Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αλεπουδόπιτα

«Αλε­που­δό­πι­τα» έφα­γαν διά­φο­ροι πονη­ροί στα κοι­νω­νι­κά δίκτυα με αφορ­μή την ψήφι­ση στη Βου­λή, την περα­σμέ­νη Δευ­τέ­ρα, του έκτα­κτου επι­δό­μα­τος για τους ένστο­λους. Μέχρι και τις φωτο­γρα­φί­ες από την άγρια κατα­στο­λή της αστυ­νο­μί­ας στην επέ­τειο του Πολυ­τε­χνεί­ου το 2020, εν μέσω καρα­ντί­νας, επι­στρά­τευ­σαν για να κου­νή­σουν το δάχτυ­λο στο ΚΚΕ (!), που έσπα­γε τη μέρα εκεί­νη τις απα­γο­ρεύ­σεις και το όργιο της κρα­τι­κής κατα­στο­λής την ώρα που εκεί­νοι «χεί­μα­ζαν» και έλε­γαν ότι «θα λογα­ρια­στούν μετά».

Η ουσία βέβαια βρί­σκε­ται αλλού… Η συζή­τη­ση αυτή «έρχε­ται γάντι» στην προ­σπά­θεια της κυβέρ­νη­σης να στεί­λει «την μπά­λα στην εξέ­δρα» τώρα που η υπό­θε­ση με τη στυ­γνή δολο­φο­νία του 16χρονου Ρομά φέρ­νει στην επι­φά­νεια κρί­σι­μα ζητή­μα­τα, στα οποία πρέ­πει να επι­κε­ντρώ­σει τον προ­βλη­μα­τι­σμό και τη δρά­ση του ο λαός. Το πραγ­μα­τι­κό ζήτη­μα είναι οι «δεσμοί αίμα­τος» της κρα­τι­κής βίας και κατα­στο­λής με την προ­ώ­θη­ση της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής. Γι’ αυτό και το κρά­τος στή­νει, εκπαι­δεύ­ει και εξο­πλί­ζει σαν αστα­κούς κατα­σταλ­τι­κές ομά­δες που έχουν για απο­στο­λή το χτύ­πη­μα του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινήματος.

Το ΚΚΕ απαι­τεί και παλεύ­ει για την κατάρ­γη­ση όλων αυτών των μηχα­νι­σμών (ΔΙΑΣ, ΜΑΤ, ΔΡΑΣΗ, ΕΚΑΜ, ΟΠΚΕ, ΟΔΟΣ, πανε­πι­στη­μια­κή αστυ­νο­μία κ.λπ.), αλλά και των μέσων που χρη­σι­μο­ποιούν ενά­ντια στον «εχθρό λαό». Αλή­θεια, πώς τοπο­θε­τού­νται πάνω σ’ αυτό το κρί­σι­μο ζήτη­μα τα άλλα κόμ­μα­τα, που κου­νά­νε το δάχτυ­λο στο ΚΚΕ; Μήπως να θυμη­θού­με τις διά­φο­ρες «προ­ο­δευ­τι­κές» κυβερ­νή­σεις που …καταρ­γού­σαν τέτοια σώμα­τα αλλά­ζο­ντας απλά το όνο­μά τους, για να συνε­χί­ζε­ται κανο­νι­κά το έργο τους; ‘Η μήπως άλλους που βάζουν πλά­τη στη συγκρό­τη­ση της πανε­πι­στη­μια­κής αστυ­νο­μί­ας, αρκεί αυτή να έχει για …διμοι­ρί­τη τον πρύ­τα­νη του κάθε Ιδρύματος;

Οπως είναι βέβαια βολι­κό για την κυβέρ­νη­ση (τη σημε­ρι­νή και τις προη­γού­με­νες) να παρου­σιά­ζε­ται ως δήθεν «προ­στά­της» και ενός μεγά­λου τμή­μα­τος των ενστό­λων, που και οι ίδιοι μπο­ρεί να δια­φω­νούν με τον κατα­σταλ­τι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό και γι’ αυτό θα πρέ­πει να συντα­χθούν με τον λαό και τη νεο­λαία, που παλεύ­ουν για «καμία συγκά­λυ­ψη, καμία ανο­χή στην κρα­τι­κή βία και κατα­στο­λή». Σε αυτόν τον αγώ­να πρω­το­στα­τεί το ΚΚΕ. Και έχει μεγά­λη πεί­ρα τόσο απέ­να­ντι στους κρα­τι­κούς μηχα­νι­σμούς, όσο και απέ­να­ντι στους διά­φο­ρους «πονη­ρούς», που θολώ­νουν τα νερά για να εμπο­δί­σουν την επα­φή του με έναν ευρύ­τε­ρο κόσμο που προ­βλη­μα­τί­ζε­ται για τις εξε­λί­ξεις και «ακού­ει» το Κόμμα.

Τ.
Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο