Αλεξία Εβερτ: «Δεν αφορούσε το ΚΚΕ η δήλωσή μου» (Αφορούσε τα μέλη του ΚΚΕ που διαδήλωναν)

Δεν αφο­ρού­σε το ΚΚΕ το επί­μα­χο σχό­λιό της, που προ­κά­λε­σε αντι­δρά­σεις, προ­σπα­θεί να διευ­κρι­νί­σει η πρώ­ην αντι­δή­μαρ­χος Αθη­ναί­ων Αλε­ξία Έβερτ-Αλβέρ­τη, σε δήλω­σή της στο ΑΠΕ σε μια προ­σπά­θεια απο­κα­τα­στή­σει τη «ραγι­σμέ­νη» εικό­να της.

Η κ. Έβερτ σημειώ­νει ότι το σχό­λιο αφο­ρού­σε όλους όσοι προ­κα­λούν και δεν σέβο­νται τους νόμους και κατ’ επέ­κτα­ση τους συναν­θρώ­πους τους, δηλα­δή αφο­ρού­σε τους ασε­βής και προ­κλη­τι­κούς που δια­δή­λω­ναν (σ.σ. δηλα­δή τους κομ­μου­νι­στές, μέλη του ΚΚΕ, αυτοί συμ­με­τεί­χαν στην Πορεία).  Επι­μέ­νει δε, προ­κλη­τι­κά να προ­σβάλ­λει και να κατη­γο­ρεί όσους  τίμη­σαν το Πολυ­τε­χνείο ότι έβα­λαν σε κίν­δυ­νο τη ζωή συνανθρώπων

Ολό­κλη­ρη η δήλω­ση της κ. Έβερτ στο ΑΠΕ-ΜΠΕ έχει ως εξής: «Από χθες το πρωί συνεν­νο­ή­θη­κα να στα­λεί δήλω­σή μου στα ΜΜΕ αλλά δεν εστά­λη, δεν γνω­ρί­ζω για­τί. Ανέ­φε­ρα ότι οι χαρα­κτη­ρι­σμοί μου δεν αφο­ρού­σαν το ΚΚΕ. Το σχό­λιό μου αφο­ρού­σε όλους όσοι προ­κα­λούν και δεν σέβο­νται τους νόμους και κατ’ επέ­κτα­ση τους συναν­θρώ­πους τους. Δεν σέβο­νται τους δια­σω­λη­νω­μέ­νους στην εντα­τι­κή, δεν σέβο­νται τους νεκρούς. Την ανάρ­τη­ση της Πέπη Ραγκού­ση την είδα από το κινη­τό μου τηλέ­φω­νο, σε μικρή οθό­νη και δεν παρα­τή­ρη­σα ούτε έδω­σα σημα­σία στη φωτο­γρα­φία, (αερο­φω­το­γρα­φία από drown). Αν ήταν δηλα­δή το ΚΚΕ ή άλλο κόμ­μα ή πολί­τες αρνη­τές της παν­δη­μί­ας σε συντε­ταγ­μέ­νη. Έχω χάσει δύο πολύ κοντι­νούς μου ανθρώ­πους από τον κορο­νο­ϊό. Θυμώ­νω και θα θυμώ­νω, όπως όλοι που έχουν συνεί­δη­ση, με κάθε εγκλη­μα­τι­κή ανευ­θυ­νό­τη­τα. Είτε είναι Έλλη­νες είτε Γάλ­λοι είτε Πορ­το­γά­λοι. Είτε ΚΚΕ είτε ΝΔ είτε απο­λι­τίκ είτε ορθό­δο­ξοι είτε μου­σουλ­μά­νοι. Να με συγ­χω­ρέ­σει το ΚΚΕ που το απα­σχό­λη­σα και πήρε πάνω του ένα θέμα, μία προ­σω­πι­κή μου άπο­ψη που δεν τους αφο­ρού­σε. Λυπά­μαι για τη φαιά ουσία που ξόδε­ψαν για πάρ­τη μου με το ουκ άνευ “lobbying” που έκα­ναν με σκο­πό να με .….καθαι­ρέ­σουν. Που προ­φα­νώς τους έδω­σε στιγ­μιαία χαρά και νόη­μα στη προ­χθε­σι­νή τους καθη­με­ρι­νό­τη­τα! Από τα μαθη­τι­κά μου χρό­νια μέχρι σήμε­ρα έχω φίλες και φίλους αρι­στε­ρών πεποι­θή­σε­ων, έχω φίλες και φίλους που ανή­κουν σε όλο το εύρος του πολι­τι­κού τόξου, ανθρώ­πους, όμως, όμορ­φους, που ξεχω­ρί­ζουν για τη λογι­κή, το ήθος, το ανοι­χτό μυα­λό τους, τη νοη­μο­σύ­νη και καλο­σύ­νη τους, ανθρώ­πους που γνω­ρί­ζουν πώς να συνυ­πάρ­χουν, να σέβο­νται, να συνυ­πο­λο­γί­ζουν. Και που δεν θα έβα­ζαν επ’ ουδε­νί τη ζωή των συναν­θρώ­πων τους σε κίνδυνο».

Γκι­γιέν – Ρίτσος, Αγγου­λές, Χικ­μέτ (ΕΚΠΤΩΣΗ 15% και δώρο τα έξο­δα αντικαταβολής)