Ανακοίνωση ΤΕ Λακωνίας του ΚΚΕ για την υπόθεση βιασμού 13χρονου κοριτσιού

“Να μη συνη­θί­σου­με ως «κανο­νι­κό­τη­τα» ένα παι­δί να πει­νά­ει, να δου­λεύ­ει, να μην πηγαί­νει σχο­λείο, να κακο­ποιεί­ται!” τονί­ζει σε ανα­κοί­νω­ση η Τομε­α­κή Επι­τρο­πή Λακω­νί­ας του ΚΚΕ σε ανα­κοί­νω­ση για την υπό­θε­ση βια­σμού 13χρονου κοριτσιού.

Ανα­λυ­τι­κά:

«Η απο­κά­λυ­ψη άλλου ενός απο­τρό­παιου εγκλή­μα­τος βια­σμού σε βάρος ανή­λι­κου κορι­τσιού στην Αν. Μάνη είναι μια ακό­μη από­δει­ξη της σήψης της εκμε­ταλ­λευ­τι­κής κοινωνίας.

Ένα σάπιο οικο­νο­μι­κό, κοι­νω­νι­κό, πολι­τι­στι­κό υπό­βα­θρο, πάνω στο οποίο φυτρώ­νουν, ο ατο­μι­σμός, ο αντα­γω­νι­σμός, η αλα­ζο­νεία, η υπο­τί­μη­ση της προ­σω­πι­κό­τη­τας του ανθρώ­που, ακό­μα και της ίδιας της ζωής του.

Αυτές οι σάπιες, φθαρ­μέ­νες αξί­ες ανα­πα­ρά­γο­νται στην «αρέ­να» της καπι­τα­λι­στι­κής κοινωνίας.

Γίνο­νται τρό­πος ζωής μέσα στο σχο­λείο, στο πανε­πι­στή­μιο, στον χώρο δου­λειάς, αλλά και από τα ΜΜΕ και τα Μέσα Κοι­νω­νι­κής Δικτύ­ω­σης, δια­μορ­φώ­νο­ντας μαζι­κά πρό­τυ­πα αντί­στοι­χων δια­προ­σω­πι­κών — ερω­τι­κών σχέσεων.

Αυτό είναι το έδα­φος που διευ­κο­λύ­νει — μαζί με άλλους παρά­γο­ντες — τη δια­μόρ­φω­ση τέτοιων ατο­μι­κών συνει­δή­σε­ων και προ­σω­πι­κο­τή­των, ικα­νών να πρά­ξουν απο­τρό­παιες εγκλη­μα­τι­κές πράξεις!

Ακό­μα πιο ύπου­λη είναι η προ­σπά­θεια όλων όσων κυβέρ­νη­σαν και κυβερ­νούν, να απο­κρύ­ψουν τις κύριες ευθύ­νες του κρά­τους για την έλλει­ψη μέτρων προ­στα­σί­ας των παι­διών, δια­χέ­ο­ντάς τες γενι­κά κι αφη­ρη­μέ­να στην κάθε οικο­γέ­νεια ή σε όλη την κοινωνία.

Από τη μια έχου­με ένα «επι­τε­λι­κό κρά­τος», το οποίο δήθεν εξα­σφα­λί­ζει την «ανά­πτυ­ξη για όλους» που είναι ικα­νό να φακε­λώ­νει τους πάντες, να κατα­στεί­λει αγώ­νες εργα­ζο­μέ­νων, να δίνει εκα­τομ­μύ­ρια για τους εξο­πλι­σμούς του ΝΑΤΟ, αλλά επι­λε­κτι­κά ανί­κα­νο να προ­στα­τέ­ψει τα παι­διά μας.

Δεν συμ­βι­βα­ζό­μα­στε τα παι­διά μας να μένουν απρο­στά­τευ­τα απέ­να­ντι σε τέτοιες εγκλη­μα­τι­κές πράξεις.

Τώρα χρειά­ζε­ται να δυνα­μώ­σει ο αγώ­νας ώστε να ανα­πτυ­χθεί το ανα­γκαίο δίκτυο κρα­τι­κών, δωρε­άν κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σιών με επί­κε­ντρο την πρόληψη.

Να προ­χω­ρή­σουν ενη­με­ρω­τι­κά προ­γράμ­μα­τα στα σχο­λεία από επι­στη­μο­νι­κούς κρα­τι­κούς φορείς για το φαι­νό­με­νο της βίας και της σεξουα­λι­κής παρενόχλησης.

Καλού­με όλους και όλες να υψώ­σου­με “ασπί­δα προ­στα­σί­ας” για τα παι­διά και κάθε οικο­γέ­νεια που υπο­φέ­ρει, μετα­τρέ­πο­ντας την οργή μας σε δύνα­μη ανα­τρο­πής. Για να μπο­ρεί κάθε παι­δί να ζει μια ζωή απαλ­λαγ­μέ­νη από τη βία και την κακοποίηση.»

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα