Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αλέκος Χατζηκώστας: Η αλήθεια των γεφυριών

Του άρε­σαν τα γεφύρια
όχι για να περνά
αλλά για να τα στήνει.
Κοι­τού­σε ακού­ρα­στα τα ποτάμια
να κυλούν σαν τους έρωτες
και τα χρόνια
Γέμι­ζε με γεφύρια
τα κενά των αισθη­μά­των του
κρα­τώ­ντας απο­στά­σεις από τις όχθες τους.

Άνθρω­πος των ισορροπιών
κοι­τού­σε από το ύψος τους
αχόρ­τα­γα τον κόσμο
πιστεύ­ο­ντας αφε­λώς ότι είναι απρόσιτος
Μόνο που λάθε­ψε μία μέρα

για να γλυ­τώ­σει από την βροχή
διά­λε­ξε να κρυ­φτεί κάτω από γεφύρια.

Λάθος ομπρέ­λα γι’αυτόν και τα όνει­ρα του
Το ποτά­μι το ζωής δεν κάνει διακρίσεις,

παρα­σέρ­νει τα πάντα στο διά­βα του.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο