Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ανακοίνωση – Δελτίο Τύπου ΕΑΚΠ για τα προβλήματα των ΕΜΑΚ

 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Περί συν­θη­κών εργα­σί­ας και «ηρω­ι­σμού» στο Π.Σ. & η σκλη­ρή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα πίσω από τα φώτα της επικαιρότητας» 

Τις προη­γού­με­νες ημέ­ρες με αφορ­μή τις κατα­στρο­φι­κές, φονι­κές σει­σμι­κές δονή­σεις σε Συρία και Τουρ­κία, αξιο­ποι­ή­θη­κε κατά το δοκούν τόσο από Μ.Μ.Ε. όσο και από κυβερ­νη­τι­κούς παρά­γο­ντες η σημα­ντι­κή συμ­βο­λή των συνα­δέλ­φων μας της Ε.Μ.Α.Κ. στην διά­σω­ση εγκλω­βι­σμέ­νων ανθρώ­πων από τα ερεί­πια των σει­σμό­πλη­κτων περιο­χών της Τουρκίας.

Εμείς όμως οι πυρο­σβέ­στες βρι­σκό­μα­στε για ακό­μη μία φορά αντι­μέ­τω­ποι με την υπέρ­με­τρη υπο­κρι­σία ενός ολο­κλή­ρου προ­πα­γαν­δι­στι­κού μηχα­νι­σμού, που ενώ τα χρό­νια εργα­σια­κά μας προ­βλή­μα­τα τα έχει πάντα στο σκο­τά­δι και παρα­μέ­νουν ανι­κα­νο­ποί­η­τα με ευθύ­νη όλων των κυβερ­νή­σε­ων, όταν υπάρ­χουν αντί­στοι­χα γεγο­νό­τα ή ακό­μη και θάνα­τοι συνα­δέλ­φων μας εν ώρα υπη­ρε­σί­ας, προ­τάσ­σουν την ανέ­ξο­δη φρα­σε­ο­λο­γία περί ηρώ­ων και υπε­ραν­θρώ­πων, με στόχο:

Την δια­χρο­νι­κή προ­βο­λή ενός ανύ­παρ­κτου κυβερ­νη­τι­κού έργου στην πολι­τι­κή προ­στα­σία, αλλά και ως εξι­σορ­ρο­πη­τι­κό αντι­στάθ­μι­σμα των κατα­στρο­φι­κών συνε­πειών που βιώ­νει δεκα­ε­τί­ες τώρα κάθε αντι­πυ­ρι­κή περί­ο­δο όχι μόνο η χώρα αλλά και ο λαός μας.

Να χαδεύ­ει τα αυτιά όλων εμάς στο Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα που ενώ είμα­στε σκλη­ρά εργα­ζό­με­νοι και κάτω από τις πιο αντί­ξο­ες συν­θή­κες σηκώ­νου­με στις πλά­τες μας το βάρος της προ­στα­σί­ας δημο­σί­ων υπο­δο­μών, περιου­σιών, οικο­συ­στη­μά­των και ανθρώ­πι­νων ζωών από φυσι­κές και τεχνο­λο­γι­κές κατα­στρο­φές, μένου­με απρο­στά­τευ­τοι, χωρίς στοι­χειώ­δη εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα και χωρίς την ανα­γνώ­ρι­ση του επαγ­γέλ­μα­τός μας ως Βαρύ, Ανθυ­γιει­νό και Επικίνδυνο!

Να λοι­πόν ποια θα ήταν η πραγ­μα­τι­κή και έμπρα­κτη ανα­γνώ­ρι­ση της προ­σφο­ράς των πυρο­σβε­στών όχι μόνο των υπη­ρε­τού­ντων στις Ε.Μ.Α.Κ. αλλά σε όλο το Π.Σ.!

Η άμε­ση έντα­ξη μας στα Β.Α.Ε. και ότι απορ­ρέ­ει από αυτό (ασφα­λι­στι­κό καθε­στώς, μέτρα προ­στα­σί­ας, ωρά­ριο, άδειες, επι­δό­μα­τα κ.λπ.)!

Όλα τα ανέ­ξο­δα λόγια για ηρω­ι­σμούς κ.λπ. είναι στά­χτη στα μάτια και «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε»!

Όμως αυτή η σκό­πι­μη τακτι­κή μέσα από τον επι­λε­κτι­κό δια­χω­ρι­σμό και την κατη­γο­ριο­ποί­η­ση των εργα­ζό­με­νων του Π.Σ. ως προς την σπου­δαιό­τη­τα της προ­σφο­ράς τους, που ενώ έχουν όλοι την ίδια απο­στο­λή και αντι­με­τω­πί­ζουν τις ίδιες εργα­σια­κές συν­θή­κες, πέρα από το καθα­ρά επι­κοι­νω­νια­κό σκέ­λος, απο­σκο­πεί και στο να περιο­ρί­ζει το εύρος των όποιων επι­δο­μα­τι­κών παρο­χών σε ολι­γά­ριθ­μες ομά­δες εργα­ζο­μέ­νων του Π.Σ. όπως έχει γίνει με το επί­δο­μα της Ε.Μ.Α.Κ. και αυτό που πρό­σφα­τα ανήγ­γει­λε ως επι­κίν­δυ­νο η κυβέρ­νη­ση για περιο­ρι­σμέ­νη κατη­γο­ρία εργα­ζο­μέ­νων του Π.Σ..

Η αδυ­σώ­πη­τη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα όμως είναι ότι όλο το μάχι­μο προ­σω­πι­κό του Π.Σ., μόνι­μοι και συμ­βα­σιού­χοι, δίνουν καθη­με­ρι­νά τη μάχη σε όλα τα συμ­βά­ντα που καλεί­ται να αντι­με­τω­πί­σει και δια­κιν­δυ­νεύ­ει την σωμα­τι­κή του ακε­ραιό­τη­τα, επι­τυγ­χά­νο­ντας με πολύ απο­τε­λε­σμα­τι­κό τρό­πο να δια­σώ­σει δεκά­δες ζωές συναν­θρώ­πων μας από τρο­χαία ατυ­χή­μα­τα, αστι­κές πυρ­κα­γιές, ορει­βα­τι­κές απο­στο­λές, σει­σμούς και όπου αλλού κιν­δυ­νεύ­ει ανθρώ­πι­νη ζωή.

Η μακά­βρια στα­τι­στι­κή των θανα­τη­φό­ρων ατυ­χη­μά­των στο Π.Σ. είναι ο αδιά­ψευ­στος μάρ­τυ­ρας. Από τους 54 πυρο­σβέ­στες που χάθη­καν εν ώρα υπη­ρε­σί­ας (μόνι­μους , επο­χι­κούς και δασο­κο­μά­ντος) από το 1987 που ιδρύ­θη­κε η Ε.Μ.Α.Κ. μέχρι και σήμε­ρα, οι 53 υπη­ρε­τού­σαν σε διά­φο­ρες πυρο­σβε­στι­κές υπη­ρε­σί­ες του Π.Σ. και τη δασι­κή υπηρεσία.

Στους μεγά­λους σει­σμούς του Αιγί­ου και της Αθή­νας αλλά και σε άλλα πολυά­ριθ­μα τρο­χαία δυστυ­χή­μα­τα όπως για παρά­δειγ­μα των Τεμπών κ.λπ., μαζί με τους άνδρες της Ε.Μ.Α.Κ. επι­χεί­ρη­σαν δεκά­δες πυρο­σβέ­στες που υπη­ρε­τού­σαν σε διά­φο­ρες υπη­ρε­σί­ες. Όλοι αυτοί οι συνά­δελ­φοι όμως δεν «προ­νό­η­σαν» σεβό­με­νοι το λει­τούρ­γη­μα που υπη­ρε­τού­σαν, όπως κάποιοι άλλοι ευτυ­χώς ελά­χι­στοι, να εκμε­ταλ­λευ­τούν τις τρα­γι­κές, μα και μεγα­λειώ­δεις συνά­μα στιγ­μές δια­σώ­σε­ων ανθρώ­πι­νων ζωών, για να δημιουρ­γή­σουν προ­σω­πι­κό προ­φίλ «ήρωα» μέσα από τις τηλε­ο­πτι­κές κάμε­ρες με την αγα­στή πάντα βοή­θεια δια­φό­ρων Μ.Μ.Ε. και να το εξαρ­γυ­ρώ­σουν στη συνέ­χεια στο χρη­μα­τι­στή­ριο της εσω­κομ­μα­τι­κής και υπη­ρε­σια­κής τους ανέλιξης!

26 Δεκέμ­βρη, του Πανα­γιώ­τη ράπτη

«Οι πυροσβέστες των Ε.Μ.Α.Κ.
αντιμέτωποι με τις παθογένειες του Πυρ/κού Σώματος
»

Η ίδρυ­ση των 8 Ε.Μ.Α.Κ. ξεκί­νη­σε μετά το σει­σμό του 1986 στην Καλα­μά­τα. Έτσι με τα Π.Δ. 96/1987, 347/1994, 266/2000 ιδρύ­θη­καν η 1η, 2η και οι υπό­λοι­πες έξι μονά­δες αντίστοιχα.

Κύριο και δια­χρο­νι­κό πρό­βλη­μα όμως παρα­μέ­νει η υπο­στε­λέ­χω­ση των μονά­δων αυτών. Έτσι η 1η Ε.Μ.Α.Κ. Αττι­κής πάσχει από έλλει­ψη προ­σω­πι­κού που αγγί­ζει το 40%. Αντί­στοι­χα η 2η Ε.Μ.Α.Κ. Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας κυμαί­νε­ται στο 8% αλλά θα πρέ­πει να ληφθεί υπό­ψη ότι σε αντί­θε­ση με κάθε λογι­κή μιας ειδι­κής μονά­δας, της έχει ανα­τε­θεί και δικός της απο­κλει­στι­κός τομέ­ας ευθύ­νης για μη ειδι­κά συμ­βά­ντα στους δήμους Θέρ­μης και Θερ­μαϊ­κού, όπως ένας συνη­θι­σμέ­νος πυρο­σβε­στι­κός σταθ­μός λόγω της παντε­λούς απου­σί­ας πυρο­σβε­στι­κών σταθ­μών στους δήμους Καλα­μα­ριάς, Θέρ­μης, Θερ­μαϊ­κού και Πυλαί­ας Χορ­τιά­τη που απο­τε­λούν την Ανα­το­λι­κή Θεσ­σα­λο­νί­κη! Το γεγο­νός αυτό αυξά­νει τις απαι­τή­σεις και ουσια­στι­κά το πραγ­μα­τι­κό ποσο­στό της υποστελέχωσης.

Για τις υπό­λοι­πες Ε.Μ.Α.Κ. αν και φαι­νο­με­νι­κά είναι πλή­ρεις, η δύνα­μή τους είναι μικρό­τε­ρη ακό­μα και από αρκε­τά πυρο­σβε­στι­κά κλι­μά­κια κωμο­πό­λε­ων της επαρ­χί­ας. Δηλα­δή οι υπάλ­λη­λοι που συγκρο­τούν την κάθε βάρ­δια είναι μετρη­μέ­νοι στα δάχτυ­λα ενός χεριού. Μια πρώ­τη λοι­πόν επι­σή­μαν­ση είναι ότι οι ειδι­κές εκπαι­δεύ­σεις των υπαλ­λή­λων της Ε.Μ.Α.Κ. προ­σφέ­ρουν επαγ­γελ­μα­τι­κή εξει­δί­κευ­ση και όχι υπε­ράν­θρω­πες δυνάμεις!

Αυτό το γεγο­νός όλες οι μέχρι τώρα πολι­τι­κές ηγε­σί­ες προ­σπα­θούν να αγνο­ή­σουν, όπως κατα­γρά­φη­κε και από την επί­σκε­ψη του Πρω­θυ­πουρ­γού στην 1η Ε.Μ.Α.Κ., προσ­δί­δο­ντας στο προ­σω­πι­κό της Ε.Μ.Α.Κ. υπέρ­με­τρες ικα­νό­τη­τες βάζο­ντας εμμέ­σως πλην σαφώς δια­χω­ρι­στι­κή γραμ­μή με όλο το υπό­λοι­πο προ­σω­πι­κό του Π.Σ. που σε καθη­με­ρι­νή βάση σημειώ­νει τους μικρούς και μεγά­λους άθλους του σώζο­ντας περιου­σί­ες, δημό­σιο πλού­το και ανθρώ­πι­νες ζωές μακριά όμως από τα φώτα της δημοσιότητας!

Επι­βα­ρυ­ντι­κά στο παρα­πά­νω πρό­βλη­μα λει­τουρ­γεί και ο μέσος όρος ηλι­κί­ας των υπαλ­λή­λων. Παρό­λο που το άρθρο 161 του ν.4662/2020 δίνει το στίγ­μα των ανα­γκών για νεα­ρής ηλι­κί­ας προ­σω­πι­κό, προ­βλέ­πο­ντας τα τριά­ντα πέντε (35) έτη ως ανώ­τα­το όριο για μετα­κι­νή­σεις προς τις Ε.Μ.Α.Κ. από το βαθ­μό του πυρο­νό­μου και κάτω, η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι αρκε­τά διαφορετική.

Έτσι παρα­τη­ρεί­ται αυξη­μέ­νος ηλι­κια­κός μέσος όρος που ξεκι­νά για την 1η Ε.Μ.Α.Κ. Αττι­κής λίγο πάνω από τα 40 έτη και κατα­λή­γει στην 5η Ε.Μ.Α.Κ. Ηπεί­ρου και την 8η Ε.Μ.Α.Κ. Θεσ­σα­λί­ας σε πάνω από 45 έτη. Ίσως οι Ε.Μ.Α.Κ. να είναι η μεγα­λύ­τε­ρη επι­βε­βαί­ω­ση για τις θέσεις της Ενω­τι­κής Αγω­νι­στι­κής Κίνη­σης Πυρο­σβε­στών (βλ. σχε­τι­κή πρό­τα­ση eakp.gr από 2/2/2023) όπου διεκ­δι­κού­με οποια­δή­πο­τε πρό­σλη­ψη στο επι­χει­ρη­σια­κό σκέ­λος να αφο­ρά μόνι­μο προ­σω­πι­κό και να γίνε­ται απο­κλει­στι­κά μέσω πανελ­λη­νί­ων εξε­τά­σε­ων ώστε να υπάρ­χει στα­θε­ρή και σχε­δια­σμέ­νη εισ­ροή ατό­μων νεα­ρής ηλι­κί­ας σε τακτά χρο­νι­κά διαστήματα.

Το πρό­βλη­μα όμως της έλλει­ψης προ­σω­πι­κού δημιουρ­γεί και άλλα επι­πρό­σθε­τα. Αυτός είναι ο λόγος που η 1η Ε.Μ.Α.Κ. φαί­νε­ται να κατέ­χει ακό­μα μια αρνη­τι­κή πρω­τιά σε θέμα­τα προ­σω­πι­κού, με οφει­λό­με­να κατά μέσο όρο δια­κό­σια (200) 8ωρα ημε­ρη­σί­ων ανα­παύ­σε­ων σε κάθε υπάλ­λη­λο που δίνο­νται ως «αμοι­βή» για τις απλή­ρω­τες υπερωρίες!

Αντί­στοι­χα παρα­τη­ρεί­ται μια οφει­λή περί­που δεκα­πέ­ντε (15) ημε­ρών κανο­νι­κής άδειας από παρελ­θό­ντα έτη σε κάθε υπάλ­λη­λο κατά μέσο όρο. Φυσι­κά στις υπό­λοι­πες δε σημαί­νει ότι η κατά­στα­ση προ­δια­θέ­τει πανη­γυ­ρι­σμούς και εφη­συ­χα­σμό. Είναι μάλι­στα χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι συνά­δελ­φοι που χρειά­στη­κε να μετα­βούν στην Τουρ­κία, την προη­γού­με­νη ημέ­ρα εμπλέ­κο­νταν στην αντι­με­τώ­πι­ση της κακο­και­ρί­ας «Μπάρ­μπα­ρα».

Να για­τί η Ε.Α.Κ.Π. διεκ­δι­κεί τη χρη­μα­τι­κή απο­ζη­μί­ω­ση της υπε­ρω­ρια­κής εργα­σί­ας όπως ισχύ­ει για όλο τον υπό­λοι­πο δημό­σιο τομέα, αλλά και τη θέσπι­ση ανώ­τα­του ορί­ου υπε­ρω­ριών κόντρα σε κάθε διά­τα­ξη (βλ. Ωρά­ριο – Επι­φυ­λα­κή eakp.gr) που προ­βλέ­πει τη συγκέ­ντρω­ση ημε­ρη­σί­ων αναπαύσεων.

Στο πλαί­σιο του προ­σω­πι­κού θα πρέ­πει να εντα­χθεί και το θέμα των μετα­θέ­σε­ων. Είναι αυτο­νό­η­το ότι για να μπο­ρέ­σει πραγ­μα­τι­κά ένας πυρο­σβέ­στης να εντα­χθεί και να λει­τουρ­γή­σει στα πλαί­σια μιας ειδι­κής μονά­δας απαι­τού­νται συστη­μα­τι­κές μετεκ­παι­δεύ­σεις που κοστί­ζουν σε χρό­νο και χρή­μα. Τόσο για τον ίδιο όσο και για το Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα.

Επο­μέ­νως θα πρέ­πει να υπάρ­χει αντί­στοι­χη δια­σφά­λι­ση, κίνη­τρα και αντι­κί­νη­τρα, ώστε μετά την παρα­κο­λού­θη­ση συγκε­κρι­μέ­νου προ­γράμ­μα­τος εκπαι­δεύ­σε­ων και τη συμπλή­ρω­ση ορι­σμέ­νου χρό­νου υπη­ρε­σί­ας, ο υπάλ­λη­λος της Ε.Μ.Α.Κ., με αίτη­σή του, να χαρα­κτη­ρί­ζε­ται όχι μόνο από αμε­τά­θε­το αλλά ακό­μα και αμε­τα­κί­νη­το σε άλλη υπη­ρε­σία εντός του ίδιου νομού.

Η Ε.Α.Κ.Π. και σε αυτό έχει απο­δει­χθεί ο μονα­δι­κός πόλος που μπο­ρεί να απο­τε­λέ­σει στή­ριγ­μα των συνα­δέλ­φων αφού σε αντί­θε­ση με όλες τις υπό­λοι­πες παρα­τά­ξεις του κυβερ­νη­τι­κού συν­δι­κα­λι­σμού αντι­πά­λε­ψε και συνε­χί­ζει να αγω­νί­ζε­ται μόνη της για την κατάρ­γη­ση του αμε­τά­θε­του που επέ­φε­ρε ο ν. 4662/2020.

Επι­πλέ­ον δεν πρέ­πει να θεω­ρού­νται ασή­μα­ντα τα ζητή­μα­τα που έχουν να κάνουν με τον εξο­πλι­σμό. Μέρι­μνα λοι­πόν θα πρέ­πει να υπάρ­ξει για την επαρ­κή προ­στα­σία από και­ρι­κές συν­θή­κες και τη στέ­γα­ση όλων των οχη­μά­των σε όσες Ε.Μ.Α.Κ. αυτό απαι­τεί­ται, όπως 2η Ε.Μ.Α.Κ. Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας, 7η Ε.Μ.Α.Κ. Στε­ρε­άς Ελλά­δας κ.λπ., ή ακό­μα και για την πλή­ρη ή μερι­κή μετε­γκα­τά­στα­ση όπως συζη­τεί­ται για την 5η Ε.Μ.Α.Κ. Ηπεί­ρου. Ούτε θα πρέ­πει να ξεχνά κανείς τις κατά και­ρούς δια­τυ­πω­μέ­νες μέσα από σχε­τι­κά πορί­σμα­τα προ­τά­σεις από το 2012, από­ψεις για κατάρ­γη­ση και συγ­χω­νεύ­σεις 45 συνο­λι­κά πυρο­σβε­στι­κών υπη­ρε­σιών και ορι­σμέ­νων Ε.Μ.Α.Κ. όπως για παρά­δειγ­μα της 4ης Ε.Μ.Α.Κ. στην Ανα­το­λι­κή Μακε­δο­νία και Θρά­κη, της 7ης Ε.Μ.Α.Κ. στη Στε­ρεά Ελλά­δα αλλά και της 8ης Ε.Μ.Α.Κ. στη Θεσ­σα­λία. Σχε­δια­σμοί που απο­κα­λύ­φθη­καν έγκαι­ρα από την Ε.Α.Κ.Π. και έδω­σε τη μάχη μαζί με κοι­νω­νι­κούς φορείς από τις εν λόγω τοπι­κές κοι­νω­νί­ες για την απο­τρο­πή τους.

Με δεδο­μέ­να όλα τα παρα­πά­νω ως Ενω­τι­κή Αγω­νι­στι­κή Κίνη­ση Πυρο­σβε­στών νιώ­θου­με την ανά­γκη να συγ­χα­ρού­με και να ευχα­ρι­στή­σου­με κάθε συνά­δελ­φο στις Ε.Μ.Α.Κ. τόσο αυτούς που μετέ­βη­σαν στην Τουρ­κία όσο και εκεί­νους που έμει­ναν πίσω και επω­μί­στη­καν για λίγο, μεγα­λύ­τε­ρο μερί­διο ευθύ­νης ώστε να καλύ­πτουν τις υπη­ρε­σια­κές ανά­γκες στην περιο­χή ευθύ­νης τους. Ωστό­σο καλού­με παράλ­λη­λα, όχι μόνο αυτούς αλλά και κάθε άλλο πυρο­σβέ­στη, να πάρει μια ξεκά­θα­ρη θέση απέ­να­ντι στη στά­ση απα­ξί­ω­σης που όλες οι μέχρι τώρα κυβερ­νή­σεις έχουν επιδείξει.

Τα χει­ρο­κρο­τή­μα­τα και οι ευχα­ρι­στί­ες είναι απο­λύ­τως ευπρόσ­δε­κτα από όποιο μέρος του λαού θέλει να εκφρά­σει την ευγνω­μο­σύ­νη του με αυτόν τον τρό­πο. Όμως δεν μπο­ρεί να γίνουν απο­δε­κτές οι φιλο­φρο­νή­σεις, οι έπαι­νοι και τα φιλι­κά χτυ­πή­μα­τα στην πλά­τη από όλους όσοι είχαν δια­χρο­νι­κά την κυβερ­νη­τι­κή ευθύ­νη και δεν έδω­σαν τις απα­ραί­τη­τες λύσεις στα χρο­νί­ζο­ντα προ­βλή­μα­τα τόσο των Ε.Μ.Α.Κ. όσο και γενι­κό­τε­ρα του Π.Σ.

Η όποια υψη­λή εξει­δί­κευ­ση και η επέμ­βα­ση στα συμ­βά­ντα με επαγ­γελ­μα­τι­σμό και υπευ­θυ­νό­τη­τα ας μη συγ­χέ­ε­ται σκο­πί­μως με δήθεν υπε­ράν­θρω­πες δυνά­μεις ή ιδε­ο­λο­γή­μα­τα περί ελίτ μειο­ψη­φί­ας. Οι πυρο­σβέ­στες είναι «κοι­νοί θνη­τοί», με ανά­γκες, οικο­γέ­νειες και καθη­με­ρι­νές υπο­χρε­ώ­σεις. Η πρό­σφα­τη συν­δρο­μή στο λαό της Τουρ­κί­ας θέλου­με να γίνει μήνυ­μα φιλί­ας των λαών και όχι εργα­λείο σε κάποια μελ­λο­ντι­κή πολε­μι­κή σκα­κιέ­ρα λόγω των «γεω­πο­λι­τι­κά δύσκο­λων συνθηκών».

Όσο για τις εξαγ­γε­λί­ες περί ενός «κεντρι­κού σχε­δια­σμού ο οποί­ος θα ανα­βαθ­μί­ζει συνέ­χεια την Πολι­τι­κή Προ­στα­σία», τόσο η παρού­σα κυβέρ­νη­ση όσο και οι προη­γού­με­νες έχουν συμ­βά­λει δρα­στή­ρια ώστε να απο­δυ­να­μώ­νε­ται συνε­χώς ο όποιος κεντρι­κός σχε­δια­σμός, ανα­θέ­το­ντας μέρος των ευθυ­νών του κρά­τους για την Πολι­τι­κή Προ­στα­σία σε Ο.Τ.Α., Ιδιώ­τες, Εθε­λο­ντι­κές οργα­νώ­σεις και Μ.Κ.Ο..

Για αυτό κάθε λόγος περί κτη­ρια­κών εγκα­τα­στά­σε­ων και μετε­γκα­τα­στά­σε­ων προ­σκρού­ει πλέ­ον σε Δημο­τι­κά και Περι­φε­ρεια­κά Συμ­βού­λια όπως στην Ήπει­ρο πριν δυο εβδο­μά­δες σχε­τι­κά με το Ε.Κ.Α.Β. και την 5η Ε.Μ.Α.Κ.. Αντί­στοι­χα δηλα­δή με τα προ­βλή­μα­τα που πρό­σφα­τα κατήγ­γει­λε η Ε.Α.Κ.Π. για τα Πυρο­σβε­στι­κά Κλι­μά­κια Αργυ­ρά­δων και Πλω­μα­ρί­ου (βλ. Σχε­τι­κές παρεμ­βά­σεις eakp.gr από 9/2/2023 και 17/2/2023 αντίστοιχα).

Η πολι­τι­κή ηγε­σία καλεί­τε να απο­δεί­ξει με έμπρα­κτο και ουσια­στι­κό τρό­πο για την επί­λυ­ση όλων των χρό­νιων προ­βλη­μά­των των εργα­ζο­μέ­νων του Π.Σ., αν πραγ­μα­τι­κά θέλει να ανα­γνω­ρί­σει την προ­σφο­ρά των πυροσβεστών.

Ο ελλη­νι­κός λαός και οι πυρο­σβέ­στες επι­βάλ­λε­ται να πιέ­σουν προς αυτή την κατεύ­θυν­ση με οργα­νω­μέ­νο και μαζι­κό τρόπο.

ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΩΝ

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο