Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της 7ης Ιούλη 2019

1. Η ΚΕ χαι­ρε­τί­ζει τα χιλιά­δες μέλη του Κόμ­μα­τος και της ΚΝΕ, τους οπα­δούς, τους συνερ­γα­ζό­με­νους, τους ψηφο­φό­ρους, που συνέ­βα­λαν στην εκλο­γι­κή μάχη του ΚΚΕ.

Ιδιαί­τε­ρα χαι­ρε­τί­ζου­με όσους και όσες έκα­ναν αυτό το βήμα για πρώ­τη φορά, τους νέους και τις νέες που έδω­σαν την πρώ­τη τους ψήφο στο Κόμ­μα μας.

Αγω­νι­στι­κά χαι­ρε­τί­ζου­με όσους στή­ρι­ξαν το ΚΚΕ σε αυτή την εκλο­γι­κή μάχη, συνε­χί­ζο­ντας μια ανά­λο­γη συμπό­ρευ­ση που υπήρ­ξε και στις ευρωεκλογές.

Αυτή η συμπό­ρευ­ση έχει τη δική της δυνα­μι­κή, που δεν εξα­ντλεί­ται στις υπο­ψη­φιό­τη­τες ούτε μετριέ­ται μόνο στην κάλ­πη. Εκφρά­ζει διερ­γα­σί­ες που μπο­ρούν να πολ­λα­πλα­σια­στούν στο εργα­τι­κό λαϊ­κό κίνη­μα, στους αγώ­νες, που θα πρέ­πει να ανα­πτυ­χθούν, απέ­να­ντι στην αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή που θα συνε­χί­σει η νέα κυβέρ­νη­ση της ΝΔ.

Η επό­με­νη μέρα πρέ­πει να βρει και νέες δυνά­μεις στο δρό­μο της αντε­πί­θε­σης, στο δρό­μο της ταξι­κής πολι­τι­κής και μαζι­κής πάλης, της ανα­σύ­ντα­ξης του εργα­τι­κού κινή­μα­τος, της προ­ώ­θη­σης της αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής αντι­μο­νο­πω­λια­κής κοι­νω­νι­κής συμ­μα­χί­ας και της προ­σέλ­κυ­σης στο κίνη­μα των γυναι­κών και της νεολαίας.

Η ενί­σχυ­ση της πολι­τι­κής επιρ­ρο­ής του ΚΚΕ στις εργα­τι­κές γει­το­νιές, σε βιο­μη­χα­νι­κές περιο­χές αστι­κών κέντρων, δεί­χνει ότι μονό­δρο­μος για την ισχυ­ρο­ποί­η­ση του ΚΚΕ στην ταξι­κή πάλη και την ενί­σχυ­σή του στο κοι­νο­βού­λιο, είναι η δου­λειά μέσα στα εργο­στά­σια, τα πολυ­κα­τα­στή­μα­τα, στους δρό­μους με τα μικρο­μά­γα­ζα, στις λαϊ­κές συνοι­κί­ες, στους χώρους της υγεί­ας, της εκπαί­δευ­σης, ιδιαί­τε­ρα σε χώρους όπου συγκε­ντρώ­νε­ται η νεο­λαία, όταν τα επι­μέ­ρους διά­φο­ρα κινή­μα­τα και δρά­σεις, συνε­νώ­νο­νται σε πανελ­λα­δι­κό επί­πε­δο με ενιαία αιτή­μα­τα και κατεύ­θυν­ση αμφι­σβή­τη­σης του συστήματος.

2. Οι συν­θή­κες των βου­λευ­τι­κών εκλο­γών, όπως και των ευρω­ε­κλο­γών, πριν ένα μήνα, απο­τύ­πω­σαν ένα νέο συσχε­τι­σμό μετα­ξύ των αστι­κών κομ­μά­των, με κύριο χαρα­κτη­ρι­στι­κό την κυβερ­νη­τι­κή εναλ­λα­γή μετα­ξύ των δύο μεγα­λύ­τε­ρων κομ­μά­των του κεφα­λαί­ου, των μονο­πω­λί­ων, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ.

Αυτή η κυβερ­νη­τι­κή εναλ­λα­γή είναι στο πλαί­σιο των γενι­κό­τε­ρων επι­διώ­ξε­ων και απαι­τή­σε­ων της άρχου­σας τάξης για μια πιο σχε­δια­σμέ­νη παρέμ­βα­ση, με στό­χο τη θωρά­κι­ση του συστή­μα­τος δια­κυ­βέρ­νη­σης με μεγα­λύ­τε­ρη στα­θε­ρό­τη­τα και απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα, μπρο­στά σε πιθα­νούς μελ­λο­ντι­κούς κιν­δύ­νους που απορ­ρέ­ουν από την αναι­μι­κή οικο­νο­μι­κή καπι­τα­λι­στι­κή ανά­καμ­ψη και τους οξύ­τε­ρους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς αντα­γω­νι­σμούς που μαί­νο­νται στην περιο­χή μας αλλά και ευρύτερα.

Στα εκλο­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα κατα­γρά­φη­κε ως ένα βαθ­μό, η δικαιο­λο­γη­μέ­νη λαϊ­κή δυσα­ρέ­σκεια απέ­να­ντι στην κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ, που συνέ­χι­σε το αντι­λαϊ­κό έργο των κυβερ­νή­σε­ων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Ωστό­σο, είναι αρνη­τι­κό το γεγο­νός ότι ένας κόσμος, εξαι­τί­ας της πολι­τι­κής του ΣΥΡΙΖΑ, στρά­φη­κε σε παλιό­τε­ρες δοκι­μα­σμέ­νες αντι­λαϊ­κές επι­λο­γές. Ο ΣΥΡΙΖΑ, υλο­ποιώ­ντας μια «δεξιά» αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή με «αρι­στε­ρά» λόγια, έφε­ρε μεγα­λύ­τε­ρη σύγ­χυ­ση για το τι είναι «δεξιό — συντη­ρη­τι­κό» και τι «αρι­στε­ρό — προ­ο­δευ­τι­κό». Επέ­τρε­ψε στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να εμφα­νί­ζο­νται δικαιω­μέ­νοι, να προ­βάλ­λουν με κυνι­σμό το αντι­λαϊ­κό τους πρό­γραμ­μα, την ανά­γκη πιο γρή­γο­ρης προ­ώ­θη­σης των αντι­λαϊ­κών αναδιαρθρώσεων.

Η ΝΔ αξιο­ποί­η­σε την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή του ΣΥΡΙΖΑ και την δυσα­ρέ­σκεια που αυτή προ­κά­λε­σε, προ­κει­μέ­νου να επα­νέλ­θει δρι­μύ­τε­ρη στην κυβερ­νη­τι­κή δια­χεί­ρι­ση. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπη­ρέ­τη­σε το καπι­τα­λι­στι­κό κατε­στη­μέ­νο, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, με τον καλύ­τε­ρο για αυτούς τρό­πο, με απο­τέ­λε­σμα ως ένα βαθ­μό να φθα­ρεί το «αρι­στε­ρό», «ΕΑΜο­γε­νές» προ­σω­πείο του. Ταυ­τό­χρο­να, επε­δί­ω­ξε και επι­διώ­κει να ανα­πλη­ρώ­νει τις δυνά­μεις του από το χώρο της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας και της λεγό­με­νης κεντρο­α­ρι­στε­ράς, εμφα­νι­ζό­με­νος ως συνε­χι­στής του Ε. Βενι­ζέ­λου, του Α. Παπαν­δρέ­ου κ.α. Αυτό είναι και το νόη­μα της «ανα­μόρ­φω­σης του ΣΥΡΙΖΑ», αντα­γω­νι­ζό­με­νος το χώρο του ΠΑΣΟΚ και πρό­σφα­τα του ΜΕΡΑ25. Ο λεγό­με­νος μετα­σχη­μα­τι­σμός του ΣΥΡΙΖΑ, οδη­γεί μόνο στην παρα­πέ­ρα θωρά­κι­ση του ίδιου αντι­λαϊ­κού πολι­τι­κού συστήματος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως έκα­νε και το ΠΑΣΟΚ παλιό­τε­ρα, προ­σπα­θεί να ντύ­σει μια βάρ­βα­ρη, αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή, με το μαν­δύα της «προ­ό­δου» και της «προ­ο­δευ­τι­κής συμ­μα­χί­ας», δυσφη­μώ­ντας τελι­κά τις αξί­ες της πραγ­μα­τι­κής προ­ό­δου, τρο­φο­δο­τώ­ντας αντι­δρα­στι­κά αντα­να­κλα­στι­κά και με την ίδια την πολι­τι­κή του και τη διά­ψευ­ση ελπί­δων σημα­ντι­κών τμη­μά­των του λαού.

Ένα μέρος της λαϊ­κής δυσα­ρέ­σκειας κατευ­θύν­θη­κε σε άλλες δυνά­μεις που στη­ρί­χτη­καν και προ­ε­τοι­μά­στη­καν, για να παί­ξουν το ρόλο είτε του ανα­χώ­μα­τος στο γνή­σιο λαϊ­κό ριζο­σπα­στι­σμό είτε του συμπλη­ρώ­μα­τος στην αντι­λαϊ­κή κυβερ­νη­τι­κή δια­χεί­ρι­ση προς όφε­λος των καπι­τα­λι­στών παίρ­νο­ντας τη θέση προη­γού­με­νων, όπως το Ποτά­μι, η Ένω­ση Κεντρώ­ων, οι ΑΝΕΛ και άλλοι. Την ίδια στιγ­μή, ο ΣΥΡΙΖΑ συνε­χί­ζει να εγκλω­βί­ζει σημα­ντι­κές εργα­τι­κές λαϊ­κές δυνά­μεις στη λογι­κή μιας φαι­νο­με­νι­κά πιο «ανώ­δυ­νης καπι­τα­λι­στι­κής δια­χεί­ρι­σης», «διόρ­θω­σης της ΕΕ», «ανα­γκαί­ας» συμ­με­το­χής στο ΝΑΤΟ.

3. Ο ταξι­κός συσχε­τι­σμός δυνά­με­ων παρα­μέ­νει πολύ αρνη­τι­κός, όχι μόνο στην Ελλά­δα, αλλά συνο­λι­κά στην Ευρώ­πη, στην περιο­χή μας, το εργα­τι­κό λαϊ­κό κίνη­μα δεν έχει περά­σει ακό­μη σε φάση δυνα­μι­κής και πιο μαζι­κής αντεπίθεσης.

Το γεγο­νός ότι τα αστι­κά κόμ­μα­τα μπό­ρε­σαν να εγκλω­βί­σουν τη μεγά­λη λαϊ­κή πλειο­ψη­φία, δημιουρ­γεί περισ­σό­τε­ρες δυσκο­λί­ες στην εργα­τι­κή λαϊ­κή πάλη. Στα εκλο­γι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα απο­τυ­πώ­θη­κε συνο­λι­κό­τε­ρα μια τάση συντη­ρη­τι­κής ανα­δί­πλω­σης, ανα­ζή­τη­σης λύσε­ων από μια δήθεν καλύ­τε­ρη δια­χεί­ρι­ση του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος. Σε πλα­τιά τμή­μα­τα του λαού κυριαρ­χούν οι μειω­μέ­νες απαι­τή­σεις, η ηττο­πά­θεια, η μοι­ρο­λα­τρία. Ωστό­σο, πολ­λοί εργα­ζό­με­νοι επι­λέ­γουν τα βασι­κά αστι­κά κόμ­μα­τα με βαριά καρ­διά χωρίς ενθου­σια­σμό, και το κυριό­τε­ρο, χωρίς προσ­δο­κί­ες ότι κάτι μπο­ρεί να αλλά­ξει θετι­κά στη ζωή τους δια­τη­ρώ­ντας μια ελά­χι­στη ελπί­δα «να μη γίνει χειρότερη».

Αυτοί οι εργα­ζό­με­νοι σήμε­ρα στέ­κο­νται πιο θετι­κά απέ­να­ντι στο ΚΚΕ, παρα­κο­λου­θούν τις θέσεις του, προ­βλη­μα­τί­ζο­νται, έστω κι αν ακό­μη δεν έχουν πει­στεί να κάνουν ένα πιο απο­φα­σι­στι­κό βήμα. Οι θέσεις του ΚΚΕ συγκέ­ντρω­σαν ενδια­φέ­ρον και θετι­κό προ­βλη­μα­τι­σμό, ανε­ξάρ­τη­τα αν έφθα­σαν και στην επι­λο­γή του ΚΚΕ στην κάλπη.

Απο­τε­λούν όλα αυτά σοβα­ρή παρα­κα­τα­θή­κη και για το λαό, αλλά και ευθύ­νη του ΚΚΕ, να απο­τε­λέ­σει πιο ισχυ­ρό εφαλ­τή­ριο αγω­νι­στι­κής συσπεί­ρω­σης μέσα στις γραμ­μές του εργα­τι­κού — λαϊ­κού κινή­μα­τος. Το ΚΚΕ έχει εμπι­στο­σύ­νη ότι η εργα­τι­κή τάξη θα δια­ψεύ­σει τις ελπί­δες της αστι­κής τάξης και των κομ­μά­των της που επι­διώ­κουν να παρα­μέ­νει χει­ρα­γω­γη­μέ­νη και διστα­κτι­κή για μεγά­λο χρο­νι­κό διά­στη­μα, ότι τελι­κά θα γίνει αυτή ο βασι­κός παρά­γο­ντας για την αλλα­γή του συσχε­τι­σμού δυνά­με­ων στο κίνη­μα και στο πολι­τι­κό επί­πε­δο, με στό­χο την εξουσία.

4. Το ΚΚΕ θα αξιο­ποι­ή­σει τη δύνα­μη των 300.000 ψηφο­φό­ρων του και το ποσο­στό του 5,3% που του έδω­σε ο ελλη­νι­κός λαός, με τους 15 εκλεγ­μέ­νους βου­λευ­τές του, για να υπη­ρε­τή­σει τα λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα. Θα απο­τε­λέ­σουν το συνε­πές και μαχη­τι­κό στή­ριγ­μα των εργα­ζο­μέ­νων, για την ενδυ­νά­μω­ση του εργα­τι­κού και του λαϊ­κού κινή­μα­τος στην αντε­πί­θε­σή του απέ­να­ντι στην αντι­λαϊ­κή κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή, που θα συνε­χι­στεί αλλά και στην κάλ­πι­κη αστι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση των άλλων κομμάτων.

Θετι­κή είναι η αύξη­ση ψήφων στην Περι­φέ­ρεια Αττι­κής, τόσο σε σχέ­ση με τις ευρω­ε­κλο­γές του Μάη 2019, όσο και με τις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές του Σεπτέμ­βρη 2015, με βάση και το ειδι­κό βάρος που έχει η Αττι­κή για όλη τη χώρα.

Το ποσο­στό του ΚΚΕ επι­τεύ­χθη­κε μέσα σε συν­θή­κες πόλω­σης, εκβια­στι­κών διλημ­μά­των, απο­γο­ή­τευ­σης, απο­χής, μειω­μέ­νων απαι­τή­σε­ων που καλ­λιερ­γούν, όχι μόνο η ΝΔ, αλλά και άλλες αστι­κές και οπορ­του­νι­στι­κές δυνά­μεις που παρου­σιά­ζο­νται ως «αρι­στε­ρές» και ως «φιλο­σο­σια­λί­ζου­σες», ενώ ήταν έντο­νη η παρέμ­βα­ση της μεγα­λο­ερ­γο­δο­σί­ας και των συμ­μά­χων της, η πίε­ση που άσκη­σε για την ενί­σχυ­ση της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, τα εμπό­δια, που μετα­ξύ άλλων, τέθη­καν σε χιλιά­δες εργα­ζό­με­νους που εργά­ζο­νταν μακριά από τον τόπο άσκη­σης του εκλο­γι­κού τους δικαιώματος.

Το ποσο­στό του ΚΚΕ επι­τεύ­χθη­κε με τη σκλη­ρή δου­λειά χιλιά­δων μελών, φίλων του ΚΚΕ και άλλων ανθρώ­πων που συμπο­ρεύ­τη­καν μαζί του όλο το προη­γού­με­νο διά­στη­μα στο κίνη­μα και στις διά­φο­ρες εκλο­γι­κές μάχες. Επι­τεύ­χθη­κε, προ­βάλ­λο­ντας στον ελλη­νι­κό λαό το πραγ­μα­τι­κό δίλημ­μα των εκλο­γών, δηλα­δή το πόση δύνα­μη θα δώσει στο ΚΚΕ που την επό­με­νη μέρα θα βρε­θεί με τη μεριά της αντί­στα­σης απέ­να­ντι στην αντι­λαϊ­κή επί­θε­ση, της αντε­πί­θε­σης για τις σύγ­χρο­νες εργα­τι­κές λαϊ­κές ανά­γκες. Για­τί η δύνα­μη του ΚΚΕ εκφρά­ζει την μόνη φιλο­λαϊ­κή διέ­ξο­δο, τον αγώ­να για να γίνει ο λαός ιδιο­κτή­της του πλού­του που παρά­γει, για την εργα­τι­κή εξου­σία, το σοσιαλισμό.

Το ΚΚΕ από το 2012, όταν φού­ντω­σε το ρεύ­μα των αυτα­πα­τών ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει φιλο­λαϊ­κές λύσεις μέσα στο πλαί­σιο της ΕΕ και της καπι­τα­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας, είχε επι­ση­μά­νει τον κίν­δυ­νο: η διά­ψευ­ση προσ­δο­κιών να δώσει τη θέση της στη μοι­ρο­λα­τρία και την ηττο­πά­θεια που τελι­κά οδη­γούν στην απο­μά­κρυν­ση από τις γραμ­μές του εργα­τι­κού και λαϊ­κού κινήματος.

Η ψήφος στο ΚΚΕ ακό­μα κι όταν εκφρά­ζει επι­μέ­ρους ή συγκυ­ρια­κή επι­λο­γή, έχει στοι­χεία σύγκρου­σης με το κατε­στη­μέ­νο, χει­ρα­φέ­τη­σης από την συντη­ρη­τι­κή πολι­τι­κή. Ιδιαί­τε­ρα για τους νέους, είναι ψήφος που απαι­τεί γνώ­ση της ιστο­ρί­ας του επα­να­στα­τι­κού εργα­τι­κού κινή­μα­τος, σε συν­θή­κες μάλι­στα παγκό­σμιου αρνη­τι­κού συσχε­τι­σμού και υπο­χώ­ρη­σης, ενί­σχυ­σης του αντι­κο­μου­νι­σμού που διε­ξά­γε­ται πολύ­μορ­φα, με στό­χο να υπο­τά­ξει τις συνει­δή­σεις της νεο­λαί­ας και των εργα­ζο­μέ­νων στο σάπιο και διε­φθαρ­μέ­νο σύστη­μα. Η εκλο­γι­κή δύνα­μη του ΚΚΕ δια­μορ­φώ­νε­ται πάντα σε συνάρ­τη­ση με την ταξι­κή πάλη, την άνο­δο ή την κάμ­ψη της. Και σε αυτές τις συν­θή­κες η στα­θε­ρό­τη­τα και η επιρ­ροή του ΚΚΕ έχει την ιδιαί­τε­ρη σημα­σία της. Οπωσ­δή­πο­τε, επι­βε­βαιώ­νε­ται ότι η ανά­πτυ­ξη της ταξι­κής συνεί­δη­σης δεν έρχε­ται αυτό­μα­τα, μέσα από μια σχε­τι­κή ή από­λυ­τη φτω­χο­ποί­η­ση, έντα­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης, επι­δεί­νω­ση των άμε­σων προ­βλη­μά­των του λαού, εάν η δρά­ση για όλα αυτά τα προ­βλή­μα­τα δεν εντάσ­σε­ται στην ανά­πτυ­ξη της ιδε­ο­λο­γι­κής και πολι­τι­κής δια­πά­λης, ενά­ντια όχι μόνο στη μια ή την άλλη κυβέρ­νη­ση, το ένα ή το άλλο πολι­τι­κό πρό­σω­πο, αλλά συνο­λι­κά ενά­ντια στο ίδιο το καπι­τα­λι­στι­κό σύστημα.

Δεν παρα­γνω­ρί­ζου­με ότι η καπη­λεία και η συκο­φά­ντη­ση από το ΣΥΡΙΖΑ των κομ­μου­νι­στι­κών και ΕΑΜι­κών αξιών, ευρύ­τε­ρα των αγώ­νων του λαϊ­κού κινή­μα­τος στην Ελλά­δα και διε­θνώς, απο­στρά­τευ­σαν αρι­στε­ρό ριζο­σπα­στι­κό κόσμο, επέ­δρα­σαν αρνη­τι­κά στο εργα­τι­κό-λαϊ­κό κίνη­μα, ενώ, σε προη­γού­με­νη φάση, στην περί­ο­δο κορύ­φω­σης της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μι­κής κρί­σης, δυσφή­μι­σε το οργα­νω­μέ­νο συν­δι­κα­λι­στι­κό εργα­τι­κό κίνη­μα. Έχει συγκε­ντρω­θεί μεγά­λη αρνη­τι­κή πεί­ρα πάνω σε αυτό, γεγο­νός που το εργα­τι­κό κίνη­μα σήμε­ρα μπο­ρεί να αξιο­ποι­ή­σει, θωρα­κί­ζο­ντας τους αγώ­νες, από μορ­φές δρά­σης που τελι­κά υπο­νο­μεύ­ουν τον οργα­νω­μέ­νο ταξι­κό χαρα­κτή­ρα τους. Με δια­κυ­βέρ­νη­ση ΝΔ, δεν θα εκπλα­γού­με αν επα­νέλ­θουν οι προ­σπά­θειες του ΣΥΡΙΖΑ και του οπορ­του­νι­στι­κού χώρου για «αντι­δε­ξιά συσπεί­ρω­ση», με επί­θε­ση στο Κόμ­μα με στό­χο πάλι τη στρα­τη­γι­κή του.

5. Το ΚΚΕ απέ­δει­ξε ότι δίνει το χέρι σε όλους και όλες, όσους μπο­ρούν να βαδί­σουν στο δρό­μο της ταξι­κής αλή­θειας, του δίκιου, της υπε­ρά­σπι­σης των ιδε­ών και των αξιών του σοσια­λι­σμού-κομ­μου­νι­σμού, της αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κής ανα­τρο­πής, της αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κής — αντι­πο­λε­μι­κής πάλης.

Στα ψηφο­δέλ­τιά του, στους αγώ­νες που πρω­το­στά­τη­σε το ΚΚΕ, πήραν μέρος αγω­νι­στές και αγω­νί­στριες πέραν του ΚΚΕ, όταν τα άλλα κόμ­μα­τα ζητά­νε από το λαό απο­χή από το κίνη­μα, ώστε να τον χει­ρα­γω­γούν, να τον τρο­μο­κρα­τούν, να τον εγκλω­βί­ζουν. Με το ΚΚΕ βρέ­θη­καν άνθρω­ποι από δια­φο­ρε­τι­κούς πολι­τι­κούς χώρους μέχρι χτες.

Το ΚΚΕ θα συνε­χί­σει σε αυτή την κατεύ­θυν­ση, μέσα στους καθη­με­ρι­νούς αγώ­νες, στις μάχες που έχου­με μπρο­στά μας, έτσι ώστε, μέσα από την προ­σπά­θεια να αυξη­θούν οι εστί­ες αντί­στα­σης και αντε­πί­θε­σης, ριζω­μέ­νες σε κάθε χώρο δου­λειάς, να διευ­ρύ­νε­ται η δύνα­μη του Κόμ­μα­τος με νέους αγω­νι­στές και αγω­νί­στριες, να ανα­πτύσ­σε­ται η κοι­νω­νι­κή συμ­μα­χία των μισθω­τών εργα­ζο­μέ­νων, των αυτο­α­πα­σχο­λου­μέ­νων αγρο­τών και ΕΒΕ, επι­στη­μό­νων, καλ­λι­τε­χνών, ανθρώ­πων από το χώρο της εκπαί­δευ­σης, της υγεί­ας, του πολι­τι­σμού και του αθλη­τι­σμού, να αγκα­λιά­ζει πιο πλα­τιά τις γυναί­κες και τη νεολαία.

Θα επι­διώ­ξου­με, με όλα τα μέσα που δια­θέ­του­με, η πολι­τι­κή πρό­τα­ση του ΚΚΕ, που απα­ντά στα αδιέ­ξο­δα του καπι­τα­λι­στι­κού τρό­που παρα­γω­γής κι απο­τε­λεί αντι­κει­με­νι­κά φάρο αντί­στα­σης και ελπί­δας για τη νέα σοσια­λι­στι­κή- κομου­νι­στι­κή κοι­νω­νία, να «κεντρί­σει» το ενδια­φέ­ρον και να κατα­κτή­σει τις καρ­διές και τις συνει­δή­σεις περισ­σό­τε­ρων εργα­ζο­μέ­νων και νεολαίας.

6. Είναι θετι­κό ότι η ναζι­στι­κή εγκλη­μα­τι­κή Χ.Α. υπο­χω­ρεί ακό­μη περισ­σό­τε­ρο σε ψήφους και ποσο­στά, μένο­ντας εκτός βου­λής. Φυσι­κά, κανείς δεν πρέ­πει να υπο­τι­μή­σει το γεγο­νός ότι οι δυνά­μεις που την προ­ώ­θη­σαν τώρα την «απο­σύ­ρουν», κρα­τώ­ντας το ναζι­στι­κό μόρ­φω­μα ως εφε­δρεία, όπως επί­σης και το γεγο­νός ότι ένα ποσο­στό μετα­κι­νεί­ται σε άλλα αστι­κά κόμ­μα­τα και σε συγ­γε­νείς ιδε­ο­λο­γι­κά και πολι­τι­κά χώρους, όπως η «Ελλη­νι­κή Λύση».

Η ενί­σχυ­ση του ΚΚΕ είναι βασι­κή προ­ϋ­πό­θε­ση για την από­κρου­ση και πλή­ρη απο­μό­νω­ση τέτοιων δυνά­με­ων, για­τί είναι η μόνη δύνα­μη που αντι­πα­λεύ­ει το σύστη­μα που τις γεν­νά και τις αξιο­ποιεί. Το ΚΚΕ ατα­λά­ντευ­τα και με συνέ­πεια αντι­πά­λε­ψε τέτοιες δυνά­μεις, δεν έδει­ξε ανο­χή, δεν έπαι­ξε παι­χνί­δια, δεν ψάρε­ψε στα θολά νερά του εθνι­κι­σμού, όπως έκα­ναν άλλα κόμματα.

7. Οι ψήφοι του ΚΚΕ θα κατα­τε­θούν από σήμε­ρα, σε κάθε τόπο δου­λειάς, σε κάθε γει­το­νιά, στα σχο­λεία, στις σχο­λές, θα γίνουν δύνα­μη για να εμπο­δι­στούν νέα μέτρα, για την οργά­νω­ση των αγώ­νων και γενι­κό­τε­ρα τη λαϊ­κή αντε­πί­θε­ση που να σημα­δεύ­ει τον πραγ­μα­τι­κό αντί­πα­λο, για την ανα­κού­φι­ση των εργα­ζο­μέ­νων, των ανέρ­γων, των λαϊ­κών νοι­κο­κυ­ριών, των συντα­ξιού­χων, της νεο­λαί­ας, όλων όσων δημιουρ­γούν τον κοι­νω­νι­κό πλού­το, αλλά υπο­φέ­ρουν, λόγω της μη ικα­νο­ποί­η­σης των ανα­γκών τους.

Ξέρου­με πως τα δύσκο­λα δεν τέλειω­σαν. Το παρα­μύ­θι της «μετα­μνη­μο­νια­κής επο­χής» και της «δίκαι­ης και βιώ­σι­μης ανά­πτυ­ξης για όλους» ή «της ανά­πτυ­ξης με ευη­με­ρία», δεν αφο­ρούν την καθη­με­ρι­νό­τη­τα του λαού. Την επό­με­νη ημέ­ρα θα είναι παρόν, πρώ­τα από όλα ο καπι­τα­λι­στι­κός αντα­γω­νι­σμός και η εκμε­τάλ­λευ­ση, από τα οποία απορ­ρέ­ουν και τα ευρω­ε­νω­σια­κά μνη­μό­νια διαρ­κεί­ας, οι ευρω­ε­νω­σια­κές αντι­λαϊ­κές δεσμεύ­σεις που οδη­γούν σε μεγα­λύ­τε­ρη χρε­ο­κο­πία τον λαό. Αυτή τη στρα­τη­γι­κή έχουν και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, μαζί με το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και το ΜΕΡΑ25.

Στις νέες συν­θή­κες απαι­τεί­ται η οργά­νω­ση πλα­τιάς ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κής αντε­πί­θε­σης, για να φωτι­στεί ότι υπάρ­χει άλλος δρό­μος, ο δρό­μος της ανα­τρο­πής του συστή­μα­τος της εκμετάλλευσης.

Η νέα κυβέρ­νη­ση, είναι ήδη έτοι­μη να αντα­πο­κρι­θεί στις απαι­τή­σεις του κεφα­λαί­ου για νέα πιο δρα­στι­κά μέτρα στή­ρι­ξης της κερ­δο­φο­ρί­ας του. Θα ακο­λου­θή­σει κατά συνέ­πεια, την ίδια πολι­τι­κή στους βασι­κούς άξο­νες: Τόσο στα ζητή­μα­τα της εσω­τε­ρι­κής πολι­τι­κής όσο και σε αυτά της εξω­τε­ρι­κής, αλλά και στην ενερ­γή συμ­με­το­χή στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς στην περιο­χή με τις επι­κίν­δυ­νες δεσμεύ­σεις στο ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, ενώ θα ληφθούν νέα αντι­λαϊ­κά μέτρα με βάση τα προ­α­παι­τού­με­να στα οποία έχουν συμ­φω­νή­σει στην ΕΕ.

Το ΚΚΕ με όλες του τις δυνά­μεις, μέσα κι έξω από τη βου­λή, θα αντι­πα­λέ­ψει από τη σκο­πιά των εργα­τι­κών λαϊ­κών ανα­γκών και τη νέα κυβέρ­νη­ση της ΝΔ και τις νέες αυτα­πά­τες που θα σπεί­ρει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμ­μα­τα του κεφα­λαί­ου, θα πρω­το­στα­τή­σει στην οργά­νω­ση των αγώ­νων της εργα­τι­κής τάξης, των λαϊ­κών τμη­μά­των των μεσαί­ων στρω­μά­των, ενά­ντια στην ενιαία επί­θε­ση κεφα­λαί­ου, ΕΕ, ΝΑΤΟ. Θα οργα­νώ­σει την λαϊ­κή αντε­πί­θε­ση για να ανοί­ξει ο δρό­μος της πραγ­μα­τι­κής ανα­τρο­πής, με την εργα­τι­κή τάξη, το λαό στην εξουσία.

Η αντα­πό­κρι­ση και συμ­με­το­χή των λαϊ­κών στρω­μά­των σε αυτό το προ­σκλη­τή­ριο του ΚΚΕ, απο­τε­λεί την καλύ­τε­ρη και ουσια­στι­κό­τε­ρη ψήφο εμπι­στο­σύ­νης στη δύνα­μή τους και προς όφε­λός τους.

Τρί­τη, 9 Ιού­λη 2019

Η Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του ΚΚΕ