Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αντώνης Ε. Χαριστός: Δυο σταγόνες μέλι

Δυο στα­γό­νες μέλι
κόλ­λη­σαν στις άκρες των χειλιών,
καθώς το αίμα,
στις ροζια­σμέ­νες σακούλες,
φού­σκω­νε και ξεφούσκωνε,
σαν τη δερ­μά­τι­νη ζώνη
που βαστά το στομάχι,
μην τυχόν και παραπέσει
στις άκρες των ποδιών.

Για να μην πεινάσει
ο χρόνος,
όση ώρα ξεροστάλιαζε
στον μετέ­ω­ρο κυνόδοντα,
θερί­σα­με το ζυμάρι
απ’ τον κορ­μό τού ψωμιού·

τώρα, το μέλι
κρε­μά­στη­κε απ’ το σαγόνι

Δεν αναμένονται
άλλοι πια χειμώνες

Αντώ­νης Ε. Χαριστός

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο