Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αλέξης Γρηγορόπουλος: Δεκατέσσερα χρόνια από την στυγερή δολοφονία του

Δεκα­τέσ­σε­ρα χρό­νια συμπλη­ρώ­νο­νται σήμε­ρα από την 6η Δεκέμ­βρη 2008, την ημέ­ρα που ο 15χρονος μαθη­τής Αλέ­ξαν­δρος Γρη­γο­ρό­που­λος έπε­φτε νεκρός από τις σφαί­ρες του ειδι­κού φρου­ρού Ευ. Κορ­κο­νέα, στην συμ­βο­λή των οδών Τζα­βέλ­λα και Μεσο­λογ­γί­ου στα Εξάρ­χεια. H εν ψυχρώ δολο­φο­νία του Αλέ­ξη, ξεσή­κω­σε μαζι­κές εκδη­λώ­σεις δια­μαρ­τυ­ρί­ας σε όλη την Ελλάδα.

Εκεί­νες τις μέρες, στους δρό­μους βγή­καν νεα­νι­κές μάζες, κυρί­ως μαθη­τι­κές, αλλά και φοι­τη­τι­κές, σπου­δα­στι­κές, με συν­θή­μα­τα κατά της κρα­τι­κής βίας, αλλά και υπέρ της δημό­σιας δωρε­άν Παι­δεί­ας. Μαζί τους βάδι­σαν χέρι – χέρι τα σωμα­τεία με ταξι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό, κάνο­ντας ένα σοβα­ρό βήμα στην κοι­νή δρά­ση του εργα­τι­κού και του νεο­λαι­ί­στι­κου κινήματος.

Από την πρώ­τη μέρα, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ κάλε­σαν σε συγκέ­ντρω­ση στην Ομό­νοια και πορεία στο Σύνταγ­μα, κατα­δι­κά­ζο­ντας τη δολο­φο­νία και την κρα­τι­κή κατα­στο­λή. Τους φανε­ρούς, αλλά και κρυ­φούς μηχα­νι­σμούς κατα­στο­λής του εργα­τι­κού-λαϊ­κού κινή­μα­τος είχε καταγ­γεί­λει δημό­σια η ΚΝΕ, που σε σχε­τι­κή ανα­κοί­νω­ση της σημεί­ω­νε, ανά­με­σα σε άλλα:

«Χαι­ρε­τί­ζου­με τις χιλιά­δες νέους και νέες, εργα­ζό­με­νους, φοι­τη­τές, μαθη­τές που συμ­με­τεί­χαν και δια­δή­λω­σαν στα μεγά­λα σε όγκο και μαχη­τι­κό­τη­τα μπλοκ του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, δηλώ­νο­ντας την οργή τους για την εν ψυχρώ δολο­φο­νία του 15χρονου Αλέ­ξαν­δρου και την έντα­ση της κρα­τι­κής καταστολής.

Καταγ­γέλ­λου­με στον ελλη­νι­κό λαό και τη νεο­λαία το οργα­νω­μέ­νο σχέ­διο τρο­μο­κρά­τη­σης, δημιουρ­γί­ας εικό­νων χάους, εμπρη­σμών, κατα­στρο­φών που δεν έχουν καμία σχέ­ση με τα αυθόρ­μη­τα ξεσπά­σμα­τα οργής των νέων ανθρώ­πων. Είναι μηχα­νι­σμός καλά εκπαι­δευ­μέ­νος, πολύ γνω­στός στις κρα­τι­κές υπη­ρε­σί­ες και στα κόμ­μα­τα της πλου­το­κρα­τί­ας. Η προ­σπά­θειά τους να δια­λύ­σουν το συλ­λα­λη­τή­ριο του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο κέντρο της Αθή­νας, απέτυχε.

Καλού­με να πάρουν σαφή θέση κατα­δί­κης απέ­να­ντι σε αυτό το μηχα­νι­σμό όλες οι πολι­τι­κές νεο­λαί­ες. Αυτό το μηχα­νι­σμό που στό­χο έχει να παρ­θούν νέα μέτρα κατα­στο­λής απέ­να­ντι στο εργα­τι­κό-λαϊ­κό κίνη­μα. Οι γνω­στοί αυτοί προ­βο­κά­το­ρες είχαν ομπρέ­λα το συλ­λα­λη­τή­ριο του ΣΥΡΙΖΑ σε όλη τη διάρ­κεια της πορεί­ας. Αυτοί που χαϊ­δεύ­ουν προ­βο­κα­τό­ρι­κες δυνά­μεις και ψαρεύ­ουν σε βρώ­μι­κα νερά, συμ­βάλ­λουν αντι­κει­με­νι­κά στο χτύ­πη­μα των αγώ­νων της νεο­λαί­ας, του λαϊ­κού κινήματος.

Μόνη απά­ντη­ση, ο λαός και η νεο­λαία να μην σκύ­ψουν το κεφά­λι. Τώρα, όσο ποτέ χρειά­ζε­ται απά­ντη­ση από κίνη­μα οργα­νω­μέ­νο, περι­φρου­ρη­μέ­νο, κίνη­μα πολι­τι­κο­ποι­η­μέ­νο ενά­ντια στην εξου­σία των μονο­πω­λί­ων και του ιμπε­ρια­λι­σμού. […] Οι φανε­ροί και κρυ­φοί μηχα­νι­σμοί κατα­στο­λής να πέσουν στο κενό».

Οι δύο πρώ­ην αστυ­νο­μι­κοί – ειδι­κοί φρου­ροί, Ευ. Κορ­κο­νέ­ας και Β. Σαρα­λιώ­της, που κατα­δι­κά­στη­καν για την εν ψυχρώ δολο­φο­νία, απο­τά­χθη­καν από το Σώμα της Ελλη­νι­κής Αστυ­νο­μί­ας, πέντε χρό­νια μετά από αυτή. Ο Ευ. Κορ­κο­νέ­ας κατα­δι­κά­στη­κε πρω­τό­δι­κα σε ισό­βια κάθειρ­ξη για ανθρω­πο­κτο­νία από πρό­θε­ση με άμε­σο δόλο. Ο Β. Σαρα­λιώ­της κατα­δι­κά­στη­κε σε δέκα χρό­νια φυλά­κι­ση για συνέρ­γεια στη δολο­φο­νία, ωστό­σο ένα χρό­νο μετά την κατα­δί­κη του, αφέ­θη­κε ελεύ­θε­ρος με περιο­ρι­στι­κούς όρους, καθώς το Εφε­τείο έκα­νε δεκτή την αίτη­σή του για ανα­στο­λή της εκτέ­λε­σης της ποινής.

Τον Ιού­λιο του 2019, ο πρώ­ην ειδι­κός φρου­ρός Επα­μει­νών­δας Κορ­κο­νέ­ας απο­φυ­λα­κί­στη­κε μόλις μία ημέ­ρα μετά την από­φα­ση του Μει­κτού Ορκω­τού Εφε­τεί­ου Λαμί­ας, σύμ­φω­να με την οποία του επι­βλή­θη­κε κάθειρ­ξη 13 ετών για τη δολο­φο­νία του Αλέ­ξαν­δρου Γρη­γο­ρό­που­λου, καθώς του ανα­γνω­ρί­στη­κε το ελα­φρυ­ντι­κό του πρό­τε­ρου σύν­νο­μου βίου.

Το Μάρ­τη του 2022, με από­φα­ση της Ολο­μέ­λειας του Αρεί­ου Πάγου που δέχθη­κε ότι κακώς του ανα­γνω­ρί­στη­κε ελα­φρυ­ντι­κό, ο Κορ­κο­νέ­ας συνε­λή­φθη και επέ­στρε­ψε στη φυλα­κή. Η από­φα­ση της Ολο­μέ­λειας, εκδό­θη­κε μετά από αναί­ρε­ση που είχε υπο­βάλ­λει κατά της από­φα­σης για τον Κορ­κο­νέα, ο εισαγ­γε­λέ­ας του Αρεί­ου Πάγου Βασί­λειος Πλιώ­τας και η οποία έγι­νε δεκτή.

Ωστό­σο, στο εφε­τείο του περα­σμέ­νου Ιού­λη, με ψήφους 4 υπέρ και 3 κατά (των Δικα­στών Εφε­τών), ανα­γνω­ρί­στη­κε τελι­κά ο πρό­τε­ρος σύν­νο­μος βίος στον πρώ­ην ειδι­κό φρου­ρό και αφέ­θη­κε ελεύθερος.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο