Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 44 χρόνων από την κατάρρευση της δικτατορίας

«Με αφορ­μή τη συμπλή­ρω­ση 44 χρό­νων από την κατάρ­ρευ­ση της δικτα­το­ρί­ας, το ΚΚΕ τιμά όλους όσοι βασα­νί­στη­καν, εξο­ρί­στη­καν, φυλα­κί­στη­καν και διώ­χτη­καν από το καθε­στώς της 21ης Απρι­λί­ου, όλους όσοι συνέ­βα­λαν στον αντι­δι­κτα­το­ρι­κό αγώ­να, ανά­με­σά τους χιλιά­δες μέλη του Κόμ­μα­τος και της ΚΝΕ. Αυτός ο αγώ­νας ήταν που έκα­νε κατορ­θω­τό το ΚΚΕ να επι­βάλ­λει το 1974 και την de facto ανα­γνώ­ρι­σή του μετά από 27 χρό­νια παρα­νο­μί­ας», ανα­φέ­ρει ανα­κοί­νω­ση του κόμματος.

«Παρά τις πομπώ­δεις εκφρά­σεις για τη δημο­κρα­τία κι ελευ­θε­ρία που και φέτος θα ακου­στούν από τα αστι­κά κόμ­μα­τα, το κύριο συμπέ­ρα­σμα είναι ότι οι λαϊ­κές και δημο­κρα­τι­κές κατα­κτή­σεις της λεγό­με­νης μετα­πο­λί­τευ­σης δεν ανέ­τρε­ψαν το ταξι­κό εκμε­ταλ­λευ­τι­κό χαρα­κτή­ρα του αστι­κού κρά­τους, τη συμ­με­το­χή της Ελλά­δας στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Κι αυτό για­τί η αστι­κή κοι­νο­βου­λευ­τι­κή δημο­κρα­τία είναι κι αυτή μορ­φή άσκη­σης της εξου­σί­ας του κεφα­λαί­ου με στό­χο την απρό­σκο­πτη εκμε­τάλ­λευ­ση της εργα­τι­κής τάξης και των άλλων λαϊ­κών στρω­μά­των», επι­ση­μαί­νει το ΚΚΕ.

Προ­σθέ­τει ότι «από­δει­ξη των παρα­πά­νω απο­τε­λεί το γεγο­νός ότι αυτές οι κατα­κτή­σεις σήμε­ρα θυσιά­ζο­νται στο βωμό των σύγ­χρο­νων ανα­γκών του κεφα­λαί­ου για μεγα­λύ­τε­ρη εκμε­τάλ­λευ­ση, κατα­πί­ε­ση, αντι­δρα­στι­κο­ποί­η­ση. Αυτό το στό­χο υπη­ρέ­τη­σαν τα τελευ­ταία χρό­νια οι κυβερ­νή­σεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, φτά­νο­ντας μάλι­στα η τελευ­ταία ως το ξήλω­μα του απερ­για­κού δικαιώματος».

«Οι όποιες ελευ­θε­ρί­ες κατο­χυ­ρώ­νο­νται στο αστι­κό σύνταγ­μα απο­δει­κνύ­ο­νται κού­φιες, τυπι­κές, δια­ψεύ­δο­νται καθη­με­ρι­νά στους τόπους δου­λειάς, με το τσε­κού­ρω­μα των εργα­τι­κών δικαιω­μά­των, την τρο­μο­κρα­τία του κεφα­λαιο­κρά­τη, την ανερ­γία, τις συν­θή­κες γαλέ­ρας. Δια­ψεύ­δο­νται από το γεγο­νός ότι τα βάρη για την έξο­δο από την καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση τα πλη­ρώ­νουν οι εργα­ζό­με­νοι. Δια­ψεύ­δο­νται από τον ταξι­κό χαρα­κτή­ρα της «δικαιο­σύ­νης» και κάθε θεσμι­κού πλαι­σί­ου, που είναι ενταγ­μέ­νο στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Όλα θυσιά­ζο­νται μπρο­στά στο πιο “ιερό δικαί­ω­μα” του συστή­μα­τος που είναι η καπι­τα­λι­στι­κή ιδιο­κτη­σία στα μέσα παρα­γω­γής και η εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο», ανα­φέ­ρει ακό­μα η ανακοίνωση.

Το ΚΚΕ επι­ση­μαί­νει ακό­μα ότι «τον ταξι­κό χαρα­κτή­ρα της αστι­κής κοι­νο­βου­λευ­τι­κής δημο­κρα­τί­ας απο­δει­κνύ­ει και το γεγο­νός ότι η κατάρ­ρευ­ση της στρα­τιω­τι­κής δικτα­το­ρί­ας 1967 — 1974 εκφρά­ζει το συμ­βι­βα­σμό και τις παρα­σκη­νια­κές συνεν­νο­ή­σεις ανά­με­σα στη χού­ντα και στην άλλη αστι­κή πτέ­ρυ­γα, των αντι­χου­ντι­κών πολι­τι­κών δυνά­με­ων. Και οι δύο πτέ­ρυ­γες, μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, προ­χώ­ρη­σαν στην αλλα­γή της μορ­φής άσκη­σης της αστι­κής εξου­σί­ας, προ­κρί­νο­ντας την επά­νο­δο του Κ. Καρα­μαν­λή ως επι­κε­φα­λής της ονο­μα­ζό­με­νης κυβέρ­νη­σης «εθνι­κής ενό­τη­τας» μπρο­στά στο φόβο για ανε­ξέ­λεγ­κτες — για την αστι­κή τάξη — λαϊ­κές αντι­δρά­σεις, από την άνο­δο του λαϊ­κού κινή­μα­τος, που ενι­σχύ­θη­καν και απ’ το έγκλη­μα σε βάρος της Κύπρου, την τουρ­κι­κή εισβο­λή και κατοχή».

«Η εργα­τι­κή τάξη και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα μπο­ρούν να ελπί­ζουν σε μια καλύ­τε­ρη ζωή, με βάση τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες τους, οργα­νώ­νο­ντας τον αγώ­να τους, τη συμ­μα­χία τους, σε αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή — αντι­μο­νο­πω­λια­κή κατεύ­θυν­ση πάλης, μέχρι τελι­κά να πάρουν στα δικά τους χέρια τα μέσα παρα­γω­γής και την πολι­τι­κή εξου­σία, απο­δε­σμεύ­ο­ντας τη χώρα από τις λυκο­συμ­μα­χί­ες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Σε αυτόν τον δίκαιο αγώ­να το ΚΚΕ θα δώσει όλες του τις δυνά­μεις», κατα­λή­γει η ανα­κοί­νω­ση του ΚΚΕ.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο