Ανακοίνωση της ΟΓΕ σχετικά με την αφίσα στο Μετρό της Αθήνας για τις αμβλώσεις

Σε ανα­κοί­νω­σή της σχε­τι­κά με την αφί­σα στο Μετρό της Αθή­νας για τις αμβλώ­σεις η Ομο­σπον­δία Γυναι­κών Ελλά­δας σημειώνει:

«Η εικό­να του εμβρύ­ου που “θέλει να ζήσει και δεν το αφή­νουν” αναρ­τη­μέ­νη στις στά­σεις του ΜΕΤΡΟ της Αθή­νας απο­τέ­λε­σε μία ακό­μα σελί­δα στη βίβλο του σκο­τα­δι­σμού, που φέρ­νει στο προ­σκή­νιο θέσεις ενά­ντια στις αμβλώ­σεις και μαζί με αυτές ανα­χρο­νι­στι­κές, συντη­ρη­τι­κές, οπι­σθο­δρο­μι­κές αντι­λή­ψεις για τη θέση των γυναι­κών στην οικο­γέ­νεια και την κοινωνία.

Λίγες ώρες αργό­τε­ρα αναρ­τή­θη­κε στα ίδια ταμπλό το σύν­θη­μα “τα σώμα­τά μας μας ανή­κουν” προ­βάλ­λο­ντας την “αυτο­διά­θε­ση του σώμα­τος” ως αντί­πα­λο δέος στο σκοταδισμό.

Πρό­κει­ται για τις δύο όψεις του ίδιου νομί­σμα­τος. Του νομί­σμα­τος της πολι­τι­κής που καθι­στά ατο­μι­κή — οικο­γε­νεια­κή υπό­θε­ση ό,τι θα έπρε­πε να είναι κοι­νω­νι­κή υπο­χρέ­ω­ση και ευθύ­νη. Πρό­κει­ται για την πολι­τι­κή της ΕΕ και των κυβερ­νή­σε­ων που τσα­κί­ζει τα δικαιώ­μα­τα των γυναι­κών στην εργα­σία, που τις κατα­δι­κά­ζει να ζουν με μισθούς πεί­νας, που βάζει τη μητρό­τη­τα στο από­σπα­σμα για­τί θεω­ρεί­ται κόστος για την εργο­δο­σία και το κρά­τος, που εμπο­ρευ­μα­το­ποιεί την Υγεία και την Πρό­νοια, ανα­γκά­ζο­ντας τις γυναί­κες του καθη­με­ρι­νού μόχθου να ακρι­βο­πλη­ρώ­νουν υπη­ρε­σί­ες που σχε­τί­ζο­νται με τη γέν­να, τον τοκε­τό, τις ιδιαί­τε­ρες βιο­λο­γι­κές τους ανάγκες.

Αυτή την “ελευ­θε­ρία” υπό­σχο­νται στις γυναί­κες και οι σκο­τα­δι­στές και οι ψευ­το­προ­ο­δευ­τι­κοί. Γι’ αυτήν την “ελευ­θε­ρία” διαρ­ρη­γνύ­ουν τα ιμά­τια τους με δημο­σιεύ­μα­τα κάθε τύπου τις τελευ­ταί­ες ημέρες.

Αλή­θεια, πόσο ελεύ­θε­ρη είναι μια κοπέ­λα να προ­χω­ρή­σει ή όχι στη δια­δι­κα­σία της άμβλω­σης; Πώς θα στη­ρι­χθεί ουσια­στι­κά η ατο­μι­κή της από­φα­ση να συνε­χί­σει ή όχι την κύη­ση τη στιγ­μή που υπάρ­χει παντε­λής έλλει­ψη γνώ­σης από επι­στη­μο­νι­κούς και κρα­τι­κούς φορείς για όλες τις παρα­μέ­τρους, τις συνέ­πειες από τη μια ή την άλλη επι­λο­γή; Εξάλ­λου, αξιο­ση­μεί­ω­τη είναι η παντε­λής έλλει­ψη σεξουα­λι­κής αγω­γής και οικο­γε­νεια­κού προ­γραμ­μα­τι­σμού από επι­στη­μο­νι­κούς και κρα­τι­κούς φορείς για να μην απο­τε­λεί η άμβλω­ση μέσο αντι­σύλ­λη­ψης σήμε­ρα το 2020.

Η ΟΓΕ παλεύ­ει για να κατα­κτή­σουν οι γυναί­κες όλες τις οικο­νο­μι­κές και κοι­νω­νι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις προ­κει­μέ­νου να είναι πραγ­μα­τι­κά ελεύ­θε­ρες να απο­φα­σί­σουν πότε και αν θα φέρουν στον κόσμο ένα παι­δί, μόνες ή μαζί με τον σύντρο­φό τους. Παλεύ­ει για να είναι πραγ­μα­τι­κά ελεύ­θε­ρες από προ­κα­τα­λή­ψεις και ανα­χρο­νι­στι­κές αντιλήψεις.

Διεκ­δι­κού­με:

Μόνι­μη και στα­θε­ρή εργα­σία με πλή­ρη εργα­σια­κά και ασφα­λι­στι­κά δικαιώματα.

Ολό­πλευ­ρη προ­στα­σία της μητρότητας.

Δημό­σιες και δωρε­άν υπη­ρε­σί­ες Υγεί­ας, Πρό­νοιας και οικο­γε­νεια­κού προγραμματισμού».