και να χυθεί αίμα, σημειώ­νο­ντας πως η ΚΟ της Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας, πολύ σωστά αντέ­δρα­σε για­τί «η 28η έως 30ή Οκτω­βρί­ου 1944 για τη Θεσ­σα­λο­νί­κη αν με στοι­χειώ­δη ευαι­σθη­σία πλη­ρο­φό­ρη­σης ανα­φερ­θεί, δεν μπο­ρεί παρά να συν­δυα­στεί με τον ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ, με το ΚΚΕ, κατά πρώ­το και κύριο λόγο».

«Υπεν­θυ­μί­ζου­με στους επι­γό­νους και συνε­χι­στές των αστι­κών κομ­μά­των, των κομ­μά­των που και σήμε­ρα ανε­ξάρ­τη­τα τι πρό­ση­μο έχουν είναι στυ­λο­βά­τες του σάπιου, εκμε­ταλ­λευ­τι­κού καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος που γεν­νά τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο, ότι ένα τμή­μα της ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης συμ­μά­χη­σε με την γερ­μα­νι­κή κατο­χή, στε­λέ­χη της πήραν μέρος στις δωσί­λο­γες κυβερ­νή­σεις», ενώ άλλο τμή­μα προ­τί­μη­σε να δρα­πε­τεύ­σει στο Κάι­ρο, πρόσθεσε.

Στη συνέ­χεια, παρέ­θε­σε στοι­χεία για τη μυστι­κή συμ­φω­νία της Λισα­βό­νας, μετα­ξύ Γερ­μα­νών και Άγγλων εκπρο­σώ­πων για την παρά­δο­ση της Θεσ­σα­λο­νί­κης στα αγγλι­κά στρα­τεύ­μα­τα και όχι στον ΕΛΑΣ, καθώς «η Θεσ­σα­λο­νί­κη ήταν σημα­ντι­κό κέντρο της αστι­κής εξου­σί­ας και ιδιαί­τε­ρα σημα­ντι­κό για τους Άγγλους».

Επί­σης ανα­φέρ­θη­κε στην αξιο­ποί­η­ση από τους Άγγλους για το χτύ­πη­μα του ΕΛΑΣ, των ταγ­μά­των ασφα­λεί­ας και άλλων μέχρι πρό­τι­νος συνερ­γα­τών των Γερ­μα­νών, όπως οι Τσα­ούς Αντών, Μιχά­λα­γας και Κισά Μπατζάκ.

Ιδιαί­τε­ρη ανα­φο­ρά στην ομι­λία της, έκα­νε στο ζήτη­μα της ιστο­ρι­κής μελέ­της της δεκα­ε­τί­ας 1940–1949, η οποία όπως ανέ­φε­ρε συνε­χί­ζει «με παλαιούς και δήθεν πιο σύγ­χρο­νους όρους να βρί­σκε­ται στο στό­χα­στρο της αστι­κής τάξης, των κομ­μά­των της, πολ­λών ιστο­ρι­κών επι­στη­μό­νων, δημο­σιο­γρά­φων (…) λόγω της σχέ­σης που είχε ο αγώ­νας της εθνι­κής αντί­στα­σης με τον ταξι­κό αγώ­να των Δεκεμ­βρια­νών της Βρε­τα­νι­κής στρα­τιω­τι­κής εισβο­λής, στη συνέ­χεια του ΔΣΕ, την ανώ­τε­ρη μορ­φής της ταξι­κής πάλης που έβα­λε σε μεγά­λη δοκι­μα­σία την αστι­κή τάξη της χώρας». Παράλ­λη­λα, τόνι­σε τη θετι­κή σημα­σία που έχουν οι φωνές αντί­στα­σης ιστο­ρι­κών επι­στη­μό­νων μαρ­ξι­στών, ριζο­σπα­στών που εξα­κο­λου­θούν να είναι μειο­ψη­φι­κές αλλά «παρα­μέ­νουν όμως σημα­ντι­κές και ηρωικές».

Μιλώ­ντας για την ιδε­ο­λο­γι­κή δια­πά­λη στον τομέα της εκπαί­δευ­σης και της έρευ­νας, κατέ­λη­ξε λέγο­ντας πως «ως κόμ­μα πρέ­πει πιο απο­φα­σι­στι­κά να ανα­λά­βου­με ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη ευθύ­νη στην διά­δο­ση της επι­στη­μο­νι­κής μεθο­δο­λο­γί­ας, του δια­λε­κτι­κού υλι­σμού στη φύση και στην ιστο­ρία, στην κοι­νω­νι­κή εξέ­λι­ξη, στην πολι­τι­κή, στην επι­στή­μη, στην ιστοριογραφία».

Χαρα­κτή­ρι­σε επί­σης τα συν­θή­μα­τα που ανα­φώ­νη­σαν στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, κυβερ­νη­τι­κοί και πολι­τι­κοί ηγέ­τες πριν λίγες μέρες: «ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΠΟΛΕΜΟΣ, ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ»,  «απο­λύ­τως υπο­κρι­τι­κά, άρα εξαι­ρε­τι­κά επι­κίν­δυ­να», αφού συγκα­λύ­πτουν τι κίν­δυ­νο αντι­προ­σω­πεύ­ουν για τον ελλη­νι­κό λαό και τους άλλους λαούς οι συμ­φω­νί­ες, παλιές και νέες, όπως η πρό­σφα­τη στρα­τη­γι­κής σημα­σί­ας με τις ΗΠΑ, που προ­ε­τοί­μα­σε ο ΣΥΡΙΖΑ και υπέ­γρα­ψε η ΝΔ», ενώ σχο­λί­α­σε πως «δικαιο­λο­γη­μέ­να στο ”Ριζο­σπά­στη” χαρα­κτη­ρί­στη­καν ως ανα­τρι­χια­στι­κές οι δηλώ­σεις του υπουρ­γού Άμυ­νας κ. Παπα­γιω­τό­που­λου, κατά την υπο­δο­χή του διοι­κη­τή των χερ­σαί­ων δυνά­με­ων των ΗΠΑ, ότι ο ελλη­νι­κός λαός είναι έτοι­μος να ξανα­μα­τώ­σει στο πλευ­ρό των στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων των ΗΠΑ, και σήμε­ρα, όπως έγι­νε και στο παρελθόν».

Και πρό­σθε­σε: «Σε μια περί­πτω­ση αξί­ζει ο ελλη­νι­κός λαός να μη λυπη­θεί να δώσει το αίμα του, την ψυχή του, όταν απει­λού­νται τα ελλη­νι­κά σύνο­ρα, όταν θέλει να υπε­ρα­σπι­σθεί το δικαί­ω­μα του να πάρει στα χέρια του τον πλού­το που υπάρ­χει στη χώρα, τον πλού­το που παρά­γε­ται με το δικό του ιδρώ­τα και μυαλό».

Συνο­ψί­ζο­ντας, η Αλέ­κα Παπα­ρή­γα κατέ­λη­ξε στην ομι­λία της: «Η απε­λευ­θέ­ρω­ση της Θεσ­σα­λο­νί­κης με τον ΕΛΑΣ νικη­τή όχι μόνο απέ­να­ντι στα γερ­μα­νι­κά στρα­τεύ­μα­τα, αλλά και τις μηχα­νορ­ρα­φί­ες της Αγγλί­ας, απέ­να­ντι στα τάγ­μα­τα ασφα­λεί­ας και στις συμ­φω­νί­ες με την ετοι­μο­θά­να­τη πολε­μι­κά Γερ­μα­νία, απο­δει­κνύ­ουν το μεγα­λείο όχι μόνο του ΚΚΕ αλλά και του λαού που κατα­φέρ­νει να μπαί­νει σε πορεία χει­ρα­φέ­τη­σης από τα αστι­κά κόμ­μα­τα και τις αστι­κές αντι­λή­ψεις, από την ηττοπάθεια.

Μελε­τά­με το χθες για να μην έχου­με καμία δικαιο­λο­γία να μη αντα­πο­κρι­νό­μα­στε στον ανώ­τα­το βαθ­μό σήμε­ρα και αύριο. Για να μπο­ρού­με να απα­ντά­με με πει­στι­κό­τη­τα στον αντι­κο­μου­νι­σμό, στην επι­φα­νεια­κή εξή­γη­ση ιστο­ρι­κών γεγο­νό­των και φάσε­ων, για να οπλι­στού­με με ετοι­μό­τη­τα και ικα­νό­τη­τα αξιο­λό­γη­σης των τάσε­ων του σήμε­ρα, να πηγαί­νου­με πιο μπρο­στά από τα γεγο­νό­τα, ποτέ πίσω από αυτά, όταν αυτά έχουν δια­μορ­φώ­σει παγιω­μέ­νες αντι­λή­ψεις σε αγω­νι­στές και αγω­νί­στριες που συμπα­ρα­τάσ­σο­νται μαζί μας».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο