Ανακοίνωση του ΚΚΕ με αφορμή την απότομη πτώση των τιμών ορισμένων τραπεζικών μετοχών

«Η πρό­σφα­τη από­το­μη πτώ­ση των τιμών ορι­σμέ­νων τρα­πε­ζι­κών μετο­χών πυρο­δό­τη­σε έντο­νες συζη­τή­σεις ανα­φο­ρι­κά με την αιτία τους, τις επι­πτώ­σεις που έχουν οι μετα­βο­λές αυτές και μια συζή­τη­ση σχε­τι­κά με μια εναλ­λα­κτι­κή δια­χεί­ρι­ση, που θα μπο­ρού­σε να απο­φύ­γει τέτοιες εξε­λί­ξεις. Είναι νωρίς για να εξα­χθούν ολο­κλη­ρω­μέ­να, ασφα­λή συμπε­ρά­σμα­τα και ορι­σμέ­νες πλευ­ρές πρέ­πει να εξε­τα­στούν περαι­τέ­ρω. Ωστό­σο, ορι­σμέ­να συμπε­ρά­σμα­τα προ­κύ­πτουν αβί­α­στα και επι­βε­βαιώ­νουν τις εκτι­μή­σεις που έχει κάνει όλο το προη­γού­με­νο διά­στη­μα το ΚΚΕ» ανα­φέ­ρει ανα­κοί­νω­ση του Κόμ­μα­τος επι­ση­μαί­νο­ντας τα εξής:

«1. Η ανα­τα­ρα­χή στο χρη­μα­τι­στή­ριο απο­δει­κνύ­ει πως το κλί­μα εφη­συ­χα­σμού και κανο­νι­κό­τη­τας, που προ­σπα­θεί να καλ­λιερ­γή­σει η κυβέρ­νη­ση, είναι τελεί­ως επί­πλα­στο. Η καπι­τα­λι­στι­κή ανά­πτυ­ξη στην Ελλά­δα είναι εύθραυ­στη και αρκεί ένα ελα­φρύ σοκ για να την εκτροχιάσει.

2. Στον καπι­τα­λι­σμό, σε κάθε καπι­τα­λι­στι­κή χώρα, πάντα υπάρ­χουν κερ­δο­σκο­πι­κά παι­χνί­δια, λόμπι, “shortα­κη­δες”, που θησαυ­ρί­ζουν με την πτώ­ση των τιμών των μετο­χών, που όμως δεν οδη­γούν σε κατάρ­ρευ­ση των τιμών των μετο­χών, όταν δεν υπάρ­χουν αντι­κει­με­νι­κοί λόγοι. Η κερ­δο­σκο­πία, ως εξή­γη­ση της κίνη­σης των μετο­χών, δεν μπο­ρεί να απα­ντή­σει για­τί για παρά­δειγ­μα δεν υπάρ­χουν άλλοι που να βλέ­πουν ως επεν­δυ­τι­κή ευκαι­ρία τις μαζι­κές πωλή­σεις σε χαμη­λή τιμή, αντι­σταθ­μί­ζο­ντας την αρνη­τι­κή τάση.

3. Στη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, η κίνη­ση των τιμών των μετο­χών αντα­να­κλά ως έναν βαθ­μό το αντι­κει­με­νι­κό πρό­βλη­μα των τρα­πε­ζών. Η κεφα­λαια­κή βάση των τρα­πε­ζών δεν είναι επαρ­κής. Τα κόκ­κι­να μη εξυ­πη­ρε­τού­με­να δάνεια είναι πολύ υψη­λά και η απο­πλη­ρω­μή τους είναι αβέ­βαιη. Γι’ αυτό το λόγο οι τρά­πε­ζες δυσκο­λεύ­ο­νται να αντλή­σουν κεφά­λαια απ’ τις διε­θνείς αγο­ρές κεφαλαίων.

4. Τα κόκ­κι­να δάνεια αντα­να­κλούν μια επί­δρα­ση της καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης στο τρα­πε­ζι­κό σύστη­μα. Μεγά­λο μέρος των κεφα­λαί­ων που δάνει­σαν οι τρά­πε­ζες έχουν κατα­στρα­φεί στη πρά­ξη, είτε με τη μορ­φή επι­χει­ρη­μα­τι­κών είτε με τη μορ­φή στε­γα­στι­κών δανεί­ων. Ωστό­σο, μεγά­λο μέρος αυτής της κατα­στρο­φής κεφα­λαί­ων δεν έχει ακό­μα “περά­σει” στα κατά­στι­χα των τρα­πε­ζών, γι΄ αυτό θα έχει συνέ­πειες ως προς την οικο­νο­μι­κή τους θέση.

5. Το πρό­βλη­μα αυτό, δια­χεί­ρι­σης της υπερ­χρέ­ω­σης και ελεγ­χό­με­νης απα­ξί­ω­σης των δανει­σμέ­νων κεφα­λαί­ων, δεν αφο­ρά μόνο τις ελλη­νι­κές τρά­πε­ζες. Αφο­ρά τρά­πε­ζες σε ολό­κλη­ρο τον κόσμο και στην Ευρώ­πη, ειδι­κά τις ιτα­λι­κές τρά­πε­ζες. Η υπερ­χρέ­ω­ση κρα­τών, επι­χει­ρή­σε­ων, λαϊ­κών κατα­να­λω­τών, δεν είναι τίπο­τα άλλο παρά έκφρα­ση αυτής της υπε­ρυσ­σώ­ρευ­σης κεφα­λαί­ου. Γι’ αυτό και η χρη­μα­το­δό­τη­ση της δια­χεί­ρι­σης των κόκ­κι­νων δανεί­ων στην Ελλά­δα τελι­κά συν­δέ­ε­ται άμε­σα με την αντι­πα­ρά­θε­ση Γερ­μα­νί­ας, Γαλ­λί­ας και Ιτα­λί­ας στην Ευρω­ζώ­νη, με τις αντι­θέ­σεις ΕΕ — ΗΠΑ και γενι­κό­τε­ρα με τη δια­χεί­ρι­ση της υπερ­χρέ­ω­σης σε παγκό­σμιο επίπεδο.

6. Παράλ­λη­λα, οι κινή­σεις στις τρα­πε­ζι­κές μετο­χές δεν έχουν μόνο στε­νό οικο­νο­μι­κό περιε­χό­με­νο. Αντί­θε­τα, αφο­ρούν τόσο τον έλεγ­χο του εγχώ­ριου τρα­πε­ζι­κού συστή­μα­τος και την επιρ­ροή στην εγχώ­ρια οικο­νο­μία, όσο και ευρύ­τε­ρες πιέ­σεις που σχε­τί­ζο­νται με τη στά­ση της χώρας σε διε­θνή ζητή­μα­τα απ’ τα Βαλ­κά­νια μέχρι τη Μέση Ανατολή.

7. Το ενδε­χό­με­νο ανά­γκης ενός νέου πακέ­του κρα­τι­κής στή­ρι­ξης των τρα­πε­ζών είναι ανοι­κτό. Το ευρω­παϊ­κό πλαί­σιο λει­τουρ­γί­ας των τρα­πε­ζών, σε μια τέτοια περί­πτω­ση, καθο­ρί­ζει την υπο­χρε­ω­τι­κή συμ­με­το­χή όχι μόνο των μετό­χων, αλλά και των κατα­θε­τών. Η πολι­τι­κή της ΕΕ δεν απο­κλεί­ει και την προ­ο­πτι­κή “κου­ρέ­μα­τος” των κατα­θέ­σε­ων σε περί­πτω­ση νέας ανακεφαλαιοποίησης.

8. Οι εξε­λί­ξεις στο εγχώ­ριο τρα­πε­ζι­κό σύστη­μα το επό­με­νο διά­στη­μα είναι κάθε άλλο παρά βέβαιες, αφού συναρ­τώ­νται απ’ την πορεία της εγχώ­ριας και της διε­θνούς οικο­νο­μί­ας, την πιθα­νό­τη­τα εκδή­λω­σης νέας κρί­σης, τις πιέ­σεις και τα παι­χνί­δια που ασκού­νται στο εγχώ­ριο τρα­πε­ζι­κό σύστη­μα. Η κυβέρ­νη­ση θα επι­τεί­νει τις προ­σπά­θειές της να μετα­φέ­ρει το βάρος της κρί­σης στους λαϊ­κούς κατα­να­λω­τές, είτε επι­τα­χύ­νο­ντας τους πλει­στη­ρια­σμούς είτε κου­ρεύ­ο­ντας τους μικρο­κα­τα­θέ­τες. Δεν είναι τυχαίο πως όλοι ΕΕ, Κυβέρ­νη­ση, ΣΕΒ, ΔΝΤ, συμ­φω­νούν σ’ αυτό.

9. Η Νέα Δημο­κρα­τία τοπο­θε­τεί­ται απέ­να­ντι στις τελευ­ταί­ες εξε­λί­ξεις με βάση τη συνο­λι­κό­τε­ρη κρι­τι­κή της προς την κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή και εγκα­λεί την κυβέρ­νη­ση για δια­χει­ρι­στι­κή ανι­κα­νό­τη­τα, ανα­πο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα και τυχο­διω­κτι­σμό, που φρε­νά­ρουν τη δυνα­μι­κή της καπι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης, κρα­τώ­ντας τη χώρα “εκτός αγο­ρών”. Η προ­σέγ­γι­ση αυτή συγκα­λύ­πτει ότι, τελι­κά, τα σημε­ρι­νά προ­βλή­μα­τα του τρα­πε­ζι­κού συστή­μα­τος δεν είναι τίπο­τα άλλο παρά το απο­τέ­λε­σμα της καπι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης, που συν­δυά­στη­κε με υψη­λή δανειο­δό­τη­ση και της νομο­τε­λεια­κής εκδή­λω­σης της καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης. Τα προ­βλή­μα­τα των τρα­πε­ζών δεν είναι προ­βλή­μα­τα δια­χεί­ρι­σης, αλλά του ίδιου του καπι­τα­λι­στι­κού δρό­μου ανάπτυξης.

10. Το ΚΚΕ προει­δο­ποιεί την κυβέρ­νη­ση να μην δια­νοη­θεί να φορ­τώ­σει, με οποιον­δή­πο­τε τρό­πο, τα βάρη των τρα­πε­ζών στις πλά­τες του λαού. Καλεί τους εργα­ζό­με­νους, το εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα να συμπο­ρευ­θεί μαζί του, να συγκρου­στεί με κάθε τέτοια λύση, να συγκρου­στεί με το ίδιο το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα, που παρά­γει κρί­σεις, φτώ­χεια και πολέμους».