Στις 7 Αυγούστου 1995 έφυγε από τη ζωή ο κομμουνιστής Αντώνης Αμπατιέλος. Στα 80 χρόνια μιας ζωής γεμάτης από δράση, αγώνες και θυσίες σε θάλασσες και στεριά για τα δικαιώματα της τάξης του, της Εργατικής Τάξης, των ναυτεργατών συναδέλφων του, για τα ιδανικά και τα οράματα του ΚΚΕ. Σ’ αυτούς του αγώνες, με “μετερίζι” το καράβι, ο Αντώνης Αμπατιέλος αναδείχτηκε άξιος ηγέτης της τάξης του, του ναυτεργατικού κινήματος, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ, το οποίο υπηρέτησε σ’ όλη του τη ζωή, σε προσωπικότητα του παγκόσμιου αντιφασιστικού κινήματος, καθώς αναδείχτηκε σε ηγετικό στέλεχος της θρυλικής ΟΕΝΟ, της Ομοσπονδίας Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων.
Γεννημένος στα 1914 στη Ρουμανία, βρέθηκε μετά τη μικρασιατική καταστροφή στην Ελλάδα, στην Κεφαλλονιά με την οικογένειά του. Από τα νεανικά του χρόνια τον κέρδισαν οι κομμουνιστικές ιδέες. Το 1932 οργανώνεται στην ΟΚΝΕ και στο ΚΚΕ και μπαρκάρει στα καράβια. Ναυτεργάτης από τα 18 του χρόνια “όργωσε” τους ωκεανούς. Και με τους προσωπικούς αγώνες του, σε κάθε πλοίο που υπηρετούσε, πετύχαινε να βελτιώνει τη θέση των συναδέλφων του. Ο ίδιος από το πόστο του Γραμματέα της ΟΕΝΟ υπέγραψε την ιστορική πρώτη Συλλογική Σύμβαση που υποχρεώθηκαν, για πρώτη φορά το 1943, να υπογράψουν οι εφοπλιστές, καθιερώνοντας και κατοχυρώνοντας το 8ωρο και άλλα βασικά δικαιώματα των ναυτεργατών.
Ήρωας των θαλασσών
“Στην κυριολεξία, σε λιμάνια και σε πλοία, σε ντόκους και σε σκυλοπνίχτες, σε συνδικαλιστικά συνέδρια και σε υπερπόντιες πλόες, στην καρδιά του ιμπεριαλισμού και σε αποικίες, στη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο, στους ωκεανούς και σε παγιδευμένες θάλασσες, ανάμεσα σε υποβρύχια και ναρκοπέδια, στον πόλεμο και στην ειρήνη, ελεύθερος ή εγκάθειρκτος ύφανε παντού τον ιστό του αγώνα για μια καλύτερη Ελλάδα, για έναν καλύτερο κόσμο… Από το 1943 και μέχρι το τέλος του αντιφασιστικού πολέμου ο Αντώνης Αμπατιέλος , ένας από τους δύο εκλεγμένους γραμματείς της δυαδικής ηγεσίας (ο δεύτερος ήταν ο Β. Μπεκάκος) της θρυλικής ΟΕΝΟ, υπήρξε κυριολεκτικά ένας από τους “ισχυρούς της Γης”. Διότι υπό τις συνθήκες των πολεμικών συγκρούσεων και επιχειρήσεων σε ολόκληρη την υδρόγειο “το της θαλάσσης κράτος” βρισκόταν στα χέρια της ΟΕΝΟ και στα χέρια του Διεθνούς Ναυτεργατικού Κινήματος (του οποίου ψυχή και εγκέφαλος ήταν ο Α. Αμπατιέλος ). Ετσι, από το 1943 ουσιαστικά, οι δυνάμεις του Αξονα βρέθηκαν χωρίς πλοία — παρά το γεγονός ότι πλήρωναν στους εφοπλιστές αστρονομικά ναύλα — γιατί κουμάντο, πια, στα εμπορικά (ελληνικά και ξένα) πλοία δεν έκαναν οι εφοπλιστές, αλλά η ΟΕΝΟ και το Διεθνές Ναυτεργατικό Κίνημα”,όπως θα γράψει στο “Ρ” ο δημοσιογράφος Χ. Θεοχαράτος. Και ήταν η ηγεσία της ΟΕΝΟ που σε μια δύσκολη για τους συμμάχους καμπή του πολέμου, σάλπισαν προς τους Ελληνες ναυτεργάτες το ιστορικό σύνθημα: “Κρατάτε τα πλοία εν κινήσει”!
“Στη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου ο Α. Αμπατιέλος πήρε μέρος σε νηοπομπές του θανάτου, όταν οι αγέλες των γερμανικών υποβρυχίων έστελναν στο βυθό εκατοντάδες πλοία, τις περισσότερες φορές μαζί με τα πληρώματά τους. Σε 2.500 υπολογίζει ο ίδιος ο Α. Αμπατιέλος τους ναυτεργάτες που χάθηκαν στο Επος του Ατλαντικού. Ενας απ’ αυτούς ήταν και ο πατέρας του… Αυτοί οι αντιφασιστικοί — πατριωτικοί αγώνες και η τεράστια προσφορά αναγνωρίστηκαν τότε από τους συμμάχους και την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση”, θα προσθέσει ο δημοσιογράφος Ν. Πηγαδάς στην εκδήλωση της παρουσίασης του μοναδικού βιβλίου του Α. Αμπατιέλου “ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ” — έκδοση της “Σύγχρονης Εποχής”.
… Και ηγέτης της τάξης του
Ωστόσο, το εφοπλιστικό κεφάλαιο και οι εμφυλιοπολεμικές κυβερνήσεις — λακέδες των Αγγλοαμερικάνων ιμπεριαλιστών δεν μπορούσαν να μην εκδικηθούν. Ετσι, στις 24 Δεκέμβρη του 1947 ο Αντώνης Αμπατιέλος συλλαμβάνεται για μια ακόμα φορά, όμως από κείνη τη στιγμή αρχίζει η μακριά νύχτα των 16,5 χρόνων στέρησης της ελευθερίας του. Στη δίκη της ΟΕΝΟ όπως έμεινε στην ιστορία (η δίκη της ηγεσίας της) και κράτησε 20 μέρες, ο Α. Αμπατιέλος καταδικάζεται σε θάνατο, που ματαιώθηκε από τη διεθνή κατακραυγή που ξεσηκώθηκε. Ακολουθούν φυλακές και τόποι εξορίας, αλλά η ηρωική δράση του ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ Αντώνη Αμπατιέλου , σε δύσκολες και διαφορετικές κάθε φορά συνθήκες συνεχίζεται και η προσφορά του στην εργατική τάξη και το λαϊκό κίνημα, μέσα από το ΚΚΕ μέχρι την τελευταία πνοή της ζωής του.
«… Ορισμένοι φεύγοντας από τη ζωή παίρνουν μαζί τους και το κλειδί και ό,τι έχουν… Δεν αφήνουν τίποτε πίσω τους. Ο Αμπατιέλος φεύγοντας άφησε το κλειδί και μια μεγάλη αγωνιστική κληρονομιά. Κληρονομιά μεγάλη, αρκετά πλούσια που θα αποτελεί για τις νέες γενεές πηγή παραδειγματισμού και προβληματισμού» (Χαρ. Φλωράκης)
Το 1963 θα γίνει παγκοσμίως γνωστός με το επεισόδιο που προκλήθηκε από την Αγγλίδα κομμουνίστρια γυναίκα του, Μπέτυ, όταν, κατά την επίσκεψη της βασίλισσας Φρειδερίκης στο Λονδίνο, επιχείρησε να της επιδώσει διαμαρτυρία για τη συνεχιζόμενη κράτηση του άντρα της στις φυλακές. Τρομοκρατημένη η βασίλισσα, το έβαλε στα πόδια! Ο Αμπατιέλος αποφυλακίστηκε το 1966 και με την επιβολή της δικτατορίας, το 1967, διέφυγε στο εξωτερικό.
Ο Αντώνης Αμπατιέλος τιμήθηκε με τα πιο υψηλά καθήκοντα στην ηγεσία του Κόμματος. Από το 1969 ήταν τακτικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ μέχρι το 1991 στο 13ο Συνέδριο και μέλος του ΠΓ της ΚΕ από το 1971 μέχρι το 12ο Συνέδριο, το 1987, ενώ το 1981 εκλέχτηκε βουλευτής στην Α Πειραιά.
Σε εκδήλωση στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τιμώντας «τον αγωνιστή, τον άνθρωπο, το ναυτεργάτη, τον Κεφαλλονίτη, τον κομμουνιστή», με παλιούς ναυτεργάτες συντρόφους του, συνάδελφους και συναγωνιστές, συγχωριανούς και φίλους του, αλλά και νέους της ΚΝΕ, ο γραμματέας της ΚΟ του ΚΚΕ κλείνοντας την ομιλία του τόνισε: «Ήσουν μαζί μας στους καταπέλτες των πλοίων στη Σάμη και στον Πόρο. Ήσουν μαζί με τους ναυτεργάτες στην Κρήτη που συγκρούονταν με τους λιμενικούς και τους τραμπούκους. Ήσουν μαζί με συντρόφους σου και συντρόφους μας ναυτεργάτες στον Πειραιά. Ήσουν και θα είσαι σε όλα τα λιμάνια, όπου υπάρχουν ναυτεργάτες και αγωνίζονται ενάντια στο σκοταδισμό και την πισωδρόμηση, ενάντια στο αδηφάγο και αδίστακτο εφοπλιστικό κεφάλαιο. Είσαι, ακριβέ μας σύντροφε, για μας Αθάνατος!».
“Εκανε το καθήκον του, έτσι απλά… ” (Πηγή: Ριζοσπάστης)
