Ανακοίνωση του ΚΚΕ για την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος

Το Γρα­φείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέ­δω­σε την εξής ανα­κοί­νω­ση για την Παγκό­σμια Ημέ­ρα Περι­βάλ­λο­ντος στις 5 Ιούνη:

«Η Παγκό­σμια Ημέ­ρα Περι­βάλ­λο­ντος θα συνο­δευ­τεί ξανά από τις υπο­κρι­τι­κές δηλώ­σεις ανη­συ­χί­ας των αστι­κών πολι­τι­κών δυνά­με­ων για τη σημε­ρι­νή κατά­στα­ση, την κατα­στρο­φή των δασών, τη ρύπαν­ση του νερού και του αέρα, το ανθυ­γιει­νό περι­βάλ­λον των μεγα­λου­πό­λε­ων, τις ελλεί­ψεις μέτρων πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας, την επι­στη­μο­νι­κή συζή­τη­ση για τις δια­στά­σεις της κλι­μα­τι­κής αλλαγής.

Αυτές οι υπο­κρι­τι­κές δηλώ­σεις που ενο­χο­ποιούν γενι­κά και αόρι­στα την επί­δρα­ση του ανθρώ­που στη φύση και τη βιο­μη­χα­νι­κή ανά­πτυ­ξη, προ­σπα­θούν να συσκο­τί­σουν τον πραγ­μα­τι­κό ένο­χο, το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα, που θυσιά­ζει τις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες και την προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος στο βωμό της κερ­δο­φο­ρί­ας του κεφα­λαί­ου. Ο δρό­μος ανά­πτυ­ξης με γνώ­μο­να τα συμ­φέ­ρο­ντα των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων υπο­νο­μεύ­ει την ισόρ­ρο­πη σχέ­ση που μπο­ρεί να υπάρ­ξει ανά­με­σα στην ανθρώ­πι­νη, βιο­μη­χα­νι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα από τη μια και στη φύση από την άλλη, προς όφε­λος των λαϊ­κών αναγκών.

Η υπο­κρι­σία γίνε­ται ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρη όταν εμφα­νί­ζουν τον ένο­χο ως σύγ­χρο­νο σωτή­ρα, με τις προ­τά­σεις της “πρά­σι­νης” καπι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης, δήθεν για την αντι­με­τώ­πι­ση της κλι­μα­τι­κής αλλα­γής. Το μόνο που ενδια­φέ­ρει τις αστι­κές κυβερ­νή­σεις είναι να βρουν διέ­ξο­δο για κερ­δο­φό­ρες επεν­δύ­σεις στο υπερ­συσ­σω­ρευ­μέ­νο κεφά­λαιο και να δώσουν τη δυνα­τό­τη­τα σε μεγά­λους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους να εμπο­ρευ­θούν τη δια­χεί­ρι­ση περι­βαλ­λο­ντι­κών προ­βλη­μά­των που γεν­νά το ίδιο το καπι­τα­λι­στι­κό σύστημα.

Γι’ αυτό σήμε­ρα φιλε­λεύ­θε­ρες και σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κές πολι­τι­κές δυνά­μεις προ­ω­θούν απο­φα­σι­στι­κά τις κατευ­θύν­σεις της Ευρω­παϊ­κής Πρά­σι­νης Συμ­φω­νί­ας στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη.

Οι αστι­κές πολι­τι­κές δυνά­μεις στη­ρί­ζουν με κάθε τρό­πο τα σχέ­δια των “πρά­σι­νων επεν­δυ­τών” που κατα­στρέ­φουν δάση και μολύ­νουν τον υδρο­φό­ρο ορί­ζο­ντα σε ορει­νούς όγκους για να εγκα­τα­στή­σουν θηριώ­δη αιο­λι­κά πάρ­κα. Επι­βα­ρύ­νουν το λαό με το πανά­κρι­βο πρά­σι­νο ρεύ­μα, τους πρά­σι­νους φόρους, την αγο­ρά νέων “οικο­λο­γι­κών αυτο­κι­νή­των”. Κλεί­νουν τα μάτια μπρο­στά στην έκρη­ξη της ανερ­γί­ας, την αύξη­ση της ενερ­γεια­κής εξάρ­τη­σης και τη σπα­τά­λη Ενέρ­γειας από την αύξη­ση της ηλε­κτρο­πα­ρα­γω­γής από φυσι­κό αέριο, με τη γρή­γο­ρη εφαρ­μο­γή του σχε­δί­ου απο­λι­γνι­το­ποί­η­σης της χώρας.

Εγκλω­βί­ζουν το λαό σε κάλ­πι­κα διλήμ­μα­τα. Τον καλούν να επι­λέ­ξει αν θα θυσιά­σει την υγεία του ή τη δου­λειά του, μόνο και μόνο για να αυξη­θεί η κερ­δο­φο­ρία του κεφα­λαί­ου. Την ίδια ώρα που διο­χε­τεύ­ουν πακτω­λούς χρη­μα­το­δο­τή­σε­ων στις επεν­δύ­σεις της “πρά­σι­νης” οικο­νο­μί­ας, συνε­χί­ζουν την υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση και την υπο­στε­λέ­χω­ση των ανα­γκαί­ων υπο­δο­μών και των μηχα­νι­σμών πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας, την έλλει­ψη ουσια­στι­κού σχε­δια­σμού και συντο­νι­σμού που οδή­γη­σαν στις τρα­γω­δί­ες στο Μάτι, στη Μάν­δρα, στον Σαρω­νι­κό, στη Χαλ­κι­δι­κή, στην Ηλεία και τόσες άλλες.

Η ουσια­στι­κή έλλει­ψη πολι­τι­κής προ­στα­σί­ας δεν είναι τυχαία. Απο­τυ­πώ­νει την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα του κέρ­δους που δεν “αντέ­χει” ούτε καν τις εκά­στο­τε νομο­θε­τι­κές δικλεί­δες προ­στα­σί­ας που απαι­τού­νται για να υπάρ­χει ασφά­λεια των εγκα­τα­στά­σε­ων, κατάλ­λη­λη χωρο­θέ­τη­σή τους, επάρ­κεια των ελεύ­θε­ρων χώρων. Γι’ αυτό και η όποια πολι­τι­κή προ­στα­σία υφί­στα­ται, στην καλύ­τε­ρη περί­πτω­ση, αντι­με­τω­πί­ζε­ται ως ένα κάποιο δευ­τε­ρεύ­ον “πάρερ­γο”, με συνέ­πεια πάντα αθώα θύμα­τα. Τα αθώα θύμα­τα από τις πλημ­μύ­ρες, από τις πυρ­κα­γιές, από τα ατυ­χή­μα­τα μεγά­λης έκτα­σης δεν βαραί­νουν γενι­κά και αφη­ρη­μέ­να τη φύση ή την τεχνο­λο­γία. Βαραί­νουν το ίδιο το σύστη­μα, την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση των πάντων, πρώ­τα και κύρια της ίδιας της ανθρώ­πι­νης ζωής.

Η δια­πά­λη μετα­ξύ ιμπε­ρια­λι­στι­κών κέντρων, αλλά και στο εσω­τε­ρι­κό ισχυ­ρών κρα­τών, όπως οι ΗΠΑ και η Γερ­μα­νία, για την επι­κρά­τη­ση των σχε­δί­ων της “πρά­σι­νης” ανά­πτυ­ξης απο­τε­λεί πλευ­ρά των ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κών αντι­θέ­σε­ων, που οξύ­νο­νται, για το μοί­ρα­σμα και τον έλεγ­χο των αγο­ρών, εδα­φών, πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κών πηγών, απει­λώ­ντας το μέλ­λον της ανθρωπότητας.

Η στή­ρι­ξη στα επι­κίν­δυ­να πολε­μι­κά σχέ­δια και στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές επεμ­βά­σεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ανα­δει­κνύ­ει με ξεκά­θα­ρο τρό­πο το πραγ­μα­τι­κό αντι­δρα­στι­κό πρό­σω­πο που κρύ­βε­ται πίσω από τον “πρά­σι­νο μαν­δύα” και των ελλη­νι­κών κυβερ­νή­σε­ων και αστι­κών κομ­μά­των (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ).

Η πρό­σφα­τη παν­δη­μία και η εκδή­λω­ση της διε­θνούς κρί­σης στην καπι­τα­λι­στι­κή οικο­νο­μία απο­κά­λυ­ψε επί­σης το πραγ­μα­τι­κό πρό­σω­πο της καπι­τα­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας στα “λίκνα” του σύγ­χρο­νου καπι­τα­λι­σμού, στη Νέα Υόρ­κη, στο Λον­δί­νο, στο Παρί­σι, στο Μιλάνο.

Στη χώρα μας και ενώ η προ­σο­χή του λαού ήταν στραμ­μέ­νη στην αντι­με­τώ­πι­ση της παν­δη­μί­ας, η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, με την ουσια­στι­κή ανο­χή του ΣΥΡΙΖΑ, ψήφι­σε το νόμο για τον “εκσυγ­χρο­νι­σμό της περι­βαλ­λο­ντι­κής νομο­θε­σί­ας” που απο­δει­κνύ­ει για μια ακό­μα φορά ότι κέρ­δη και ουσια­στι­κή προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος δεν συμβαδίζουν.

Αυτός ο νόμος, δεμέ­νος με τις αντι­δρα­στι­κές αλλα­γές όλων των προη­γού­με­νων κυβερ­νή­σε­ων, προ­ω­θεί δια­δι­κα­σί­ες ουσια­στι­κά αυτό­μα­της αδειο­δό­τη­σης χωρίς ούτε καν τους στοι­χειώ­δεις ελέγ­χους για συμ­μόρ­φω­ση με το περι­βάλ­λον, ενώ συστη­μα­τι­κά η αστι­κή πολι­τι­κή κινεί­ται σε μια γραμ­μή εκχώ­ρη­σης δασών και παρα­λιών για κάθε είδους αξιο­ποί­η­ση στους μεγά­λους ομίλους.

Τόσο η ΝΔ σήμε­ρα όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ παλαιό­τε­ρα, αλλά και τα υπό­λοι­πα αστι­κά κόμ­μα­τα υλο­ποιούν την ίδια πολι­τι­κή που αντι­με­τω­πί­ζει στην ουσία τις δια­τά­ξεις για περι­βαλ­λο­ντι­κό έλεγ­χο των επεν­δύ­σε­ων του κεφα­λαί­ου ως “ανα­χρο­νι­σμούς” που βλά­πτουν την ανάπτυξη.

Η στρα­τη­γι­κή σύμπλευ­ση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ απο­κα­λύ­πτε­ται αν σκε­φτεί κανείς πως:

- “Χέρι-χέρι” στη­ρί­ζουν την ευρω­ε­νω­σια­κή αρχή “ο ρυπαί­νων πλη­ρώ­νει”, δηλα­δή την ασυ­δο­σία του κεφα­λαί­ου να ρυπαίνει.

- Προ­ω­θούν την καρ­κι­νο­γό­νο καύ­ση των απορ­ριμ­μά­των στη βιομηχανία.

- Μετα­φέ­ρουν, με νέα “περι­βαλ­λο­ντι­κά” χαρά­τσια, στις πλά­τες των εργα­ζο­μέ­νων ολο­έ­να και μεγα­λύ­τε­ρα βάρη.

- Είναι “συν-δημιουρ­γοί” του νομο­θε­τι­κού πλαι­σί­ου που εκχω­ρεί στο μεγά­λο κεφά­λαιο θάλασ­σες και παρα­λί­ες μετα­τρέ­πο­ντάς τες σε πανά­κρι­βα εμπορεύματα.

Διέ­ξο­δος για τους λαούς είναι ένας ριζι­κά δια­φο­ρε­τι­κός δρό­μος ανά­πτυ­ξης, όπου κρι­τή­ριο της κοι­νω­νι­κής παρα­γω­γής θα είναι η διευ­ρυ­μέ­νη ικα­νο­ποί­η­ση των λαϊ­κών ανα­γκών. Είναι ο δρό­μος της κοι­νω­νι­κής ιδιο­κτη­σί­ας, του επι­στη­μο­νι­κού κεντρι­κού σχε­δια­σμού της παρα­γω­γής, ο δρό­μος της εργα­τι­κής εξουσίας.

Μόνο αυτό το πλαί­σιο επι­τρέ­πει να λαμ­βά­νο­νται υπό­ψη οι πραγ­μα­τι­κές επι­πτώ­σεις κάθε δρα­στη­ριό­τη­τας στο περι­βάλ­λον και οι συνο­λι­κές ανά­γκες του λαού.

Ο ενερ­γεια­κός σχε­δια­σμός, αξιο­ποιώ­ντας κάθε τεχνο­λο­γία Ενέρ­γειας, θα εξα­σφα­λί­ζει φθη­νή και επαρ­κή Ενέρ­γεια με ελα­χι­στο­ποί­η­ση περι­βαλ­λο­ντι­κών επιπτώσεων.

Η δια­χεί­ρι­ση του νερού θα στο­χεύ­ει στη δια­σφά­λι­ση φθη­νού, άφθο­νου και υψη­λής ποιό­τη­τας νερού για τις λαϊ­κές ανά­γκες και όχι νερό-πανά­κρι­βο εμπό­ρευ­μα για το λαό.

Στο πλαί­σιο αυτό ιδιαί­τε­ρη μέρι­μνα θα δοθεί στην ορθο­λο­γι­κή δια­χεί­ρι­ση των απο­βλή­των, βασι­κός όρος για την προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος και των οικο­συ­στη­μά­των του, χάρη στην εξα­σφά­λι­ση των βασι­κών γι’ αυτό προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων, όπως ο κεντρι­κός σχε­δια­σμός και η κρα­τι­κή ιδιο­κτη­σία στη γη και στις τεχνι­κές υποδομές.

Μόνο ο επι­στη­μο­νι­κός κεντρι­κός σχε­δια­σμός στο σοσια­λι­σμό μπο­ρεί να δια­σφα­λί­σει την ισόρ­ρο­πη σχέ­ση ανθρώ­που και φύσης, να συνυ­πο­λο­γί­σει τις ανά­γκες του εργα­ζό­με­νου ανθρώ­που, τις δυνα­τό­τη­τες της κοι­νω­νι­κής παρα­γω­γής και την ανά­γκη φιλο­λαϊ­κής δια­χεί­ρι­σης του φυσι­κού περι­βάλ­λο­ντος υλο­ποιώ­ντας τις βέλ­τι­στες λύσεις.

Το ΚΚΕ μπαί­νει σήμε­ρα μπρο­στά, οργα­νώ­νει την πάλη του λαού για να δια­σφα­λί­σει τις ανά­γκες του. Καλεί τους εργα­ζό­με­νους να συγκρου­στούν συνο­λι­κά με την κυρί­αρ­χη πολι­τι­κή όπως εκφρά­ζε­ται και στη σχέ­ση του εργα­ζό­με­νου ανθρώ­που με το περιβάλλον.

Με αφορ­μή την Παγκό­σμια Ημέ­ρα Περι­βάλ­λο­ντος, το ΚΚΕ καλεί τους εργα­ζό­με­νους να συμπο­ρευ­θούν με το ταξι­κό εργα­τι­κό κίνη­μα και να απαιτήσουν:

- Κατάρ­γη­ση όλου του δασο­κτό­νου νομι­κού πλαι­σί­ου που έχει οδη­γή­σει σε απο­χα­ρα­κτη­ρι­σμούς, κατα­πα­τή­σεις, εκχερ­σώ­σεις και γενι­κά αλλα­γή της χρή­σης και του χαρα­κτή­ρα των δασι­κών οικο­συ­στη­μά­των. Καμία επι­χει­ρη­μα­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα στα δασι­κά οικο­συ­στή­μα­τα. Όχι στην εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση των δασών, ολο­κλη­ρω­μέ­νη προ­στα­σία και δια­χεί­ρι­ση των δασι­κών οικο­συ­στη­μά­των με κρι­τή­ριο τις λαϊ­κές ανάγκες.

- Φτη­νό, ποιο­τι­κό νερό για το λαό, με άμε­ση μεί­ω­ση των τιμο­λο­γί­ων κατά 30% σε ανέρ­γους, χαμη­λό­μι­σθους, χαμη­λο­συ­ντα­ξιού­χους. Όχι στην ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση και στην εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση του νερού. Πλή­ρη στα­θε­ρή εργα­σία για το σύνο­λο των εργα­ζο­μέ­νων στον κλά­δο. Κατάρ­γη­ση του νομο­θε­τι­κού πλαι­σί­ου εφαρ­μο­γής της κοι­νο­τι­κής Οδη­γί­ας 2000 για το νερό και της σχε­τι­κής επι­χει­ρη­μα­τι­κής δρα­στη­ριό­τη­τας. Απο­κλει­στι­κά κρα­τι­κή, ολο­κλη­ρω­μέ­νη δια­χεί­ρι­ση των υδα­τι­κών πόρων. Άμε­ση υλο­ποί­η­ση ανα­γκαί­ων τεχνι­κών έργων εξα­σφά­λι­σης επάρ­κειας και ορθο­λο­γι­κής δια­χεί­ρι­σης του νερού χωρίς ΣΔΙΤ, συμ­βά­σεις παραχώρησης.

- ΟΧΙ στην εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της δια­χεί­ρι­σης των απορ­ριμ­μά­των και σε κάθε μορ­φή ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης που συνε­πά­γε­ται αυτή, όχι στις ΣΔΙΤ και στις συμ­βά­σεις παρα­χώ­ρη­σης. Να στα­μα­τή­σει η μετα­τό­πι­ση των βαρών στις πλά­τες των λαϊ­κών στρω­μά­των μέσα από τα αντα­πο­δο­τι­κά τέλη και με οποιον­δή­πο­τε άλλο τρό­πο. Να πλη­ρώ­σει το κεφά­λαιο με πρό­σθε­τη φορο­λο­γία του. Η δια­χεί­ρι­ση των απορ­ριμ­μά­των να γίνει καθο­ρί­ζο­ντας και ιεραρ­χώ­ντας προ­τε­ραιό­τη­τες με κρι­τή­ριο την προ­στα­σία του περι­βάλ­λο­ντος και της υγεί­ας και όχι τα κέρ­δη του κεφα­λαί­ου και την από­λυ­τη δια­σφά­λι­ση όλων των εργα­ζο­μέ­νων σε δημό­σιους φορείς δια­χεί­ρι­σης των απο­βλή­των, χωρίς όρους και προ­ϋ­πο­θέ­σεις, με πλή­ρη εργα­σια­κά δικαιώματα.

- Κατάρ­γη­ση του σημε­ρι­νού νομο­θε­τι­κού πλαι­σί­ου για τις ΑΠΕ και άμε­ση επα­νε­ξέ­τα­ση των αδειο­δο­τή­σε­ων και των ορί­ων εγκα­τά­στα­σης αιο­λι­κών πάρ­κων με γνώ­μο­να το σύνο­λο των κοι­νω­νι­κών ανα­γκών, την προ­στα­σία της δασι­κής γης, των υπό­γειων και των επι­φα­νεια­κών υδά­των και την αξιο­ποί­η­ση του συνό­λου των εγχώ­ριων ενερ­γεια­κών πηγών στο ενερ­γεια­κό μείγ­μα της χώρας. Κατάρ­γη­ση των “πρά­σι­νων” φόρων και ειδι­κών τελών, φθη­νό ρεύ­μα για τη λαϊ­κή οικο­γέ­νεια, 7ωρη — 5ήμερη εργα­σία και αυστη­ρή τήρη­ση των κανό­νων υγεί­ας και ασφά­λειας για τους ενα­ε­ρί­τες και τους εργα­ζό­με­νους σε ύψος.

- Για την πολι­τι­κή προ­στα­σία να εκπο­νη­θεί ολο­κλη­ρω­μέ­νος, ουσια­στι­κός, επι­στη­μο­νι­κός σχε­δια­σμός συν­δυα­στι­κής απο­τί­μη­σης για το σύνο­λο των κιν­δύ­νων, φυσι­κών και τεχνο­λο­γι­κών, με ευθύ­νη και χρη­μα­το­δό­τη­ση του κρά­τους. Να ληφθούν τα ανα­γκαία άμε­σα μέτρα πρό­λη­ψης εκδή­λω­σης κατα­στρο­φών και ελα­χι­στο­ποί­η­σης των επι­πτώ­σε­ών τους. Να εκπο­νη­θεί ολο­κλη­ρω­μέ­νος σχε­δια­σμός αντι­με­τώ­πι­σης τεχνο­λο­γι­κών και φυσι­κών κατα­στρο­φών, εκπαί­δευ­ση και ενη­μέ­ρω­ση του πλη­θυ­σμού, κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση για ανά­πτυ­ξη της έρευ­νας σε αυτήν την κατεύθυνση».