Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ανατολική Αττική: Το ανθρώπινο δράμα δεν έχει τέλος

Έξι μέρες μετά τη φονι­κή πυρ­κα­γιά στο Μάτι και το ανθρώ­πι­νο δρά­μα δεν έχει τέλος. Είναι τα κηδειό­ση­μα για την ταφή των 88 (μέχρι τώρα) θυμά­των της ανεί­πω­της τρα­γω­δί­ας που το γιγα­ντώ­νει. Είναι η αγω­νία για την τύχη των αγνο­ου­μέ­νων που το εντεί­νει. Είναι τα σωστι­κά συνερ­γεία, δύτες και πυρο­σβέ­στες που συνε­χί­ζουν να χτε­νί­ζουν τις πλη­γεί­σες περιο­χές για τον εντο­πι­σμό τους, την ώρα που κανείς υπεύ­θυ­νος δεν ξέρει (δε λέει) τον ακρι­βή αριθ­μό τους. Είναι το σελη­νια­κό τοπίο που άφη­σε πίσω της η πύρι­νη λαίλαπα.

Θρή­νος, αγα­νά­κτη­ση, οργή, αλλά και πρω­τό­γνω­ρο κύμα αλλη­λεγ­γύ­ης που και αυτό συνε­χώς γιγα­ντώ­νε­ται. Αλλη­λεγ­γύη από δεκά­δες σωμα­τεία και συλ­λό­γους, μαζι­κούς φορείς αλλά και απλούς πολί­τες. Φαγη­τό, ρού­χα, νερό, καθα­ρι­στι­κά και κάθε άλλη βοή­θεια στους κατοί­κους που τώρα ζουν με τον φόβο των πλημμυρών.

Παράλ­λη­λα, σε σοβα­ρή κατά­στα­ση εξα­κο­λου­θούν να νοση­λεύ­ο­νται σε κλί­νες ΜΕΘ, 10 εγκαυ­μα­τί­ες σύμ­φω­να με τα νεώ­τε­ρα στοι­χεία από το υπουρ­γείο Υγείας.

Συνο­λι­κά, οι τραυ­μα­τί­ες που παρα­μέ­νουν σε νοση­λεία είναι 43, ενώ μόνο ένα παι­δί παρα­μέ­νει στο Παί­δων σε καλή κατάσταση.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο