ΑΝΤΙΠΑΡΑΒΟΛΗ
λαθροκρυμμένες ελπίδες σε πατημένη βλάστηση.…
Στον ολότρεμο ίσκιο
που στέκει μπροστά μου
αντιπαραθέτω λόγο ειλικρινή
περιχυμένο με θάρρος.
Ανήσυχα τ’ αντιπατήματα-ακούγονται κοντά
μα δε φοβάμαι.
Σα τον αναστημένο σπόρο
σε χώμα κόκκινο
η φωνή μου ξαναβρίσκει δρόμο.
Θα κάνουμε ο,τι μπορούμε
να μη παραδοθούμε.
Και το χειμώνα τούτο
να μεστωθεί το φύσημα.
