Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αλέκος Χατζηκώστας: Ανοιξιάτικος διάλογος (Ποίημα)

Μου είπες:

Προ­σπα­θώ να φτιά­ξω την Άνοιξη
που χρό­νια ψάχνω στη ζωή μου.

Σου είπα:

Μην παρα­πο­νιέ­σαι έχεις μέρες
προ­σπά­θη­σε κι’ άλλο,

Λησμο­νή­σα­με όπως κάθε χρόνο
πόσο γρή­γο­ρα έρχε­ται πάντα το Καλοκαίρι
σκορ­πί­ζο­ντας τη μαγεία
των ανθι­σμέ­νων λουλουδιών

Ξέχα­σα να σου πω όμως
και για εκεί­να τα ψιχα­λι­στά μου μάτια
πως δεν είναι από ανοι­ξιά­τι­κη βροχή
και για εκεί­νη την άγκυρα

που πια δεν έχω για να δέσω τη ζωή μου.
Άλλω­στε το έχεις καταλάβει
πως μόνο η ματιά σου
μπο­ρού­σε να μου τη δώσει.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο