Οργανωμένος λαϊκός αγώνας κατά της εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ

1

Μετά τον Β’ Παγκό­σμιο ιμπε­ρια­λι­στι­κό Πόλε­μο, οι δυνά­μεις του αμε­ρι­κά­νι­κου και ευρω­παϊ­κού καπι­τα­λι­σμού επε­δί­ω­ξαν να θωρα­κί­σουν την εξου­σία τους απέ­να­ντι στη Σοβιε­τι­κή Ενω­ση, που με τη συντρι­βή του φασι­σμού είχε «πυρο­δο­τή­σει» θετι­κές διερ­γα­σί­ες σε Ανα­το­λι­κή και Κεντρι­κή Ευρώ­πη, καθώς και σε άλλες περιο­χές, που απο­τί­νασ­σαν το καθε­στώς της αποι­κιο­κρα­τί­ας. Ετσι, στα 1948, συγκρο­τή­θη­κε η «Δυτι­κή Ενω­ση» και στις 4 Απρί­λη 1949 στην Ουά­σιγ­κτον η Βορειο­α­τλα­ντι­κή Συμ­μα­χία, το ΝΑΤΟ (με συμ­με­το­χή ΗΠΑ, Κανα­δά, Μεγά­λης Βρε­τα­νί­ας, Γαλ­λί­ας, Ιτα­λί­ας, Βελ­γί­ου, Ολλαν­δί­ας, Λου­ξεμ­βούρ­γου, Νορ­βη­γί­ας, Δανί­ας, Ισλαν­δί­ας, Πορ­το­γα­λί­ας). Κύριος στό­χος του ΝΑΤΟ ήταν η Σοβιε­τι­κή Ενω­ση, τα κρά­τη της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης, η εδραί­ω­ση και η υπε­ρά­σπι­ση της αστι­κής εξου­σί­ας στα κρά­τη — μέλη του. Ταυ­τό­χρο­να στο πλαί­σιο του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, ως ηγε­τι­κή δύνα­μη του διε­θνούς ιμπε­ρια­λι­σμού, επι­δί­ω­καν να αμβλύ­νουν τις αντι­θέ­σεις στο ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστημα.

Η ιμπε­ρια­λι­στι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα, οι συστη­μα­τι­κές αντε­πα­να­στα­τι­κές ενέρ­γειες και η επέ­κτα­ση του ΝΑΤΟ προ­κά­λε­σαν την ίδρυ­ση του «Συμ­φώ­νου της Βαρ­σο­βί­ας», στις 14 Μάη 1955, που αντι­πα­ρα­τέ­θη­κε με τον ευρω­α­τλα­ντι­κό ιμπε­ρια­λι­σμό και μπή­κε εμπό­διο στα σχέ­διά του.

2

Η ελλη­νι­κή αστι­κή τάξη που δοκι­μά­στη­κε σκλη­ρά κατά τη διάρ­κεια του ηρω­ι­κού αγώ­να του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελλά­δας (1946 — 1949), είδε τη συγκρό­τη­ση του ΝΑΤΟ ως ανα­πό­σπα­στο στοι­χείο δια­φύ­λα­ξης της εξου­σί­ας της. Δεν «σύρ­θη­κε» σε αυτό, αλλά ενερ­γά επε­δί­ω­ξε την έντα­ξή της, που προ­ω­θή­θη­κε ταυ­τό­χρο­να με αυτήν της Τουρ­κί­ας, δήθεν για τη μεί­ω­ση των εντά­σε­ων μετα­ξύ των δύο χωρών και την οικο­δό­μη­ση «κλί­μα­τος ασφά­λειας και ειρή­νης». Ετσι, στις 17 Οκτώ­βρη 1951 υπο­γρά­φη­κε στο Λον­δί­νο πρω­τό­κολ­λο προ­σχώ­ρη­σης της Ελλά­δας και της Τουρ­κί­ας στο ΝΑΤΟ. Η συμ­φω­νία για την έντα­ξη επι­κυ­ρώ­θη­κε από τη Βου­λή στις 18 Φλε­βά­ρη 1952, επί κυβέρ­νη­σης Νικο­λά­ου Πλα­στή­ρα — Σοφο­κλή Βενι­ζέ­λου. Μαζί με την κυβέρ­νη­ση υπέρ της έντα­ξης της Ελλά­δας στο ΝΑΤΟ τάχθη­κε το Λαϊ­κό Κόμ­μα του Κ. Τσαλ­δά­ρη, ο Ελλη­νι­κός Συνα­γερ­μός του Αλ. Παπά­γου κ.ά.

Το νομο­σχέ­διο κατα­ψή­φι­σε η ΕΔΑ, ενώ το ΚΚΕ, που βρι­σκό­ταν σε συν­θή­κες παρα­νο­μί­ας, κατήγ­γει­λε την έντα­ξη με την Από­φα­ση της 2ης Ολο­μέ­λειας του 1951.

Η έντα­ξη της χώρας στο ΝΑΤΟ απο­τέ­λε­σε ταξι­κή επι­λο­γή της αστι­κής τάξης και των κομ­μά­των της, εξα­σφά­λι­ζε έναν επι­θε­τι­κό μηχα­νι­σμό ενά­ντια στο σοσια­λι­στι­κό σύστη­μα αλλά και ενά­ντια στην εργα­τι­κή τάξη και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα μέσα στην Ελλά­δα. Επι­πλέ­ον, η έντα­ξη επι­κύ­ρω­σε την κατεύ­θυν­ση των διε­θνών «συμ­μα­χιών» της αστι­κής τάξης, που απο­τυ­πώ­θη­κε στα δόγ­μα­τα του «ανή­κο­μεν εις την Δύσιν» και το «από βορ­ρά κίν­δυ­νος», τα οποία δια­χρο­νι­κά στη­ρί­ζουν τα κόμ­μα­τα της αστι­κής τάξης.

Από την έντα­ξη στο ΝΑΤΟ μέχρι σήμε­ρα, η αστι­κή τάξη και τα κόμ­μα­τά της (π.χ. η ΕΡΕ και η Ενω­ση Κέντρου προ­δι­κτα­το­ρι­κά, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ), από τη θέση της κυβέρ­νη­σης ή της αντι­πο­λί­τευ­σης, επι­χει­ρούν να παρα­χα­ρά­ξουν την ιστο­ρι­κή αλή­θεια, να επι­βά­λουν την αστι­κή αντί­λη­ψη στον λαό και τη νεο­λαία για την ίδρυ­ση του ΝΑΤΟ, την έντα­ξη της Ελλά­δας σ’ αυτήν την ιμπε­ρια­λι­στι­κή «σφη­κο­φω­λιά» και την εξά­πλω­ση των αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών βάσεων.

3

Εφτά δεκα­ε­τί­ες μετά την έντα­ξη της Ελλά­δας και της Τουρ­κί­ας στο ΝΑΤΟ η εμπει­ρία που έχουν συσ­σω­ρεύ­σει οι δύο λαοί, Ελλά­δας και Τουρ­κί­ας, δεί­χνει πως οι προσ­δο­κί­ες για «ειρή­νη», «ασφά­λεια» και «δημο­κρα­τία», που δήθεν θα εξα­σφα­λί­ζο­νταν για τους λαούς «εντός των ΝΑΤΟι­κών τει­χών» δεν ευο­δώ­θη­καν. Το αντί­θε­το! Το ΝΑΤΟ απο­δεί­χτη­κε συνέ­νο­χο στα στρα­τιω­τι­κά πρα­ξι­κο­πή­μα­τα στις δύο χώρες. Το ΝΑΤΟ απο­δεί­χτη­κε «μήτρα» αντι­πα­ρα­θέ­σε­ων, μιας και δεν ανα­γνω­ρί­ζει εθνι­κά σύνο­ρα και μαζί με τις ΗΠΑ, που δια­τη­ρούν την πρω­το­κα­θε­δρία σε αυτό, εμφα­νί­ζε­ται σε ρόλο επι­διαι­τη­σί­ας και στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα στή­ρι­ξης των διεκ­δι­κή­σε­ων, που με κλι­μά­κω­ση προ­βάλ­λει η αστι­κή τάξη της Τουρ­κί­ας ένα­ντι των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των Ελλά­δας και Κύπρου. Εχει επι­βε­βαιω­θεί ο βρώ­μι­κος ρόλος που έπαι­ξε ο ευρω­α­τλα­ντι­κός ιμπε­ρια­λι­σμός στο πρα­ξι­κό­πη­μα στην Κύπρο, στην τουρ­κι­κή εισβο­λή και κατο­χή, κάτι που οδή­γη­σε την ελλη­νι­κή αστι­κή κυβέρ­νη­ση, υπό τον Κων­στα­ντί­νο Καρα­μαν­λή τότε, για να αμβλυν­θούν οι λαϊ­κές αντι­δρά­σεις και να στα­θε­ρο­ποι­η­θούν τα αστι­κά πολι­τι­κά κόμ­μα­τα μετά την πτώ­ση της χού­ντας, να απο­συρ­θεί από το στρα­τιω­τι­κό σκέ­λος του ΝΑΤΟ στις 14 Αυγού­στου του 1974, για να επι­στρέ­ψει ξανά, έξι χρό­νια αργό­τε­ρα και μόλις 70 μέρες πριν από την είσο­δο της Ελλά­δας στην ΕΟΚ, στις 19 Οκτω­βρί­ου 1980.

4

Το ΝΑΤΟ σήμε­ρα εξα­κο­λου­θεί να παρα­μέ­νει ο πολι­τι­κο-στρα­τιω­τι­κός βρα­χί­ο­νας του ευρω­α­τλα­ντι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού. Απέ­να­ντί του δεν έχει πλέ­ον την ΕΣΣΔ και τις άλλες χώρες της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης, αλλά άλλες ισχυ­ρές δυνά­μεις του σύγ­χρο­νου καπι­τα­λι­στι­κού κόσμου, όπως είναι η Κίνα, που απει­λεί την πρω­το­κα­θε­δρία των ΗΠΑ στο παγκό­σμιο ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστη­μα, ή η Ρωσία, που έχει στη διά­θε­σή της ένα πανί­σχυ­ρο πυρη­νι­κό οπλο­στά­σιο, συγκρί­σι­μο με αυτό των ΗΠΑ, καθώς και τεχνο­γνω­σία και τα μέσα για τον εκσυγ­χρο­νι­σμό της πολι­τι­κο-στρα­τιω­τι­κής ισχύ­ος της. Οι δυνά­μεις αυτές αντι­με­τω­πί­ζο­νται ως αντα­γω­νι­στι­κές από τον ευρω­α­με­ρι­κά­νι­κο ιμπε­ρια­λι­σμό, όπως φαί­νε­ται και από τη «στρα­τη­γι­κή αντί­λη­ψη» του ΝΑΤΟ, που περι­γρά­φει τους στό­χους και τα μέσα που τους υπη­ρε­τούν, για να γίνει αυτή η ιμπε­ρια­λι­στι­κή συμ­μα­χία πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κή κατά των λαών, καθώς και πιο ικα­νή στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς ανταγωνισμούς.

Η στρα­τη­γι­κή του ΝΑΤΟ χαρα­κτη­ρί­ζε­ται από τη σχε­δια­σμέ­νη επέ­κτα­ση σε όλη την υδρό­γειο, τη διεύ­ρυν­ση με νέα μέλη και τη σύνα­ψη εται­ρι­κών σχέ­σε­ων με δεκά­δες κρά­τη, τη συγκρό­τη­ση ετοι­μο­πό­λε­μων στρα­τιω­τι­κών μονά­δων. Προ­ω­θεί­ται σχέ­διο που στο­χεύ­ει Ρωσία, Ιράν και Κίνα. Σε αυτό απο­σκο­πεί η συγκρό­τη­ση μονά­δων πεζι­κού, αερο­πο­ρί­ας και ναυ­τι­κού, που πλή­ρως εξο­πλι­σμέ­νες θα μπο­ρούν να επέμ­βουν σε 30 μέρες, σε κάθε μέτω­πο που θα επι­λέ­ξει το ΝΑΤΟι­κό επι­τε­λείο (τέσ­σε­ρα 30άρια).

Την ίδια ώρα, στους ΝΑΤΟι­κούς κόλ­πους εκδη­λώ­νο­νται όλο και περισ­σό­τε­ρο αντι­θέ­σεις ανά­με­σα σε ΗΠΑ — Γερ­μα­νία ή σε ΗΠΑ — Γαλ­λία και Γαλ­λία — Γερ­μα­νία, αλλά και άλλες σημα­ντι­κές αντι­θέ­σεις, όπως Τουρ­κί­ας — Γαλ­λί­ας ή Τουρ­κί­ας — Ελλά­δας. Μέχρι στιγ­μής, οι αντι­θέ­σεις αυτές διευ­θε­τού­νται με προ­σω­ρι­νούς συμ­βι­βα­σμούς, συχνά με «πυρο­σβε­στι­κό» τρό­πο, ωστό­σο το «κου­βά­ρι» τους περι­πλέ­κε­ται όλο και περισ­σό­τε­ρο, που ακό­μη και αστι­κές πολι­τι­κές δυνά­μεις και ανα­λυ­τές προ­βλη­μα­τί­ζο­νται για τη λει­τουρ­γι­κό­τη­τα και δυνα­μι­κή της ιμπε­ρια­λι­στι­κής συμμαχίας.

5

Είναι βαθιά λαθε­μέ­νη η θέση, που εκφρά­ζουν διά­φο­ροι οπορ­του­νι­στι­κοί κύκλοι, πως το ΝΑΤΟ είναι «εργα­λείο των ΗΠΑ για την κατα­πί­ε­ση της Ευρώ­πης» και μετα­ξύ άλλων πως η Ελλά­δα κι άλλες χώρες βρί­σκο­νται εξαι­τί­ας του ΝΑΤΟ σε καθε­στώς «υπο­τέ­λειας». Η αλή­θεια είναι πως οι ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες, όπως το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, αλλά και άλλες που εμφα­νί­ζο­νται σήμε­ρα π.χ. στην περιο­χή της Ευρα­σί­ας ή της Λατι­νι­κής Αμε­ρι­κής, του Ειρη­νι­κού, είναι δια­κρα­τι­κές συμ­φω­νί­ες των αστι­κών κρα­τών (ισχυ­ρό­τε­ρων ή λιγό­τε­ρο ισχυ­ρών), τόσο αυτών που βρί­σκο­νται στην κορυ­φή της ιμπε­ρια­λι­στι­κής πυρα­μί­δας, όσο και αυτών που κατέ­χουν χαμη­λό­τε­ρη θέση, αλλά που συνο­λι­κά εκφρά­ζουν τα συμ­φέ­ρο­ντα των μονο­πω­λί­ων, δια­σφα­λί­ζουν την κυριαρ­χία τους και παίρ­νουν μέρος, ανά­λο­γα με την οικο­νο­μι­κή, πολι­τι­κή και στρα­τιω­τι­κή τους δύνα­μη, στον αντα­γω­νι­σμό που σημα­δεύ­ει τη λει­τουρ­γία του διε­θνούς ιμπε­ρια­λι­στι­κού συστήματος.

Η ανά­λυ­ση που περιο­ρί­ζει τον ιμπε­ρια­λι­σμό π.χ. μόνο στην επι­θε­τι­κή εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή των ΗΠΑ ή του ΝΑΤΟ και εξαι­ρεί τα άλλα καπι­τα­λι­στι­κά κρά­τη και συμ­μα­χί­ες, κλεί­νει τα μάτια στο αλάν­θα­στο λενι­νι­στι­κό κρι­τή­ριο, την κυριαρ­χία των μονο­πω­λί­ων, την οικο­νο­μι­κή βάση του ιμπε­ρια­λι­σμού. Η ανά­λυ­ση αυτή «γαν­τζώ­νε­ται» στις ανι­σό­τι­μες σχέ­σεις που δια­μορ­φώ­νει η ανι­σό­με­τρη ανά­πτυ­ξη του συστή­μα­τος, δικαιο­λο­γεί και καθα­γιά­ζει την αστι­κή τάξη σε κάποια κρά­τη, το ρόλο των αστι­κών κρα­τών που εκφρά­ζουν τα συμ­φέ­ρο­ντά της. Τα μονο­πώ­λια δεν απε­μπο­λούν τα δικαιώ­μα­τά τους, κινού­νται αυτο­τε­λώς ή δια­πλέ­κο­νται, συνα­σπί­ζο­νται και διεκ­δι­κούν με κάθε τρό­πο να απο­κτή­σουν πλε­ο­νε­κτή­μα­τα, νέο χώρο στη δρά­ση τους, να βελ­τιώ­σουν τη θέση τους κι αυτό εκφρά­ζε­ται στο ρόλο των αστι­κών κρα­τών τα οποία με τον έναν ή τον άλλο τρό­πο εντάσ­σο­νται ή δια­συν­δέ­ο­νται με ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες για να διεκ­δι­κή­σουν μέρος της λεί­ας, του ελέγ­χου των αγο­ρών και των πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κών πηγών, στην Ευρώ­πη, την Ασία, την Αφρι­κή, τη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή, την Ωκε­α­νία. Οπορ­του­νι­στι­κά κόμ­μα­τα ή ομά­δες που ανα­θε­ω­ρούν τις λενι­νι­στι­κές αρχές κατα­λή­γουν πολι­τι­κά σε πολύ επι­κίν­δυ­νους δρό­μους, γίνο­νται ουρά της αστι­κής τάξης, προσ­δο­κούν ουτο­πι­κά το ξεπέ­ρα­σμα των ανι­σό­τι­μων σχέ­σε­ων και εξαρ­τή­σε­ων, μέσα στο καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα που τις προ­κα­λεί. Κατα­φεύ­γουν σε πολι­τι­κές συνερ­γα­σί­ες με αστι­κά κόμ­μα­τα, συμ­με­τέ­χουν ή στη­ρί­ζουν αστι­κές κυβερ­νή­σεις που υιο­θε­τούν τη γραμ­μή της ανα­βάθ­μι­σης του ρόλου της αστι­κής τάξης και του κρά­τους της.

6

Μέσα από το παρα­πά­νω πρί­σμα βλέ­που­με και το ρόλο της Ελλά­δας στους σχε­δια­σμούς του ΝΑΤΟ. Η αστι­κή τάξη της Ελλά­δας ακο­λου­θεί επι­θε­τι­κή στρα­τη­γι­κή, έχει θέσει επι­θε­τι­κούς στό­χους και αυτούς υπη­ρε­τούν η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, τα άλλα κυβερ­νη­τι­κά κόμ­μα­τα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και άλλα κόμ­μα­τα που προ­ω­θούν τα συμ­φέ­ρο­ντά της, που κινού­νται στις ράγες της βαθύ­τε­ρης ενσω­μά­τω­σης της χώρας στη στρα­τη­γι­κή του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ενι­σχύ­ουν τις σχέ­σεις με τις ΗΠΑ. Το βασι­κό κρι­τή­ριο της πολι­τι­κής τους είναι η «γεω­στρα­τη­γι­κή ανα­βάθ­μι­ση» προς το συμ­φέ­ρον των μεγά­λων οικο­νο­μι­κών ομί­λων, μέσα από την προ­ώ­θη­ση των σχε­δια­σμών του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ, κι αυτό κατα­γρά­φε­ται τόσο στην οικο­νο­μι­κή, εσω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή, όσο και στις διε­θνείς και περι­φε­ρεια­κές σχέσεις.

Η Ελλά­δα τα 70 χρό­νια μέσα στο ΝΑΤΟ, τα 42 στην ΕΟΚ και τα 30 στην ΕΕ προ­σαρ­μό­ζε­ται στις απαι­τή­σεις αυτών των ιμπε­ρια­λι­στι­κών συμ­μα­χιών, συμ­με­τέ­χει δρα­στή­ρια σε ευρω­α­τλα­ντι­κές απο­στο­λές στο εξω­τε­ρι­κό, στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους και επεμ­βά­σεις. Ο λαός κατα­βάλ­λει βαρύ τίμη­μα, πλη­ρώ­νει ετη­σί­ως πάνω από 4 δισ. ευρώ. Τα τελευ­ταία 10 χρό­νια έχει κατα­βά­λει περισ­σό­τε­ρα από 50 δισ. ευρώ για τις ΝΑΤΟι­κές ανά­γκες, για εξο­πλι­σμούς που δεν έχουν σχέ­ση με την άμυ­να της χώρας.

Η παρου­σία των αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών βάσε­ων στην Ελλά­δα, που ανα­πτύ­χθη­καν δια­χρο­νι­κά με ευθύ­νη όλων των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων και κομ­μά­των, εκσυγ­χρο­νί­ζο­νται, δια­θέ­τουν υπο­δο­μή για πυρη­νι­κά όπλα, απει­λούν άλλους λαούς, στο­χο­ποιούν τη χώρα και απο­τε­λούν «εφαλ­τή­ριο» νέων πολε­μι­κών συγκρού­σε­ων και μεγά­λων αιμα­το­χυ­σιών σε βάρος των λαών. Η κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ μέσω του «στρα­τη­γι­κού δια­λό­γου» με τις ΗΠΑ άνοι­ξε τον δρό­μο για τη νέα συμ­φω­νία για τις ελλη­νο­α­με­ρι­κά­νι­κες βάσεις που υπέ­γρα­ψε η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ το 2019, για την ανα­βάθ­μι­ση της Σού­δας και νέες βάσεις στην Αλε­ξαν­δρού­πο­λη, το Στε­φα­νο­βί­κειο και τη Λάρι­σα, που ισχυ­ρο­ποιού­νται παρα­πέ­ρα και επε­κτεί­νο­νται επ’ αόρι­στον, με τη συμ­φω­νία που υπέ­γρα­ψε πρό­σφα­τα η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ με τις ΗΠΑ. Μέσω της στρα­τιω­τι­κής βάσης της Αλε­ξαν­δρού­πο­λης προ­ω­θού­νται αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κές δυνά­μεις στην Ανα­το­λι­κή Ευρώ­πη, για την περι­κύ­κλω­ση της Ρωσί­ας. Η Ελλά­δα εμπλέ­κε­ται βαθύ­τε­ρα στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς ανταγωνισμούς.

7

Μέσα από πλή­θος γεγο­νό­των έχει καταρ­ρι­φθεί το βασι­κό προ­πα­γαν­δι­στι­κό δόγ­μα των αστι­κών κομ­μά­των και του αστι­κού κρά­τους ότι μέσα από την ισχυ­ρο­ποί­η­ση των σχέ­σε­ων με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ δια­μορ­φώ­νο­νται όροι υπε­ρά­σπι­σης της κυριαρ­χί­ας και των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των της χώρας ένα­ντι των διεκ­δι­κή­σε­ων της τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης. Η Ελλά­δα και η Τουρ­κία είναι ΝΑΤΟι­κοί σύμ­μα­χοι. Τα δυο αστι­κά κρά­τη και οι κυβερ­νή­σεις τους, παρά τις τρι­βές, υλο­ποιούν από κοι­νού τις απο­φά­σεις του ΝΑΤΟ κατά των λαών, συνερ­γά­ζο­νται και αντα­γω­νί­ζο­νται για την ανα­βάθ­μι­ση της θέσης των οικο­νο­μι­κών τους ομί­λων, για να πάρουν μεγα­λύ­τε­ρο κομ­μά­τι από τη λεία των ιμπε­ρια­λι­στι­κών επεμ­βά­σε­ων και πολέμων.

8

Σήμε­ρα προ­βάλ­λει από παντού η ανά­γκη της πάλης για την ανα­τρο­πή της καπι­τα­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας, που κατα­δι­κά­ζει τους εργα­ζό­με­νους στην ταξι­κή εκμε­τάλ­λευ­ση, την κοι­νω­νι­κή αδι­κία και στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους. Το ΚΚΕ, που όλα τα χρό­νια έδω­σε και δίνει όλες του τις δυνά­μεις για «να γυρί­σει ο τρο­χός της Ιστο­ρί­ας», πρω­το­στα­τεί στην ανά­πτυ­ξη του αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κού — αντι­πο­λε­μι­κού κινή­μα­τος, ενά­ντια στις αμε­ρι­κα­νο-ΝΑΤΟι­κές στρα­τιω­τι­κές βάσεις, την απο­δέ­σμευ­ση από τα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια και συμ­μα­χί­ες, όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Σήμε­ρα, στο φόντο της όξυν­σης των ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κών αντι­θέ­σε­ων, αυτό το λαϊ­κό κίνη­μα πρέ­πει να πάρει ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρες δια­στά­σεις, να αγκα­λιά­σει ακό­μη περισ­σό­τε­ρες εργα­τι­κές — λαϊ­κές δυνά­μεις, να γεμί­σει με το σύγ­χρο­νο περιε­χό­με­νο της αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κής πάλης. Για τη χώρα μας η απο­δέ­σμευ­ση από το ΝΑΤΟ και κάθε ιμπε­ρια­λι­στι­κή ένω­ση είναι βασι­κή προ­τε­ραιό­τη­τα για το εργα­τι­κό, λαϊ­κό κίνη­μα και όπως έχει δεί­ξει και η Ιστο­ρία, αυτή μπο­ρεί να είναι ανε­πι­στρε­πτί και υπέρ των συμ­φε­ρό­ντων του λαού με την ισχυ­ρή εγγύ­η­ση της εργα­τι­κής εξουσίας.

Εκεί χτυπάνε όλα τα σφυριά!

Να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις!

Κανένας Ελληνας φαντάρος και αξιωματικός έξω από τα σύνορα. Να επιστρέψουν στη χώρα τα τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων, που βρίσκονται σε ιμπεριαλιστικές αποστολές στο εξωτερικό!

Καμία συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς!

Αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ με τον λαό κυρίαρχο στον τόπο μας!

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

18 Φλε­βά­ρη 2022