Ανακαλύφθηκε τόπος λατρείας του μυθικού ιδρυτή της Ρώμης

Τις προη­γού­με­νες μέρες είδε το φως της δημο­σιό­τη­τας (ΑΠΕ-ΜΠΕ, AFP και ηλε­κτρο­νι­κά ΜΜΕ) ως  «εκπλη­κτι­κή» ανα­κά­λυ­ψη που μάλι­στα «παρου­σιά­στη­κε για πρώ­τη φορά στο κοι­νό» το εύρη­μα που θεω­ρεί­ται ότι είναι ο τάφος ενός εκ των ιδρυ­τών της Ρώμης, του Ρωμύ­λου, που φέρ­νει την Αιώ­νια Πόλη στις απαρ­χές της ιστο­ρί­ας της προ 3.000 ετών.

ℹ️  Ο ιτα­λι­κός τύπος και οι εκεί αρχαιο­λο­γι­κές υπη­ρε­σί­ες, έχουν επα­νει­λημ­μέ­να ασχο­λη­θεί με το θέμα του σχε­τι­κού μύθου-θρύ­λου, σύμ­φω­να με τον οποίο η Ρώμη ιδρύ­θη­κε από τον Ρωμύ­λο, έπει­τα από τη δολο­φο­νία του αδελ­φού του Ρώμου, ο οποί­ος είχε δια­σχί­σει τα όρια που είχαν χαρα­χθεί για την περί­με­τρο της οικο­δό­μη­σης της νέας πόλης μετά τη δια­φω­νία τους για το που έπρε­πε να κτι­σθεί (ο Ρωμύ­λος επέ­με­νε για το λόφο του Palatino, πάνω από το σπή­λαιο «Λύκαιον» όπου τους μεγά­λω­σε η λύκαι­να, ενώ ο Ρώμος στο Aventino).

ℹ️  Η τοπο­θε­σία (ευρύ­τε­ρη περιο­χή) ήταν βέβαια γνω­στή από τον 19ο αιώ­να στους ειδι­κούς, όταν ο Giacomo. Boni, [Βενε­τία 1859- Ρώμη 1925], είχε δια­τυ­πώ­σει την υπό­θε­ση πως στη Ρωμαϊ­κή Αγο­ρά (Foro Romano) και γύρω από το Comitium (χώρο δημο­σί­ων συνα­ντή­σε­ων, κάτι σαν τη δική μας Πνύ­κα / Εκκλη­σία του δήμου) στην αρχαιό­τη­τα, ενδέ­χε­ται να βρι­σκό­ταν «το μνη­μείο ενός δια­πρε­πούς προ­σώ­που ή ενός ήρωα, ο οποί­ος ενδέ­χε­το να είναι κι ο ιδρυ­τής της πόλης».

Πρό­σφα­τες έρευ­νες, στο πάρ­κο του Κολοσ­σαί­ου, έφε­ραν στο φως μία σαρ­κο­φά­γο από πορώ­δες πέτρω­μα (tufo), μήκους 1,40 μ, που συν­δέ­ε­ται με ένα κυκλι­κό στοι­χείο-πιθα­νόν βωμό. Τα δύο μνη­μεία ανά­γο­νται στον 6ο πΧ. αιώνα.
✔️  Οι υπεύ­θυ­νοι επε­σή­μα­ναν πως είναι αδύ­να­το «να δηλώ­σου­με μετά πάσης επι­στη­μο­νι­κής βεβαιό­τη­τας» ότι πρό­κει­ται για τον τάφο του Ρωμύ­λου.

ℹ️ Η Alfonsina Russo διευ­θύ­ντρια του πάρ­κου ξεκα­θά­ρι­σε ‑παρου­σιά­ζο­ντας για πρώ­τη φορά στους δημο­σιο­γρά­φους το σκάμ­μα, ότι «στις μελέ­τες του, ο Giacomo Boni δεν είχε προ­βεί σε μια ερμη­νεία του τόπου αυτού, απλώς τον είχε περι­γρά­ψει, τονί­ζο­ντας πως είχε δει μία κιβω­τό ή μία λεκά­νη (που αντι­στοι­χού­σε στην σαρ­κο­φά­γο) κι έναν πέτρι­νο κύλινδρο».
«Η πληροφο­ρία τού­τη κατό­πιν λησμο­νή­θη­κε για περί­που έναν αιώ­να, όπως κι η ακρι­βής τοπο­θε­σία του σημεί­ου και για εμάς απο­τέ­λε­σε τερά­στια ανα­κά­λυ­ψη να ξανα­βρού­με εκεί­νο που είχε περι­γρά­ψει ο Boni», πρό­σθε­σε, καταλήγοντας
«Η κρύ­πτη δεν είναι ο τάφος του Ρωμύ­λου — τον Απρί­λιο θα συνε­χι­στούν οι ανα­σκα­φές στο Foro romano» — και «Δεν είναι ο τάφος επει­δή σύμ­φω­να με τους αρχαιο­λό­γους ο Ρωμύ­λος ή σκο­τώ­θη­κε και τεμα­χί­στη­κε, ή πήγε στους ουρα­νούς (ΣΣ |> ανα­λή­φθη­κε όπως ο χρι­στός) ως θεός Quirinus»
«Αυτός -επο­μέ­νως, δεν είναι ο τάφος του, αλλά είναι τόπος μνή­μης όπου γιορ­τά­ζε­ται η λατρεία του Romulus, ένα κενο­τά­φιο, ένα θρη­σκευ­τι­κό μνη­μείο που στε­ρεί­ται των θνη­σι­γε­νών λει­ψά­νων του προ­σώ­που προς τιμήν του οποί­ου ανεγέρθηκε».
«Όλοι οι μύθοι και οι θρύ­λοι έχουν ένα κομ­μά­τι  αλή­θειας και είμαι πεπει­σμέ­νη ότι υπήρ­ξε ένας ήρω­ας που ίδρυ­σε την αιώ­νια πόλη. Νομί­ζω ότι ναι, υπάρ­χει κάτι αληθινό».

Η Alfonsina Russo υπο­γραμ­μί­ζει τη σημα­σία της ανα­κά­λυ­ψης: «Είναι ένα σημα­ντι­κό ιστο­ρι­κό μέρος που δεν είχε ερμη­νευ­θεί μέχρι τώρα και του οποί­ου η μνή­μη χάθη­κε, ήταν συγκι­νη­τι­κό να το βρού­με μετά από 120 χρό­νια από δω και πέρα όλα στη διά­θε­ση των μελε­τη­τών», συμπλη­ρώ­νο­ντας ότι «η επί­σκε­ψη του υπο­γεί­ου θα επι­τρα­πεί στο κοι­νό σε δύο χρό­νια ‑ας το ελπίσουμε»

ℹ️ «Είναι απλώς μία εικα­σία στη βάση των αρχαί­ων πηγών, οι οποί­ες στο σύνο­λό τους για τη ζώνη αυτή της Αγο­ράς επι­κα­λού­νται την ύπαρ­ξη του τάφου του Ρωμύ­λου», εξή­γη­σε η αρχαιο­λό­γος Patrizia Fortini, προ­σθέ­το­ντας πως «βεβαί­ως και πρό­κει­ται για ένα σημα­ντι­κό μνη­μείο, η μορ­φή της κιβω­τού μας υπο­δει­κνύ­ει ένα μνη­μείο, έναν τόπο συλ­λο­γι­κής μνή­μης, αλλά το τι πραγ­μα­τι­κά ήταν δεν μπο­ρού­με να το πού­με».