Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αντικομμουνιστικό παραλήρημα του αρθρογράφου Ηλία Κανέλλη με αφορμή τη Γυάρο…

Δεν άντε­ξε στη θέα του μνη­μεί­ου στη Γυά­ρο ο αρθρο­γρά­φος των «Νέων» Ηλί­ας Κανέλ­λης και ξεχεί­λι­σε, για άλλη, μια φορά εμπά­θεια και αντι­κομ­μου­νι­σμό. Δεν προ­κα­λεί, βέβαια, καμιά εντύ­πω­ση το αντι-ΚΚΕ παρα­λή­ρη­μα ενός δημο­σιο­γρά­φου που έχει δώσει – και με το παρα­πά­νω – τα δια­πι­στευ­τή­ρια του στο σύστη­μα, στη­ρί­ζο­ντας με τα μπού­νια την κυβέρ­νη­ση και κάθε πολι­τι­κή στή­ρι­ξης του κεφα­λαί­ου. Έκα­στος εφ’ ω ετά­χθη και ο Κανέλ­λης στην υπη­ρε­σία της αντι­κομ­μου­νι­στι­κής υστερίας…

Αντί περαι­τέ­ρω σχο­λια­σμού παρα­θέ­του­με κεί­με­νο του 902.gr:

Το τι σχέ­ση μπο­ρεί να έχει ένα γλυ­πτό ‑ανε­ξάρ­τη­τα του κατά πόσον αρέ­σει του καθε­νός- που θα απο­κα­λυ­φθεί αυτές τις μέρες στο κέντρο της Αθή­νας και θα αφιε­ρώ­νε­ται στη μνή­μη της τρα­γου­δί­στριας Αρλέ­τας, με μια μαρ­μά­ρι­νη πλά­κα που κάποιοι «πρω­το­εμ­φα­νι­ζό­με­νοι εθνι­κι­στές» έστη­σαν στην Φλώ­ρι­να ως «τιμή στον αγώ­να τους» ενά­ντια στη Συμ­φω­νία των Πρε­σπών, με το μνη­μείο που με επι­μέ­λεια της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του ΚΚΕ φιλο­τε­χνή­θη­κε και τοπο­θε­τή­θη­κε στη μαρ­τυ­ρι­κή Γυά­ρο, δεν το μπο­ρεί να το αντι­λη­φθεί κανέ­νας λογι­κός άνθρω­πος. Γι’ αυτό και ανέ­λα­βε ο κ. Ηλ. Κανέλ­λης των Νέων να μας το εξηγήσει…

Εξαι­τί­ας του μόνι­μου μελή­μα­τός του να στη­ρί­ζει φανα­τι­κά κάθε επι­λο­γή της κυβέρ­νη­σης και του μόνι­μου μένους του ενα­ντί­ον κάθε θέσης και δρά­σης που δεν βρί­σκει αυτόν σύμ­φω­νο, ο Ηλ. Κανέλ­λης, στη στή­λη του «Στε­ρε­ό­τυ­πα» στα «Νέα Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο» (20–21/6), δεν μπό­ρε­σε για άλλη μια φορά να απο­φύ­γει να ανα­πα­ρά­γει τα δικά του παρά­λο­γα, ανό­η­τα κι ακα­τα­νό­η­τα στε­ρε­ό­τυ­πα. Σε ένα κεί­με­νο που βρί­θει από εμπά­θεια και εμμο­νές και με τη γνω­στή του ευκο­λία του να απο­δί­δει χαρα­κτη­ρι­σμούς όπως «κακο­γου­στιά», «αστεί­οι συμ­βο­λι­σμοί» κ.ά. θέτει ουσια­στι­κά το ερώ­τη­μα του σε ποιον ανή­κει ο δημό­σιος χώρος και με ποιο δικαί­ω­μα στή­νε­ται από τον οποιο­δή­πο­τε ένα μνη­μείο ή ένα έργο τέχνης.

Συγνώ­μη κιό­λας που δεν τον ρωτή­σα­με, μας είχε δια­φύ­γει ότι είναι ο ηγέ­της της Παγκο­σμί­ου Κρι­τι­κής Επι­τρο­πής για Θέμα­τα Αισθη­τι­κής, Συμ­βο­λι­σμών και… Πολεοδομίας!!!!

Σε ό,τι αφο­ρά την τοπο­θέ­τη­ση του μνη­μεί­ου του ΚΚΕ στη Γυάρο:

Πρώ­τον: Δεν υπάρ­χει κανέ­νας πιο αρμό­διος για την τοπο­θέ­τη­ση μνη­μεί­ου — φόρου τιμής στον ιστο­ρι­κό τόπο μαρ­τυ­ρί­ου και βασα­νι­σμού χιλιά­δων αλύ­γι­στων κομ­μου­νι­στών ‑κι άλλων ασφα­λώς αγω­νι­στών- από το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα Ελλά­δας. Κανέ­νας όμως!

Δεύ­τε­ρον: Το συγκε­κρι­μέ­νο μνη­μείο, με τίτλο Ρωγ­μή, του καλ­λι­τέ­χνη Αντ. Μυρω­διά, κέρ­δι­σε το πρώ­το βρα­βείο σε πανελ­λα­δι­κό δια­γω­νι­σμό που συμ­με­τεί­χαν πολ­λοί καλ­λι­τέ­χνες, μέλη των επι­με­λη­τη­ρί­ων και των ενώ­σε­ών τους, κρι­νό­με­νοι από έμπει­ρη κι αρμό­δια κρι­τι­κή επι­τρο­πή. Ενώ ακό­μα όλο το εγχεί­ρη­μα της τοπο­θέ­τη­σης του μνη­μεί­ου πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε με τη σχε­τι­κή συνερ­γα­σία, ενη­μέ­ρω­ση και άδεια ‑όπου χρεια­ζό­ταν- του υπ. Πολι­τι­σμού και των άλλων υπεύ­θυ­νων φορέων.

Για όλα τα άλλα που αφο­ρούν το τουρ­λου­μπού­κι που χορο­πη­δά­ει στο μυα­λό του Ηλ. Κανέλ­λη δεν έχου­με να πού­με κάτι. Του συμπα­ρα­στε­κό­μα­στε και του ευχό­μα­στε ειλι­κρι­νά να μπο­ρέ­σει να βρει την απα­ραί­τη­τη «ψυχο­λο­γι­κή» στή­ρι­ξη που χρειά­ζε­ται για να το ξεπεράσει.

902.gr

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο