Αλλάζει η ώρα την Κυριακή τα ξημερώματα, ίσως για τελευταία φορά

Ξημε­ρώ­μα­τα Κυρια­κής 28 Οκτω­βρί­ου, αλλά­ζει η ώρα σε χει­με­ρι­νή στην Ελλά­δα και θα πρέ­πει να μετα­κι­νή­σου­με τους δεί­κτες των ρολο­γιών μία ώρα πίσω και αντί για 4 τα ξημε­ρώ­μα­τα να δεί­χνουν 3 τα ξημερώματα.

Το τελευ­ταίο διά­στη­μα επι­κρά­τη­σε σύγ­χυ­ση σχε­τι­κά την εναλ­λα­γή ανά­με­σα σε θερι­νή και χει­με­ρι­νή ώρα έπει­τα από πρό­τα­ση της Ευρω­παϊ­κής Επι­τρο­πής για κατάρ­γη­σή της.

Μέχρι το τέλος Απρι­λί­ου 2019, σύμ­φω­να με τις επι­τα­γές της Κομι­σιόν, κάθε κρά­τος μέλος της ΕΕ θα πρέ­πει να επι­λέ­ξει αν θα ακο­λου­θή­σει τη σχε­τι­κή πρό­τα­ση, εφό­σον επι­κυ­ρω­θεί το σχέ­διο να μπει τέλος στις επο­χι­κές αλλα­γές ώρας. Να σημειω­θεί ότι η Επι­τρο­πή βασί­στη­κε κυρί­ως στο απο­τέ­λε­σμα δια­βού­λευ­σης που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε φέτος το καλο­καί­ρι μέσω δια­δι­κτύ­ου. Σε αυτό το δια­δι­κτυα­κό δημο­ψή­φι­σμα ψήφι­σαν 4,6 εκα­τομ­μύ­ρια Ευρω­παί­οι, το 84% των οποί­ων τάχθη­κε υπέρ της κατάρ­γη­σης της αλλα­γής ώρας.

Αν η Ελλά­δα επι­λέ­ξει τελι­κά να στα­μα­τή­σει να…γυρίζει τους δεί­κτες των ρολο­γιών τότε η αλλα­γή ώρας στις 31 Μαρ­τί­ου 2019 θα είναι το τελευ­ταίο υπο­χρε­ω­τι­κό πέρα­σμα στη θερι­νή ώρα, ενώ οι χώρες που επι­θυ­μούν να επι­στρέ­ψουν μόνι­μα στη χει­με­ρι­νή ώρα θα έχουν τη δυνα­τό­τη­τα να την αλλά­ξουν μια τελευ­ταία φορά στις 27 Οκτω­βρί­ου 2019. Αυτή τη στιγ­μή οι χώρες της ΕΕ κατα­νέ­μο­νται σε τρεις δια­φο­ρε­τι­κές ωριαί­ες ζώνες:

1. την ώρα της δυτι­κής Ευρώ­πης (Ιρλαν­δία, Πορ­το­γα­λία, Ηνω­μέ­νο Βασίλειο)

2. την ώρα της κεντρι­κής Ευρώ­πης (17 χώρες) και

3. την ώρα της ανα­το­λι­κής Ευρώ­πης (Ελλά­δα, Κύπρος, Βουλ­γα­ρία, Εσθο­νία, Φιν­λαν­δία, Λετο­νία, Λιθουα­νία και Ρουμανία)

Η πρώ­τη φορά πάντως που έγι­νε ανα­φο­ρά περί θερι­νής ώρας ήταν το 1784 από τον Βενια­μίν Φρα­γκλί­νο, ο οποί­ος εξέ­φρα­σε την ιδέα με άρθρο του σε γαλ­λι­κή εφημερίδα.

Ο Φρα­γκλί­νος παρου­σί­α­σε ένα σχέ­διο για τον περιο­ρι­σμό του κόστους φωτι­σμού, «να περιο­ρί­σουν οι Γάλ­λοι τη χρή­ση κεριών» προ­τεί­νο­ντάς τους να ξυπνά­νε μια ώρα νωρί­τε­ρα. Πέρα­σαν πάνω από εκα­τό χρό­νια για να εφαρ­μο­στεί τελι­κά το μέτρο της αλλα­γής σε θερι­νή ώρα. Πρώ­τη ήταν η Γερ­μα­νία το 1916 κατά την διάρ­κεια του Α’ Παγκό­σμιου Πολέ­μου, το παρά­δειγ­μα της οποί­ας ακο­λού­θη­σε και το Ηνω­μέ­νο Βασί­λειο. Δυο χρό­νια αργό­τε­ρα, το 1918, το Αμε­ρι­κα­νι­κό Κογκρέ­σο καθιέ­ρω­σε την τυπι­κή χρή­ση των χρο­νι­κών ζωνών και επι­ση­μο­ποί­η­σε την αλλα­γή της θερι­νής ώρας. Το μέτρο αυτό όμως καταρ­γή­θη­κε αμέ­σως μετά τον Α’ Παγκό­σμιο Πόλε­μο, λόγω της δυσα­ρέ­σκειας του κόσμου, κυρί­ως των αγρο­τών, οι οποί­οι χρειά­ζο­νταν το φως του ήλιου από νωρίς το πρωί για να κάνουν τις αγρο­τι­κές τους εργασίες.

Στην Ελλά­δα η εφαρ­μο­γή της θερι­νής ώρας έγι­νε δοκι­μα­στι­κά για πρώ­τη φορά το 1932, αλλά τελι­κά δεν υιο­θε­τή­θη­κε μέχρι το 1975 που απο­φα­σί­στη­κε να «γυρ­νά­με» τα ρολό­για μας μια ώρα μπρο­στά την τελευ­ταία Κυρια­κή του Μαρ­τί­ου και μια ώρα πίσω την τελευ­ταία Κυρια­κή του Οκτω­βρί­ου. Η αλλα­γή της ώρας, σύμ­φω­να με την οδη­γία της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης υπο­χρε­ώ­νει με νόμο να την τηρή­σουν όλα τα κρά­τη μέλη.

Για­τί έχου­με θερι­νή και χει­με­ρι­νή ώρα; Για­τί η Κομι­σιόν σκέ­φτε­ται την κατάρ­γη­ση της θερινής;