Ανδρέας Μαυρογιάννης: Ο υποψήφιος Πρόεδρος της Κύπρου με την στήριξη του ΑΚΕΛ

Σπού­δα­σε νομι­κή στο Αρι­στο­τέ­λειο Πανε­πι­στή­μιο Θεσ­σα­λο­νί­κης. Στη συνέ­χεια απέ­κτη­σε μετα­πτυ­χια­κό δίπλω­μα στο διε­θνές δίκαιο και στις πολι­τι­κές επι­στή­μες από τη νομι­κή σχο­λή του Πανε­πι­στη­μί­ου Παν­θε­όν-Ασσάς. Ακο­λού­θως απέ­κτη­σε διδα­κτο­ρι­κό τίτλο στην πολι­τι­κή κοι­νω­νιο­λο­γία από το Πανε­πι­στή­μιο Παρί-Ναντέρ.

Το 1984 του απο­νε­μή­θη­κε το δίπλω­μα της Ακα­δη­μί­ας Διε­θνούς Δικαί­ου της Χάγης, η μεγα­λύ­τε­ρη διε­θνής διά­κρι­ση στον χώρο του διε­θνούς δικαίου.

Εντά­χθη­κε στη διπλω­μα­τι­κή υπη­ρε­σί­ας της Κυπρια­κής Δημο­κρα­τί­ας το 1987.Υπηρέτησε σε διά­φο­ρες θέσεις, υπη­ρε­σί­ας και απο­στο­λές. Διε­τέ­λε­σε διευ­θυ­ντής του γρα­φεί­ου τριών δια­δο­χι­κών Υπουρ­γών Εξω­τε­ρι­κών (1995–97, 2002–2003).

Την περί­ο­δο 1997–1999 διε­τέ­λε­σε πρέ­σβης της Κύπρου στην Ιρλανδία.[1] Την περί­ο­δο 1999–2002 διε­τέ­λε­σε πρέ­σβης της Κύπρου στη Γαλ­λία, με παράλ­λη­λες δια­πι­στεύ­σεις σε Ανδόρ­ρα, Τυνη­σία και Μαρόκο.

Ακο­λού­θως, διε­τέ­λε­σε Πρέ­σβης-Μόνι­μος Αντι­πρό­σω­πος της Κύπρου στον Οργα­νι­σμό Ηνω­μέ­νων Εθνών στη Νέα Υόρ­κη από το 2003 ως το 2008, με παράλ­λη­λες δια­πι­στεύ­σεις σε Βρα­ζι­λία, Αγία Λου­κία, Γρε­νά­δα και Αντί­γκουα και Μπαρμπούντα.

Την περί­ο­δο 2008–2011 διε­τέ­λε­σε Πρέ­σβης-Μόνι­μος Αντι­πρό­σω­πος της Κύπρου στην Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση στις Βρυξέλλες.

Τον Ιού­λιο του 2019 ανέ­λα­βε εκ νέου Πρέ­σβης-Μόνι­μος Αντι­πρό­σω­πος της Κύπρου στον Οργα­νι­σμό Ηνω­μέ­νων Εθνών στη Νέα Υόρκη.

Την περί­ο­δο 2002–2008 ήταν μέλος της δια­πραγ­μα­τευ­τι­κής ομά­δας της ελλη­νο­κυ­πρια­κής πλευ­ράς στις δια­κοι­νο­τι­κές συνο­μι­λί­ες για την επί­λυ­ση του κυπρια­κού προβλήματος.

Στις 17 Οκτω­βρί­ου 2011 ανέ­λα­βε Υφυ­πουρ­γός Προ­ε­δρί­ας για ευρω­παϊ­κά θέμα­τα στην κυβέρ­νη­ση Δημή­τρη Χρι­στό­φια, έχο­ντας τη γενι­κή ευθύ­νη και πολι­τι­κή επο­πτεία για την προ­ε­τοι­μα­σία και την διεκ­πε­ραί­ω­ση της κυπρια­κής Προ­ε­δρί­ας του Συμ­βου­λί­ου της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης το δεύ­τε­ρο εξά­μη­νο του 2012. Είχε, πρό­σθε­τα προς τα μέλη του Υπουρ­γι­κού Συμ­βου­λί­ου, την ευθύ­νη εκπρο­σώ­πη­σης της Δημο­κρα­τί­ας, την προ­ε­δρία σχη­μα­τι­σμών του Συμ­βου­λί­ου, τις Δια­θε­σμι­κές Σχέ­σεις και την εκπρο­σώ­πη­ση της Προ­ε­δρί­ας και του Συμ­βου­λί­ου της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης ενώ­πιον του Ευρω­παϊ­κού Κοι­νο­βου­λί­ου, άλλων θεσμών, δια­σκέ­ψε­ων και συνα­ντή­σε­ων. Η θητεία του ολο­κλη­ρώ­θη­κε στις 31 Ιανουα­ρί­ου 2013.

Την 1η Μαρ­τί­ου 2013 ανέ­λα­βε Γενι­κός Διευ­θυ­ντής (Γενι­κός Γραμ­μα­τέ­ας) του Υπουρ­γεί­ου Εξω­τε­ρι­κών, θέση στην οποία παρέ­μει­νε έως τις 31 Αυγού­στου 2013.

Την 1η Σεπτεμ­βρί­ου 2013 διο­ρί­στη­κε δια­πραγ­μα­τευ­τής της ελλη­νο­κυ­πρια­κής πλευ­ράς στις συνο­μι­λί­ες για το Κυπρια­κό. Παραι­τή­θη­κε στις 15 Απρι­λί­ου 2022, παρα­μέ­νο­ντας στη θέση έως τις 15 Μαΐ­ου 2022.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα